غزوه خیبر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| توضیح نقشه = | | توضیح نقشه = | ||
}} | }} | ||
'''غَزوه خیبر''' به جنگ [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] با [[یهودیان]] منطقه [[خیبر]] در نزدیکی [[مدینه]] گفته می‌شود که با پیروزی مسلمانان پایان یافت. | '''غَزوه خیبر''' به جنگ [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] با [[یهودیان]] منطقه [[خیبر]] در نزدیکی [[مدینه]] گفته می‌شود که با پیروزی مسلمانان پایان یافت. یهودیان اهل خیبر به یهودیان اخراج‌شده از مدینه پناه داده بودند و همچنین دیگر قبایل عرب را به جنگ با مدینه تشویق می‌کردند و نیز گزارش‌هایی وجود دارد که قصد حمله به را مسلمانان را داشتند. | ||
این جنگ در سال هفتم هجری رخ داد و مسلمانان طی یک یا دو ماه توانستند منطقه خیبر را فتح کنند. در منابع تاریخی گفته شده تعداد شهدای این غزوه ۱۵ نفر و تعداد کشته‌شدگان یهود ۹۳ نفر است. در این جنگ از رشادت‌های [[امام علی(ع)]] سخن گفته شده است. گزارش شده امام علی درِ [[قلعه خیبر]] را به تنهایی از جا کنده است. | این جنگ در سال هفتم هجری رخ داد و مسلمانان طی یک یا دو ماه توانستند منطقه خیبر را فتح کنند. در منابع تاریخی گفته شده تعداد شهدای این غزوه ۱۵ نفر و تعداد کشته‌شدگان یهود ۹۳ نفر است. در این جنگ از رشادت‌های [[امام علی(ع)]] سخن گفته شده است. گزارش شده امام علی درِ [[قلعه خیبر]] را به تنهایی از جا کنده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
پس از نبرد خیبر، غنائم دو قلعه شق و نطات میان مسلمانان تقسیم شد و غنائم دژ کتیبه، به عنوان [[خمس]]، در اختیار پیامبر قرار گرفت. ایشان آن را بین [[امهات المؤمنین|همسران]] خود، [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]]، یتیمان، مساکین و عده‌ای دیگر تقسیم کرد.<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۹.</ref> آن‌گاه با اهالی خیبر چنین قرار گذاشت که باغ‌هایشان در اختیارشان بماند و در مقابل نیمی از محصول سالیانه آنان، از آنِ مسلمانان باشد. هر سال نماینده‌ای از سوی آن حضرت برای تعیین مقدار محصول به خیبر می‌رفت و این شرایط تا زمان [[خلیفه دوم]] ادامه داشت.<ref>المغازی، ص۶۹۱.</ref> | پس از نبرد خیبر، غنائم دو قلعه شق و نطات میان مسلمانان تقسیم شد و غنائم دژ کتیبه، به عنوان [[خمس]]، در اختیار پیامبر قرار گرفت. ایشان آن را بین [[امهات المؤمنین|همسران]] خود، [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]]، یتیمان، مساکین و عده‌ای دیگر تقسیم کرد.<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۹.</ref> آن‌گاه با اهالی خیبر چنین قرار گذاشت که باغ‌هایشان در اختیارشان بماند و در مقابل نیمی از محصول سالیانه آنان، از آنِ مسلمانان باشد. هر سال نماینده‌ای از سوی آن حضرت برای تعیین مقدار محصول به خیبر می‌رفت و این شرایط تا زمان [[خلیفه دوم]] ادامه داشت.<ref>المغازی، ص۶۹۱.</ref> | ||
== فدک == | === فدک === | ||
{{اصلی|فدک}} | {{اصلی|فدک}} | ||
در نزدیکی منطقه خیبر، باغ و روستایی بود به نام [[فدک]] که در غزوه خیبر بدون درگیری و جنگ به دست مسلمانان افتاد. یهودیان فدک به خاطر پیشگیری از لشکرکشی سپاه اسلام که در غزوه خیبر پیروز شدند، با آنان صلح کردند. طبق این مصالحه نیمی از این باغات برای پیامبر بود.<ref>امتاع الاسماع، ج۱، ص۳۲۵.</ref> بر پایه آیه آیه فیء (آیه ۷ سوره حشر)، اموالی که بدون جنگ به دست آید، فَیء نامیده می‌شوند و پیامبر(ص) اختیار دارد آنها را به کسانی که خود صلاح می‌داند، بسپارد و پیامبر فدک را به [[حضرت زهرا(س)]] بخشید.<ref>مفاتیح الغیب، ج۲۹، ص۵۰۶؛ المیزان، ج۱۹، ص۲۰۳.</ref> | در نزدیکی منطقه خیبر، باغ و روستایی بود به نام [[فدک]] که در غزوه خیبر بدون درگیری و جنگ به دست مسلمانان افتاد. یهودیان فدک به خاطر پیشگیری از لشکرکشی سپاه اسلام که در غزوه خیبر پیروز شدند، با آنان صلح کردند. طبق این مصالحه نیمی از این باغات برای پیامبر بود.<ref>امتاع الاسماع، ج۱، ص۳۲۵.</ref> بر پایه آیه آیه فیء (آیه ۷ سوره حشر)، اموالی که بدون جنگ به دست آید، فَیء نامیده می‌شوند و پیامبر(ص) اختیار دارد آنها را به کسانی که خود صلاح می‌داند، بسپارد و پیامبر فدک را به [[حضرت زهرا(س)]] بخشید.<ref>مفاتیح الغیب، ج۲۹، ص۵۰۶؛ المیزان، ج۱۹، ص۲۰۳.</ref> | ||