احکام و خصائص الحرمین المکی و المدنی فی الفقه الاسلامی
پدید آورندگان | |
---|---|
نویسنده | علی احمد یحیی القاعدی |
محتوا | |
موضوع | احکام حج؛ خلافت و دولت |
سبک | فقهی |
زبان | عربی |
نشر | |
تعداد صفحات | ۹۸۴ |
قطع | وزیری |
ناشر | الریان |
محل نشر | بیروت |
تاریخ نشر | ۱۴۲۹ق |
احکام و خصائص الحرمین از منابع معاصر در تاریخ و فقه تطبیقی حرمین، نوشته علی احمد یحیی القاعدی است. این اثر، رساله دکترای نویسنده بوده که چاپ شده.موضوع محوری کتاب، طرح دیدگاهها و مسائل فقهی است اما تاریخ و توسعههای حرمین نیز در آن تحلیل شده است. این بررسیها با بیان دیدگاههای فقیهان مذاهب چهارگانه اهل سنت و یادکرد فضیلتها و ویژگیهای معنوی حرمین همراه گشته است.
ویژگیها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این ویژگیها را در کتاب حاضر میتوان یافت: گستردگی و جامعیت در ارائه یک دوره معارف حج و حرمین، گزارش سخنان فقیهان چهارگانه اهل سنت، توجه به نمودار و جداول[۱] ، همراهکردن گزارشهای تاریخی با مسائل فقهی، گزارش تحلیلی از تعمیرها و توسعههای حرمین[۲] ، تبویب و تدوین مناسب و منطقی، و فراوانی و غنای منابع و مآخذ.[۳]
گزارش محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب در پنج باب و فصول بسیار تدوین گشته است. در بابی با عنوان مقدمه، این موضوعات بیان شدهاند: سیر تاریخی بنای کعبه و تعمیر و توسعه مسجدالحرام، حفر زمزم از روزگار جاهلیت تا دوران آل سعود همراه گزارشی تاریخی از مناصب کعبه، پرده کعبه، مقامات چهارگانه، تاریخ تعمیر و توسعه مسجدالنبی، ظهور بدعتها در حرمین، و پاسخ به شبهات خاورشناسان[۴]
نویسنده در گفتار پیرامون عمارت و بازسازیها، نوسازیها و توسعههای مسجدالحرام در روزگار خلفای اموی و عباسی، اطلاعات منابع تاریخی مکه مانند اخبار مکه ازرقی (درگذشت در ۲۴۸ق.) و اخبار مکه فاکهی (درگذشت در ۲۷۹ق.)را تلخیص و گزارش نموده[۵] و سپس از آغاز و پایان توسعه به دست سلطان سلیم خان عثمانی در سال ۹۷۹ق. و اتمام آن به دست سلطان مراد خان در ۹۸۹ق. سخن گفته است.[۶] نیز ویژگیهای توسعه اول و دوم مسجدالحرام در روزگار آل سعود را بیان کرده است. توسعه اول مسجدالحرام با فرمان ملک سعود بن عبدالعزیز در سال ۱۳۷۵ق. آغاز گشت و در چهار مرحله همه بخشها و اجزای مسجدالحرام تغییر و توسعه داده شد.[۷] توسعه دوم در روزگار ملک فهد بن عبدالعزیز انجام گرفت[۸] و مروه نیز تغییر اساسی یافت.[۹] در این توسعه، مساحت مسجد به ۳۵۶۰۰۰ متر مربع رسید.[۱۰] احداث طبقات مختلف و ستونهای فراوان (۱۴۵۳ ستون) و گسترش بابها (۴۱ باب) از ویژگیهای این توسعه هستند.[۱۱]
در بررسی بناها و توسعههای مسجدالنبی نیز اطلاعاتی کلی درباره بنای اولیه روزگار نبوی و بنای دوران عمر بن خطاب و عثمان و خلفای پسین ارائه شده است.[۱۲] از بنای مسجدالنبی پس از آتشسوزی سال۸۸۶ق. به دست سلطان قایتبای از سلاطین ممالیک مصر تا تعمیر و توسعه به دست عبدالمجید خان عثمانی ۳۸۷ سال فاصله بود. سلطان عثمانی با فرستادن مهندسان، کارشناسان، نجاران و کارگران و آماده ساختن وسایل و امکانات مورد نیاز در ۱۲۶۵ق. به تعمیر و توسعه مسجد پرداخت و در سال ۱۲۷۷ق. آن را به پایان رساند.[۱۳] مسجدالنبی در روزگار آل سعود تاکنون سه توسعه داشته است: توسعه اول به سال ۱۳۷۰ق. در روزگار ملک عبدالعزیز[۱۴] ، توسعه دوم در روزگار ملک فیصل[۱۵] و توسعه سوم در روزگار ملک فهد[۱۶] . در مجموع، مساحت مسجدالنبی بسیار گسترده شد و به ۲۳۵۰۰۰ متر مربع رسید.[۱۷] اکنون مساحت مسجد و صحن اطراف آن ۴۰۰۵۰۰ متر مربع است.
نویسنده در رد ادعای خاورشناسان غربی که سبک معماری اسلامی عربی را انکار کردهاند، توسعههای تاریخی حرمین و کعبه را دلیل وجود هنر معماری نزد عربها در همه دورههای تاریخی دانسته است.[۱۸] نیز در این باب از احکام و مناسک قبله، دیدگاههای فقیهان اهل سنت درباره استقبال، تعریف قبله، مرکزیت قبله برای امت اسلامی، و استدبار قبله سخن رفته است.[۱۹] نویسنده از وضع قبله مسجدالنبی پس از هجرت نبوی سخن گفته و نیز به مسائل نجومی قبله و مرکزیت کعبه برای کره زمین هم اشاراتی کرده است.[۲۰]
باب دوم به فضایل، ویژگیها و احکام کعبه میپردازد و به پشتوانه منابع فقهی و حدیثی، از این مباحث سخن میگوید: نکات و فروعی درباره آداب ورود به کعبه، نماز در کعبه، فروش و سرقت پرده کعبه، جایگاههای نماز پیامبر در اطراف کعبه، پیوند حِجر اسماعیل و کعبه، حدود طواف کعبه، طهارت در طواف کعبه، ویژگیهای رکن و مقام ابراهیم، استلام رکن یمانی و رکن حجرالاسود، فضیلتهای مُلْتَزَم، نگاه به کعبه، ویژگیها و مناسک آب زمزم و برکات و آثار معنوی آن. چنانکه از مباحث این باب و دیگر ابواب پیدا است، نویسنده همراه یادکرد مناسک و فروع فقهی، جنبههای فضایلی، میراث تاریخی و آداب اخلاقی مربوط به هر موضوع را نیز یاد میکند.(ص۴۱۷ـ۵۳۵</ref> از این رو، در باب سوم در کنار بیان احکام، مناسک و ویژگیهای مسجدالحرام، به تفصیل از حدود و تفاوتهای حرم مکی و مدنی[۲۱] ، فضیلتهای نماز و دو چندان شدن پاداش کارهای نیک در مسجدالحرام سخن گفته[۲۲] و به بیان فروعی خاص چون احکام نذر سفر بیت الله الحرام و تبیین مفهوم نذر نیز پرداخته است.[۲۳]
باب چهارم در چهار فصل، شرحی تحلیلی از احکام و حرمت مکه و حرم مکی در فقه اسلامی ارائه میدهد. مباحث این باب در این قلمرو هستند: نامهای مکه در قرآن، اقامه حدود در مکه، قصاص و قتال در مکه، بَغی و بُغات، حمل سلاح در مکه، پای نهادن مشرکان در حرم مکی، صید در حرم مکی، قطع درخت در مکه، فروش و اجاره خانههای حرم مکه، خراج بر مزارع مکه، تقسیم اراضی مکه، و انتقال خاک و سنگ مکه.[۲۴]
همین مباحث در باب پنجم درباره حرم مدنی، ویژگیها و امتیازات مدینه، فضیلتهای مسجدالنبی، ویژگیهای کوه اُحُد، زیارت مسجد قبا، زیارت قبور بقیع و مرقد نبوی از دیدگاه حدیثی و فقهی طرح شده است.[۲۵]
وضعیت کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب در دو جلد در ۹۸۴ صفحه به زبان عربی در قطع وزیری به سال ۱۴۲۹ق. به اهتمام مؤسسه الریان بیروت منتشر شده است.
پیوند به بیرون[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- مقدمه و متن کتاب