امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

* آرامش و وقار و نگاه به کعبه در بالاي صفا، حمد و ثناي الهي و يادآوري نعمت‌هاي الهي، ادعيه و اذکاري را، از جمله گفتن هفت مرتبه «اللهُ اکبَر»، «الحُمْدُ للهِ»، و «لا إِلهَ إِلَّا اللهُ» و سه مرتبه «لا الهَ الّا اللهُ، وَحْدَهُ لا شَريک لَهُ، لَهُ المُلک وَ لَهُ الحَمْدُ، يحْيي ويميتُ وَ هُوَ حَي لا يمُوتُ وَ هُوَ عَلی کلِّ شَيء قدِير» سفارش کرده‌اند. <ref>الحج و العمرة في الکتاب و السنه، ص205 از آن حضرت خواندن دعايي خاص در عرفات نقل شده است. اقبال الاعمال، ج2، ص73</ref>  

* ترک مکه پس از انجام مناسک و بازگشت نزد خانواده<ref>الحج و العمرة فی الکتاب و السنه، ص267.</ref> <ref>من لايحضره الفقيه، ج2، ص525 </ref>  

* صدقه دادن در هنگام ترک مکه <ref>الکافي، ج4، ص530</ref>  

* وداع کعبه با طواف، و در صورت امکان استلام حجرالاسود در هر شوط، و نيز استلام رکن يماني<ref>الکافي، ج4، ص531</ref>  

* شريک کردن دیگران در حج <ref>الکافي، ج4، ص316؛ وسائل الشيعه، ج8، ص143</ref>  

* زيارت رسول الله و حرم معصومين در مدینه پس از انجام حج <ref>علل الشرائع، ج2، ص459</ref> <ref>الکافي، ج4، ص548</ref>.</ref>

* تهیه سوغات سفر حج <ref>من لايحضره الفقيه، ج2، ص225.</ref> <ref>وسائل الشيعه، ج11، ص459 </ref>  

* امام خوشامدگويي به حاجي و مصافحه با او را مانند کسي دانسته که حجرالاسود را لمس کرده باشد. <ref>ثواب الاعمال، ص50.</ref>  

امام صادق(ع) انجام عمره در هر يک از ماه‌هاي سال را روا، اما عمره رجبيه را برتر مي‌دانست. <ref>الکافي، ج4، ص536؛ من لايحضره الفقيه، ج2، ص453</ref> در نقلي آن حضرت، براي انجام عمره، منتظر بيست سوم رمضان مي‌شد، آن‌گاه احرام بسته و مشغول مناسک مي‌شد. <ref>الکافي، ج4، ص536</ref> بنا به روايتي از آن امام، انجام عمره در اين ماه معادل يک حج است. <ref>الکافي، ج4، ص548</ref> امام صادق(ع) مقصود از آيه (وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ) را انجام آن‌ها و پرهيز از هر چيزي که محرم در اين دو از آن پرهيز مي‌کند، تفسير کرد. <ref>الکافي، ج4، ص264</ref>