مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=A sharefat  }}
{{جعبه اطلاعات اشخاص
 
|عنوان            =  
 
|تصویر             =مزار مالک اشتر.jpg  
{{جعبه اطلاعات تابعین
|توضیح تصویر      =مقبره منسوب به مالک اشتر در مصر
|اطلاعات تابعین =  
|نام کامل         =مالک بن حارث  
| تصویر       =[[پرونده:مزار مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|مقبره منسوب به مالک اشتر در مصر]]
|لقب               =اشتر، کبش العراق
| توضیح تصویر  =
|نسب               =[[تیره نخع]] از [[قبیله مذحج]]
| نام کامل     =مالک بن حارث  
|زادروز            =
| کنیه        =
|کشور تولد        =[[یمن]]  
| لقب         =اشتر، کبش العراق  
|شهر تولد          =
| زادروز/زادگاه =[[یمن]]
|تاریخ درگذشت     =  <!-- 14/3/1368 -->
| محل زندگی    =[[کوفه]]
|شهر درگذشت       =  
| نسب/قبیله    =[[تیره نخع]] از [[قبیله مذحج]]  
|کشور درگذشت      = قلزم
| خویشاوندان سرشناس  =[[ابراهیم بن مالک]]  
|آرامگاه          = مصر
| تاریخ و مکان درگذشت/شهادت =[[قلزم]]
|نام همسر          =  
| نحوه درگذشت/شهادت =مسموم
|فرزندان          =[[ابراهیم بن مالک اشتر|ابراهیم]]، [[اسحاق بن مالک اشتر|اسحاق]]  
| مدفن =مصر
|خویشاوندان سرشناس =[[ابراهیم بن مالک اشتر]]
| زمان اسلام آوردن =سال دهم هجری 
|دین              =[[اسلام]]
| نحوه اسلام آوردن =  
|مذهب              =[[شیعه]]
| حضور در جنگ‌ها =[[جنگ تبوک]]، [[جنگ قادسیه]]، [[جنگ صفین]]، [[جنگ جمل]]  
|شغل              =  
| هجرت به      =  
|منصب              =صحابی و فرمانده سپاه [[امام علی(ع)]]  
| دلیل شهرت    =  
|نام زیارتگاه      =
| نقش‌های برجسته    =از صحابه و فرماندهان سپاه [[امام علی(ع)]]  
|سمت              =  
| دیگر فعالیت‌ها  =  
|خدمت              =
| آثار             =  
|محل اقدام        =
|سفر              =
|نوشته‌ها          =
|موقوفات          =
|بناهای ساخته شده  =
|مقام علمی        =
|پس از             =
|پیش از            =
|اساتید            =
|شاگردان          =
|تالیفات          =
|وبگاه رسمی        =
|امضا              =  <!-- sign.jpg -->
}}
}}
مالک بن حارث، معروف به اشتر یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های [[قبیله مذحج|قبیله مَذحِج]] و از یاران و فرماندهان ویژه امیرمؤمنان(ع) بود. وی  که یکی از بزرگان [[شهر کوفه]] محسوب می‌گردد، در دوران خلافت [[عمر بن خطاب|عمر]] و  [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[حضرت علی(ع)]] در این شهر اقامت داشت.
مالک بن حارث، معروف به اشتر یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های [[قبیله مذحج|قبیله مَذحِج]] و از یاران و فرماندهان ویژه امیرمؤمنان(ع) بود. وی  که یکی از بزرگان [[شهر کوفه]] محسوب می‌شد، در دوران خلافت [[عمر بن خطاب|عمر]] و  [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[حضرت علی(ع)]] در این شهر اقامت داشت.


او از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود و در گرفتن بیعت، برای آن حضرت نقش بارزی داشت. مالک در جنگ‌های زیادی مانند، [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] شرکت نمود و سرانجام از طرف امام علی(ع) به استانداری مصر منصوب شد، ولی قبل از رسیدن به [[مصر]] به شهادت رسید.
او از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود و در گرفتن بیعت برای آن حضرت نقش بارزی داشت. مالک در جنگ‌های زیادی مانند، [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] شرکت نمود و سرانجام از طرف امام علی(ع) به استانداری مصر منصوب شد، ولی قبل از رسیدن به [[مصر]] به شهادت رسید.


از میان فرزندان مالک، [[ابراهیم بن مالک|ابراهیم]] به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام [[مختار ثقفی]] داشت، از همه مشهورتر است.
از میان فرزندان مالک، [[ابراهیم بن مالک|ابراهیم]] به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام [[مختار ثقفی]] داشت، از همه مشهورتر است.
==نسب‌شناسی==
==نسب‌شناسی==
مالک بن حارث، معروف به مالک اشتر، از [[تیره نخع|تیره نَخَع]] قبیله مَذحِج از قبایل یمنی «[[قحطان|قَحطان]]» و معروف‌‌ترین صحابی [[امام علی(ع)]] است. <ref>الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>  
مالک بن حارث، معروف به مالک اشتر، از [[تیره نخع|تیره نَخَع]] قبیله مَذحِج از قبایل یمنی «[[قحطان|قَحطان]]» و معروف‌‌ترین صحابی [[امام علی(ع)]] است.<ref>الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>
 
نسب کامل وی در منابع این گونه ذکر شده است: مالک بن حارث بن جذیمة بن سعد بن مالک بن نخع بن عمرو بن علة بن جلد بن مذحج بن ادد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان بن سبا بن یشجب بن یعرب بن قحطان.<ref>جمهرة انساب العرب، ص4١5.</ref>  


نسب کامل وی در منابع این گونه ذکر شده است: مالک بن حارث بن جذیمة بن سعد بن مالک بن نخع بن عمرو بن علة بن جلد بن مذحج بن ادد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان بن سبا بن یشجب بن یعرب بن قحطان.<ref>جمهرة انساب العرب، ص4١5.</ref> ولی از نام مادر ابراهیم و نسبت قبیلگی او گزارشی در دست نیست.
==تولد و اسلام==
==تولد و اسلام==
به اتفاق سیره‌نویسان، مالک اشتر در [[عصر جاهلیت]] متولد شد؛ ولی زمان دقیق آن مشخص نیست.  
به اتفاق سیره‌نویسان، مالک اشتر در [[عصر جاهلیت]] متولد شد؛ ولی زمان دقیق آن مشخص نیست.  


برخی از تراجم‌نگاران در شرح‌حال مالک اشتر آورده‌اند: «ادرک الجاهلیه؛ مالک عصر جاهلیت را درک کرد.» <ref>تهذیب التهذیب، ج١، ص١١.</ref> و برخی دیگر از منابع درباره او نوشته‌اند: «لم ادرک و کان رئیس قومه؛ او جاهلیت را درک نکرد بلکه آغاز زمان [[بعثت]] پیامبر(ص) را درک کرد و  رئیس قوم خود بود.» <ref>الاصابه، ج6، ص٢١٢.</ref>
برخی از تراجم‌نگاران در شرح‌حال مالک اشتر آورده‌اند: «ادرک الجاهلیه؛ مالک عصر جاهلیت را درک کرد.»<ref>تهذیب التهذیب، ج١، ص١١.</ref> و برخی دیگر از منابع درباره او نوشته‌اند: «لم ادرک و کان رئیس قومه؛ او جاهلیت را درک نکرد بلکه آغاز زمان [[بعثت]] پیامبر(ص) را درک کرد و  رئیس قوم خود بود.»<ref>الاصابه، ج6، ص٢١٢.</ref>  


به هرحال، مالک اشتر پس از تولد در زادگاه در اواخر عصر [[رسول الله(ص)]] و زمان ماموریت امام علی(ع) در [[یمن]]، یعنی در سال دهم هجری، مسلمان شد. <ref>الکامل فی التاریخ، ج٢، ص٣٠٠.</ref>
به هرحال، مالک اشتر پس از تولد در زادگاه در اواخر عصر [[رسول الله(ص)]] و زمان ماموریت امام علی(ع) در [[یمن]]، یعنی در سال دهم هجری، مسلمان شد.<ref>الکامل فی التاریخ، ج٢، ص٣٠٠.</ref>  


براساس گزارشی، هنگام اقامت امام علی(ع) در یمن، برخی بزرگان نخع از جمله مالک اشتر، آن حضرت را در حوادث آن دوران همراهی کردند. <ref>فتوح الشام، ج١، ص6٢.</ref> باوجود مسلمان شدن مالک اشتر در عصر رسول الله(ص)، از او در شمار [[صحابه]] یاد نکرده‌اند، چون دقیقاً مشخص نیست که موفق به دیدار پیامبر شد یا نه؛ با توجه به این که هرکس اگر حتی یک بار پیامبر را ملاقات نموده باشد جزء صحابه محسوب می‌گردد. بر همین اساس از مالک در اکثر منابع با نام [[تابعی]] یاد شده است. <ref>الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>
براساس گزارشی، هنگام اقامت امام علی(ع) در یمن، برخی بزرگان نخع از جمله مالک اشتر، آن حضرت را در حوادث آن دوران همراهی کردند.<ref>فتوح الشام، ج١، ص6٢.</ref> باوجود مسلمان شدن مالک اشتر در عصر رسول الله(ص)، از او در شمار [[صحابه]] یاد نکرده‌اند، چون دقیقاً مشخص نیست که موفق به دیدار پیامبر شد یا نه؛ با توجه به این که هرکس اگر حتی یک بار پیامبر را ملاقات نموده باشد جزء صحابه محسوب می‌گردد. بر همین اساس از مالک در اکثر منابع با نام [[تابعی]] یاد شده است.<ref>الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.</ref>  
==مالک در عصر خلفای سه‌گانه==
==مالک در عصر خلفای سه‌گانه==
مالک به عنوان یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های قبیله نخع، در زمان خلافت «[[ابوبکر]]» (١١-١٣ه. ق) به [[شام]] رفت و در فتوحات این منطقه نقش بارزی داشت.
مالک به عنوان یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های قبیله نخع، در زمان خلافت «[[ابوبکر]]» (١١-١٣ه. ق) به [[شام]] رفت و در فتوحات این منطقه نقش بارزی داشت.


او در سال 14ه. ق پیش از «[[نبرد قادسیه]]» به [[عراق]] آمد و سپس در این نبرد با ایرانیان جنگید و پس از آن با ساخته شدن [[کوفه]] در سال 17ه. ق در آن شهر ساکن شد. <ref>پژوهشی پیرامون زندگی و عملکرد مالک اشتر، صص 4٨-5٢.</ref>
او در سال 14ه. ق پیش از «[[نبرد قادسیه]]» به [[عراق]] آمد و سپس در این نبرد با ایرانیان جنگید و پس از آن با ساخته شدن [[کوفه]] در سال 17ه. ق در آن شهر ساکن شد.<ref>پژوهشی پیرامون زندگی و عملکرد مالک اشتر، صص 4٨-5٢.</ref>  


از این پس تا هنگام قیام ضد «[[عثمان]]» درباره مالک اطلاعاتی وجود ندارد. او از شخصیت‌های مطرح یمن در عراق، و از کسانی بود که در قیام ضد خلیفه سوم، عثمان، نقش داشت. او دو بار به سبب اعتراض به عملکرد و سخنان والی عثمان، «[[سعید بن عاص]]» و «[[ولید بن عقبه]]» در کوفه، و نیز عملکرد خلیفه سوم در عدول از سیره رسول‌خدا(ص)، همراه برخی کوفیان همانند «[[کمیل بن زیاد نخعی]]»، به «دمشق» و «حمص» تبعید شد. <ref>انساب الاشراف، ج4، ص5٣٢.</ref>
از این پس تا هنگام قیام ضد «[[عثمان]]» درباره مالک اطلاعاتی وجود ندارد. او از شخصیت‌های مطرح یمن در عراق، و از کسانی بود که در قیام ضد خلیفه سوم، عثمان، نقش داشت. او دو بار به سبب اعتراض به عملکرد و سخنان والی عثمان، «[[سعید بن عاص]]» و «[[ولید بن عقبه]]» در کوفه، و نیز عملکرد خلیفه سوم در عدول از سیره رسول‌خدا(ص)، همراه برخی کوفیان همانند «[[کمیل بن زیاد نخعی]]»، به «دمشق» و «حمص» تبعید شد.<ref>انساب الاشراف، ج4، ص5٣٢.</ref>  


در شام «[[معاویه بن ابی‌سفیان|معاویه]]» از میان تبعیدشدگان، مالک اشتر و «عمرو بن زراره» را به دلیل گفتن سخنان کوبنده زندانی کرد. <ref>الفتوح، ج١، صص ٣٣٧ و ٣٣٨.</ref>مالک پس از بازگشت به کوفه، در غیاب سعید بن عاص اموی، والی کوفه، مانع بازگشت او به آن شهر شد و بدین ترتیب بر کوفه تسلط یافت. <ref>همان، صص ٣٩5 - 4٠٢.</ref> پس از آن مالک در راس ده‌ها نفر، از کوفه به [[مدینه]] رفت و در محاصره عثمان، که منجر به قتلش شد، شرکت کرد. <ref>الطبقات الکبری، ج٣، صص 65 - ٧١.</ref>
در شام «[[معاویه بن ابی‌سفیان|معاویه]]» از میان تبعیدشدگان، مالک اشتر و «عمرو بن زراره» را به دلیل گفتن سخنان کوبنده زندانی کرد.<ref>الفتوح، ج١، صص ٣٣٧ و ٣٣٨.</ref> مالک پس از بازگشت به کوفه، در غیاب سعید بن عاص اموی، والی کوفه، مانع بازگشت او به آن شهر شد و بدین ترتیب بر کوفه تسلط یافت.<ref>همان، صص ٣٩5 - 4٠٢.</ref> پس از آن مالک در راس ده‌ها نفر، از کوفه به [[مدینه]] رفت و در محاصره عثمان، که منجر به قتلش شد، شرکت کرد.<ref>الطبقات الکبری، ج٣، صص 65 - ٧١.</ref>  
==مالک اشتر و خلافت امام علی==
==مالک اشتر و خلافت امام علی==
مالک که خود از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود، در گرفتن [[بیعت]] برای آن حضرت نقش بارزی داشت. <ref>تاریخ یعقوبی، ج٢، صص ٧4 - ٧٧.</ref> سپس وی در زمره یاران باوفا و صمیمی امیرمؤمنان در آمد و به همراه دیگر افراد قبیله نخع در نبردهای [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] در رکاب امیرمؤمنان جنگید.
مالک که خود از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود، در گرفتن [[بیعت]] برای آن حضرت نقش بارزی داشت.<ref>تاریخ یعقوبی، ج٢، صص ٧4 - ٧٧.</ref> سپس وی در زمره یاران باوفا و صمیمی امیرمؤمنان در آمد و به همراه دیگر افراد قبیله نخع در نبردهای [[جنگ جمل|جمل]] و [[جنگ صفین|صفین]] در رکاب امیرمؤمنان جنگید.


مالک در این نبردها، به‌ویژه در صفین نقشی محوری داشت. او به همراه قبیله‌اش با همه توان از امام علی(ع) حمایت کرد و درواقع از ارکان سپاه امام محسوب می‌شد، چنان که در این نبرد مالک به «قوچ عراق» معروف شد.<ref>وقعة صفین، صص ٣٩ و 4٢٩.</ref>
مالک در این نبردها، به‌ویژه در صفین نقشی محوری داشت. او به همراه قبیله‌اش با همه توان از امام علی(ع) حمایت کرد و درواقع از ارکان سپاه امام محسوب می‌شد، چنان که در این نبرد مالک به «قوچ عراق» معروف شد.<ref>وقعة صفین، صص ٣٩ و 4٢٩.</ref>  
==جایگاه مالک نزد امام علی==
==جایگاه مالک نزد امام علی==
امام علی(ع)  مالک را شخصیتی معتدل معرفی کرده، و درباره او فرموده‌اند: "فَاِنَّهُ مِمَّنْ لاَ یُخَافُ وَهْنُهُ وَ لاَ سَقْطَتُهُ وَ لاَ بُطْؤُهُ عَمَّا الْاِسْرَاعُ اِلَیْهِ اَحْزَمُ وَ لاَ اِسْرَاعُهُ اِلَی مَا الْبُطْءُ عَنْهُ اَمْثَلُ؛ مالک از کسانی نیست که بیم ضعف و سستی یا خطا و لغزشی در او راه یابد و نیز از کسانی نیست که هرگاه شتاب به احتیاط نزدیک‌تر است، کندی کند و هرجا کندی به احتیاط نزدیک‌تر است، شتاب ورزد". <ref>نهج البلاغه، نامه ١٣.</ref>
امام علی(ع)  مالک را شخصیتی معتدل معرفی کرده، و درباره او فرموده‌اند: "فَاِنَّهُ مِمَّنْ لاَ یُخَافُ وَهْنُهُ وَ لاَ سَقْطَتُهُ وَ لاَ بُطْؤُهُ عَمَّا الْاِسْرَاعُ اِلَیْهِ اَحْزَمُ وَ لاَ اِسْرَاعُهُ اِلَی مَا الْبُطْءُ عَنْهُ اَمْثَلُ؛ مالک از کسانی نیست که بیم ضعف و سستی یا خطا و لغزشی در او راه یابد و نیز از کسانی نیست که هرگاه شتاب به احتیاط نزدیک‌تر است، کندی کند و هرجا کندی به احتیاط نزدیک‌تر است، شتاب ورزد".<ref>نهج البلاغه، نامه ١٣.</ref>  


همچنین امیرمؤمنان در وصف مالک، هنگام فرستادن او به [[مصر]] در مقام والی آنجا، در نامه‌ای خطاب به مردم مصر فرمودند: «من بنده‌ای از بندگان خدا را به سوی شما گسیل داشتم که در لحظه‌های ترسناک از دشمن روی برنمی‌تابد».<ref>نهج البلاغه، نامه ٣٨.</ref>
همچنین امیرمؤمنان در وصف مالک، هنگام فرستادن او به [[مصر]] در مقام والی آنجا، در نامه‌ای خطاب به مردم مصر فرمودند: «من بنده‌ای از بندگان خدا را به سوی شما گسیل داشتم که در لحظه‌های ترسناک از دشمن روی برنمی‌تابد».<ref>نهج البلاغه، نامه ٣٨.</ref>  
==شهادت==
==شهادت==
[[پرونده:قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|قبر مالک اشتر]]  
[[پرونده:قبر مالک اشتر.jpg|بندانگشتی|قبر مالک اشتر]]  
پس از پیکار بزرگ صفین، چون اوضاع مصر آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) او را به حکومت مصر منصوب کرد. اما وی در مسیر مصر در محلی به نام [[قلزم]] به دست مزدوران معاویه مسموم شد. ظاهراً این واقعه قبل از [[جنگ نهروان]] رخ داد، زیرا با بررسی منابع، نامی از مالک در نبرد با خوارج دیده نمی­‌شود.<ref>الغارات، ثقفی ،ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>
پس از پیکار بزرگ صفین، چون اوضاع مصر آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) او را به حکومت مصر منصوب کرد. اما وی در مسیر مصر در محلی به نام [[قلزم]] به دست مزدوران معاویه مسموم شد. ظاهراً این واقعه قبل از [[جنگ نهروان]] رخ داد، زیرا با بررسی منابع، نامی از مالک در نبرد با خوارج دیده نمی­‌شود.<ref>الغارات، ثقفی،ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.</ref>  


امام علی(ع) پس از شهادت مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود<ref>همان، نامه ٣4.</ref> و برای من همان‌گونه بود که من برای رسول خدا بودم». <ref>شرح نهج البلاغه، ج١5، ص٩٧؛  الغدیر، ج٩، ص4٠.</ref>
امام علی(ع) پس از شهادت مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود<ref>همان، نامه ٣4.</ref> و برای من همان‌گونه بود که من برای رسول خدا بودم».<ref>شرح نهج البلاغه، ج١5، ص٩٧؛  الغدیر، ج٩، ص4٠.</ref>  
==فرزندان==
==فرزندان==
به اتفاق همه منابع، ابراهیم فرزند مالک و سردار مشهور عرب بود که به حمایت از [[مختار بن عبید ثقفی|مختار بن عُبَید ثَقَفی]] به خونخواهی [[حسین ‌بن علی(ع)]] بر ضدّ اُمویان قیام کرد. برخى منابع تاریخی متاخر افزون بر ابراهيم، از وجود چند فرزند پسر برای مالک اشتر خبر داده‌اند، که در صحت این گونه گزارشات جای تردید وجود دارد.
به اتفاق همه منابع، ابراهیم فرزند مالک و سردار مشهور عرب بود که به حمایت از [[مختار بن عبید ثقفی|مختار بن عُبَید ثَقَفی]] به خونخواهی [[حسین ‌بن علی(ع)]] بر ضدّ اُمویان قیام کرد. برخى منابع تاریخی متاخر افزون بر ابراهيم، از وجود چند فرزند پسر برای مالک اشتر خبر داده‌اند، که در صحت این گونه گزارشات جای تردید وجود دارد.
===ابراهیم===
===ابراهیم===
از میان فرزندان مالک، ابراهیم به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام مختار ثقفی داشت؛ از همه مشهورتر است؛ با این حال از زندگی ابراهیم پیش از پیوستن به مختار اطلاعات چندانی دردست نیست، جز آن‌که گفته‌اند در زمان خلافت [[عمر بن خطاب]]، به دنیا آمده است و در جنگ صفّین در زمرۀ یاران علی‌ بن ابی‌طالب(ع) و در رکاب پدرش مالک اشتر با معاویه جنگ کرد. <ref>وقعه صّفین، ج1، ص۴۴۱. </ref>
{{اصلی|ابراهیم بن مالک اشتر}}
 
از میان فرزندان مالک، ابراهیم به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام مختار ثقفی داشت؛ از همه مشهورتر است؛ با این حال از زندگی ابراهیم پیش از پیوستن به مختار اطلاعات چندانی دردست نیست، جز آن‌که گفته‌اند در زمان خلافت [[عمر بن خطاب]]، به دنیا آمده است و در جنگ صفّین در زمرۀ یاران علی‌ بن ابی‌طالب(ع) و در رکاب پدرش مالک اشتر با معاویه جنگ کرد.<ref>وقعه صّفین، ج1، ص۴۴۱.</ref>  


از نقش ابراهیم در نبرد نهروان و دیگر رویدادهای دوران خلافت امیر مؤمنان(ع)، و همچنین عصر خلافت کوتاه مدت [[امام حسن(ع)]] و دیگر حوادث دوران امامت آن حضرت نیز گزارشی وجود ندارد.
از نقش ابراهیم در نبرد نهروان و دیگر رویدادهای دوران خلافت امیر مؤمنان(ع)، و همچنین عصر خلافت کوتاه مدت [[امام حسن(ع)]] و دیگر حوادث دوران امامت آن حضرت نیز گزارشی وجود ندارد.
===اسحاق===
===اسحاق===
در منابع قدیمی هیچ اطلاعی از وجود و زندگی او در دست نیست. اما بنا به گزارش برخی منابع م‍تاخر، اسحاق در [[کربلا]] از یاران امام حسین(ع) بود و در رکاب سیدالشهداء(ع) به شهادت رسید؛ چنان‌که «[[فاضل دربندی]]» در دو کتاب خود «[[اسرار الشهادة]]» و «[[جواهر الایقان]]» از اسحاق نام برده، و وی را در شمار شهیدان کربلا ثبت کرده است.<ref>اسرار الشهاده، ج٢، ص٢٨4؛ پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،  صص٩٣ و ٩4.</ref>
در منابع قدیمی هیچ اطلاعی از وجود و زندگی او در دست نیست. اما بنا به گزارش برخی منابع م‍تاخر، اسحاق در [[کربلا]] از یاران امام حسین(ع) بود و در رکاب سیدالشهداء(ع) به شهادت رسید؛ چنان‌که «[[فاضل دربندی]]» در دو کتاب خود «[[اسرار الشهادة]]» و «[[جواهر الایقان]]» از اسحاق نام برده، و وی را در شمار شهیدان کربلا ثبت کرده است.<ref>اسرار الشهاده، ج٢، ص٢٨4؛ پژوهشی پیرامون شهدای کربلا،  صص٩٣ و ٩4.</ref>  


البته همان‌گونه که یادآوری شد، در منابع کهن هیچ نام و نشانی از اسحاق وجود ندارد و فقط منابع متاخر به او پرداخته‌اند. بیشتر عاشوراپژوهان نیز از چنین فردی نام نبرده‌اند. از این‌رو باید در گزارش فاضل دربندی تردید کرد.
البته همان‌گونه که یادآوری شد، در منابع کهن هیچ نام و نشانی از اسحاق وجود ندارد و فقط منابع متاخر به او پرداخته‌اند. بیشتر عاشوراپژوهان نیز از چنین فردی نام نبرده‌اند. از این‌رو باید در گزارش فاضل دربندی تردید کرد.
خط ۷۹: خط ۹۴:


به هر حال، به علت عدم وجود اطلاعات متقن و دقیق درباره شخصیت مدفون در این بقعه، نمیتوان با قاطعیت وی را فرزند مالک دانست.
به هر حال، به علت عدم وجود اطلاعات متقن و دقیق درباره شخصیت مدفون در این بقعه، نمیتوان با قاطعیت وی را فرزند مالک دانست.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۹۰: خط ۱۰۶:
}}
}}
* '''اسرار الشهاده'''، فاضل دربندی.
* '''اسرار الشهاده'''، فاضل دربندی.
* '''الغدیر'''، علامه امینی.
* '''الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب'''، عبدالحسین احمد امینی، بیروت، دارالکتاب العربی، ١٣٧٩ه. ق.  
* '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا'''، جمعی از نویسندگان.
* '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا'''، جمعی از نویسندگان.
* '''شرح نهج‌ البلاغه'''، ابن ‌ابی‌الحدید.
* '''شرح نهج البلاغه'''، ابن ابی الحدید، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ١4٠4ه. ق.
* '''الطبقات الکبری'''، ابن سعد، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، چاپ اول، بیروت، دارالکتب العلمیة، ١4١٠ه. ق١٩٩٠/م.  
* '''الغارات'''، ابراهیم بن محمد ثقفى كوفى.  
* '''الغارات'''، ابراهیم بن محمد ثقفى كوفى.  
* '''وقعة صفین'''، نصربن مزاحم منقربی.
* '''وقعة صفین'''، نصر بن مزاحم منقری، تحقیق: عبد السلام محمد‌هارون، چاپ دوم، قاهره، مؤسسة العربیة الحدیثه، ١٣٨٢ ه. ش، افست قم، منشورات مکتبة المرعشی النجفی، ١4٠4 ه. ق.  
* '''الفتوح'''، احمد بن اعثم كوفى.
* '''الفتوح'''، ابن اعثم کوفی، تحقیق: علی شیری، چاپ اول، بیروت، دارالاضواء، ١٩٩١م.  
* '''تاریخ یعقوبی'''، احمد بن ابى یعقوب،
* '''تاریخ یعقوبی'''، احمد بن واضح یعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
* '''انساب الاشراف'''، بلاذری.
* '''انساب الاشراف'''، بلاذری، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، چاپ اول، بیروت، دارالفکر، ١٩٩6م.  
* '''فتوح الشام'''، واقدی.
* '''فتوح الشام'''، واقدی.
* '''الکامل فی التاریخ'''، ابن اثیر.
* '''الکامل فی التاریخ'''، ابن اثیر، بیروت، دارصادر، داربیروت، ١٩65م.
* '''الکامل فی التاریخ'''، ابن اثیر جزری، عزالدین، تصحیح: محمد یوسف دقاقه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ١4١5ه. ق١٩٩5/م.  
* '''تهذیب التهذیب'''، ابن حجر عسقلانی.
* '''تهذیب التهذیب'''، ابن حجر عسقلانی.
* '''جمهرة انساب العرب'''، ابن حزم، علی.  
* '''جمهرة انساب العرب'''، ابن‌حزم‌اندلسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ١4١٨ه. ق.
* '''الطبقات الکبری'''، ابن سعد.
* '''ابراهيم بن الاشتر'''، ابراهيم بيضون، بيروت، دارالفارابى،٢٠١٣م.
* '''ابراهيم بن الاشتر'''، ابراهيم بيضون، بيروت، دارالفارابى،٢٠١٣م.
* '''الاخبار الطوال'''، ابو حنيفه احمد بن داود دينورى، تحقيق عصام محمد الحاجّ على، بيروت، دارالكتب العلمية، ١۴٢١ه .ق٢٠٠١/م.
* '''الاخبار الطوال'''، ابو حنيفه احمد بن داود دينورى، تحقيق عصام محمد الحاجّ على، بيروت، دارالكتب العلمية، ١۴٢١ه .ق٢٠٠١/م.
خط ۱۱۳: خط ۱۳۰:
{{تابعین}}
{{تابعین}}
{{کارگزاران امام علی(ع)}}
{{کارگزاران امام علی(ع)}}
{{یاران امام علی علیه السلام}}


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:تابعین]]
[[رده:تابعین]]
[[رده:یاران امام علی(ع)]]
[[رده:اصحاب امام علی(ع)]]
[[رده:مدفونان در مصر]]
[[رده:مدفونان در مصر]]
[[رده:کارگزاران امام علی(ع)]]
[[رده:کارگزاران امام علی(ع)]]
[[رده:حاضران در جنگ جمل]]
[[رده:حاضران در جنگ صفین]]
[[رده:حاضران در جنگ قادسیه]]
[[رده:شخصیت‌های شیعی قرن اول هجری]]
[[رده:کشته‌شدگان مسموم]]
[[رده:شخصیت‌های شیعی یمن]]
[[رده:حاضران در محاصره عثمان]]
[[رده:شخصیت‌های قبیله نخع]]
[[رده:جنگاوران عرب در عراق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹

مقبره منسوب به مالک اشتر در مصر
مشخصات فردی
نام کامل مالک بن حارث
لقب اشتر، کبش العراق
نسب تیره نخع از قبیله مذحج
زادگاه یمن
فرزندان ابراهیم، اسحاق
خویشان سرشناس ابراهیم بن مالک اشتر
دین اسلام
مذهب شیعه
منصب صحابی و فرمانده سپاه امام علی(ع)
محل درگذشت قلزم
آرامگاه مصر

مالک بن حارث، معروف به اشتر یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های قبیله مَذحِج و از یاران و فرماندهان ویژه امیرمؤمنان(ع) بود. وی که یکی از بزرگان شهر کوفه محسوب می‌شد، در دوران خلافت عمر و عثمان و حضرت علی(ع) در این شهر اقامت داشت.

او از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود و در گرفتن بیعت برای آن حضرت نقش بارزی داشت. مالک در جنگ‌های زیادی مانند، جمل و صفین شرکت نمود و سرانجام از طرف امام علی(ع) به استانداری مصر منصوب شد، ولی قبل از رسیدن به مصر به شهادت رسید.

از میان فرزندان مالک، ابراهیم به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام مختار ثقفی داشت، از همه مشهورتر است.

نسب‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مالک بن حارث، معروف به مالک اشتر، از تیره نَخَع قبیله مَذحِج از قبایل یمنی «قَحطان» و معروف‌‌ترین صحابی امام علی(ع) است.[۱]

نسب کامل وی در منابع این گونه ذکر شده است: مالک بن حارث بن جذیمة بن سعد بن مالک بن نخع بن عمرو بن علة بن جلد بن مذحج بن ادد بن زید بن یشجب بن عریب بن زید بن کهلان بن سبا بن یشجب بن یعرب بن قحطان.[۲]

تولد و اسلام[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به اتفاق سیره‌نویسان، مالک اشتر در عصر جاهلیت متولد شد؛ ولی زمان دقیق آن مشخص نیست.

برخی از تراجم‌نگاران در شرح‌حال مالک اشتر آورده‌اند: «ادرک الجاهلیه؛ مالک عصر جاهلیت را درک کرد.»[۳] و برخی دیگر از منابع درباره او نوشته‌اند: «لم ادرک و کان رئیس قومه؛ او جاهلیت را درک نکرد بلکه آغاز زمان بعثت پیامبر(ص) را درک کرد و رئیس قوم خود بود.»[۴]

به هرحال، مالک اشتر پس از تولد در زادگاه در اواخر عصر رسول الله(ص) و زمان ماموریت امام علی(ع) در یمن، یعنی در سال دهم هجری، مسلمان شد.[۵]

براساس گزارشی، هنگام اقامت امام علی(ع) در یمن، برخی بزرگان نخع از جمله مالک اشتر، آن حضرت را در حوادث آن دوران همراهی کردند.[۶] باوجود مسلمان شدن مالک اشتر در عصر رسول الله(ص)، از او در شمار صحابه یاد نکرده‌اند، چون دقیقاً مشخص نیست که موفق به دیدار پیامبر شد یا نه؛ با توجه به این که هرکس اگر حتی یک بار پیامبر را ملاقات نموده باشد جزء صحابه محسوب می‌گردد. بر همین اساس از مالک در اکثر منابع با نام تابعی یاد شده است.[۷]

مالک در عصر خلفای سه‌گانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مالک به عنوان یکی از شاخص‌ترین شخصیت‌های قبیله نخع، در زمان خلافت «ابوبکر» (١١-١٣ه. ق) به شام رفت و در فتوحات این منطقه نقش بارزی داشت.

او در سال 14ه. ق پیش از «نبرد قادسیه» به عراق آمد و سپس در این نبرد با ایرانیان جنگید و پس از آن با ساخته شدن کوفه در سال 17ه. ق در آن شهر ساکن شد.[۸]

از این پس تا هنگام قیام ضد «عثمان» درباره مالک اطلاعاتی وجود ندارد. او از شخصیت‌های مطرح یمن در عراق، و از کسانی بود که در قیام ضد خلیفه سوم، عثمان، نقش داشت. او دو بار به سبب اعتراض به عملکرد و سخنان والی عثمان، «سعید بن عاص» و «ولید بن عقبه» در کوفه، و نیز عملکرد خلیفه سوم در عدول از سیره رسول‌خدا(ص)، همراه برخی کوفیان همانند «کمیل بن زیاد نخعی»، به «دمشق» و «حمص» تبعید شد.[۹]

در شام «معاویه» از میان تبعیدشدگان، مالک اشتر و «عمرو بن زراره» را به دلیل گفتن سخنان کوبنده زندانی کرد.[۱۰] مالک پس از بازگشت به کوفه، در غیاب سعید بن عاص اموی، والی کوفه، مانع بازگشت او به آن شهر شد و بدین ترتیب بر کوفه تسلط یافت.[۱۱] پس از آن مالک در راس ده‌ها نفر، از کوفه به مدینه رفت و در محاصره عثمان، که منجر به قتلش شد، شرکت کرد.[۱۲]

مالک اشتر و خلافت امام علی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مالک که خود از پیشگامان بیعت با امام علی(ع) بود، در گرفتن بیعت برای آن حضرت نقش بارزی داشت.[۱۳] سپس وی در زمره یاران باوفا و صمیمی امیرمؤمنان در آمد و به همراه دیگر افراد قبیله نخع در نبردهای جمل و صفین در رکاب امیرمؤمنان جنگید.

مالک در این نبردها، به‌ویژه در صفین نقشی محوری داشت. او به همراه قبیله‌اش با همه توان از امام علی(ع) حمایت کرد و درواقع از ارکان سپاه امام محسوب می‌شد، چنان که در این نبرد مالک به «قوچ عراق» معروف شد.[۱۴]

جایگاه مالک نزد امام علی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

امام علی(ع) مالک را شخصیتی معتدل معرفی کرده، و درباره او فرموده‌اند: "فَاِنَّهُ مِمَّنْ لاَ یُخَافُ وَهْنُهُ وَ لاَ سَقْطَتُهُ وَ لاَ بُطْؤُهُ عَمَّا الْاِسْرَاعُ اِلَیْهِ اَحْزَمُ وَ لاَ اِسْرَاعُهُ اِلَی مَا الْبُطْءُ عَنْهُ اَمْثَلُ؛ مالک از کسانی نیست که بیم ضعف و سستی یا خطا و لغزشی در او راه یابد و نیز از کسانی نیست که هرگاه شتاب به احتیاط نزدیک‌تر است، کندی کند و هرجا کندی به احتیاط نزدیک‌تر است، شتاب ورزد".[۱۵]

همچنین امیرمؤمنان در وصف مالک، هنگام فرستادن او به مصر در مقام والی آنجا، در نامه‌ای خطاب به مردم مصر فرمودند: «من بنده‌ای از بندگان خدا را به سوی شما گسیل داشتم که در لحظه‌های ترسناک از دشمن روی برنمی‌تابد».[۱۶]

شهادت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قبر مالک اشتر

پس از پیکار بزرگ صفین، چون اوضاع مصر آشفته شد، امیرالمؤمنین(ع) او را به حکومت مصر منصوب کرد. اما وی در مسیر مصر در محلی به نام قلزم به دست مزدوران معاویه مسموم شد. ظاهراً این واقعه قبل از جنگ نهروان رخ داد، زیرا با بررسی منابع، نامی از مالک در نبرد با خوارج دیده نمی­‌شود.[۱۷]

امام علی(ع) پس از شهادت مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود[۱۸] و برای من همان‌گونه بود که من برای رسول خدا بودم».[۱۹]

فرزندان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به اتفاق همه منابع، ابراهیم فرزند مالک و سردار مشهور عرب بود که به حمایت از مختار بن عُبَید ثَقَفی به خونخواهی حسین ‌بن علی(ع) بر ضدّ اُمویان قیام کرد. برخى منابع تاریخی متاخر افزون بر ابراهيم، از وجود چند فرزند پسر برای مالک اشتر خبر داده‌اند، که در صحت این گونه گزارشات جای تردید وجود دارد.

ابراهیم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از میان فرزندان مالک، ابراهیم به دلیل نقش برجسته‌ای که در قیام مختار ثقفی داشت؛ از همه مشهورتر است؛ با این حال از زندگی ابراهیم پیش از پیوستن به مختار اطلاعات چندانی دردست نیست، جز آن‌که گفته‌اند در زمان خلافت عمر بن خطاب، به دنیا آمده است و در جنگ صفّین در زمرۀ یاران علی‌ بن ابی‌طالب(ع) و در رکاب پدرش مالک اشتر با معاویه جنگ کرد.[۲۰]

از نقش ابراهیم در نبرد نهروان و دیگر رویدادهای دوران خلافت امیر مؤمنان(ع)، و همچنین عصر خلافت کوتاه مدت امام حسن(ع) و دیگر حوادث دوران امامت آن حضرت نیز گزارشی وجود ندارد.

اسحاق[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در منابع قدیمی هیچ اطلاعی از وجود و زندگی او در دست نیست. اما بنا به گزارش برخی منابع م‍تاخر، اسحاق در کربلا از یاران امام حسین(ع) بود و در رکاب سیدالشهداء(ع) به شهادت رسید؛ چنان‌که «فاضل دربندی» در دو کتاب خود «اسرار الشهادة» و «جواهر الایقان» از اسحاق نام برده، و وی را در شمار شهیدان کربلا ثبت کرده است.[۲۱]

البته همان‌گونه که یادآوری شد، در منابع کهن هیچ نام و نشانی از اسحاق وجود ندارد و فقط منابع متاخر به او پرداخته‌اند. بیشتر عاشوراپژوهان نیز از چنین فردی نام نبرده‌اند. از این‌رو باید در گزارش فاضل دربندی تردید کرد.

انس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در منابع متقدم فرزندی به نام انس برای مالک اشتر ثبت نشده است. اما منابع جدید و متاخر وی را از فرزندان مالک دانسته، و برای یکی از نوادگانش به نام «محمد»، بقعه‌ای در ایران معرفی کرده‌اند. اما به دلیل مستند نبودن و موجود نبودن چنین گزارشی در دیگر منابع نمی‌توان به‌راحتی آن را پذیرفت.

حیدر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در منابع متقدم فرزندی به نام حیدر برای مالک ثبت نشده است. اما در شهرستان «فارسان» در استان «چهارمحال بختیاری» بقعه‌ای به نام باباحیدر وجود دارد. با وجود شهرت محلّی بقعه، به حیدر، پسر مالک اشتر سردار بزرگ اسلام، اما کتیبه ضریح، حیدر بن مالک از نوادگان امام هفتم(ع) قلمداد شده است.

به هر حال، به علت عدم وجود اطلاعات متقن و دقیق درباره شخصیت مدفون در این بقعه، نمیتوان با قاطعیت وی را فرزند مالک دانست.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.
  2. جمهرة انساب العرب، ص4١5.
  3. تهذیب التهذیب، ج١، ص١١.
  4. الاصابه، ج6، ص٢١٢.
  5. الکامل فی التاریخ، ج٢، ص٣٠٠.
  6. فتوح الشام، ج١، ص6٢.
  7. الطبقات الکبری، ج٧، ص٢١٣.
  8. پژوهشی پیرامون زندگی و عملکرد مالک اشتر، صص 4٨-5٢.
  9. انساب الاشراف، ج4، ص5٣٢.
  10. الفتوح، ج١، صص ٣٣٧ و ٣٣٨.
  11. همان، صص ٣٩5 - 4٠٢.
  12. الطبقات الکبری، ج٣، صص 65 - ٧١.
  13. تاریخ یعقوبی، ج٢، صص ٧4 - ٧٧.
  14. وقعة صفین، صص ٣٩ و 4٢٩.
  15. نهج البلاغه، نامه ١٣.
  16. نهج البلاغه، نامه ٣٨.
  17. الغارات، ثقفی،ج ۱، صص ۲۶۳-۲۶۴.
  18. همان، نامه ٣4.
  19. شرح نهج البلاغه، ج١5، ص٩٧؛ الغدیر، ج٩، ص4٠.
  20. وقعه صّفین، ج1، ص۴۴۱.
  21. اسرار الشهاده، ج٢، ص٢٨4؛ پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، صص٩٣ و ٩4.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی. بخش «خاندان ابراهیم»، ص11. است.
  • اسرار الشهاده، فاضل دربندی.
  • الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب، عبدالحسین احمد امینی، بیروت، دارالکتاب العربی، ١٣٧٩ه. ق.
  • پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان.
  • شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ١4٠4ه. ق.
  • الطبقات الکبری، ابن سعد، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، چاپ اول، بیروت، دارالکتب العلمیة، ١4١٠ه. ق١٩٩٠/م.
  • الغارات، ابراهیم بن محمد ثقفى كوفى.
  • وقعة صفین، نصر بن مزاحم منقری، تحقیق: عبد السلام محمد‌هارون، چاپ دوم، قاهره، مؤسسة العربیة الحدیثه، ١٣٨٢ ه. ش، افست قم، منشورات مکتبة المرعشی النجفی، ١4٠4 ه. ق.
  • الفتوح، ابن اعثم کوفی، تحقیق: علی شیری، چاپ اول، بیروت، دارالاضواء، ١٩٩١م.
  • تاریخ یعقوبی، احمد بن واضح یعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
  • انساب الاشراف، بلاذری، تحقیق: سهیل زکار و ریاض زرکلی، چاپ اول، بیروت، دارالفکر، ١٩٩6م.
  • فتوح الشام، واقدی.
  • الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، بیروت، دارصادر، داربیروت، ١٩65م.
  • الکامل فی التاریخ، ابن اثیر جزری، عزالدین، تصحیح: محمد یوسف دقاقه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ١4١5ه. ق١٩٩5/م.
  • تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی.
  • جمهرة انساب العرب، ابن‌حزم‌اندلسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ١4١٨ه. ق.
  • ابراهيم بن الاشتر، ابراهيم بيضون، بيروت، دارالفارابى،٢٠١٣م.
  • الاخبار الطوال، ابو حنيفه احمد بن داود دينورى، تحقيق عصام محمد الحاجّ على، بيروت، دارالكتب العلمية، ١۴٢١ه .ق٢٠٠١/م.
  • الاخبار الطوال، ابوحنيفه دينورى، تحقيق: عبدالمنعم عامر، قم، منشورات رضى، ١٣۶٨ه .ش.
  • الاخبار الموفقيات، ابن بكار، تحقيق سامى مكى العانى. قم، منشورات الشريف الرضى، ١۴١۶ه .ق/ ١٣٧۴ه .ش.
  • الاستيعاب فى معرفة الاصحاب، ابن عبدالبر، تحقيق: على محمد البجاوى، بيروت، دار الجيل، ١٩٩٢م.
  • الاصابه فى تمييز الصحابه، ابن حجر عسقلانى، چاپ اول، بيروت، دار الكتب العلميه، ١۴١۵ه .ق.
  • الاعلام، خيرالدين زركلى، چاپ هشتم، بيروت، دارالعلم للملايين، ١٩٨۶م.