۵٬۱۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''جنگ بنیقریظه''' بین بنیقریظه از قبایل ثروتمند و توانگر یهودی ساکن در...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[عمرو بن سعد قرظی]] نیز در واپسین شب محاصره، با پناهنده شدن به [[مسجدالنبی]] [[اسلام]] آورد.<ref>اسد الغابه، ج4، ص107.</ref> سرانجام بنیقریظه به ناچار و بدون قید و شرط تسلیم شدند. برخی از سیرهنویسان علت تسلیم شدن آنها را افزون بر وحشتی که خداوند در دل آنان افکنده بود، برخورد قاطعانه امام علی(ع) دانستهاند که با نزدیک شدن به آنان، اعلان کرد که یا دژهای آنها را فتح خواهد کرد و یا خود شهید خواهد شد.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص721؛ الارشاد، ج1، ص113.</ref> | [[عمرو بن سعد قرظی]] نیز در واپسین شب محاصره، با پناهنده شدن به [[مسجدالنبی]] [[اسلام]] آورد.<ref>اسد الغابه، ج4، ص107.</ref> سرانجام بنیقریظه به ناچار و بدون قید و شرط تسلیم شدند. برخی از سیرهنویسان علت تسلیم شدن آنها را افزون بر وحشتی که خداوند در دل آنان افکنده بود، برخورد قاطعانه امام علی(ع) دانستهاند که با نزدیک شدن به آنان، اعلان کرد که یا دژهای آنها را فتح خواهد کرد و یا خود شهید خواهد شد.<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص721؛ الارشاد، ج1، ص113.</ref> | ||
پس از تسلیم شدن بنیقریظه، [[قبیله اوس]] از پیامبر خواستند که آنها را بهسبب همپیمان بودن با ایشان ببخشد. برخی آوردهاند که خود بنیقریظه اوسیها را برای داوری میان آنها فراخواندند. سپس [[سعد بن معاذ|سعد بن معاذ اوسی]] به پیشنهاد پیامبر(ص) <ref>المغازی، ج2، ص510؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص720.</ref> یا به درخواست بنیقریظه، بهعنوان داور معرفی شد.<ref>مجمع البیان، ج8، ص149.</ref> | پس از تسلیم شدن بنیقریظه، [[قبیله اوس]] از پیامبر خواستند که آنها را بهسبب همپیمان بودن با ایشان ببخشد. برخی آوردهاند که خود بنیقریظه اوسیها را برای داوری میان آنها فراخواندند. سپس [[سعد بن معاذ|سعد بن معاذ اوسی]] به پیشنهاد پیامبر(ص)<ref>المغازی، ج2، ص510؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص720.</ref> یا به درخواست بنیقریظه، بهعنوان داور معرفی شد.<ref>مجمع البیان، ج8، ص149.</ref> | ||
در این هنگام، سعد مصمم بود بدون توجه به سرزنش احتمالی، هر حکمی را که بنیقریظه بدان سزاوار است، اعلام کند.<ref>جامع البیان، ج21، ص184.</ref> از اینرو، وی با تعهد گرفتن از بنیقریظه و مسلمانان درباره تن دادن به حکم او، اعلام کرد که مردان بنیقریظه کشته و زنان و کودکانشان اسیر شوند و اموالشان تقسیم گردد.<ref>المغازی، ج2، ص512؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص721؛ جامع البیان، ج21، ص184.</ref> | در این هنگام، سعد مصمم بود بدون توجه به سرزنش احتمالی، هر حکمی را که بنیقریظه بدان سزاوار است، اعلام کند.<ref>جامع البیان، ج21، ص184.</ref> از اینرو، وی با تعهد گرفتن از بنیقریظه و مسلمانان درباره تن دادن به حکم او، اعلام کرد که مردان بنیقریظه کشته و زنان و کودکانشان اسیر شوند و اموالشان تقسیم گردد.<ref>المغازی، ج2، ص512؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج3، ص721؛ جامع البیان، ج21، ص184.</ref> |
ویرایش