در حال ویرایش محمد بن احمد مطری

'''محمد بن احمد مَطَری''' معروف به الجمالُ المَطَری از [[تاریخ نگاری محلی مدینه|تاریخ‌نگاران]] و دانشمندان علوم دین در نیمه دوم قرن هفتم و نیمه اول قرن هشتم هجری بود که کتابی در تاریخ [[مدینه|مدینه منوره]] به نام  [[التعریف بما أنست الهجرة (کتاب)|التعریف بما اَنسَتِ الهِجره مِن معالم دار الهجره]] را نوشت . او اصالتا مصری ولی متولد و ساکن [[مدینه]] منوره بود. وی در سال ۷۴۱ هجری قمری در این شهر از دنیا رفت و در [[بقیع]] دفن شد.

== زندگی ==
ابوعبدالله جمال الدین محمد بن احمد بن محمد بن خلف مطری انصاری سعدی عِبادی مدنی از علمای شافعیه بود.<ref>تعریف ذوی العلا، ص۷.</ref> که در سال ۶۷۱ ق ( ۱۲۷۲ م ) یا ۶۷۳ ق <ref>لحظ الالحاظ، ج۱ ص۷۵.</ref>در مدینه منوره دیده به جهان گشود.<ref>تذکره الحفاظ،ج ۵ ص۷۵؛ الدرر الکامنه،ج ۳ ص۳۱۵.</ref> پدرش پیش از تولد وی از مطریه ( از شهرهای قدیمی مصر که در حال حاضر یکی از محلات قدیمی و باستانی شمال شرق قاهره محسوب می‌شود<ref>التعریف، حیاه المؤلف،ص ۱۵.</ref> ) به مدینه کوچ کرده و در این شهر ساکن شد.<ref>التحفه اللطیفه، ج۱ ص۲۷.</ref> 

جمال الدین مطری که به نام الجمال المطری نیز از او یاد می‌شود در بسیاری از علوم و فنون از جمله حدیث، فقه، تاریخ و خطابه تبحر یافت و منصب قضاوت در مدینه النبی را نیز به عهده گرفت. او را جامع فضائل و محاسن و صاحب خُلقی نیکو گفته‌اند.<ref>تذکره الحفاظ،ج ۵ ص۷۵؛ لحظ الالحاظ، ج۱ ص۷۵.</ref> وی رئیس مؤذّنان [[مسجد النبی|حرم شریف نبوی]] نیز بود و گفته‌اند صدای زیبایی داشت.<ref>تذکره الحفاظ، ج۵ ص۷۵؛ الدرر الکامنه، ج۳ ص۳۱۵.</ref> 

جمال الدین مطری در نهایت در ۱۷ ربیع الاخر<ref>الدرر الکامنه،ج۳ ص۳۱۵.</ref> سال ۷۴۱ ( ۱۳۴۰ م) در مدینه درگذشت و در [[بقیع]] به خاک سپرده شد.<ref>تذکره الحفاظ،ج۵ ص۷۵ و ۷۶؛تعریف ذوی العلا، ص۷.</ref> 

== استادان و شاگردان==
از اساتید و مشایخ او می‌توان از:ابی الیمن عبدالصمد بن عبدالوهاب؛ حافظ شرف الدین دِمیاطی؛ تاج الدین علی بن احمد عراقی؛ عبدالسلام بن محمد بن مزروع بصری ساکن مدینه (م ۶۹۹ ق)؛ ابی محمد عبدالله بن عمران سکری و ابی المعالی احمد بن اسحاق اَبَرقُوهی، نام برد.<ref>تدکره الحفاظ،ج۵ ص۷۵؛ لحظ الالحاظ، ج۱ ص۷۵.</ref>

از شاگردان او پسرش عفیف الدین عبدالله بن محمد مطری (م۷۶۵ ق) معروف به العفیفُ المَطَری است<ref>لحظ الالحاظ،ج۱ص۹۶.</ref> که کتاب ''الاِعلام بِمَن دَخَلَ المدینه من الاَعلام'' را نوشت.<ref>معجم ما الف عن رسول الله -ص-، ص۹۴.</ref> از دیگر شاگردان او محمد بن احمد بن محمد تلمسانی معروف به ابن مرزوق (م۷۸۱ ق)،<ref>موسوعه طبقات الفقهاء ج۱۴ القسم الثانی،ص۱۰۶۳.</ref> ابن رِبعی احمد بن عبدالله (م بعد ۷۶۰ ق)،<ref>درر العقود،ج۱ص۲۹۴و۲۹۵ وج۲ص۳۹.</ref> احمد بن ظهیره مخزومی قاضی و خطیب مکه (م ۷۹۲ ق)، بوده اند.<ref>المنهل الصافی، ج۱ ص۳۲۵.</ref> 

== آثار==
اثر معروف مطری  التعریف بما اَنسَتِ الهجره مِن معالم دار الهِجره در موضوع [[تاریخ نگاری محلی مدینه|تاریخ‌نگاری محلی مدینه]] است<ref>تذکره الحفاظ، ج۵ ص۷۵.</ref> و چنان که از عنوان کتاب برمی‌آید هدف مولف، شناساندن آن مقدار از آثار و معالم مدینه منوره است که به دست فراموشی سپرده شده یا تغییر و تحریف و تبدُّل در بیان آنها روی داده است. <ref>التعریف،حیاه المؤلف، ص۱۹.</ref>

آثار دیگری نیز برای او برشمرده‌اند:
 اتحاف الزائر<ref>کشف الظنون، ج۱ ص۶.</ref> ۲- تاریخ جمال الدین در تاریخ مدینه<ref>کشف الظنون،ج۱ ص۲۹۱ و۳۰۲.</ref> و۳-الذیل علی الدره الثمینه فی تاریخ مدینه ابن نجار.<ref>کشف الظنون،ج۴ ص۳۰۲.</ref> اما سلیمان الرحیلی معتقد است که جمال الدین مطری اثری غیر از کتاب التعریف فوق از خود به جای نگذاشته است.<ref>التعریف،حیاه المؤلف، ص۱۹ و ۲۰.</ref>