دعاهای مکه

	زیارت‌نامه‌ها و دعاهای مکه و مدینه
	مکه
	زیارت‌نامه‌های مکه • دعاهای مکه • دعاهای مناسک عمره تمتع و حج • دعاهای مناسک عمره مفرده • دعاهای روز عرفه • دعاهای شب عرفه
	مدینه
	زیارت‌نامه‌های مدینه • دعاهای مدینه • زیارت‌نامه‌های پیامبر(ص) • زیارت‌نامه‌های حضرت فاطمه(س) • زیارت‌نامه‌های بقیع • زیارت‌نامه‌های شهدای احد

دعاهای مکه مجموعه دعاهایی که بر اساس روایات و فتوای فقیهان شیعه، خواندن آنها در مکان‌های مکه مستحب است.

حرم مکی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است هنگام ورود به حرم مکی این دعا خوانده شود:

دعای وورد به حرم مکی

اَللّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ﴿وَ أَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِر یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجّ عَمِیق﴾ اَللّهُمَّ إِنِّی أَرْجُو أَنْ أَکُونَ مِمَّنْ أَجابَ دَعْوَتَکَ، وَ قَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِیدَة وَ مِنْ فَجٍّ عَمِیق، سامِعاً لِنِدائِکَ، وَ مُسْتَجِیباً لَکَ، مُطِیعًا لاَِمْرِکَ وَ کُلُّ ذلِکَ بِفَضْلِکَ عَلَیَّ وَ إِحْسانِکَ إِلَیَّ

فَلَکَ الْحَمْدُ عَلی مَا وَفَّقْتَنِی لَهُ، أَبْتَغِی بِذلِکَ الزُّلْفَةَ عِنْدَکَ وَالْقُرْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَیْکَ، وَالْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِی، وَالتَّوْبَةَ عَلَیَّ مِنْها بِمَنِّکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَحَرِّمْ بَدَنِی عَلَی النّارِ، وَ آمِنِّی مِنْ عَذابِکَ وَعِقابِکَ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.

اَللّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ﴿وَ أَذِّنْ فِی النّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجالاً وَ عَلی کُلِّ ضامِر یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجّ عَمِیق﴾ اَللّهُمَّ إِنِّی أَرْجُو أَنْ أَکُونَ مِمَّنْ أَجابَ دَعْوَتَکَ، وَ قَدْ جِئْتُ مِنْ شُقَّةٍ بَعِیدَة وَ مِنْ فَجٍّ عَمِیق، سامِعاً لِنِدائِکَ، وَ مُسْتَجِیباً لَکَ، مُطِیعًا لاَِمْرِکَ وَ کُلُّ ذلِکَ بِفَضْلِکَ عَلَیَّ وَ إِحْسانِکَ إِلَیَّ

خداوندا! در قرآنت (به ابراهیم) فرمودی و فرموده‌ات درست است که «مردم را به حج فراخوان تا پیاده و سواره بر مرکب‌های لاغر اندام از هر راه دور به سویت آیند»، خداوندا، من امیدوارم از کسانی باشم که دعوتت را پاسخ گفته و از سرزمین و راه دوری آمده‌ام، ندایت را شنوا و پذیرا و فرمانبردارت هستم، و این همه به فضل و احسان توست

فَلَکَ الْحَمْدُ عَلی مَا وَفَّقْتَنِی لَهُ، أَبْتَغِی بِذلِکَ الزُّلْفَةَ عِنْدَکَ وَالْقُرْبَةَ إِلَیْکَ وَ الْمَنْزِلَةَ لَدَیْکَ، وَالْمَغْفِرَةَ لِذُنُوبِی، وَالتَّوْبَةَ عَلَیَّ مِنْها بِمَنِّکَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَحَرِّمْ بَدَنِی عَلَی النّارِ، وَ آمِنِّی مِنْ عَذابِکَ وَعِقابِکَ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.

پس سپاس تو را سزد که مرا به آن توفیق بخشیدی که به سویت تقرب جویم، و نزدیکی به سوی تو و جاه و منزلت نزد تو و مغفرت گناهانم خواستار شوم که بر من به لطف خویش ببخشایی، خداوندا! درود فرست بر محمد و آلش، و بدنم را بر آتش حرام ساز و از عذاب و کیفرت امانم ده، به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.

خداوندا! در قرآنت (به ابراهیم) فرمودی و فرموده‌ات درست است که «مردم را به حج فراخوان تا پیاده و سواره بر مرکب‌های لاغر اندام از هر راه دور به سویت آیند»، خداوندا، من امیدوارم از کسانی باشم که دعوتت را پاسخ گفته و از سرزمین و راه دوری آمده‌ام، ندایت را شنوا و پذیرا و فرمانبردارت هستم، و این همه به فضل و احسان توست

پس سپاس تو را سزد که مرا به آن توفیق بخشیدی که به سویت تقرب جویم، و نزدیکی به سوی تو و جاه و منزلت نزد تو و مغفرت گناهانم خواستار شوم که بر من به لطف خویش ببخشایی، خداوندا! درود فرست بر محمد و آلش، و بدنم را بر آتش حرام ساز و از عذاب و کیفرت امانم ده، به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.

مسجد الحرام[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس روایات، مستحب است حاجی و عمره‌گزار جلوی در مسجد الحرام بایستد و بگوید:

هنگام ورود به مسجد الحرام

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ، بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَ ما شآءَ اللّهُ، اَلسَّلامُ عَلی رَسُولِ اللّهِ و آلِهِ، اَلسَّلاَمُ عَلی اِبْراهِیمَ وَ آلِهِ وَ السَّلامُ عَلی أَنْبِیاءِ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ.

سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای پیامبر، به نام خدا و به یاری او، و یاری از خداست و خواست خواست خداست، سلام بر رسول خدا و آل او، سلام بر ابراهیم خلیل‌الله و آلش، سلام بر پیامبران خدا و فرستادگانش و سپاس مخصوص پروردگار جهانیان است.

و نیز پس از ورود به مسجدالحرام رو به کعبه دست‌هایش را بلند کند و این دعا را بخواند:

پس از ورود به مسجدالحرام

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْأَلُکَ فِی مَقامی هذا، وَ فی اَوَّلِ مَناسِکی اَنْ تَقْبَلَ تَوْبَتی وَ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ خَطِیئَتی، وَ اَنْ تَضَعَ عَنِّی وِزْرِی، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی بَلَّغَنِی بَیْتَهُ الْحَرامَ اَللّهُمَّ اِنِّی اَشْهَدُ اَنَّ هذا بَیْتُکَ الْحَرامُ الَّذِی جَعَلْتَهُ مَثابَةً لِلنّاسِ، وَ اَمْناً مُبارَکاً، وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ

اَللّهُمَّ اِنّی عَبْدُکَ، وَ الْبَلَدَ بَلَدُکَ، وَ الْبَیْتَ بَیْتُکَ، جِئْتُ اَطْلُبُ رَحْمَتَکَ، وَ اَؤُمُّ طاعَتَکَ، مُطِیعاً لاَِمْرِکَ، راضِیاً بِقَدَرِکَ، اَسْأَلُکَ مَسْأَلَةَ الْمُضْطَرِّ اِلَیْکَ، الْخائِفِ لِعُقُوبَتِکَ، اَللّهُمَّ افْتَحْ لی اَبْوابَ رَحْمَتِکَ، وَ اسْتَعْمِلْنی بِطاعَتِکَ وَ مَرْضاتِکَ.

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْأَلُکَ فِی مَقامی هذا، وَ فی اَوَّلِ مَناسِکی اَنْ تَقْبَلَ تَوْبَتی وَ اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ خَطِیئَتی، وَ اَنْ تَضَعَ عَنِّی وِزْرِی، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی بَلَّغَنِی بَیْتَهُ الْحَرامَ اَللّهُمَّ اِنِّی اَشْهَدُ اَنَّ هذا بَیْتُکَ الْحَرامُ الَّذِی جَعَلْتَهُ مَثابَةً لِلنّاسِ، وَ اَمْناً مُبارَکاً، وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ

خداوندا، در این جایگاهم و در اول مناسکم از تو می‌خواهم که توبه‌ام را بپذیری و از اشتباهاتم درگذری و وزر و وبالم را از من برداری، ستایش مخصوص خدایی است که مرا به بیت الحرام خویش رساند، خداوندا، گواهی دهم که این محل آمد و شد مردم و محل امن و مبارک و هدایت جهانیان قرار دادی

اَللّهُمَّ اِنّی عَبْدُکَ، وَ الْبَلَدَ بَلَدُکَ، وَ الْبَیْتَ بَیْتُکَ، جِئْتُ اَطْلُبُ رَحْمَتَکَ، وَ اَؤُمُّ طاعَتَکَ، مُطِیعاً لاَِمْرِکَ، راضِیاً بِقَدَرِکَ، اَسْأَلُکَ مَسْأَلَةَ الْمُضْطَرِّ اِلَیْکَ، الْخائِفِ لِعُقُوبَتِکَ، اَللّهُمَّ افْتَحْ لی اَبْوابَ رَحْمَتِکَ، وَ اسْتَعْمِلْنی بِطاعَتِکَ وَ مَرْضاتِکَ.

آمده‌ام تا رحمت تو را بخواهم و آهنگ اطاعت تو کردم، فرمانبدار امر تو باشم، و راضی به تقدیر تو هستم، از تو می‌خواهم مانند نیازمندی که از مجازات تو ترسان است، خداوندا! درهای رحمتت را به رویم بگشا و به طاعت و جلب رضایتت وادارم ساز.

خداوندا، در این جایگاهم و در اول مناسکم از تو می‌خواهم که توبه‌ام را بپذیری و از اشتباهاتم درگذری و وزر و وبالم را از من برداری، ستایش مخصوص خدایی است که مرا به بیت الحرام خویش رساند، خداوندا، گواهی دهم که این محل آمد و شد مردم و محل امن و مبارک و هدایت جهانیان قرار دادی

آمده‌ام تا رحمت تو را بخواهم و آهنگ اطاعت تو کردم، فرمانبدار امر تو باشم، و راضی به تقدیر تو هستم، از تو می‌خواهم مانند نیازمندی که از مجازات تو ترسان است، خداوندا! درهای رحمتت را به رویم بگشا و به طاعت و جلب رضایتت وادارم ساز.

کعبه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است حاجی یا عمره‌گزار پس از ورود به مسجد الحرام، روبه‌روی کعبه بایستد و خطاب به آن بگوید:

دعای روبه‌رو شدن با کعبه

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی عَظَّمَکِ وَ شَرَّفَکِ وَ کَرَّمَکِ وَ جَعَلَکِ مَثابَةً لِلنّاسِ وَ أَمْناً مُبارَکاً وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ.

ستایش خدایی را که تو را بزرگ و با شرافت و محل آمد و شد مردم و جای امن و مبارک و مایه هدایت جهانیان قرار داد.

در روایات برای طواف، دعایی ذکر شده است. گفته شده برای اینکه طواف‌کننده در تعداد دورهای طواف شک نکند، می‌تواند این دعا را تقسیم کرده و در هر دور طواف، بخشی از آن را به قصد رجاء بخواند، و اگر تکرار شد مانعی ندارد.

دعای دور اول

اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی یُمْشی بِه عَلی طَلَلِ الْماءِ، کَما یُمْشی بِه عَلی جَدَدِ الْاَرْضِ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی یَهْتَزُّ لَهُ عَرْشُکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاِسْمِکَ الَّذِی تَهْتَزُّ لَهُ أَقْدامُ مَلائِکَتِکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ مُوسی مِنْ جانِبِ الطُّورِ

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ، وَأَلْقَیْتَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً مِنْکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی غَفَرْتَ بِهِ لِمُحَمَّد صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَما تَأَخَّرَ، وَأَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ، أَنْ تَرْزُقَنِی خَیْرَ الدُّنْیا وَالْاَخِرَةِ در این هنگام حاجی، حاجات خود را بخواهد.

اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی یُمْشی بِه عَلی طَلَلِ الْماءِ، کَما یُمْشی بِه عَلی جَدَدِ الْاَرْضِ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی یَهْتَزُّ لَهُ عَرْشُکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاِسْمِکَ الَّذِی تَهْتَزُّ لَهُ أَقْدامُ مَلائِکَتِکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ مُوسی مِنْ جانِبِ الطُّورِ

خداوندا، از تو مسألت می‌کنم به آن نامت که با ذکر به وسیله آن بر روی آب راه می‌روند، چنانچه بر روی زمین سخت و هموار، و از تو می‌خواهم به حق آن نامت که عرش برای آن به لرزه می‌افتد، و از تو می‌خواهم به حق آن اسمت که گام‌های فرشتگان به لرزه می‌افتد، و از تو می‌خواهم به حق آن نامت که موسی تو را با آن از سوی کوه طور خواند

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ، وَأَلْقَیْتَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً مِنْکَ، وَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی غَفَرْتَ بِهِ لِمُحَمَّد صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَما تَأَخَّرَ، وَأَتْمَمْتَ عَلَیْهِ نِعْمَتَکَ، أَنْ تَرْزُقَنِی خَیْرَ الدُّنْیا وَالْاَخِرَةِ در این هنگام حاجی، حاجات خود را بخواهد.

و دعایش را مستجاب کردی و محبت خویش را به او القا کردی، و از تو می‌خواهم به آن نامت که گناه گذشته و آینده حضرت محمد (ص) را بخشیدی و نعمت خود را بر او تمام کردی که مرا از خیر دنیا و آخرت بهره‌مند سازی.

خداوندا، از تو مسألت می‌کنم به آن نامت که با ذکر به وسیله آن بر روی آب راه می‌روند، چنانچه بر روی زمین سخت و هموار، و از تو می‌خواهم به حق آن نامت که عرش برای آن به لرزه می‌افتد، و از تو می‌خواهم به حق آن اسمت که گام‌های فرشتگان به لرزه می‌افتد، و از تو می‌خواهم به حق آن نامت که موسی تو را با آن از سوی کوه طور خواند

و دعایش را مستجاب کردی و محبت خویش را به او القا کردی، و از تو می‌خواهم به آن نامت که گناه گذشته و آینده حضرت محمد (ص) را بخشیدی و نعمت خود را بر او تمام کردی که مرا از خیر دنیا و آخرت بهره‌مند سازی.

دعای دور دوم

اَللّهُمَّ إِنِّی إِلَیْکَ فَقِیرٌ، وَإِنِّی خائِفٌ مُسْتَجِیرٌ، فَلا تُغَیِّرْ جِسْمِی وَلا تُبَدِّلِ اسْمِی. سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ عَلَیْهِ بِالْجَنَّةِ. اَللّهُمَّ الْبَیْتُ بَیْتُکَ، وَالْحَرَمُ حَرَمُکَ، وَالْعَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیرِ بِکَ مِنَ النّارِ، فَأَعْتِقْنِی وَ والِدَیَّ وَ أَهْلِی وَوُلْدِی وَإِخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النّارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ.

خداوندا، من به تو نیازمندم، و من بیمناک و پناه جویم، پس جسمم را دگرگون مساز و نامم را تبدیل مکن، گدای تو، مسکین تو به در خانه ات آمده، بهشت را به او عطا فرما، خداوندا، خانه، خانه تو و حرم، حرم تو و بنده، بنده تو است، و این است جایگاه پناهنده تو از آتش دوزخ، مرا و پدر و مادرم را و خانواده ام و فرزندانم و برادران ایمانی ام را از آتش آزاد ساز، ای بخشنده و ای کریم.

دعای دور سوم

اَللّهُمَّ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ، وَأَجِرْنِی بِرَحْمَتِکَ مِنَ النّارِ، وَعافِنِی مِنَ السُّقْمِ، وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلالِ، وَادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ، وَشَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، یا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، وَالْجُودِ وَالْکَرَمِ، اِنَّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضاعِفْهُ لِی، وَتَقَبَّلْهُ مِنِّی، إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.

خداوندا، مرا به بهشت وارد ساز به رحمتت از آتش پناهم ده، و از بیماری عافیتم بخش، و از روزی حلال وسعتم ده، و دور کن از من شرّ تبهکاران جنّ و انس را، و شرّ فاسقان عرب و عجم را، ای صاحب نعمت و فضل، ای بخشنده کریم، عملم ضعیف است آن را مضاعف ساز، و آن را از من بپذیر که تو شنوا و دانایی.

دعای دور چهارم

یا اَللهُ یا وَلِیَّ الْعافِیَةِ، وَخالِقَ الْعافِیَةِ، وَرازِقَ الْعافِیَةِ، وَالْمُنْعِمَ بِالْعافِیَةِ، وَ الْمَنَّانَ بِالْعَافِیَةِ، وَالْمُتَفَضِّلُ بِالْعافِیَةِ عَلَیَّ وَعَلی جَمِیعِ خَلْقِکَ، یا رَحْمانَ الدُّنْیا وَالْاَخِرَةِ وَرَحِیمَهُما، صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْزُقْنا الْعافِیَةَ، وَ دَوَامَ الْعَافِیَةِ، وَتَمامَ الْعافِیَةِ، وَشُکْرَ الْعافِیَةِ فِی الدُّنْیا وَالْاَخِرَةِ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.

ای خدا، ای صاحب عافیت و خالق عافیت و رازق عافیت و بخشنده عافیت و دهنده نعمت عافیت و افزاینده عافیت بر من و همه آفریده‌هایت، ای خدای رحمان و رحیم در دنیا و آخرت، درود فرست بر محمّد و خاندانش، و عافیت را روزی گردان؛ تمام عافیت و شکر عافیت را در دنیا و آخرت ای مهربان‌ترین مهربانان.

دعای دور پنجم

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی شَرَّفَکِ وَعَظَّمَکِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً نَبِیّاً، وَجَعَلَ عَلِیّاً إِماماً. اَللّهُمَّ اهْدِ لَهُ خِیارَ خَلْقِکَ، وَجَنِّبْهُ شِرارَ خَلْقِکَ. ﴿رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ﴾.

حمد خدایی را که تو (کعبه) را شرف و عظمت بخشید، و حمد خدایی راست که محمّد (ص) را به نبوت برانگیخت و علی (ع) را امام قرار داد، خداوندا نیکان خلقت را به زیارت کعبه رهنمون باش، و تبهکاران را از آن دور گردان. «پروردگارا، در دنیا به ما نیکی و در آخرت نیکی بخش و از عذاب آتش بازمان دار».

دعای دور ششم

اَللّهُمَّ الْبَیْتُ بَیْتُکَ، وَالْعَبْدُ عَبْدُکَ، وَ هذا مَقامُ الْعائِذِ بِکَ مِنَ النّارِ. اَللّهُمَّ مِنْ قِبَلِکَ الرَّوْحُ وَالْفَرَجُ وَالْعافِیَةُ، اَللّهُمَّ اِنَّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضاعِفْهُ لِی، وَاغْفِرْ لِی مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنِّی وَ خَفِیَ عَلی خَلْقِکَ، أَسْتَجِیرُ بِاللهِ مِنَ النّار.

خداوندا، خانه، خانه تو، و بنده، بنده تو و این جایگاهِ پناهنده به تو از آتش است، خداوندا، از سوی تو است رحمت و گشایش و عافیت، خداوندا، عملم ضعیف است، آن را مضاعف ساز، و آنچه را بر تو آشکار و بر خلقت پنهان است بر من ببخش، از آتش به خدا پناه می‌برم.

دعای دور هفتم

اَللّهُمَّ إِنَّ عِنْدِی أَفْواجاًمِنْ ذُنُوب، وَأَفْواجاً مِنْ خَطایا وَعِنْدَکَ أَفْواجٌ مِنْ رَحْمَة، وَأَفْواجٌ مِنْ مَغْفِرَة، یامَنِ اسْتَجابَ لاَِبْغَضِ خَلْقِهِ إِلَیْهِ إِذْ قالَ ﴿أَنْظِرْنِی إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ، اِسْتَجِبْ لِی﴾ سپس حاجاتش را بخواهد و بگوید: اَللّهُمَّ قَنِّعْنِی بِما رَزَقْتَنِی، وَبارِکْ لِی فِیما آتَیْتَنِی.

خداوندا، مرا انبوهی از گناه و انبوهی از لغزش است و تو را انبوهی از رحمت و انبوهی از مغفرت، ای آنکه مستجاب کردی دعای دشمن‌ترین خلقت (شیطان) را، آنگاه که شیطان گفت: «مرا تا روز رستاخیز مهلت ده» دعایم را مستجاب گردان. خداوندا، مرا به داده‌ات قناعت بخش، آنچه را داده‌ای برایم برکت ده.

حجر الاسود[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس روایات، مستحب است وقتی حاجی یا عمره‌گزار محاذی حجر الاسود قرار گرفت بگوید:

دعای قرار گرفتن محاذی حجرالاسود

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، آمَنْتُ بِاللهِ، وَ کَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ بِاللاّتِ وَ الْعُزّی، وَ عِبادَةِ الشَّیْطانِ، وَ عِبادَةِ کُلِّ نِدّ یُدْعی مِنْ دُونِ اللّهِ

گواهی می‌دهم که معبودی جز خدای یکتا نیست و اینکه محمد بنده و فرستاده اوست، ایمان آوردم به خدا، و به جبت و طاغوت و لات و عزّی و عبادت شیطان و عبادت هر چه شریک خدا خوانده شود کفر می‌ورزم.

طبق روایتی از امام صادق(ع) مستحب است وقتی در طواف به حجر الاسود رسید، آن را استلام کرده و ببوسد و اگر امکان آن نبود، با دست به آن اشاره کرده و بگوید:

دعای استلام حجر الاسود

اَللَّهُمَّ أَمٰانَتِی أَدَّیْتُهٰا، وَ مِیثٰاقِی تَعٰاهَدْتُهُ لِتَشْهَدَ لِی بِالْمُوٰافٰاة، اَللَّهُمَّ تَصْدِیقاً بِکِتٰابِکَ، وَ عَلیٰ سُنَّةِ نَبِیِّک، أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلَهَ إِلاّٰ اللَّهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِیکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ کَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطّٰاغُوتِ، وَ بِاللاَّتِ وَ الْعُزّیٰ، وَ عِبٰادَةِ الشَّیْطٰانِ وَ عِبٰادَةِ کُلِّ نِدٍّ یُدْعیٰ مِنْ دُونِ اللَّه.^[۱]

پروردگارا! ادای امانت کردم و به میثاقم وفا کردم تا این‌که به وفای به عهد برایم گواهی دهی. پروردگارا! کتاب تو (قرآن) و سنت پیامبرت را تصدیق می‌کنم و گواهی می‌دهم که جز خدای یکتا و بی همتا معبودی نیست و به‌راستی محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستادۀ اوست به اللّٰه ایمان آوردم و به هر معبودی جز حق و به طاغوت و لات و عُزّٰی و به پرستش شیطان و پرستش هر آنچه همتای خدا خوانده می‌شود کفر می‌ورزم.^[۲]

حطیم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روایتی از امام صادق(ع) سفارش شده وقتی طواف‌کننده به حطیم رسید، ذکر صلوات بر پیامبر(ص) و آل او را بگوید.^[۳]

باب کعبه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روایات سفارش شده روبه‌روی باب کعبه صلوات بر پیامبر و آلش فرستاده شود.^[۴] همچینن در طواف عمره، مستحب است روبه‌روی باب کعبه، این دعا خوانده شود:

دعای باب کعبه

سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ.^[۵]

رکن عراقی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است هنگامی که طواف کننده به رکن عراقی رسید بگوید:

دعای رکن عراقی

اللهم إنی أعوذبک من الشک والشرک والشقاق والنفاق ودرک الشقاء ومخافة العداء وسوء المنقلب وأعوذ بک من الفقر والفاقة والحرمان والمنا والفتق وغلبة الدین آمنت بک وبرسولک وولیک رضیت بالله ربا وبالاسلام دینا وبمحمد نبیا وبعلی ولیا وإماما وبالمؤمنین إخوانا.^[۶]

حجر اسماعیل[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طبق روایتی، امام سجاد(ع) وقتی به حجر اسماعیل می‌رسید، پیش از رسیدن به روبه‌روی ناودان کعبه، سر را به سوی آسمان بلند می‌کرد و می‌گفت:

دعای حجر اسماعیل

اللَّهُمَّ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَ هُوَ یَنْظُرُ إِلَی الْمِیزَابِ وَ أَجِرْنِی بِرَحْمَتِکَ مِنَ النَّارِ وَ عَافِنِی مِنَ السُّقْمِ وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلاَلِ وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ شَرَّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ.^[۷]

خدایا! به رحمت خویش ما را داخل بهشت گردان و در حالی که به ناودان می‌نگریست می‌فرمود: و به رحمت خویش مرا از آتش بازدار و از درد و رنج عافیت بخش و روزی حلال بر من زیاد کن و شر پری و بشر، عرب و عجم را از من باز دار.^[۸]

ناودان کعبه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روایت سفارش شده طواف کنند وقتی مقابل ناودان کعبه رسید، این دعا را بخواند:

دعای ناودان کعبه

اللَّهُمَّ أَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ اَلنَّارِ وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ اَلْعَرَبِ وَ اَلْعَجَمِ وَ أَظِلَّنِی تَحْتَ ظِلِّ عَرْشِکَ وَ اصْرِفْ عَنِّی شَرَّ کُلِّ ذِی شَرٍّ وَ شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ.^[۹]

رکن شامی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است هنگامی که طواف کننده به رکن شامی رسید بگوید:

دعای رکن شامی

اَللَّهُمَّ اِجْعَلْهُ حَجّاً مَقْبُولاً وَ ذَنْباً مَغْفُوراً وَ سَعْیاً مَشْکُوراً وَ عَمَلاً مُتَقَبَّلاً تَقَبَّلْ مِنِّی کَمَا تَقَبَّلْتَ مِنْ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِکَ وَ مُوسَی کَلِیمِکَ وَ عِیسَی رُوحِکَ وَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَبِیبِکَ.^[۱۰]

رکن شامی تا رکن یمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است طواف کننده بین رکن غربی و رکن یمانی دعایی بخواند. بر اساس روایتی، امام سجاد(ع) هنگامی که از حجر اسماعیل می‌گذشت و به دیوار پشت کعبه می‌رسید می‌گفت:

دعای رکن غربی تا رکن یمانی

یٰا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْل، وَ الْجُودِ وَ الْکَرَم، إِنَّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضٰاعِفْهُ لِی، وَ تَقَبَّلْهُ مِنِّی، إِنَّکَ أَ نْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم.^[۱۱]

ای صاحب بخشش و کرامت و جود و کرم، عمل (نیکوی) من اندک است، آن را دو چندان کن و از من بپذیر، به راستی که تو شنوا و دانایی.^[۱۲]

مستجار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است حاجی یا عمره‌گزار در شوط آخر طواف، صورت و دست‌هایش را روی دیوار کعبه بگذارد و شکم و روی خود را به دیوار بچسباند و بگوید:

دعای مستجار

أللَّهُمَّ الْبَیْتُ بَیْتُکَ وَالْعَبْدُ عَبْدُکَ وَهذا مَکانُ الْعائِذِ بِکَ مِنَ النَّار. سپس به گناهان خود اعتراف و طلب بخشش کند و بگوید: أللَّهُمَّ مِنْ قِبَلِکَ الرَّوْحُ وَالْفَرَجُ وَالْعافِیَةُ. أللَّهُمَّ إنَّ عَمَلِی ضَعیْفٌ فَضاعِفْهُ لِی وَاغْفِرْ لی مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنِّی وَخَفِیَ عَلی خَلْقِکَ أسْتَجِیرُ بِاللَّهِ مِنَ النَّار.^[۱۳]

رکن یمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است طواف کننده هنگام رسیدن به رکن یمانی این دعا را بخواند:

دعای رکن یمانی

یٰا اللَّهُ یٰا وَلِیَّ الْعٰافِیَة، وَ خٰالِقَ الْعٰافِیَة، وَ رٰازِقَ الْعٰافِیَة، وَ الْمُنْعِمَ بِالْعٰافِیَة، وَ الْمَنّٰانَ بِالْعٰافِیَة، وَ الْمُتَفَضِّلَ بِالْعٰافِیَة، عَلَیَّ وَ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِک، یٰا رَحْمٰانَ الدُّنْیٰا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمٰا، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد، وَ ارْزُقْنٰا الْعٰافِیَة، وَ دَوٰامَ الْعٰافِیَةِ، وَ تَمٰامَ الْعٰافِیَة، وَ شُکْرَ الْعٰافِیَة فِی الدُّنْیٰا وَ الْآخِرَة، یٰا أَرْحَمَ الرّٰاحِمِین.^[۱۴]

ای خدای صاحب عافیت و آفریدگار عافیت و روزی دهندۀ عافیت و ای نعمت بخش و منّت‌گذار و نیکی کننده به عافیت برمن و همۀ آفریده‌هایت. ای بخشنده و بخشایشگرِ دنیا و آخرت بر محمّد و خاندان او درود فرست و ما را عافیت و دوام و کمال عافیت و شکر بر عافیت در دنیا و آخرت روزی فرما. ای مهربان‌ترین مهربانان.^[۱۵]

خواندن این دعا نیز هنگام رسیدن به رکن یمانی مستحب است:

دعای رکن یمانی

﴿رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴾.^[۱۶]

مسعی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحب است حاجی یا عمره‌گزار پس از پایان طواف، نزدیک حجر الاسود رفته و با آرامش دل و بدن بالای صفا برود، به کعبه نگاه کرده و به رکن حجر الاسود رو کند و حمد و ثنای الهی را به‌جا آورد و نعمت‌های او را به خاطر آورد. آنگاه بگوید:

ذکر و دعا قبل از شروع سعی، از روی صفا

اگر تمام این ذکرها و دعاها را نتواند انجام دهد، هر قدر که می‌تواند بخواند
اَللهُ أَکْبَر (هفت مرتبه)، اَلْحَمْدُ لِلّه (هفت مرتبه)، لا إِلهَ إِلاَّ الله (هفت مرتبه).

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَیُمِیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ (سه مرتبه)

صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و سه مرتبه بگوید: اَللهُ أَکْبَرُ عَلی ما هَدانا، وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی ما أَبْلانا، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْحَیِّ الدّائِمِ.

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، لا نَعْبُدُ إِلاّ إِیّاهُ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ، وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ (سه مرتبه).

اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَةَ وَالْیَقِینَ فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ (سه مرتبه). اَللّهُمَّ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ (سه مرتبه).

اَللهُ أَکْبَر (صد مرتبه)، لا إِلهَ إِلاَّ الله (صد مرتبه)، اَلْحَمْدُ لِلّه (صد مرتبه)، سُبْحانَ الله (صد مرتبه).

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَغَلَبَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَحْدَهُ. اَللّهُمَّ بارِکْ لِی فِی الْمَوْتِ وَفِیما بَعْدَ الْمَوتِ. اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةِ الْقَبْرِ وَوَحْشَتِهِ. اَللّهُمَّ أَظِلَّنِی فِی ظِلِّ عَرْشِکَ یَوْمَ لا ظِلَّ إِلاّ ظِلُّکَ.

پس از آن، بسیار تکرار کند: اَسْتَوْدِعُ اللهَ الرَّحْمنَ الرَّحِیمَ الَّذِی لا تَضِیعُ وَدائِعُهُ دِینِی وَنَفْسِی وَأَهْلِی. اَللّهُمَّ اسْتَعْمِلْنِی عَلی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ، وَتَوَفَّنِی عَلی مِلَّتِهِ، وَاَعِذْنِی مِنَ الْفِتْنَةِ.

اَللهُ أَکْبَر (سه مرتبه) و دو مرتبه بگوید: اَسْتَوْدِعُ اللهَ الرَّحْمنَ الرَّحِیمَ الَّذِی لا تَضِیعُ وَدائِعُهُ دِینِی وَنَفْسِی وَأَهْلِی. اَللّهُمَّ اسْتَعْمِلْنِی عَلی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ، وَتَوَفَّنِی عَلی مِلَّتِهِ، وَاَعِذْنِی مِنَ الْفِتْنَةِ. پس از آن، یک بار دیگر تکبیر و دعای سابق را بخواند.

اگر تمام این ذکرها و دعاها را نتواند انجام دهد، هر قدر که می‌تواند بخواند
اَللهُ أَکْبَر (هفت مرتبه)، اَلْحَمْدُ لِلّه (هفت مرتبه)، لا إِلهَ إِلاَّ الله (هفت مرتبه).

خدای بزرگ است، ستایش مخصوص خدا است، معبودی جز الله نیست،

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیِی وَیُمِیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ (سه مرتبه)

معبودی جز خدای یگانه بی‌همتا نیست، هستی او را است و ستایش ویژه او است، زندگی می‌بخشد و می‌میراند، و او خود زنده فناناپذیر است، خیر به‌دست او است، و او بر هر چیز توانا است.

صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد و سه مرتبه بگوید: اَللهُ أَکْبَرُ عَلی ما هَدانا، وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی ما أَبْلانا، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ الْحَیِّ الدّائِمِ.

خدا بزرگ است که ما را هدایت کرد، ستایش مخصوص او است که ما را آزمود، ستایش ویژه خداوند زنده قائم به‌ذات است و ستایش او را که زنده جاوید است.

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، لا نَعْبُدُ إِلاّ إِیّاهُ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ، وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ (سه مرتبه).

گواهی می‌دهم که خدایی جز خدای یکتا نیست، و گواهی می‌دهم که حضرت محمّد بنده و فرستاده اوست، جز او را عبادت نمی‌کنم، دین خود را برای او خالص کرده‌ام گرچه مشرکان ناخوش دارند.

اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَةَ وَالْیَقِینَ فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ (سه مرتبه). اَللّهُمَّ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِی الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ (سه مرتبه).

خداوندا، من از تو بخشش، عافیت و یقین در دنیا و آخرت می‌طلبم. خداوندا، در دنیا نیکی ودر آخرت نیکی به ما عطا فرما، و از عذاب آتش نگاهمان دار.

اَللهُ أَکْبَر (صد مرتبه)، لا إِلهَ إِلاَّ الله (صد مرتبه)، اَلْحَمْدُ لِلّه (صد مرتبه)، سُبْحانَ الله (صد مرتبه).

خدای بزرگ است، ستایش مخصوص خدا است، معبودی جز الله نیست،

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَغَلَبَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ، فَلَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَحْدَهُ. اَللّهُمَّ بارِکْ لِی فِی الْمَوْتِ وَفِیما بَعْدَ الْمَوتِ. اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ ظُلْمَةِ الْقَبْرِ وَوَحْشَتِهِ. اَللّهُمَّ أَظِلَّنِی فِی ظِلِّ عَرْشِکَ یَوْمَ لا ظِلَّ إِلاّ ظِلُّکَ.

نیست معبودی جز خدای یکتای یکتا که به وعده‌اش وفا کرد و بنده‌اش را یاری داد و بر احزاب به تنهایی پیروز شد، مُلک هستی او راست، و تنها ستایش برای او است، خداوندا، مرگ، و پس از مرگ را بر من مبارک گردان، خداوندا، به تو پناه می‌برم از تاریکی و وحشت قبر، خداوندا، مرا در سایه عرش در روزی که سایه‌ای جز سایه رحمت تو نیست جایم ده.

پس از آن، بسیار تکرار کند: اَسْتَوْدِعُ اللهَ الرَّحْمنَ الرَّحِیمَ الَّذِی لا تَضِیعُ وَدائِعُهُ دِینِی وَنَفْسِی وَأَهْلِی. اَللّهُمَّ اسْتَعْمِلْنِی عَلی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ، وَتَوَفَّنِی عَلی مِلَّتِهِ، وَاَعِذْنِی مِنَ الْفِتْنَةِ.

به خدای رحمان و رحیم که امانتی نزد او تباه نگردد، دینم و جانم و خانواده‌ام را می‌سپارم، خداوندا، مرا بر طبق کتاب و سنت پیامبرت توفیق عمل ده و مرا بر دین او بمیران و از فتنه پناهم ده.

اَللهُ أَکْبَر (سه مرتبه) و دو مرتبه بگوید: اَسْتَوْدِعُ اللهَ الرَّحْمنَ الرَّحِیمَ الَّذِی لا تَضِیعُ وَدائِعُهُ دِینِی وَنَفْسِی وَأَهْلِی. اَللّهُمَّ اسْتَعْمِلْنِی عَلی کِتَابِکَ وَسُنَّةِ نَبِیِّکَ، وَتَوَفَّنِی عَلی مِلَّتِهِ، وَاَعِذْنِی مِنَ الْفِتْنَةِ. پس از آن، یک بار دیگر تکبیر و دعای سابق را بخواند.

خدای بزرگ است. به خدای رحمان و رحیم که امانتی نزد او تباه نگردد، دینم و جانم و خانواده‌ام را می‌سپارم، خداوندا، مرا بر طبق کتاب و سنت پیامبرت توفیق عمل ده و مرا بر دین او بمیران و از فتنه پناهم ده.

خدای بزرگ است، ستایش مخصوص خدا است، معبودی جز الله نیست،

معبودی جز خدای یگانه بی‌همتا نیست، هستی او را است و ستایش ویژه او است، زندگی می‌بخشد و می‌میراند، و او خود زنده فناناپذیر است، خیر به‌دست او است، و او بر هر چیز توانا است.

خدا بزرگ است که ما را هدایت کرد، ستایش مخصوص او است که ما را آزمود، ستایش ویژه خداوند زنده قائم به‌ذات است و ستایش او را که زنده جاوید است.

گواهی می‌دهم که خدایی جز خدای یکتا نیست، و گواهی می‌دهم که حضرت محمّد بنده و فرستاده اوست، جز او را عبادت نمی‌کنم، دین خود را برای او خالص کرده‌ام گرچه مشرکان ناخوش دارند.

خداوندا، من از تو بخشش، عافیت و یقین در دنیا و آخرت می‌طلبم. خداوندا، در دنیا نیکی ودر آخرت نیکی به ما عطا فرما، و از عذاب آتش نگاهمان دار.

خدای بزرگ است، ستایش مخصوص خدا است، معبودی جز الله نیست،

نیست معبودی جز خدای یکتای یکتا که به وعده‌اش وفا کرد و بنده‌اش را یاری داد و بر احزاب به تنهایی پیروز شد، مُلک هستی او راست، و تنها ستایش برای او است، خداوندا، مرگ، و پس از مرگ را بر من مبارک گردان، خداوندا، به تو پناه می‌برم از تاریکی و وحشت قبر، خداوندا، مرا در سایه عرش در روزی که سایه‌ای جز سایه رحمت تو نیست جایم ده.

به خدای رحمان و رحیم که امانتی نزد او تباه نگردد، دینم و جانم و خانواده‌ام را می‌سپارم، خداوندا، مرا بر طبق کتاب و سنت پیامبرت توفیق عمل ده و مرا بر دین او بمیران و از فتنه پناهم ده.

خدای بزرگ است. به خدای رحمان و رحیم که امانتی نزد او تباه نگردد، دینم و جانم و خانواده‌ام را می‌سپارم، خداوندا، مرا بر طبق کتاب و سنت پیامبرت توفیق عمل ده و مرا بر دین او بمیران و از فتنه پناهم ده.

مستحب است پس از آن، رو به کعبه کند و بگوید:

دعای قبل از سعی، رو به کعبه

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْب أَذْنَبْتُهُ قَطُّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ بِالْمَغْفِرَةِ، فَإِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ. اَللّهُمَّ افْعَلْ بِی ما أَنْتَ أَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بِی ما أَنْتَ أَهْلُهُ تَرْحَمْنِی، وَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَأَنْتَ غَنِیٌّ عَنْ عَذابِی، وَأَنَا مُحْتَاجٌ إِلی رَحْمَتِکَ

فَیا مَنْ أَنَا مُحْتاجٌ إِلی رَحْمَتِهِ اِرْحَمْنِی. اَللّهُمَّ لا تَفْعَلْ بِی ما أَنَا أَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بِی ما أَنَا اهْلُهُ تُعَذِّبْنِی، وَلَمْ تَظْلِمْنِی، أَصْبَحْتُ أَتَّقِی عَدْلَکَ، وَلا أَخافُ جَوْرَکَ، فَیا مَنْ هُوَ عَدْلٌ لا یَجُورُ اِرْحَمْنِی.

یا مَنْ لا یَخِیبُ سائِلُهُ، وَلا یَنْفَدُ نائِلُهُ، صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأَعِذْنِی مِنَ النّارِ بِرَحْمَتِکَ.

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْب أَذْنَبْتُهُ قَطُّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ بِالْمَغْفِرَةِ، فَإِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ. اَللّهُمَّ افْعَلْ بِی ما أَنْتَ أَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بِی ما أَنْتَ أَهْلُهُ تَرْحَمْنِی، وَإِنْ تُعَذِّبْنِی فَأَنْتَ غَنِیٌّ عَنْ عَذابِی، وَأَنَا مُحْتَاجٌ إِلی رَحْمَتِکَ

خداوندا، هر گناهی که تا کنون کرده‌ام بیامرز، اگر گناه را از سر گرفتم تو آمرزش را برایم اعاده کن که تو بخشنده و مهربانی، خداوندا، با من چنان رفتار کن که شایسته توست که اگر آنگونه که شایسته توست با من رفتار کنی به من رحم کرده‌ای و اگر عذابم کنی تو بی نیاز از عذاب من هستی و من نیازمند به رحمتت

فَیا مَنْ أَنَا مُحْتاجٌ إِلی رَحْمَتِهِ اِرْحَمْنِی. اَللّهُمَّ لا تَفْعَلْ بِی ما أَنَا أَهْلُهُ، فَإِنَّکَ إِنْ تَفْعَلْ بِی ما أَنَا اهْلُهُ تُعَذِّبْنِی، وَلَمْ تَظْلِمْنِی، أَصْبَحْتُ أَتَّقِی عَدْلَکَ، وَلا أَخافُ جَوْرَکَ، فَیا مَنْ هُوَ عَدْلٌ لا یَجُورُ اِرْحَمْنِی.

پس ای کسی که من محتاج به رحمتش هستم رحم کن، خدایا، با من چنان رفتار مکن که در خور آن می‌باشم اگر با من بدانگونه که سزاوار آنم رفتارکنی در این صورت مرا عذاب خواهی کرد بی آنکه به من ستمی رواداری که من از عدل تو بیمناکم و از ستمت در امان، ای عادلی که ستم روا نمی‌داری به من رحم فرما.

یا مَنْ لا یَخِیبُ سائِلُهُ، وَلا یَنْفَدُ نائِلُهُ، صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَأَعِذْنِی مِنَ النّارِ بِرَحْمَتِکَ.

ای آنکه گدا را نومید نمی‌کنی و عطایت را پایانی نیست، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و به رحمتت مرا از آتش پناه ده.

خداوندا، هر گناهی که تا کنون کرده‌ام بیامرز، اگر گناه را از سر گرفتم تو آمرزش را برایم اعاده کن که تو بخشنده و مهربانی، خداوندا، با من چنان رفتار کن که شایسته توست که اگر آنگونه که شایسته توست با من رفتار کنی به من رحم کرده‌ای و اگر عذابم کنی تو بی نیاز از عذاب من هستی و من نیازمند به رحمتت

پس ای کسی که من محتاج به رحمتش هستم رحم کن، خدایا، با من چنان رفتار مکن که در خور آن می‌باشم اگر با من بدانگونه که سزاوار آنم رفتارکنی در این صورت مرا عذاب خواهی کرد بی آنکه به من ستمی رواداری که من از عدل تو بیمناکم و از ستمت در امان، ای عادلی که ستم روا نمی‌داری به من رحم فرما.

ای آنکه گدا را نومید نمی‌کنی و عطایت را پایانی نیست، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و به رحمتت مرا از آتش پناه ده.

حاجی یا عمره‌گزار، در بخشی از مسعی که هروله مستحب است، (این فاصله با چراغ سبز مشخص شده است) بگوید:

هنگام هروله

بِسْمِ اللهِ وَاللهُ أَکْبَرُ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَللّهُمَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، وَاهْدِنِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ

اَللّهُمَّ إِنَّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضاعِفْهُ لِی، وَتَقَبَّلْ مِنِّی، اَللّهُمَّ لَکَ سَعْیِی، وَبِکَ حَوْلِی وَقُوَّتِی، تَقَبَّلْ عَمَلِی، یا مَنْ یَقْبَلُ عَمَلَ الْمُتَّقِینَ.

هنگامی که از این بخش گذشت بگوید: یا ذَا الْمَنِّ وَالْفَضْلِ وَالْکَرَمِ وَالنَّعْماءِ وَالْجُودِ، اِغْفِرْ لِی ذُنُوبِی، إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاّ أَنْتَ.

بِسْمِ اللهِ وَاللهُ أَکْبَرُ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَللّهُمَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، وَاهْدِنِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ

به نام خدا و با استعانت از او، خداوند بزرگ است، درود بر محمّد و خاندان او، خداوندا، بیامرز و رحم فرما و از آنچه می‌دانی در گذر که تو بسیار عزیز و جلیل و کریمی، و مرا به راهی که درست است هدایت کن

اَللّهُمَّ إِنَّ عَمَلِی ضَعِیفٌ فَضاعِفْهُ لِی، وَتَقَبَّلْ مِنِّی، اَللّهُمَّ لَکَ سَعْیِی، وَبِکَ حَوْلِی وَقُوَّتِی، تَقَبَّلْ عَمَلِی، یا مَنْ یَقْبَلُ عَمَلَ الْمُتَّقِینَ.

خداوندا، عملم ضعیف است تو مضاعفش گردان و از من بپذیر، خداوندا، سعی من برای تو است، و توان و نیرویم از تو می‌باشد، عملم را قبول فرما، ای آنکه عمل پرهیزکاران را می‌پذیری.

هنگامی که از این بخش گذشت بگوید: یا ذَا الْمَنِّ وَالْفَضْلِ وَالْکَرَمِ وَالنَّعْماءِ وَالْجُودِ، اِغْفِرْ لِی ذُنُوبِی، إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاّ أَنْتَ.

ای صاحب نعمت و فضل و کرم و جود، بیامرز گناهانم را که کسی جز تو گناهان را نمی‌آمرزد.

به نام خدا و با استعانت از او، خداوند بزرگ است، درود بر محمّد و خاندان او، خداوندا، بیامرز و رحم فرما و از آنچه می‌دانی در گذر که تو بسیار عزیز و جلیل و کریمی، و مرا به راهی که درست است هدایت کن

خداوندا، عملم ضعیف است تو مضاعفش گردان و از من بپذیر، خداوندا، سعی من برای تو است، و توان و نیرویم از تو می‌باشد، عملم را قبول فرما، ای آنکه عمل پرهیزکاران را می‌پذیری.

ای صاحب نعمت و فضل و کرم و جود، بیامرز گناهانم را که کسی جز تو گناهان را نمی‌آمرزد.

هنگامی که به مروه رسید بالای آن برود، و آنچه در صفا انجام داد، به‌جا آورد. پس از آن بگوید:

دعای بالای مروه

بِسْمِ اللهِ وَاللهُ أَکْبَرُ. اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَللّهُمَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، وَاهْدِنِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ.

خداوندا، ای آنکه به بخشش دستور داده‌ای، ای آنکه بخشش را دوست داری، ای آنکه بر بخشش پاداش می‌دهی، ای آنکه هرکس را که عفو کند، او راعفو می‌کنی، ای پروردگار بخشنده، العفو، العفو، العفو.

مستحب است در گریه کردن بکوشد و خود را به گریه وادارد، و در حال سعی دعا بسیار کند و این دعا را بخواند:

دعا برای همه مسیر مسعی

اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ حُسْنَ الظَّنِّ بِکَ عَلی کُلِّ حَال، وَصِدْقَ النِّیَّةِ فِی التَّوَکُّلِ عَلَیْکَ.

خداوندا، از تو می‌خواهم که در هر حال مرا نسبت به خود حسن ظن عنایت کنی، و نیت صادق در توکل بر تو را خواستارم.

دعای اشواط سعی

دعاهایی که برای اشواط سعی (دورهای سعی از صفا به مروه و از مروه به صفا) در روایات ذکر شده، چنین است:

دور اول از صفا به مروه

اَللهُ أَکْبَرُ کَبِیراً، وَالْحَمْدُللهِِ کَثِیراً، وَسُبْحانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَبِحَمْدِهِ الْکَرِیمِ بُکْرَةً وَأَصِیلا، وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلا طَوِیلا، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ، لا شَیْءَ قَبْلَهُ وَلا بَعْدَهُ، یُحْیِی وَیُمِیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ وَلایَفُوتُ أَبَداً

بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمْ إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، رَبِّ نَجِّنا مِنَ النّارِ سالِمِینَ غانِمِینَ، فَرِحِینَ مُسْتَبْشِرِینَ مَعَ عِبادِکَ الصّالِحِینَ

مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً، ذلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللهِ وَکَفی بِاللهِ عَلِیماً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَلا نَعْبُدُ إِلاّ إِیّاهُ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینُ وَلَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ.

نزدیک مروه که رسید این آیه را بخواند: ﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

اَللهُ أَکْبَرُ کَبِیراً، وَالْحَمْدُللهِِ کَثِیراً، وَسُبْحانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَبِحَمْدِهِ الْکَرِیمِ بُکْرَةً وَأَصِیلا، وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلا طَوِیلا، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ، أَنْجَزَ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ، وَهَزَمَ الاَْحْزابَ وَحْدَهُ، لا شَیْءَ قَبْلَهُ وَلا بَعْدَهُ، یُحْیِی وَیُمِیتُ، وَهُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ وَلایَفُوتُ أَبَداً

خدا آنگونه که باید از همه چیز برتر است و سپاس فراوان برای اوست و منزّه است خداوند بزرگ و سپاس برای خداوند بخشنده و کریم در هر صبحگاهان و شامگاهان. پس بخشی از شب را برای او سجده کن و تسبیح او گوی در شب طولانی. خدایی جز خدای یکتا نیست، او به وعده خود وفا کرد، و بنده خود را یاری داد و به تنهایی لشکرهای (دشمن) را در هم شکست. چیزی نه قبل از او و نه بعد از او نیست، زنده می‌کند و می‌میراند، و او زنده همیشگی است نمی‌میرد و هرگز فوت نمی‌کند

بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ، وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمْ إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، رَبِّ نَجِّنا مِنَ النّارِ سالِمِینَ غانِمِینَ، فَرِحِینَ مُسْتَبْشِرِینَ مَعَ عِبادِکَ الصّالِحِینَ

هر خیری بدست اوست و بازگشت همه به سوی اوست، و او بر هر چیزی قادر و توانا است، پروردگارا مرا ببخشای و بر من ترحم کن، ببخشای و بزرگواری کن، و از آنچه که تو می‌دانی درگذر، همانا تو می‌دانی آنچه را که ما نمی‌دانیم، همانا تو، عزیزترین و گرامی‌ترین خدایی، پروردگارا ما را از آتش، صحیح و سالم نجاتمان ده، (درحالیکه) خوشحال بوده، بشارتمان دهند همراه با بندگان شایسته‌ات

مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً، ذلِکَ الْفَضْلُ مِنَ اللهِ وَکَفی بِاللهِ عَلِیماً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ حَقّاً حَقّاً، لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَلا نَعْبُدُ إِلاّ إِیّاهُ، مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینُ وَلَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ.

همراه با آنان که به آنها نعمت بخشیدی، از پیامبران، صدیقین، شهدا و صالحین، که اینها خوب رفیقانی هستند. این فضلی از ناحیه خداوند است، و علم ازلی خدا (به حاجات خلق) کفایت می‌کند. به حق، معبودی جز خداوند نیست، معبودی به جز خدا نیست، جز او را نمی‌پرستیم، طاعت ما خالص برای اوست، هرچند کافران را خوش نیاید.

نزدیک مروه که رسید این آیه را بخواند: ﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

خدا آنگونه که باید از همه چیز برتر است و سپاس فراوان برای اوست و منزّه است خداوند بزرگ و سپاس برای خداوند بخشنده و کریم در هر صبحگاهان و شامگاهان. پس بخشی از شب را برای او سجده کن و تسبیح او گوی در شب طولانی. خدایی جز خدای یکتا نیست، او به وعده خود وفا کرد، و بنده خود را یاری داد و به تنهایی لشکرهای (دشمن) را در هم شکست. چیزی نه قبل از او و نه بعد از او نیست، زنده می‌کند و می‌میراند، و او زنده همیشگی است نمی‌میرد و هرگز فوت نمی‌کند

هر خیری بدست اوست و بازگشت همه به سوی اوست، و او بر هر چیزی قادر و توانا است، پروردگارا مرا ببخشای و بر من ترحم کن، ببخشای و بزرگواری کن، و از آنچه که تو می‌دانی درگذر، همانا تو می‌دانی آنچه را که ما نمی‌دانیم، همانا تو، عزیزترین و گرامی‌ترین خدایی، پروردگارا ما را از آتش، صحیح و سالم نجاتمان ده، (درحالیکه) خوشحال بوده، بشارتمان دهند همراه با بندگان شایسته‌ات

همراه با آنان که به آنها نعمت بخشیدی، از پیامبران، صدیقین، شهدا و صالحین، که اینها خوب رفیقانی هستند. این فضلی از ناحیه خداوند است، و علم ازلی خدا (به حاجات خلق) کفایت می‌کند. به حق، معبودی جز خداوند نیست، معبودی به جز خدا نیست، جز او را نمی‌پرستیم، طاعت ما خالص برای اوست، هرچند کافران را خوش نیاید.

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

دور دوم از مروه به صفا

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، لاإِله إِلاَّاللهُ الْواحِدُ الاَْحَدُ، اَلْفَرْدُ الصَّمَدُ، اَلَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً، اَللّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ ﴿أُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ﴾

دَعَوْناکَ رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا کَما أَمَرْتَنا إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ، رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلاِْیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَکَفِّرْ عَنّا سَیِّئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الاَْبْرارِ، رَبَّنا وَآتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَلا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ

رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَإِلَیْکَ أَنَبْنا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ، رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَلاِِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالاِْیمانِ، وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلاّ لِلَّذِینَ آمَنُوا، رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ.

﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، لاإِله إِلاَّاللهُ الْواحِدُ الاَْحَدُ، اَلْفَرْدُ الصَّمَدُ، اَلَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً، اَللّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ ﴿أُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ﴾

خدا برتر از هرچیز است و حمد و سپاس مخصوص اوست. معبودی به جز الله نیست، خدایی که یکتا و بی‌همتا و بی‌نیاز است، معبودی که دوست و فرزند برای خود نگرفته است، در حکومت، او را شریکی نیست، و یاوری که بر عزتش افزاید نخواهد داشت و او را به بزرگی و بزرگواری یاد کن، خداوندا همانا تو خود در کتابی که فروفرستادی فرمودی: «مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را»

دَعَوْناکَ رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا کَما أَمَرْتَنا إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ، رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلاِْیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَکَفِّرْ عَنّا سَیِّئاتِنا وَتَوَفَّنا مَعَ الاَْبْرارِ، رَبَّنا وَآتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی رُسُلِکَ وَلا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ

پروردگارا ما تو را خواندیم، پس بر ما ببخشای همانگونه که خود ما را به بخشش امر نمودی، تو در وعده تخلف نمی‌کنی، پروردگارا ما شنیدیم صدای ندادهنده را که به ایمان فرامی‌خواند و می‌گفت به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ما ایمان آوردیم، پروردگارا گناهانمان را ببخش، بدی‌هایمان را بپوشان، و ما را همراه با نیکان بمیران، پروردگارا آنچه را به رسولانت وعده فرمودی به ما عنایت کن و روز قیامت ما را خوار و ذلیل مگردان، همانا تو در وعده تخلف نمی‌کنی

رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَإِلَیْکَ أَنَبْنا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ، رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَلاِِخْوانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونا بِالاِْیمانِ، وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنا غِلاّ لِلَّذِینَ آمَنُوا، رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ، رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ.

پروردگارا ما بر تو توکل نموده‌ایم و به تو رو کردیم، و به سوی تو برمی گردیم، پروردگارا بر ما و بر برادرانی که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفته‌اند ببخشای، و کینه کسانی که ایمان آورده‌اند را درقلوب ما قرار مده پروردگارا همانا تو رؤف و مهربانی، خدایا ببخش و به من رحم کن و از من درگذر و بزرگواری فرما و از آنچه که از من می‌دانی درگذر، همانا تو می‌دانی آنچه را من نمی‌دانم، به درستی که تو عزیزترین و گرامی‌ترین هستی.

﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

خدا برتر از هرچیز است و حمد و سپاس مخصوص اوست. معبودی به جز الله نیست، خدایی که یکتا و بی‌همتا و بی‌نیاز است، معبودی که دوست و فرزند برای خود نگرفته است، در حکومت، او را شریکی نیست، و یاوری که بر عزتش افزاید نخواهد داشت و او را به بزرگی و بزرگواری یاد کن، خداوندا همانا تو خود در کتابی که فروفرستادی فرمودی: «مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را»

پروردگارا ما تو را خواندیم، پس بر ما ببخشای همانگونه که خود ما را به بخشش امر نمودی، تو در وعده تخلف نمی‌کنی، پروردگارا ما شنیدیم صدای ندادهنده را که به ایمان فرامی‌خواند و می‌گفت به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ما ایمان آوردیم، پروردگارا گناهانمان را ببخش، بدی‌هایمان را بپوشان، و ما را همراه با نیکان بمیران، پروردگارا آنچه را به رسولانت وعده فرمودی به ما عنایت کن و روز قیامت ما را خوار و ذلیل مگردان، همانا تو در وعده تخلف نمی‌کنی

پروردگارا ما بر تو توکل نموده‌ایم و به تو رو کردیم، و به سوی تو برمی گردیم، پروردگارا بر ما و بر برادرانی که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفته‌اند ببخشای، و کینه کسانی که ایمان آورده‌اند را درقلوب ما قرار مده پروردگارا همانا تو رؤف و مهربانی، خدایا ببخش و به من رحم کن و از من درگذر و بزرگواری فرما و از آنچه که از من می‌دانی درگذر، همانا تو می‌دانی آنچه را من نمی‌دانم، به درستی که تو عزیزترین و گرامی‌ترین هستی.

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

دور سوم از صفا به مروه

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، رَبَّناأَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَاغْفِرْ لَنا إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ الْخَیْرَ کُلَّهُ عاجِلَهُ وَآجِلَهُ، وَأَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی، وَأَسْأَ لُکَ رَحْمَتَکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ

رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، رَبِّ زِدْنِی عِلْماً وَلا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی وَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهّابُ

اَللّهُمَّ عافِنِی فِی سَمْعِی وَبَصَرِی، لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ، سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکُفْرِ وَالْفَقْرِ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِرِضاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَبِمُعافاتِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ

وَأَعُوذُ بِکَ مِنْکَ لا أُحْصِی ثَناءً عَلَیْکَ، أَنْتَ کَما أَثْنَیْتَ عَلی نَفْسِکَ، فَلَکَ الْحَمْدُ حَتّی تَرْضی.

﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، رَبَّناأَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَاغْفِرْ لَنا إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ الْخَیْرَ کُلَّهُ عاجِلَهُ وَآجِلَهُ، وَأَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی، وَأَسْأَ لُکَ رَحْمَتَکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ

خدا برتر از هر چیز است و حمد مخصوص اوست، پروردگارا نور ما را کامل کن، و بر ما ببخشای، همانا تو بر هر چیز قادر و توانایی، بار پروردگارا همانا من از تو می‌خواهم تمامی خیر را بر من عنایت کنی دیررس و زودرس آن را، و برای گناهم از تو طلب آمرزش می‌کنم، و رحمت و مغفرت تو را از تو می‌طلبم ای مهربانترین

رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ، رَبِّ زِدْنِی عِلْماً وَلا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی وَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهّابُ

مهربانان پروردگارا بیامرز و رحم کن، و ببخش و بزرگواری کن، و از آنچه می‌دانی بگذر، همانا تو می‌دانی آنچه ما نمی‌دانیم، همانا تو عزیزترین و گرامی‌ترین خدایی، پروردگارا بر دانش من بیفزای و پس از آنکه هدایتم کردی قلب و دلم را تیره مساز، و از ناحیه خودت به من رحمت بخش همانا تو بسیاربخشنده‌ای

اَللّهُمَّ عافِنِی فِی سَمْعِی وَبَصَرِی، لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ، سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْکُفْرِ وَالْفَقْرِ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِرِضاکَ مِنْ سَخَطِکَ وَبِمُعافاتِکَ مِنْ عُقُوبَتِکَ

پروردگارا به من سلامتی در شنوائی وبینائی عنایت کن، خداوندی جز تو نیست. منزهی تو، همانا من از ستمکارانم، بارپروردگارا من از کفر و ناداری به تو پناه می‌برم، خداوندا، از خشم و غضب تو به خشنودیت و از عقوبتت به بخشش تو پناه می‌برم، تا گرفتار عقوبت تو نشوم

وَأَعُوذُ بِکَ مِنْکَ لا أُحْصِی ثَناءً عَلَیْکَ، أَنْتَ کَما أَثْنَیْتَ عَلی نَفْسِکَ، فَلَکَ الْحَمْدُ حَتّی تَرْضی.

و پناه می‌برم به تو از تو، شمارش نمی توانم بکنم درود و ثنا بر تو را، تو همانگونه‌ای که خود از خویش ستایش کرده‌ای، سپاس تو را گویم تا راضی گردی.

﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

خدا برتر از هر چیز است و حمد مخصوص اوست، پروردگارا نور ما را کامل کن، و بر ما ببخشای، همانا تو بر هر چیز قادر و توانایی، بار پروردگارا همانا من از تو می‌خواهم تمامی خیر را بر من عنایت کنی دیررس و زودرس آن را، و برای گناهم از تو طلب آمرزش می‌کنم، و رحمت و مغفرت تو را از تو می‌طلبم ای مهربانترین

مهربانان پروردگارا بیامرز و رحم کن، و ببخش و بزرگواری کن، و از آنچه می‌دانی بگذر، همانا تو می‌دانی آنچه ما نمی‌دانیم، همانا تو عزیزترین و گرامی‌ترین خدایی، پروردگارا بر دانش من بیفزای و پس از آنکه هدایتم کردی قلب و دلم را تیره مساز، و از ناحیه خودت به من رحمت بخش همانا تو بسیاربخشنده‌ای

پروردگارا به من سلامتی در شنوائی وبینائی عنایت کن، خداوندی جز تو نیست. منزهی تو، همانا من از ستمکارانم، بارپروردگارا من از کفر و ناداری به تو پناه می‌برم، خداوندا، از خشم و غضب تو به خشنودیت و از عقوبتت به بخشش تو پناه می‌برم، تا گرفتار عقوبت تو نشوم

و پناه می‌برم به تو از تو، شمارش نمی توانم بکنم درود و ثنا بر تو را، تو همانگونه‌ای که خود از خویش ستایش کرده‌ای، سپاس تو را گویم تا راضی گردی.

سعی صفا و مروه، از شعائر دین خداست، پس هرکس، حج خانه کعبه و اعمال مخصوص عمره را به‌جای آورد، باکی بر او نیست که سعی صفا و مروه به‌جای آورد، و هرکس با میل و رغبت نیکی کند، خدا به وی پاداش خواهد داد که او سپاسگزار و داناست.

دور چهارم از مروه به صفا

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ مِنْ خَیْرِما تَعْلَمُ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما تَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُکَ مِنْ کُلِّ ما تَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ اَلصّادِقُ الْوَعْدُ الاَْمِینُ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ کَما هَدَیْتَنِی لِلاِْسْلامِ أَنْ لا تُنْزِعَهُ مِنِّی حَتّی تَتَوَفّانِی عَلَیْهِ وَأَنَا مُسْلِمٌ

اَللّهُمَّ اجْعَلْ فِی قَلْبِی نُوراً، وَفِی سَمْعِی نُوراً، وَفِی بَصَرِی نُوراً، اَللّهُمَّ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ وَساوِسِ الصَّدْرِ وَشَتاتِ الاَْمْرِ، وَفِتْنَةِ الْقَبْرِ

اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی اللَّیْلِ وَمِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی النَّهارِ، وَمِنْ شَرِّ ما تَهَبُ بِهِ الرِّیاحُ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ، سُبْحانَکَ ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ یا اَللهُ، سُبْحانَکَ ما ذَکَرْناکَ حَقَّ ذِکْرِکَ یا اَللهُ

رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ.

﴿إِنَّ الصَّفا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما، وَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ.﴾

اَللهُ أَکْبَرُ اَللهُ أَکْبَرُ، اَللهُ أَکْبَرُ وَللهِِ الْحَمْدُ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ مِنْ خَیْرِما تَعْلَمُ، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما تَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُکَ مِنْ کُلِّ ما تَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ

خدا برتر از هر چیز است و حمد مخصوص خداوند است، بارخدایا همانا من از تو می‌خواهم آنچه از خوبی‌ها که می‌دانی عنایتم کنی، و از بدیهایی که تو می‌دانی به تو پناه می‌برم، و طلب آمرزش می‌کنم از همه گناهانی که تو می‌دانی

لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ اَلصّادِقُ الْوَعْدُ الاَْمِینُ، اَللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَ لُکَ کَما هَدَیْتَنِی لِلاِْسْلامِ أَنْ لا تُنْزِعَهُ مِنِّی حَتّی تَتَوَفّانِی عَلَیْهِ وَأَنَا مُسْلِمٌ

همانا تو بسیار دانای اسرار پنهانی، خدایی به‌جز الله نیست خدایی که حاکم و حق و مبین است، محمد فرستاده خداست، در وعده‌ها راستگو و امین است، بارخدایا همانا از تو می‌خواهم همانگونه که به اسلام هدایتم کردی، اسلام را از من مگیر تا آن زمان که مرا بر اسلام بمیرانی و من مسلمان باشم

اَللّهُمَّ اجْعَلْ فِی قَلْبِی نُوراً، وَفِی سَمْعِی نُوراً، وَفِی بَصَرِی نُوراً، اَللّهُمَّ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی، وَأَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ وَساوِسِ الصَّدْرِ وَشَتاتِ الاَْمْرِ، وَفِتْنَةِ الْقَبْرِ

بارخدایا قلبم را نورانی کن و در گوشم نوری قرار بده و چشمم را نورانی گردان، بارخدایا سینه ام را گشاده گردان، و به من شرح صدر عنایت کن و کار مرا آسان نما، و پناه می‌برم به تو از شر وسوسه‌های درونی و پراکندگی کارها، و عذاب قبر

اَللّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی اللَّیْلِ وَمِنْ شَرِّ ما یَلِجُ فِی النَّهارِ، وَمِنْ شَرِّ ما تَهَبُ بِهِ الرِّیاحُ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ، سُبْحانَکَ ما عَبَدْناکَ حَقَّ عِبادَتِکَ یا اَللهُ، سُبْحانَکَ ما ذَکَرْناکَ حَقَّ ذِکْرِکَ یا اَللهُ

بارخدایا همانا به تو پناه می‌برم از شر آنچه در شب وارد می‌شود و از شر آنچه درروز وارد می‌شود، و از شر آنچه بادها در پی دارند، ای مهربان‌ترین مهربانان منزهی تو، آن گونه که شایسته تو است حق ستایش و عبودیت ترا به‌جای نیاوردیم، ای خدا، منزهی تو، حق یاد ترا هیچ گوینده ذکری ادا نکرده است، ای خدا

رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاعْفُ وَتَکَرَّمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ، إِنَّکَ تَعْلَمُ ما لا نَعْلَمُ، إِنَّکَ أَنْتَ اللهُ الاَْعَزُّ الاَْکْرَمُ.

پروردگارا بیامرز و ببخش و از من درگذر و گرامی‌ام دار و از آنچه می‌دانی درگذر، همانا تو می‌دانی آنچه را ما نمی‌دانیم، همانا تو عزیزترین و گرامی‌ترین خدایی.