Automoderated users، دیوانسالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۱۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==راهزنی و باجخواهی== | ==راهزنی و باجخواهی== | ||
وجود غارتگران و حمله قبایل به کاروانهای راه حج، از عوامل تعطیل حج است. | وجود غارتگران و حمله قبایل به کاروانهای راه حج، از عوامل تعطیل حج است. | ||
در سالهای پایانی سده چهارم ق. با ضعف [[آلبویه]]، کوشش قبایل راهزن عرب در راه حج بالا گرفت و سبب شد که در برخی سالها حج کاروان عراق تعطیل گردد. <ref>اتحاف الوری، ج2، ص428-433</ref> از جمله، به سال 393ق. به جهت نگرانی از شخصی به نام [[اصیفر اعرابی]]، [[حج عراق]] تعطیل گشت <ref>مرآة الزمان، ص267</ref> و در 397ق. به سبب تعرض [[ابن جراح طائی|ابن جَراح طائی]] به کاروان عراق، کسی نتوانست به حج برود. <ref>الکامل، ج9، ص76</ref><ref>البدایة و النهایه، ج1، ص337</ref><ref>اتحاف الوری، ج2، ص432-433</ref> به سال 409ق. نیز حاجیان از [[بغداد]] بیرون شدند؛ ولی با هجوم بعضی قبایل عرب ناچار به بازگشت شدند. <ref>النجوم الزاهره، ج4، ص242</ref><ref>الدرر الفرائد، ص252</ref> | |||
ناامنی راه حج تا اندازهای فراگیر بود که [[طغرل سلجوقی]] به سال 447ق. وارد بغداد شد و در توجیه کار خود، خطاب به [[خلیفه عباسی]]، یکی از اهداف این کار را تامین امنیت [[راه حج عراق]] دانست <ref>الانباء، ص189</ref><ref>نک: المنتظم، ج8، ص164</ref><ref>الکامل، ج9، ص609</ref> که 30 سال تعطیل شده بود. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص358-361</ref><ref>اتحاف الوری، ج2، ص455-466</ref> البته وی توفیق چندانی در این امر نیافت. <ref>المنتظم، ج8، ص164</ref><ref>نک: اتحاف الوری، ج2، ص444، 446، 450</ref><ref>الدرر الفرائد، ج1، ص539</ref> | ناامنی راه حج تا اندازهای فراگیر بود که [[طغرل سلجوقی]] به سال 447ق. وارد بغداد شد و در توجیه کار خود، خطاب به [[خلیفه عباسی]]، یکی از اهداف این کار را تامین امنیت [[راه حج عراق]] دانست <ref>الانباء، ص189</ref><ref>نک: المنتظم، ج8، ص164</ref><ref>الکامل، ج9، ص609</ref> که 30 سال تعطیل شده بود. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص358-361</ref><ref>اتحاف الوری، ج2، ص455-466</ref> البته وی توفیق چندانی در این امر نیافت. <ref>المنتظم، ج8، ص164</ref><ref>نک: اتحاف الوری، ج2، ص444، 446، 450</ref><ref>الدرر الفرائد، ج1، ص539</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۳: | ||
در دوران [[حکومت ابوالفتوح]] (حک: 403-430ق.) بر مکه، به دلیل درگیریها و شورش و راهزنی برخی از قبایل بادیهنشین، در بسیاری از سالها خواستاران حج از این توفیق محروم شدند. <ref>البدایة و النهایه، ج12، ص45</ref><ref>شفاء الغرام، ج2، ص255</ref> در حکومت فرزندش [[محمد شکر]] (حک: 430-453ق.) نیز به سبب [[شورش بادیهنشینها]]، شمار حجگزاران کاهش یافت. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص256</ref> | در دوران [[حکومت ابوالفتوح]] (حک: 403-430ق.) بر مکه، به دلیل درگیریها و شورش و راهزنی برخی از قبایل بادیهنشین، در بسیاری از سالها خواستاران حج از این توفیق محروم شدند. <ref>البدایة و النهایه، ج12، ص45</ref><ref>شفاء الغرام، ج2، ص255</ref> در حکومت فرزندش [[محمد شکر]] (حک: 430-453ق.) نیز به سبب [[شورش بادیهنشینها]]، شمار حجگزاران کاهش یافت. <ref>شفاء الغرام، ج2، ص256</ref> | ||
==== باجخواهی حاکم مکه ==== | ناامنی راه، منحصر به حج عراق نبود و [[حج مصر]] نیز به همین سبب تعطیل میگردید. از جمله، در سال 478ق. به سبب حمله شماری از بادیهنشینان به کاروان مصری، شماری فراوان کشته شدند و باقیمانده افراد به مصر بازگشتند. <ref>اتحاف الوری، ج2، ص483</ref> نیز در سالهای 643-650ق. به دلیل ضعف خلفای عباسی و ناامنی راهها، از مناطق اسلامی عراق تا مصر حج رسمی انجام نگرفت. <ref>نک: تاریخ الاسلام، ج47، ص63</ref> | ||
حجگزاری از راه دریا نیز به علت ازدحام و مشکلات سفر که کشتیبانان پدید میآوردند، تحریم میشد. به گزارش [[فیفائی]]، پس از شرح مشکلات سفر با کشتی نزد یکی از اقطاب [[مالکی]] مصر با نام [[ابوعبدالله عایش]]، وی سفر دریایی به حج را تحریم کرد. <ref>میقات حج، ش44، ص77، «حجگزاری در کشور مغرب»</ref> | |||
====باجخواهی حاکم مکه==== | |||
گاهی [[حاکمان حرم]] از حاجیان وجوهی دریافت میکردند که گاه به جهت عدم پرداخت این وجوه، از ورود کاروان به حرم پیشگیری میشد. از جمله، به سال 914ق. [[شریف برکات]] حاجیان یمن را که از راه خشکی رهسپار مکه بودند، به نزدیکی مکه بازگرداند، بدین دلیل که در سال پیش بسیاری از ایشان بدون آگاهی عاملان شریف بیآنکه وجهی پرداخت کنند، وارد مکه شده بودند. <ref>تاریخ الشحر، ص89</ref> | گاهی [[حاکمان حرم]] از حاجیان وجوهی دریافت میکردند که گاه به جهت عدم پرداخت این وجوه، از ورود کاروان به حرم پیشگیری میشد. از جمله، به سال 914ق. [[شریف برکات]] حاجیان یمن را که از راه خشکی رهسپار مکه بودند، به نزدیکی مکه بازگرداند، بدین دلیل که در سال پیش بسیاری از ایشان بدون آگاهی عاملان شریف بیآنکه وجهی پرداخت کنند، وارد مکه شده بودند. <ref>تاریخ الشحر، ص89</ref> | ||
در سدههای بعد نیز فقدان امنیت جانی و مالی در راه حج که با [[دریافت اخوه]] و باجخواهی فزاینده بادیه نشینان و شیوخ محلی که معروفترین ایشان [[امیر جبل]] بود، باعث تعطیل حج میگشت. | در سدههای بعد نیز فقدان امنیت جانی و مالی در راه حج که با [[دریافت اخوه]] و باجخواهی فزاینده بادیه نشینان و شیوخ محلی که معروفترین ایشان [[امیر جبل]] بود، باعث تعطیل حج میگشت. | ||
====تحریم راه جبل از سوی علما==== | ====تحریم راه جبل از سوی علما==== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
ورود محمل عراقی و حاجیان عراق به مکه شد و سرانجام تنها به حاجیان اجازه حجگزاری داد و از آن سال، ورود محمل عراقی ممنوع شد. <ref>سمط النجوم، ج4، ص290</ref> نیز به سال 1346ق./ 1928م. پیشگیری از ورود محمل مصر، باعث تعطیل حج مصری گشت. <ref>الاهرام، 3 اکتبر 2009م.، «انقطاع الحج»</ref> | ورود محمل عراقی و حاجیان عراق به مکه شد و سرانجام تنها به حاجیان اجازه حجگزاری داد و از آن سال، ورود محمل عراقی ممنوع شد. <ref>سمط النجوم، ج4، ص290</ref> نیز به سال 1346ق./ 1928م. پیشگیری از ورود محمل مصر، باعث تعطیل حج مصری گشت. <ref>الاهرام، 3 اکتبر 2009م.، «انقطاع الحج»</ref> | ||
== تعطیل حج از مبداء == | ==تعطیل حج از مبداء== | ||
نبرد و آشفتگی اوضاع داخلی [[ممالک اسلامی]] نیز سببی دیگر برای تعطیل حج در برخی مناطق بود. | نبرد و آشفتگی اوضاع داخلی [[ممالک اسلامی]] نیز سببی دیگر برای تعطیل حج در برخی مناطق بود. | ||
از جمله درگیری و اختلافهای مصر و عراق، به سال 372ق. و به نقلی تا 380ق. حج عراق را به تعطیل کشاند. <ref>مرآة الزمان، ص218</ref> | از جمله درگیری و اختلافهای مصر و عراق، به سال 372ق. و به نقلی تا 380ق. حج عراق را به تعطیل کشاند. <ref>مرآة الزمان، ص218</ref> | ||
خط ۶۸: | خط ۶۹: | ||
کشورگشایی برخی از حاکمان این دوره همانند [[تیمور لنگ|تیمور]] نیز در تعطیل حج مؤثر بود. در سالهای 803-806ق. به سبب حمله تیمور به [[شام]]، حج عادی کاروان شام تعطیل گشت. <ref>العقد الثمین، ج1، ص197</ref><ref>الدرر الفرائد، ص317</ref> | کشورگشایی برخی از حاکمان این دوره همانند [[تیمور لنگ|تیمور]] نیز در تعطیل حج مؤثر بود. در سالهای 803-806ق. به سبب حمله تیمور به [[شام]]، حج عادی کاروان شام تعطیل گشت. <ref>العقد الثمین، ج1، ص197</ref><ref>الدرر الفرائد، ص317</ref> | ||
=== | ===تاخیر کاروانها=== | ||
در دورههای گوناگون اسلامی، حجگزاری ایرانیان با حج عراقی آمیخته است. در منابع تاریخی، از حاجیان سرزمینهای شرق اسلامی و خراسان و [[ماوراء النهر]] به عنوان کاروان حج عراقی یاد شده است. <ref>المنتظم، ج7، ص260</ref><ref>النجوم الزاهره، ج4، ص232</ref><ref>الدرر الفرائد، ص251</ref> حج این مناطق در حجگزاری عراق بسیار موثر بود؛ شاید از این رو که [[عمل الحرمین]] (منصب انجام امور حرمین و حج) بر عهده خراسانیان بوده است. از این رو، بارها به سبب تاخیر یا تعطیل حج خراسان، حج عراق نیز تعطیل گشت. <ref>اتحاف الوری، ج2، ص444-457</ref> از جمله، در سالهای 371- 378ق. مشکلات طبیعی و تاخیر کاروانها از موسم مناسک، سبب تعطیلی حج عراق و خراسان گشت. | |||
در سالهای 407، 410، 413 و 421ق. کاروان خراسان دیر به عراق رسید و کاروان عراق نیز که منتظر کاروان خراسان بود، فرصت درک مناسک حج را نیافت. <ref>مرآة الزمان، ص300، 306-307، 309، 324</ref><ref>الدرر الفرائد، ج1، ص339-343</ref> البته این بدان معنا نیست که کسی از عراق به حج نمیرفت؛ بلکه برخی افراد رهسپار حج میشدند. از جمله، به سال 421ق. که حج عراق به دلیل تاخیر خراسانیان تعطیل شده بود و کاروان مصر نیز به حج نیامده بود، شماری از [[کوفیان]] با یک کاروان راهی حج شدند. <ref>البدایة و النهایه، ج12، ص29</ref><ref>الدرر الفرائد، ج1، ص342</ref> | |||
===نبودِ متولی اعزام کاروان حج=== | ===نبودِ متولی اعزام کاروان حج=== | ||
خط ۸۴: | خط ۸۱: | ||
فروپاشی حکومت [[جلایریان]] به دست قَرایوسف قَراقویونُو (810-823ق.) به سال 813ق. چند سال ارسال کاروان حج عراق را به تعطیلی کشاند. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص482</ref> به سال 821ق. نبرد قرایوسف با [[شاهرخ تیموری]] و حاکم شام، باعث تعطیلی حج شد. <ref>الدرر الفرائد، ص321</ref> درگذشت قرایوسف به سال 823ق. نیز حج را مدتی با تعطیلی روبهرو کرد. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص574</ref><ref>الدرر الفرائد، ص321</ref> | فروپاشی حکومت [[جلایریان]] به دست قَرایوسف قَراقویونُو (810-823ق.) به سال 813ق. چند سال ارسال کاروان حج عراق را به تعطیلی کشاند. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص482</ref> به سال 821ق. نبرد قرایوسف با [[شاهرخ تیموری]] و حاکم شام، باعث تعطیلی حج شد. <ref>الدرر الفرائد، ص321</ref> درگذشت قرایوسف به سال 823ق. نیز حج را مدتی با تعطیلی روبهرو کرد. <ref>اتحاف الوری، ج3، ص574</ref><ref>الدرر الفرائد، ص321</ref> | ||
=== | ===اختلافات مذهبی=== | ||
در | اختلافهای سیاسی و مذهبی میان ایران و عثمانی از دوره [[صفویه]]، در تعطیل [[حج]] اثرگذار بوده است. در دوران صفویه، مسیر حج ایرانیان از کشور عثمانی میگذشت و سفر ایرانیان به کشور متخاصم به ویژه هنگام نبرد میان دو دولت، با موانع و مشکلاتی روبهرو بود. به سال 1042ق. به دلیل تصرف بغداد به دست ایرانیان، دولت عثمانی ایشان را از سفر حج بازداشت و در سال 1047ق. به فرمان [[سلطان سلیم عثمانی]]، ایرانیان از مکه اخراج شدند. <ref>منائح الکرم، ج4، ص182</ref><ref>تاریخ مکه، ص271</ref> بنابر روایتی [[شاه عباس صفوی]] حجگزاری ایرانیان را مایه سرازیر شدن اموال فراوان به کشور دشمن میدید سفر حج را برای چند سال ممنوع کرد. <ref>تاریخ منتظم، ج2، ص1037</ref> مشکلات حج ایرانیان در این دوره و موانع راه حج، در نامهنگاریهای دولت عثمانی و صفوی بازتاب یافته است. <ref>اسناد و مکاتبات سیاسی ایران، ص29</ref> | ||
مخالفت دولت عثمانی و دانشمندان متعصب سنی با حاجیان ایرانی و دانشوران [[شیعه]] مقیم [[حرمین]] از دوره صفویه به بعد، به بدرفتاری با ایرانیان شیعه و قتل دانشورانی مانند [[استرآبادی]] (945ق.)، [[معصوم بیک صفوی]] (976ق.) و [[میرزا زینالعابدین کاشانی]] (1040ق.) گشت. بر اثر این دشمنیها به سال 1042ق. یا 1043ق. به حاجیان ایرانی حاضر در [[مکه]] اعلام شد که در سال آینده، حق آمدن به حج را ندارند. <ref>خلاصة الکلام، ص75</ref><ref>تاریخ مکه، ص444</ref>البته برخی سبب این امر را نامعلوم میدانند. <ref>تاریخ مکه، ص371</ref> نیز به سال 1047ق. حاجیان ایرانی از سرزمین حج اخراج شدند و به آنان اعلام شد که از سال بعد، اجازه برگزاری حج را ندارند. <ref>منائح الکرم، ج4، ص181-182</ref> | |||
==ظهور وهابیت== | ==ظهور وهابیت== |
ویرایش