ناودان کعبه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۶ توسط Salar (بحث | مشارکت‌ها) (←‏منابع: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی)

ناودان کعبه (میزاب کعبه) مجرایی در دیوار شمالی کعبه برای خروج آب باران از سقف آن است. ناودان کعبه در سمت حجر اسماعیل قرار دارد. این ناودان را نخستین بار قریش در بنای کعبه ساختند. در احادیث معصومان، ناودان کعبه مکانی مبارک و محل عبادت انبیا و اهل بیت معرفی شده است.

اطلاعات اوليه
کاربری هدایت آب‌های پشت بام کعبه به پایین
مکان ضلع شمالی کعبه، در سمت حجر اسماعیل
نام‌های دیگر میزاب الذهب، میزاب الرحمة
معماری
بازسازی سال‌های ۶۴، ۵۳۹، ۷۸۱، ۹۵۹، ۹۶۲، ۱۰۲۱ و ۱۲۷۳ق.

موقعیت

 
موقعیت ناودان کعبه در ضلع شرقی آن، که آب بارانِ پشت بام کعبه را به حجر اسماعیل می‌ریزد.

ناودان کعبه در سمت حجر اسماعیل (در ضلع شمالی)، بر پشت بام کعبه نصب شده و آب باران را به حجر می‌ریزد.[۱]

واژه

میزاب در زبان عربی به معنای ناودان است و بعضی بر این نظر هستند که میزاب دارای ریشهٔ فارسی مرزآب است.[۲] این ناودان با نام‌های میزاب الذهب (ناودان طلا)[۳] و میزاب الرحمة[۴] (ناودان رحمت) مشهور می‌باشد.

تاریخچه

ناودان کعبه در طول تاریخ بارها تعویض شده است. کعبه‌ای که حضرت ابراهیم (ع) ساخت، سقف نداشت[۵]؛ بنابراین به ناودان نیازی نداشت. بعداً قصی بن کلاب برای کعبه، سقفی از چوب ساخت ولی ناودانی برای سقف در نظر نگرفت. قریش که نخستین سقف محکم را برای کعبه ساختند محلی نیز برای ریزش آب باران ساختند که آب‌ها را به حجر اسماعیل می‌ریخت.[۶]

کعبه
 
کعبه
نام‌ها
بیت العتیقبیت اللهبیت الحرامبیت المحرمبیت المعمور
ارکان
رکن عراقیرکن شامیرکن حجرالاسودرکن یمانی
اجزا
باب الکعبهباب التوبهپلکان خارجی کعبهناودان کعبهپرده کعبهپرده درون کعبه‌ستون‌های کعبهپلکان داخلی کعبهسقف کعبهبرقعحزامآویزه‌های کعبهشاذروانملتزممستجار
پیشینه
بازسازی کعبهتاریخ بازسازی درِ کعبهمولد علی(ع)
متولیان
ابوخفاد اسدیابوطالبعبدالله بن عبدالعزیتمیم بن مر
مرتبط
طوافحجر الاسودحطیمحجر اسماعیلمقام ابراهیمحجابتبیت الضراحخط آغاز طوافکارگاه پرده‌بافیشستشوی کعبهابرقازلاماستقسام

به گزارش محمد طاهر کردی در کتاب تاریخ القویم[۷] تاریخ بازسازی‌های ناودان کعبه به شرح زیر است:

  • ابن زبیر در سال ۶۴ق که کعبه را دوباره ساخت، برای آن ناودانی گذاشت.
  • حجاج بن یوسف ناودانی از مس برای سقف کعبه ساخت.
  • ولید بن عبدالملک صفحه‌ای از طلا روی این ناودان کشید.
  • بازسازی میزاب در سال ۵۳۹ به دست رامشت، که سازنده رباط رامشت در مکه است.
  • تعویض ناودان به فرمان خلیفه مقتفی بالله در سال ۵۴۱
  • بنابر گزارشی، رمیثه یکی از شرفای مکه در فاصله سال‌های ۷۰۱ تا ۷۴۶ سال‌هایی بر مکه حاکم بود، نیز ناودانی برای کعبه ساخت.
  • ناصر لدین الله نیز در سال ۷۸۱ ناودانی برای کعبه ساخت که گفته شده با چوب و تزیین شده با نقره بوده است.
  • در سال ۹۵۹ق سلطان سلیمان قانونی، ناودانی از نقره بر کعبه نصب کرد.
  • در سال ۹۶۲ ناودانی از طلا جایگزین آن شد
  • در سال ۱۰۲۱ق سلطان احمد آن را با زر و لاجورد رنگین نمود.
  • در سال ۱۲۷۳ق سلطان عبدالمجید ناودانی از طلای خالص ساخت. این ناودان که حدود ۵۰ رطل طلا در آن به کار رفته است تا زمان حیات محمد طاهر کردی بر کعبه قرار داشته است.[۸]

در روایات

در روایات، زیر ناودان کعبه به عنوان محل ایستادن و اذن جبرئیل برای رسیدن به خدمت پیامبر اکرم و نیز محل عبادات اهل بیت[۹] اشاره شده است.[۱۰] همچنین سفارش‌هایی درباره خواندن دعا و نماز زیر ناودان کعبه آمده است.[۱۱]

سبب شفای بیمار

در برخی روایات آبی که از ناودان می‌ریزد شفابخش توصیف شده است.[۱۲]

در ادب فارسی

ناودان کعبه از مفاهیمی است که در ادبیات فارسی‏،[۱۳] شعرا در مورد آن اشعاری سروده‌اند مثل محیی لاری،[۱۴] سنایی،[۱۵] خاقانی،[۱۶] جامی.[۱۷]

خاقانی
ای تشنهٔ ابر رحمت توچون من لب ناودان کعبه…
جوید به تبرک آب دستت‏چون حاج ز ناودان کعبه‏[۱۸]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. اخبار مکه، ج۱، ص۲۹۱.
  2. تاج العروس، ج۱، ص۳۰۲.
  3. راهنمای حرمین شریفین، ج1، ص178.
  4. الرحلة الحجازیة، ص105، موسوعة العتبات المقدسة، ج۲، ص236.
  5. وسائل الشیعة، ج۱۳، ص۲۱۱ و ۲۱۴.
  6. اخبار مکه، ج1، ص۱۶۴.
  7. تاریخ القویم، ج۴ ص ۱۶۷–۱۶۹
  8. تاریخ القویم، مجلد ۴، ص ۱۷۱
  9. مستدرک الوسائل، ج 9، ص 427.
  10. الکافی، ج 4، ص 557.
  11. مستدرک الوسائل، ج 3، ص 422؛ بحار الانوار، ج 99، ص 230.
  12. الکافی، ج 6، ص 387؛ بحار الانوار، ج 47، ص 122.
  13. شجاعی، محمد، حج در آئینه شعر فارسی، 1جلد، مشعر - تهران - ایران، چاپ: 2، 1388 ه‍. ش
  14. محیی لاری، فتوح الحرمین، ص 46 و 47.
  15. سنایی، دیوان، ص 104.
  16. خاقانی، دیوان، ص۲۴۶ و 404.
  17. جامی، سبحة الاسرار، سلسلة الذهب، ص 226.
  18. خاقانی، دیوان، ص 246.

منابع

  • اخبار مکة و ما جاء فیها من الآثار، ابوالولید محمد بن عبدالله بن احمد (ازرقی)، بیروت، دارالاندلس، ۱۴۱۶ ه‍. ق.
  • بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، محمد باقر مجلسی، بیروت، دارإحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • تاج العروس من جواهر القاموس، سید محمد مرتضی واسطی زبیدی، محقق و مصحح: علی شیری، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
  • الکافی، ابوجعفر محمد بن یعقوب کلینی، چهارم، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ه‍. ق.
  • مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، میرزا حسین نوری، قم، مؤسسه آل‌البیت لاحیاء التراث، ۱۴۰۸ق.
  • وسائل الشیعة، محمد بن حسن حر عاملی، قم، مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لإحیاء التراث، ۱۴۱۶ق.
  • راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، راهنمای حرمین شریفین، بی‌جا، اسوه، ۱۳۷۰ش.
  • موسوعة العتبات المقدسة، جعفر خلیلی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، 1407ق/ 1987م.
  • الرحلة الحجازیة، محمد لبیب البتنونی، قاهره، مطبعة الجمالیة، ۱۳۲۹ق.
  • التاریخ القویم لمکة و بیت الله الکریم، محمد طاهر کردی، مکه، مکتبة النهضة الحدیثة، ١۴١٢ ق.
  • حج در آئینه شعر فارسی، محمد شجاعی، تهران، مشعر، چاپ دوم، 1388ش.
  • فتوح الحرمین، محیی‌الدین لاری، به تصحیح: علی محدث، تهران، انتشارات اطلاعات، ۱۳۶۶ش.