Automoderated users، دیوان‌سالاران، checkuser، ناظمان (CommentStreams)، developer، Moderators، مدیران
۹٬۹۱۹
ویرایش
ام معبد: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش محتوایی شناسه
Z mohammad (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویرایش محتوایی شناسه) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
اُمّ مَعبد از راویان حدیث‌های نبوی | اُمّ مَعبد از راویان حدیث‌های نبوی است. علت شهرت وی در منابع تاریخی خیمه‌هایی بوده که از میهمانان و رهگذران پذیرایی می‌کرده و به خیام ام معبد مشهور بوده است. ام معبد در این خیام از [[پیامبر(ص)]] در [[سفر هجرت]] پذیرایی کرد. این خیام در مسیر بین [[مکه]] و [[مدینه]] قرار داشت و به دلیل حضور پیامبر(ص) و نزدیکی به [[غدیر خم]] مورد توجه مسلمانان قرار داشت. همچنین وی در این میزبانی معجزاتی از حضرت دیده و روایت کرده است. بعد از وفات پیامبر همسران حضرت نیز در مسیر [[حج]] در کنار خیام ام معبد توقف داشته‌اند و وی از آنها پذیرایی و توقف پیامبر را برای همسران حضرت یادآوری کرد. در این دیدار هریک از همسران پیامبر به ام معبد 50 دینار [[هدیه]] داده‌اند. زمان ایمان آوردن ام معبد را پیش از هجرت پیامبر(ص) و یا هم‌زمان با همین دیدار دانسته‌اند. عده‌ای دیگر نیز آن را در پی هجرت و سکونت رسول خدا(ص) در مدینه می‌دانند. ام معبد به سال دوازدهم قمری درگذشت. | ||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
نام وی عاتِکه دختر خالد بن مُنْقِذ، مشهور به ام معبد است.<ref>اسد الغابه، ص497.</ref>این شهرت از آن رو است که فرزندی به نام معبد داشته است.<ref>الاصابه، ج6، ص129.</ref>او از تیره بنی‌کَعب از [[قبیله خزاعه|قبیله خُزاعه]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج2، ص337؛ الاستیعاب، ج4، ص1876.</ref>بود و در میان قوم خود به بزرگی یاد می‌شد.<ref>الخرائج و الجرائح، ج1، ص25؛ بحار الانوار، ج18، ص26.</ref>وی از راویان حدیث‌های نبوی<ref>الدر المنثور، ج5، ص349.</ref> | نام وی عاتِکه دختر خالد بن مُنْقِذ، مشهور به ام معبد است.<ref>اسد الغابه، ص497.</ref>این شهرت از آن رو است که فرزندی به نام معبد داشته است.<ref>الاصابه، ج6، ص129.</ref>او از تیره بنی‌کَعب از [[قبیله خزاعه|قبیله خُزاعه]]<ref>السیرة النبویه، ابن هشام، ج2، ص337؛ الاستیعاب، ج4، ص1876.</ref>بود و در میان قوم خود به بزرگی یاد می‌شد.<ref>الخرائج و الجرائح، ج1، ص25؛ بحار الانوار، ج18، ص26.</ref>وی از راویان حدیث‌های نبوی<ref>الدر المنثور، ج5، ص349.</ref> | ||