کاربر:Kamran/صفحه تمرین4: تفاوت میان نسخه‌ها

سنوسي، 12 ربيع‌الاول 1202 قمري / 22 دسامبر 1787 ميلادي در شهر مستغانم الجزاير، در خانواده‌اي‌که به علم و دين مشهور بود، به دنيا آمد  و در يک محيط علمي بزرگ شد‌که او را به کسب علم و دانش تشويق مي‌کرد (الدرر السنیة فی اخبار السلالة الادریسیه، ١٩٦٨م) سنوسي تا بيست سالگي در زادگاه خود به تحصيل دانش ادامه داد. از سال 1237 تا 1244 قمري / 1822 تا 1829 ميلادي، به مدت هفت سال در فاس اقامت کرد و نزد علماي آنجا تحصيل کرد. طي اقامت وي در فاس، انديشه‌هاي اصلاحي در شخصيتش ظاهر شد، ايده‌هاي او در دعوت تعريف شد و ويژگي‌هاي آن مشخص شد. سنوسي به مطالعه دروس فقهي و به ‌طور خاص فقه مالکي‌ ـ که در مغرب رايج است ـ علاقه داشت. علي‌رغم اينکه سنوسي مالکي‌مذهب بود، ولي در بعضي مسائل، نظرش بر خلاف نظر مالکيه بود. اين مسئله در کتابش با عنوان شفاء الصدر باري المسائل العشر آشکارا ديده مي‌شود. (شفاء الصدر بأریِ العشر، 1968م، ص26) همچنين سنوسي با طريقه‌هاي صوفيانه زيادي در فاس آشنا شد؛ زيرا فاس در آن زمان مرکز بسياري از طريقه‌هاي صوفيه قلمداد مي‌شد؛ چرا که باي سليمان به برخي از فرقه‌ها اجازه اقامت در فاس داد و امنيت آنها براي زندگي را فراهم کرد و آنها در بيان عقايد خود، آزادي مطلق به دست آوردند. سنوسي نيز در فاس طريقت خاص خود را پايه‌گذاري کرد‌ که به نام او شناخته مي‌شد. وي در توصيف آن کتابي با عنوان السلسبيل المعين في الطرائق الاربعين، تأليف کرد. (ناصري، 1956م، ج8، ص‌105) سنوسي در فاس اقداماتي با هدف اصلاح شرايط بد کشور و اصلاح انحراف حاکمان آغاز کرد. وي در فاس از جايگاه علمي ممتازي بهره‌مند شد و شهرت برجسته‌اي کسب کرد و پس از کسب اجازه از استاتيد، به تدريس روي آورد و به عنوان مدرس در جامع کبير شهر فاس منصوب شد و طلاب از مناطق مختلف به سمت وي روي آوردند. (السنوسیه دین و دوله، 2005م، ص31ـ32)