عمره
عُمره زیارت خانه خدا با آدابی ویژه است، که به دو صورت تمتع و مفرده انجام می‌شود. عمره تمتع، پیوسته به حج تمتع انجام می‌شود و اعمال آن شامل احرام، طواف و نماز طواف، سعی و تقصیر است.
عمره مفرده به تنهایی و جدای از حج صورت می‌گیرد. اعمال آن، احرام، طواف و نماز طواف، سعی، تقصیر، طواف نساء و نماز طواف نساء است، که جز نیّت، طواف نساء و نماز طواف نساء، مانند عمره تمتع انجام می‌شود.
فقیهان احرام را رکن عمره دانسته‌اند. فقیهان شیعه غیر از احرام، طواف و سعی را نیز از ارکان عمره شمرده‌اند.
عمره تمتع
عمره تمتع زیارت خانه خدا با آدابی ویژه است، که پیوسته به حج تمتع انجام می‌شود. اعمال عمره تمتع احرام، طواف و نماز آن، سعی و تقصیر است و بر خلاف عمره مفرده طواف نساء و نماز آن را ندارد.
پس از احرام و ورود به مکه، زائران باید طواف کعبه را به جا بیاورند[۱] و پس از آن نماز طواف را که دو رکعت است پشت مقام ابراهیم(ع) بخوانند.[۲] عمل بعدیِ عمره تمتّع، سعى میان صفا و مروه است.[۳] در پایان، با تقصیر، فرد از احرام بیرون می‌آید و محرمات احرام بر او حلال می‌شوند.[۴]
عمره مفرده
عمره مفرده زیارت خانه خدا با آدابی ویژه است، که به تنهایی و جدای از حج انجام می‌شود. اعمال عمره مفرده احرام، طواف و نماز آن، سعی، تقصیر، طواف نساء و نماز آن است، که جز نیّت و طواف نساء و نماز آن، مانند عمره تمتع انجام می‌شود.
عمر مفرده مستحب است؛ ولی اگر کسی قصد رفتن به مکه را داشته باشد واجب است مُحرم شود و اگر در ایام حج نیست، واجب است عمره مفرده را به‌جا آورد.
ارکان
به فتوای فقیهان شیعه، احرام،[۵] طواف عمره[۶] و سعی[۷] ارکان عمره هستند. بین فقیهان مذاهب اهل سنت، بین رکن بودن یا نبودن موارد گفته‌شده اختلاف نظر است؛ به جز طواف که در رکن بودن آن اختلافی نیست.[۸] مشهور فقیهان شافعی، حلق یا تقصیر را نیز از ارکان عمره شمرده‌اند.[۹]
رکن به واجباتی گفته می‌شود که اگر حتی از روی فراموشی یا اشتباه ترک شود، واجب است جبران شود و نمی‌توان انجام آن را به نایب سپرد (مگر در صورت دشواری یا ناتوانی عمره‌گزار).[۱۰] به فتوای بیشتر فقیهان شیعه،[۱۱] ترک کردن رکن عمره بر اثر جهل، جز در مواردی خاص[۱۲] موجب باطل شدن عمره می‌شود.
پانویس
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۳۳.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۴۱.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۴۴.
- ↑ درسنامه مناسک حج، ص۴۹.
- ↑ غنیة النزوع، ص۱۵۴؛ جامع الخلاف، ص۱۷۷.
- ↑ السرائر، ج۱، ص۶۱۷؛ الجامع للشرائع، ص۱۸۰؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۱۵.
- ↑ روضة الطالبین، ج۲، ص۳۹۶؛ مغنی المحتاج، ج۱، ص۵۱۳؛ اعانة الطالبین، ج۲، ص۳۳۱.
- ↑ المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۳۵؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۵۰۶؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۱۸.
- ↑ المجموع، ج۸، ص۲۰۵، ۲۶۶؛ روضة الطالبین، ج۲، ص۳۹۶-۳۹۷؛ الاقناع، ج۱، ص۲۳۳-۲۳۴.
- ↑ المهذب البارع، ج۲، ص۲۰۶؛ جواهر الکلام، دار احیاء التراث العربی، ج۱۸، ص۱۳۶.
- ↑ جامع المقاصد، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۲۰۱؛ مسالک الافهام، ج۲، ص۲۸۵؛ مدارک الاحکام، ج۸، ص۱۷۴.
- ↑ نگاه کنید به العروة الوثقی، ج۴، ص۶۵۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۳، ص۳۲۶.