Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۰۹
ویرایش
سعی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
در حال سعی، وقتی که از صفا به مروه می‌رود باید رو به مروه باشد و نیز وقتی به‌طرف صفا برمی‌گردد باید رو به صفا باشد پس اگر عقب عقب حركت كند يا با پهلو به طرف صفا يا مروه حرکت كند، سعی او باطل است؛<ref>. مدارك الأحكام، ج8، ص207؛ مستند الشيعة، ج12، ص170؛ الحدائق الناضرة، ج16، ص 268.</ref> | در حال سعی، وقتی که از صفا به مروه می‌رود باید رو به مروه باشد و نیز وقتی به‌طرف صفا برمی‌گردد باید رو به صفا باشد پس اگر عقب عقب حركت كند يا با پهلو به طرف صفا يا مروه حرکت كند، سعی او باطل است؛<ref>. مدارك الأحكام، ج8، ص207؛ مستند الشيعة، ج12، ص170؛ الحدائق الناضرة، ج16، ص 268.</ref> | ||
====موالات در اشواط سعي==== | ====موالات در اشواط سعي==== | ||
گروهي از فقیهان اماميه<ref>. تذكرة الفقهاء، ج8، ص141؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص411؛ مستند الشيعة، ج12، ص 185.</ref> قائل به عدم وجوب موالات شده اند.<ref>. مستند الشيعة، ج12، ص185؛ ر.ک: المعتمد فی شرح المناسک، ج5، ص64 ،66.</ref> در مقابل، برخي ديگر<ref>. الدروس الشرعیه، ج1، ص411؛ التهذیب فی مناسک الحج و العمره، ج3، ص88؛ مناسك حج (محشى)؛ ص336.</ref> به نظر مشهور فقیهان امامیه توقف و نشستن در اثنای سعی برای استراحت در صفا یا مروه و یا میان آن دو جایز است. دلیل این امر افزون بر اصل جواز، روایات متعددی از اهل بیت(ع) است.<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ الحدائق الناضره، ج16، ص273؛ سداد العباد، ص325-326.</ref>در مقابل در حدیثی از امام صادق(ع) نشستن در اثنای سعی به جز در صورت خستگی و مشقت زیاد منع شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص437؛ وسائل الشیعه، ج13، ص502.</ref>برخی از فقیهان امامیه نیز با استناد به روایت یاد شده، نشستن هنگام سعی را در غیر صورت خستگی و مشقت جایز ندانسته اند،<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ کشف اللثام، ج6، ص28.</ref> | گروهي از فقیهان اماميه<ref>. تذكرة الفقهاء، ج8، ص141؛ الدروس الشرعیه، ج1، ص411؛ مستند الشيعة، ج12، ص 185.</ref> قائل به عدم وجوب موالات شده اند.<ref>. مستند الشيعة، ج12، ص185؛ ر.ک: المعتمد فی شرح المناسک، ج5، ص64 ،66.</ref> در مقابل، برخي ديگر<ref>. الدروس الشرعیه، ج1، ص411؛ التهذیب فی مناسک الحج و العمره، ج3، ص88؛ مناسك حج (محشى)؛ ص336.</ref>بنابر احتياط قائل به لزوم آن شده اند، با این استدلال که سعي از جهت عرف یک عمل است که اجزاء متعدد دارد و رعایت موالات میان اجزای یک عمل لازم است.<ref>. المعتمد فی شرح المناسک، ج5، ص64-66؛ التهذیب فی مناسک الحج و العمره، ج3، ص88؛ مناسك حج (محشى)، ص336.</ref> | ||
به نظر مشهور فقیهان امامیه توقف و نشستن در اثنای سعی برای استراحت در صفا یا مروه و یا میان آن دو جایز است. دلیل این امر افزون بر اصل جواز، روایات متعددی از اهل بیت(ع) است.<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ الحدائق الناضره، ج16، ص273؛ سداد العباد، ص325-326.</ref>در مقابل در حدیثی از امام صادق(ع) نشستن در اثنای سعی به جز در صورت خستگی و مشقت زیاد منع شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص437؛ وسائل الشیعه، ج13، ص502.</ref>برخی از فقیهان امامیه نیز با استناد به روایت یاد شده، نشستن هنگام سعی را در غیر صورت خستگی و مشقت جایز ندانسته اند،<ref>. مختلف الشیعه، ج4، ص214؛ کشف اللثام، ج6، ص28.</ref> | |||
همچنين فقیهان امامیه با استناد به روايات، قطع سعي براي اقامه نماز<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج1، ص362؛ مجمع الفائدة، ج7، ص169-170؛ المجموع، ج8، ص 65-78.</ref> و قضاء حاجت خود يا غير را جایز شمرده اند.<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج1، ص362؛ مسالك الأفهام(شهید الثانی)، ج2، ص358-363؛ المجموع، ج8، ص65.</ref> | همچنين فقیهان امامیه با استناد به روايات، قطع سعي براي اقامه نماز<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج1، ص362؛ مجمع الفائدة، ج7، ص169-170؛ المجموع، ج8، ص 65-78.</ref> و قضاء حاجت خود يا غير را جایز شمرده اند.<ref>. المبسوط في فقه الإمامية، ج1، ص362؛ مسالك الأفهام(شهید الثانی)، ج2، ص358-363؛ المجموع، ج8، ص65.</ref> | ||
====سعی از راه متعارف==== | ====سعی از راه متعارف==== | ||