ناودان کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

ناودان کعبه بر پشت بام در سمت [[حجر اسماعیل]] قرار دارد و مورد علاقه مردم هست و زمانی که [[باران]] ببارد و از ناودان سرازیر می‌شود مردم برای جمع کردن باران جمع می‌شوند.

و این ناودان رو [[قریش]] ساختند و در طول تاریخ اشخاصی در ظاهر ناودان تغییراتی اضافه کردند. در [[احادیث معصومین]]، ناودان کعبه به عنوان مکان مبارک و محل [[عبادات]] انبیا و [[اهل بیت]] ذکر شده است.

==تعریف==

کعبه‌ای که [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم(ع)]] ساخت، سقف نداشت<ref>فی منزل الوحی، ص207.</ref>؛ بنابراین به ناودان نیازی نداشت. بعدا [[قصی بن کلاب]] برای [[کعبه]]، سقفی از چوب ساخت ولی ناودانی برای سقف در نظر نگرفت.

[[قریش]] که نخستین سقف محکم را برای کعبه ساختند محلی نیز برای ریزش آب باران ساختند که آب‌ها را به [[حجر اسماعیل]] می‌ریخت<ref>اخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار، ج1، ص197 به بعد.</ref>

[[حجاج بن یوسف]] هم ناودانی از مس برای سقف کعبه ساخت که بین [[رکن عراقی]] و [[رکن شامی|شامی]] قرار داشت و هنوز هم در همان مکان هست. بعدا [[ولید بن عبدالملک]] صفحه‌ای از طلا روی این ناودان کشید.

این ناودان با نام‌های میزاب الذهب(ناودان طلا) <ref>راهنمای حرمین شریفین، ج1، ص178.</ref><ref>راهنمای حرمین شریفین، ج1، ص178.</ref> و میزاب الرحمة <ref>الرحلة الحجازیة، ص105، موسوعة العتبات المقدسة، ص236.</ref> (ناودان رحمت) مشهور می‌باشد.

در روایات ناودان کعبه به عنوان:

* محل عبادات اهل بیت<ref>مستدرك الوسائل، ج 9، ص 427.</ref>..

فردى از ياران [[امام صادق]] (ع) در [[مكه]] بيمار در حال مرگ بود. يكى از همراهانش نزد امام آمد و خبر داد. حضرت فرمودند: «اگر به جاى شما بودم از آب ناودان كعبه به او مى‌‏دادم.»

آن مرد در طلب آب ناودان به سرعت به سمت [[مسجد الحرام|مسجد]] رفت ولی چيزى نيافت. در همين حال، ابرى پديدار شد و آسمان شروع به باريدن كرد. ظرفى را زير ناودان پر از آب كرد و نزد بيمار برد. بيمار مقدارى از آن آب نوشيد و فوراً شفا يافت.<ref>الكافي، ج 6، ص 387.</ref>

[[امام باقر (ع)]] فرمودند: مقصود خداوند از «مُضْطَر» در [[آيه]]: «أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ»<ref>بحار الانوار، ج 99، ص 230.</ref> [[حضرت ولى‏عصر|حضرت ولى‏عصر (ع)]] است كه هنگام فرا رسيدن دوران ظهورش، «جبرئيل به صورت پرنده‏اى سفيد، در حالى كه بر روى ناودان كعبه جاى‏ گرفته است، اولين كسى است كه با او [[بيعت]] مى‏‌كند. سپس 313 يار باوفاى او بيعت مى‏‌كنند.»

ناودان کعبه از مفاهیمی هست که در ادبیات فارسی‏<ref>شجاعى، محمد، حج در آئينه شعر فارسى، 1جلد، مشعر - تهران - ايران، چاپ: 2، 1388 ه.ش.</ref>، شعرا در مورد آن اشعاری سروده‌اند مثل محیی لاری<ref>محيى لارى، فتوح الحرمين، ص 46 و 47.</ref>، سنایی<ref>سنايى، ديوان، ص 104.</ref>، خاقانی<ref>خاقانى، ديوان، ص 404.</ref>،‏<ref>خاقانى، ديوان، ص 246.</ref> جامی<ref>جامى، سبحة الاسرار، سلسلة الذهب، ص 226.</ref>.