زینت (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «الله» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
الله
{{جعبه اطلاعات اعمال
| عنوان = فتوای مراجع درباره زینت
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| فیلم =
| توضیح فیلم =
| دسته = [[محرمات احرام]]
| مربوط به آیین = احرام در [[عمره]] و [[حج]]
| مکان = [[حرم مکی]]
| زمان = هنگام [[احرام]]
| عمل قبلی =
| عمل بعدی =
| حکم = حرام
| کفاره = ندارد
| پیامد فقهی = ندارد
| ثواب =
| آداب وابسته =
| فلسفه و اسرار =
| منشاء و تاریخچه =
| مکان‌های وابسته =
| اشیای وابسته = انگشتر، زیور آلات
| ذکرهای وابسته =
| دعاهای وابسته =
| مفاهیم فقهی وابسته =
| احکام فقهی وابسته =
| صفحه فتواهای مراجع =
| جستارهای وابسته = [[زینت]]
}}
{{مقاله فقهی۲
| زینت|زینت}}
==انگشتر به دست کردن==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! انگشتر به دست کردن
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] انگشتر به دست کردن؛ به جهت زینت و اگر برای [[استحباب]] باشد مانع ندارد.  {{توضیح مساله|*|
* '''خامنه‌ای:''' [[احتیاط واجب]] آن است که فرد [[محرم (احرام‌گزار)|محرم]] از به دست کردن انگشتر ـ اگر زینت به‌شمار آید ـ اجتناب کند.
* '''سبحانی:''' زینت نمودن دو قسم است: الف) قسمی که مشترک بین زن و مرد است؛ ب) مخصوص بانوان که در آینده می‌آید؛ در قسم اول مرد و زن باید از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد مثل انگشتر زینتی و یا حنا بستن اما اگر انگشتری جنبه زینت ندارد مثلاً برای [[حرز]] یا [[ثواب]] آن استفاده می‌شود اشکال ندارد.
* '''سیستانی:''' انگشتر به دست کردن برای زینت به [[احتیاط واجب]] جایز نیست ولی برای امر دیگری مانند استحباب و یا نگهداری آن اشکال ندارد.
* '''مکارم:''' انگشتر زینتی به هر قصد باشد [[حرام]] است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|*}}
|}
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 387
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر انگشتر به دست کند، نه برای زینت و نه برای [[استحباب]]؛ مثل آنکه برای خاصیتی به دست کند، اشکال ندارد.
|}
 
== حنا بستن ==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 388
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' احتیاط واجب آن است که [[محرم (احرام‌گزار)|محرم]] «حنا» برای زینت نبندد، بلکه اگر زینت باشد ولو قصد نکند [[احتیاط]] در ترک است، بلکه حرمت آن، در هر دو صورت، خالی از وجه نیست.  {{توضیح مساله|388|
* '''بهجت:''' حنا بستن اگر برای زینت باشد جواز آن مورد تأمل است.
* '''تبریزی، خویی، زنجانی و مکارم:''' حنا بستن در صورتی که زینت گفته شود بر محرم [[حرام]] است.
* '''خامنه‌ای:''' [[احتیاط واجب]] آن است که فرد محرم از استعمال حنا و رنگ مو ـ اگر زینت به شمار آید ـ بلکه از هر کاری که زینت محسوب می‌شود اجتناب کند.
* '''سبحانی:''' استعمال حنا اگر در [[عرف]] زینت حساب شود برای محرم حرام است هرچند قصد زینت نکند لکن به شرط اینکه بعد از حنا بستن، اثر آن در محل باقی بماند.
* '''سیستانی:''' احتیاط واجب برای زن و مرد محرم ترک هر چیزی است که عرفاً زینت شمرده شود چه قصد زینت کردن داشته باشد چه نداشته باشد و از این قبیل است حنا مالیدن به روش معمول ولی استعمال آن به نحوی که زینت نباشد در موارد علاج و مانند آن اشکال ندارد.
* '''فاضل:''' [[حرمت]] محل اشکال است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|388}}
|}
{{سخ}}
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 389
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر قبل از احرام «حنا» ببندد، چه به قصد زینت باشد یا نباشد و چه اثرش تا زمان [[احرام]] بماند یا نماند، مانع ندارد ولی [[احتیاط]] خوب است.  {{توضیح مساله|389|
* '''سبحانی:''' اگر اثرش تا زمان احرام بماند [[احتیاط مستحب]] آن است که استفاده نکند و همچنین است رنگ کردن مو قبل از احرام ولی پاک کردن آن به هنگام احرام لازم نیست.
* '''صافی:''' در صورتی که اثرش تا حال احرام باقی می‌ماند بنا بر احتیاط باید خودداری کند.
* '''گلپایگانی:''' بهتر آن است که ترک شود.
* '''مکارم:''' اگر قصدش ادامه زینت برای حال [[احرام]] باشد اشکال دارد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|389}}
|}
==کفاره==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 390
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' انگشتر به دست کردن و حنا بستن [[کفاره]] ندارد.  {{توضیح مساله|390|
* '''تبریزى و خویی:''' بنا بر احتیاط استحبابی کفاره‌اش یک گوسفند است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|390}}
|}
==پوشیدن زیور آلات==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! پوشیدن زن زیور را به جهت زینت
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] پوشیدن زیور است برای زن به جهت زینت.  {{توضیح مساله|*|
* '''زنجانی:''' [[حرمت]] این امر، اختصاص به بانوان ندارد.
* '''سبحانی:''' زینت مانند پوشیدن دستبند و گردنبند و گوشواره و النگوی طلا و یا آرایشی سر و صورت به شکلی که بین بانوان مرسوم است در حال احرام [[جایز]] نیست.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|*}}
|}
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 391
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر زیور، زینت باشد [[احتیاط واجب]] آن است که ترک کند هرچند قصد تزیین نداشته باشد بلکه حرمت آن خالی از قوت نیست.  {{توضیح مساله|391|
* '''بهجت، تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی:''' پوشیدن زیور برای زینت بر بانوان [[محرم (احرام‌گزار)|مُحرِم]] حرام است.
* '''زنجانی:''' پوشیدن هرگونه زیورآلات بر مرد محرم [[حرام]] است ولی به دست کردن انگشتر در صورتی که به قصد زینت نباشد اشکال ندارد و در مورد بانوان حرمت پوشیدن زیور، اختصاص به گوشواره و گردنبند دارد. و این دو نیز در دو مورد مستثنی است: الف) عادت به پوشیدن آنها داشته باشد؛ ب) هنگام احرام در تن او باشد و پوشیدن سایر زیورآلات بر بانوان [[مکروه]] است؛ و در هر حال اگر زیوری را پوشید نباید آن را به مردان نشان دهد.
* '''سبحانی:''' مرد و زن محرم از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود باید اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد و در خصوص زن محرم لباسش ساده و بی‌پیرایه باشد لذا نباید چادر و پیراهن و مقنعه و جوراب خود را با توردوزی و امثال آن به شکلی جلوه دهد که از سادگی و بی‌پیرایگی خارج شود و شکل زینت به خود بگیرد مگر اینکه در میان بعضی اقوام و کشورها فرم و شکل لباسشان این‌گونه باشد و زینت قابل توجه حساب نشود و ابروهایی که بین خانم‌ها به صورت خالکوبی رایج شده در حال احرام و غیر احرام نباید [[نامحرم]] ببیند گرچه به صحت احرام ضرر نمی‌رساند و همچنین زن نباید در حال احرام سر و صورت خود را آرایش نماید.
* '''سیستانی:''' اگر زیور به قصد زینت باشد حرام است و اگر به قصد زینت هم نباشد ولی عرفاً زینت حساب می‌شود [[احتیاط واجب]] در ترک است.
* '''فاضل:''' [[احتیاط مستحب]].
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|391}}
|}
==موارد جواز==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 392
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' زیورهایی را که عادت داشته به پوشیدن آن، قبل از [[احرام]] لازم نیست برای احرام بیرون بیاورد.  {{توضیح مساله|392|
* '''فاضل:''' اگر قصد زینت به آنها را نداشته باشد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|392}}
|}
==پنهان کردن زینت از نامحرم==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 393
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' زیورهایی را که عادت داشته به پوشیدن آن، نباید به مرد نشان دهد، حتی به شوهر خود.  {{توضیح مساله|393|
* '''سبحانی:''' و باید آنها را از دید [[نامحرم]] و حتی شوهر خود حفظ کند.
* '''سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط مستحب]] آنها را برای شوهرش و مردانی که با او مَحرم‌اند ظاهر نسازد و نشان ندهد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|393}}
|}
==کفاره ==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 394
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' پوشیدن زیور [[حرام]] است ولی [[کفاره]] ندارد.  {{توضیح مساله|394|
* '''تبریزى و خویی:''' کفاره‌اش بنا بر [[احتیاط مستحب]]، یک گوسفند است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|394}}
|}
 
 
 
==منبع==
{{برگرفتگی
| پیش از لینک =
| منبع = صفحه 215 تا 218 کتاب مناسک حج
| لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=215
| توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷
}}
== مقاله‌های مرتبط==
* [[زینت]]
{{محرمات احرام}}
{{فتواهای محرمات احرام}}
[[رده:فتواها درباره محرمات احرام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۳۸

فتوای مراجع درباره زینت
دسته محرمات احرام
مربوط به آیین احرام در عمره و حج
مکان حرم مکی
زمان هنگام احرام
حکم حرام
کفاره ندارد
پیامد فقهی ندارد
اشیای وابسته انگشتر، زیور آلات
جستارهای وابسته زینت
مقاله توصیفی فقهی این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام زینت است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله زینت.

انگشتر به دست کردن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

انگشتر به دست کردن

امام خمینی: [از محرمات احرام است:] انگشتر به دست کردن؛ به جهت زینت و اگر برای استحباب باشد مانع ندارد. [م* ۱]

مراجع دیگر:
    • خامنه‌ای: احتیاط واجب آن است که فرد محرم از به دست کردن انگشتر ـ اگر زینت به‌شمار آید ـ اجتناب کند.
    • سبحانی: زینت نمودن دو قسم است: الف) قسمی که مشترک بین زن و مرد است؛ ب) مخصوص بانوان که در آینده می‌آید؛ در قسم اول مرد و زن باید از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد مثل انگشتر زینتی و یا حنا بستن اما اگر انگشتری جنبه زینت ندارد مثلاً برای حرز یا ثواب آن استفاده می‌شود اشکال ندارد.
    • سیستانی: انگشتر به دست کردن برای زینت به احتیاط واجب جایز نیست ولی برای امر دیگری مانند استحباب و یا نگهداری آن اشکال ندارد.
    • مکارم: انگشتر زینتی به هر قصد باشد حرام است.
مسئله 387

امام خمینی: اگر انگشتر به دست کند، نه برای زینت و نه برای استحباب؛ مثل آنکه برای خاصیتی به دست کند، اشکال ندارد.

حنا بستن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 388

امام خمینی: احتیاط واجب آن است که محرم «حنا» برای زینت نبندد، بلکه اگر زینت باشد ولو قصد نکند احتیاط در ترک است، بلکه حرمت آن، در هر دو صورت، خالی از وجه نیست. [م388 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت: حنا بستن اگر برای زینت باشد جواز آن مورد تأمل است.
    • تبریزی، خویی، زنجانی و مکارم: حنا بستن در صورتی که زینت گفته شود بر محرم حرام است.
    • خامنه‌ای: احتیاط واجب آن است که فرد محرم از استعمال حنا و رنگ مو ـ اگر زینت به شمار آید ـ بلکه از هر کاری که زینت محسوب می‌شود اجتناب کند.
    • سبحانی: استعمال حنا اگر در عرف زینت حساب شود برای محرم حرام است هرچند قصد زینت نکند لکن به شرط اینکه بعد از حنا بستن، اثر آن در محل باقی بماند.
    • سیستانی: احتیاط واجب برای زن و مرد محرم ترک هر چیزی است که عرفاً زینت شمرده شود چه قصد زینت کردن داشته باشد چه نداشته باشد و از این قبیل است حنا مالیدن به روش معمول ولی استعمال آن به نحوی که زینت نباشد در موارد علاج و مانند آن اشکال ندارد.
    • فاضل: حرمت محل اشکال است.


مسئله 389

امام خمینی: اگر قبل از احرام «حنا» ببندد، چه به قصد زینت باشد یا نباشد و چه اثرش تا زمان احرام بماند یا نماند، مانع ندارد ولی احتیاط خوب است. [م389 ۱]

مراجع دیگر:
    • سبحانی: اگر اثرش تا زمان احرام بماند احتیاط مستحب آن است که استفاده نکند و همچنین است رنگ کردن مو قبل از احرام ولی پاک کردن آن به هنگام احرام لازم نیست.
    • صافی: در صورتی که اثرش تا حال احرام باقی می‌ماند بنا بر احتیاط باید خودداری کند.
    • گلپایگانی: بهتر آن است که ترک شود.
    • مکارم: اگر قصدش ادامه زینت برای حال احرام باشد اشکال دارد.

کفاره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 390

امام خمینی: انگشتر به دست کردن و حنا بستن کفاره ندارد. [م390 ۱]

مراجع دیگر:
    • تبریزى و خویی: بنا بر احتیاط استحبابی کفاره‌اش یک گوسفند است.

پوشیدن زیور آلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پوشیدن زن زیور را به جهت زینت

امام خمینی: [از محرمات احرام است:] پوشیدن زیور است برای زن به جهت زینت. [م* ۱]

مراجع دیگر:
    • زنجانی: حرمت این امر، اختصاص به بانوان ندارد.
    • سبحانی: زینت مانند پوشیدن دستبند و گردنبند و گوشواره و النگوی طلا و یا آرایشی سر و صورت به شکلی که بین بانوان مرسوم است در حال احرام جایز نیست.
مسئله 391

امام خمینی: اگر زیور، زینت باشد احتیاط واجب آن است که ترک کند هرچند قصد تزیین نداشته باشد بلکه حرمت آن خالی از قوت نیست. [م391 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت، تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی: پوشیدن زیور برای زینت بر بانوان مُحرِم حرام است.
    • زنجانی: پوشیدن هرگونه زیورآلات بر مرد محرم حرام است ولی به دست کردن انگشتر در صورتی که به قصد زینت نباشد اشکال ندارد و در مورد بانوان حرمت پوشیدن زیور، اختصاص به گوشواره و گردنبند دارد. و این دو نیز در دو مورد مستثنی است: الف) عادت به پوشیدن آنها داشته باشد؛ ب) هنگام احرام در تن او باشد و پوشیدن سایر زیورآلات بر بانوان مکروه است؛ و در هر حال اگر زیوری را پوشید نباید آن را به مردان نشان دهد.
    • سبحانی: مرد و زن محرم از هر چیزی که زینت شمرده می‌شود باید اجتناب کنند خواه به قصد زینت باشد یا نباشد و در خصوص زن محرم لباسش ساده و بی‌پیرایه باشد لذا نباید چادر و پیراهن و مقنعه و جوراب خود را با توردوزی و امثال آن به شکلی جلوه دهد که از سادگی و بی‌پیرایگی خارج شود و شکل زینت به خود بگیرد مگر اینکه در میان بعضی اقوام و کشورها فرم و شکل لباسشان این‌گونه باشد و زینت قابل توجه حساب نشود و ابروهایی که بین خانم‌ها به صورت خالکوبی رایج شده در حال احرام و غیر احرام نباید نامحرم ببیند گرچه به صحت احرام ضرر نمی‌رساند و همچنین زن نباید در حال احرام سر و صورت خود را آرایش نماید.
    • سیستانی: اگر زیور به قصد زینت باشد حرام است و اگر به قصد زینت هم نباشد ولی عرفاً زینت حساب می‌شود احتیاط واجب در ترک است.
    • فاضل: احتیاط مستحب.

موارد جواز[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 392

امام خمینی: زیورهایی را که عادت داشته به پوشیدن آن، قبل از احرام لازم نیست برای احرام بیرون بیاورد. [م392 ۱]

مراجع دیگر:
    • فاضل: اگر قصد زینت به آنها را نداشته باشد.

پنهان کردن زینت از نامحرم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 393

امام خمینی: زیورهایی را که عادت داشته به پوشیدن آن، نباید به مرد نشان دهد، حتی به شوهر خود. [م393 ۱]

مراجع دیگر:
    • سبحانی: و باید آنها را از دید نامحرم و حتی شوهر خود حفظ کند.
    • سیستانی: بنا بر احتیاط مستحب آنها را برای شوهرش و مردانی که با او مَحرم‌اند ظاهر نسازد و نشان ندهد.

کفاره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 394

امام خمینی: پوشیدن زیور حرام است ولی کفاره ندارد. [م394 ۱]

مراجع دیگر:


منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از صفحه 215 تا 218 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.

مقاله‌های مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]