قزح: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن صلاح]] در مناسک خود گفته است: قُزَح کوه کوچکی در آخر مزدلفه است. <ref>القری لقاصد‌ام القری، ص4٢٠.</ref> [[یاقوت حموی]] نیز می‌نویسد: قُزَح نام کوهی است در مزدلفه، در یک فرسخی منا و آنجا مصلّی، مناره و وسائل آب‌دهی و آب‌رسانی است.<ref>معجم البلدان، ج5، ص١4٢.</ref>

گفته شده، قُزح در مزدلفه، نزدیک جایی است که [[امیرالحاج]] آنجا وقوف می‌کند.  [[جوهری]] گفته است: قُزَح اسم کوهی در مزدلفه است.  [[محب‌الدین طبری|محبّ‌الدین طبری]] افزوده است: در گذشته بر آن ساختمان ساخته و هر کس توان بالا رفتن داشت از آن بالا می‌رفت و دیگران در کنار آن رو به قبله می‌ایستادند و دعا می‌خواندند و اللّٰه اکبر و لا اله الاّ اللّٰه می‌گفتند. <ref>القری لقاصد‌ام القری، ص4١٩.</ref>

قزح را مشعرالحرام نیز نامیده‌اند، از باب مجاز و تسمیه جزء بر کل؛ چون نام یک کوه در این سرزمین قزح بوده، لذا همه این منطقه را قزح نامیده‌اند. قزح همان مکانی‌که رسول‌ خدا(ص) در آنجا وقوف نمودند. <ref>احمد عبدالغفور عطار، قاموس الحج و العمره، ص٨6.</ref>

[[پیامبر(ص)]] آنگاه که از عرفات به مزدلفه آمد، آتش در مشعر روشن بود، لذا آن حضرت به طرف آن آمد و در کنار آتش فرود آمد.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص١٩١.</ref> ابن عمر نیز نقل کرده که این آتش از زمان پیامبر(ص) تا [[عثمان بن عفان|عثمان]] در مشعر شب‌ها روشن بوده است. <ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص١٩١.</ref>

در زمان‌ [[هارون‌الرشید]]، شبی که حاجیان در [[مشعرالحرام]] حضور می‌یافتند، بر ستونی که در قُزح قرار داشت شمع می‌افروختند امّا پس از مرگ وی چراغ‌های بزرگی با فتیله‌های ضخیم بر روی آن ستون روشن می‌کردند که نور آن تا فاصله زیادی را روشن می‌ساخت. [[ازرقی]] سپس می‌نویسد: امروز بر آن ستون در شب عید قربان چراغ‌هایی با فتیله‌های کوچک روشن می‌کنند. <ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص١٨٧.</ref>

ارتفاع این ستون دوازده ذراع و دارای بیست و پنج پلّه بوده و محیط دایره آن نیز بیست و چهار ذراع بوده است. <ref>ازرقی، اخبار مکه، ج٢، ص١٨٧.</ref>