آیه ۳۳ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۳۳ سوره حج'''، آیه‌ای از [[قرآن]]، که  

«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه حلّ؛ لسان العرب، ذیل واژه حلّ.</ref>

آیه ۳۳ سوره حج، به بيان اهميت قربانى، تعيين محدوده سودبرى، و تعيين زمان و مكان قربانى پرداخته است.

{{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه|لَکُمْ فِیهٰا مَنٰافِعُ إِلیٰ أَجَلٍ مُسَمًّی}} درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref>

بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۷.</ref> در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج٢، ص۵٠۴.</ref>

در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است.<ref>تفسیر کشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسیر کبیر، ج٢٣، ص٣۴.</ref> مفسران شیعه، با تمسک به روایات اهل بیت(ع)،<ref>كافى، ج۴، ص٣٨۴.</ref> محل قربانگاه را در حج، سرزمین [[منا]] و در [[عمره مفرده]] مکه دانسته‌اند.<ref>مجمع البيان، ج۴، ص٨٣؛ نمونه، ج١۴، ص٩٨.</ref>

 

}}'''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.