قربانی (فتاوای مراجع)

این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام قربانی است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله قربانی.

قربانی

مربوط به آیین	حج
مکان	منا
زمان	عید قربان
عمل قبلی	رمی جمره عقبه
عمل بعدی	حلق یا تقصیر
حکم	واجب
مکان‌های وابسته	قربانگاه معیصم
دعاهای وابسته	دعای قربانی
جستارهای وابسته	بدنه، تجلیل هدی
ببیند: آموزش احکام قربانی

نوع حیوان قربانی

مسئله ۱۰۲۰
امام خمینی: واجب است بر کسی که حج تمتع به جا می‌آورد، ذبح یک هدی؛ یعنی یک شتر یا یک گاو یا یک گوسفند و شتر افضل است و پس از آن گاو بهتر است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۲۲
امام خمینی: سایر حیوانات، غیر از سه حیوان مذکور، کافی نیست.

مسئله ۱۰۲۵
امام خمینی: گاومیش در ذبح واجب، کافی است، لکن گفته‌اند کراهت دارد.
مراجع دیگر:

یک قربانی برای چند نفر

مسئله ۱۰۲۱
امام خمینی: کفایت نمی‌کند برای چند نفر به شرکت، یک هدی در حال اختیار، بلکه در حال ضرورت نیز محل اشکال است و احتیاط واجب جمع بین شرکت در ذبح و روزه است که ذکر می‌شود.
مراجع دیگر:

ویژگی‌های حیوان قربانی

مسئله ۱۰۲۳
امام خمینی: در هدی چند چیز معتبر است و باید مراعات شود: اول ـ آنکه اگر شتر باشد سن آن کمتر از پنج سال نباشد و داخل در شش سال شده باشد و اگر گاو است بنا بر احتیاط واجب، کمتر از دو سال نباشد و داخل در سه سال شده باشد و همچنین در «بز» کمتر از سن گاو نباشدو در میش به احتیاط واجب کمتر از یک سال نباشد و داخل در سال دوم شده باشد. دوم ـ باید صحیح باشد، پس حیوان مریض کافی نیست حتی مثل کچلی بنا بر احتیاط. سوم ـ باید خیلی پیر نباشد. چهارم - باید تام الأجزاء باشد و ناقص کافی نیست. پس اگر واضح باشد کوری یا لنگی آن بنا بر اقوی کافی نیست و اگر واضح نباشد به احتیاط واجب کافی نیست و احتیاط واجب آن است که چشمش سفید نشده باشد و باید گوش بریده و دم بریده و شاخ داخل آن شکسته یا بریده نباشد. پنجم ـ باید لاغر نباشد و اگر در گُرده او پیه باشد کافی است، و احتیاط آن است که آن را در عرف لاغر نگویند. ششم ـ باید «خصی» نباشد، یعنی باید خصیتین آن را بیرون نیاورده باشند. هفتم ـ باید بیضه آن را نکوبیده باشند به احتیاط واجب. هشتم ـ باید در اصل خلقت بی‌دم نباشد به احتیاط واجب و اگر گوش یا شاخ در خلقت اصلی نداشته باشد، بعید نیست کفایت، اگرچه خلاف احتیاط است. نهم ـ در اصل خلقت بی‌بیضه نباشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۲۴
امام خمینی: اگر غیر از خصی یافت نشود، بعید نیست کفایت ذبح خصی، گرچه احتیاط در جمع بین آن و سالم است در ماه ذی‌حجه همان سال و اگر نشد سال دیگر،یا جمع بین ناقص و روزه.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۲۶
امام خمینی: اگر حیوان، شاخ خارجش شکسته یا بریده باشد اشکال ندارد و شاخ خارج؛ شاخ سخت سیاهی است که به منزله غلاف است از برای شاخ داخل که آن شاخ سفید است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۲۷
امام خمینی: شکاف داشتن گوش و سوراخ بودن آن مانع ندارد و احتیاط آن است که چنین نباشد.
مراجع دیگر:

تعداد حیوان‌های قربانی

مسئله ۱۰۲۹
امام خمینی: یک گوسفند، کمتر چیزی است که کافی است برای ذبح، لکن هرچه بیشتر ذبح کند افضل است و در روایت است که رسول خدا(ص) صد شتر همراه آوردند، سی و چهار تای آنها را برای حضرت امیرالمؤمنین(ع) نحر کردند و شصت و شش تای آنها را برای خودشان.

اگر حیوان قربانی یافت نشد

مسئله ۱۰۳۰
امام خمینی: اگر هدی یافت نشود قیمت آن را پیش شخص امینی بگذارد که در بقیه ذی‌حجه بگیرد و در منا ذبح کند و اگر در این سال ممکن نشود، سال بعد این کار را بکند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۱
امام خمینی: اگر هدی ناقص یافت شود (از غیر جهت خصی بودن که گذشت) احتیاط واجب آن است که آن را ذبح کند و یک هدی تام هم در بقیه ذی‌حجه و اگر نشد در سال آینده ذبح کند، و احتیاط بهتر آن است که جمع کند بین هدی ناقص و هدی تام؛ به طوری که گفته شد و روزه به نحوی که ذکر شد.
مراجع دیگر:

زمان قربانی

مسئله ۱۰۲۸
امام خمینی: باید ذبح را بعد از رمی جمره عقبه بکند به احتیاط واجب.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۲
امام خمینی: احتیاط واجب آن است که ذبح هدی را از روز عید تأخیر نیندازد.
مراجع دیگر:

اگر در روز عید قربان، قربانی نکند

مسئله ۱۰۳۳
امام خمینی: اگر به واسطه عذری مثل فراموشی یا غیر آن، ذبح را در روز عید نکرد، احتیاط واجب آن است که در ایام تشریق ذبح کند و اگر نشد در بقیه ماه ذی‌حجه و در تأخیر عمدی نیز همین حکم است.
مراجع دیگر:

اگر پس از ذبح، معلوم شود حیوان ناقص یا لاغر بوده است

مسئله ۱۰۳۴
امام خمینی: اگر حیوانی را به گمان آنکه صحیح و سالم است ذبح کرد بعد معلوم شد که مریض یا ناقص بوده، کافی نیست و باید دوباره ذبح کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۵
امام خمینی: اگر حیوانی را به گمان چاقی ذبح کرد بعد معلوم شد لاغر است، کافی است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۶
امام خمینی: اگر حیوانی را به گمان لاغری خرید و به امید آنکه چاق درآید، برای اطاعت خدا رجائاً ذبح کرد و بعد معلوم شد چاق است، کافی است.

مسئله ۱۰۳۷
امام خمینی: اگر احتمال نمی‌داد که حیوان چاق است یا احتمال می‌داد لکن از روی بی‌مبالاتی ذبح کرد نه به امید موافقت امر خداوند، کافی نیست
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۸
امام خمینی: اگر لاغری آن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، برای اطاعت خداوند ذبح کرد، بعد معلوم شد چاق است، احتیاط واجب در اعاده است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۳۹
امام خمینی: اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و به واسطه جهل به مسئله، برای اطاعت خداوند ذبح کرد و بعد معلوم شد صحیح است ظاهراً کافی باشد.

موارد مصرف قربانی

مسئله ۱۰۴۰
امام خمینی: احتیاط آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند، یک قسمت را هدیه بدهند و یک قسمت را صدقه بدهند و قدری هم از ذبیحه بخورند و صدقه را به مؤمنین بدهند ولکن هیچ‌یک از این احتیاط‌ها واجب نیست. و اگر صدقه را به فقرای کفار بدهد یا آنکه تمام ذبیحه را به آنها بدهد اشکال ندارد و ضامن حصه فقراء نیست. لیکن احتیاط؛ خصوصاً در خوردنِ قدری از ذبیحه، خیلی مطلوب است.
مراجع دیگر:

نیابت از ذبح قربانی

مسئله ۱۰۴۱
امام خمینی: جایز است که ذبح را کسی دیگر به نیابت انجام دهد و نیت را نایب کند و احتیاطاً خود شخص هم نیت کند.
مراجع دیگر:

شرایط ذبح و ذبح کننده

مسئله ۱۰۴۲
امام خمینی: احتیاط واجب آن است که ذابح مؤمن باشد. بلکه خالی از قوت نیست و همین طور در ذبح کفارات.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۴۳
امام خمینی: در صورتی که قربانی به دست غیر مؤمن انجام گیرد، کفایت نمی‌کند و باید دو مرتبه قربانی کند، هرچند در وقت قربانی متوجه نشود که ذابح مؤمن نیست یا جاهل به مسئله باشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۴۴
امام خمینی: ذبح هم از عبادات است و در آن نیت خالص و قصد اطاعت خداوند لازم است.

بررسی سالم بودن حیوان قبل از ذبح

مسئله ۱۰۴۵
امام خمینی: احتیاط آن است که اگر احتمال نقص یا مرض در گوسفند بدهند، آن را معاینه کنند، اگرچه اقوی در احتمال آنکه عیبی حادث شده باشد، مثل آنکه احتمال بدهد گوش یا دمش را بریده‌اند یا آن را خصی کرده‌اند، عدم لزوم معاینه است و احتیاط در عیب‌هایی که محتمل است از حال تولد داشته و مادرزاد بوده، ترک نشود.
مراجع دیگر:

شک در سالم بودن حیوان بعد از ذبح

مسئله ۱۰۴۶
امام خمینی: اگر بعد از ذبح کردن، احتمال داد ناقص بودن یا نداشتن سایر شرایط را، اعتنا نکند.
مراجع دیگر:

دیگر مسائل نیابت

مسئله ۱۰۴۷
امام خمینی: اگر به کسی نیابت داد برای خریداری کردن و ذبح، و نایب انجام داد، و بعد از آن شخص محرم احتمال داد که نایب به شرایط عمل نکرده باشد، به این احتمال اعتنا نکند و ذبح کافی است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۴۸
امام خمینی: اگر کسی را نایب کرد برای خریداری و ذبح، باید علم پیدا کند یا اطمینان به اینکه عمل کرده است و گمان کفایت نمی‌کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۴۹
امام خمینی: اگر نایب عمداً بر خلاف دستور شرع، در اوصاف ذبیحه یا در کشتن آن، عمل کرد ضامن است و باید غرامت آن را بدهد و باید دو مرتبه ذبح کنند.

مسئله ۱۰۵۰
امام خمینی: اگر نایب از روی اشتباه یا جهل، بر خلاف دستور عمل کند، اگر برای عمل اجرت گرفته است ضامن است والاّ معلوم نیست ضامن باشد.
مراجع دیگر:

بدل قربانی

مسئله ۱۰۵۱
امام خمینی: اگر قادر نباشد بر ذبح، باید سه روز در حج و هفت روز پس از مراجعت از حج روزه بگیرد.

مسئله ۱۰۵۲
امام خمینی: مراد از اینکه قادر بر ذبح نباشد، آن است که نه هدی را داشته باشد و نه پولش را.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۳
امام خمینی: اگر می‌تواند بدون زحمت و مشقت قرض کند و در ازای قرض چیزی که ادا کند داشته باشد باید قرض کند و ذبح کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۴
امام خمینی: اگر می‌تواند بدون مشقت چیزی که زاید از مؤونه سفر است بفروشد، باید بفروشد، و هدی بخرد، لکن لباس را هرچه باشد لازم نیست بفروشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۵
امام خمینی: لازم نیست کسب کند و پول هدی را تهیه کند، لیکن اگر کسب کرد و تهیه کرد، باید ذبح کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۶
امام خمینی: اگرچه لباس را لازم نیست بفروشد لکن اگر لباس زاید داشت و فروخت، ظاهراً باید ذبح کند و احتیاط آن است که روزه هم بگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۷
امام خمینی: این سه روز روزه را باید در ماه ذی‌حجه بگیرد و احتیاط واجب آن است که از هفتم تا نهم بگیرد و جلوتر نگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۵۸
امام خمینی: باید این سه روز دنبال هم باشد.

مسئله ۱۰۵۹
امام خمینی: اگر روز هفتم نتوانست روزه بگیرد، روز هشتم و نهم بگیرد و یک روز دیگر بعد از مراجعت از منا بگیرد و احتیاط آن است که بعد از ایام تشریق، که یازدهم و دوازدهم و سیزدهم است، بگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۰
امام خمینی: این سه روز روزه را در ایام تشریق، در منا، جایز نیست بگیرد، بلکه در ایام تشریق در منا روزه برای همه کس حرام است، چه حج به جا بیاورد یا نه.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۱
امام خمینی: احتیاط مستحب برای کسی که روز هفتم را روزه نگرفته و هشتم و نهم را گرفته، آن است که بعد از مراجعت از منا، سه روز روزه بگیرد ـ که اول آن، روز کوچ کردن است؛ یعنی سیزدهمـ و متوالی بگیرد و قصدش آن باشد که سه روز از پنج روز برای ادای روزه واجب باشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۲
امام خمینی: اگر روز هشتم را روزه نگرفت، روز نهم را هم نگیرد و بعد از مراجعت از منا سه روز دنبال هم بگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۳
امام خمینی: جایز است اگر از هشتم روزه تعویق افتاد، تا آخر ذی‌حجه هر وقت بخواهد این سه روز را روزه بگیرد، اگرچه احتیاط آن است که بعد از ایام تشریق فوراً بگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۴
امام خمینی: این سه روز را در سفر می‌تواند روزه بگیرد و لازم نیست در مکه قصد اقامت کند، بلکه اگر برای ماندن سه روز در مکه مهلت نیست بین راه هم جایز است بگیرد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۵
امام خمینی: اگر سه روز روزه را گرفت و بعد از آن متمکن شد از هدی، لازم نیست ذبح کند لیکن اگر قبل از تمام شدن سه روز متمکن شد باید ذبح کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۶
امام خمینی: اگر این سه روز روزه را نگرفت تا ماه ذی‌حجه تمام شد باید هدی را خودش یا نایبش در منا ذبح کند و روزه فایده ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۷
امام خمینی: باید این سه روز روزه را، بعد از احرام به عمره به جا آورد و قبل از آن نمی‌تواند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۶۸
امام خمینی: هفت روز بقیه را باید بعد از مراجعت از سفر حج، روزه بگیرد.

مسئله ۱۰۶۹
امام خمینی: احتیاط واجب آن است که پی‌درپی به جا آورد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۰
امام خمینی: جایز نیست این هفت روز را در مکه یا در راه روزه بگیرد، مگر آنکه بنای اقامت در مکه داشته باشد، در این صورت اگر مدتی بگذرد که در آن مدت می‌توانست به وطن خود مراجعت کند، جایز است به جا آورد و همچنین جایز است اگر یک ماه بماند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۱
امام خمینی: در این ایام که با هواپیما مراجعت می‌کنند، بعید نیست برای کسی که در مکه اقامت کرده جایز باشد به همان مقداری که هواپیما اشخاص را به محل می‌رساند صبر کند و روزه بگیرد لیکن احتیاط خلاف آن است و به احتیاط واجب جمع بین سه روز و هفت روز را نکند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۲
امام خمینی: اگر در غیر مکه؛ چه در راه یا در بلدی غیر از وطن خودش، اقامت کرد ظاهراً نتواند هفت روز روزه را در آنجا بگیرد اگرچه به مقداری صبر کند که اگر راه می‌پیمود به وطن می‌رسید.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۳
امام خمینی: ابتدای ماهی را که اگر بماند در مکه جایز است روزه را بگیرد و همین طور ابتدای حساب موقع رسیدن به وطن را ظاهراً باید از وقتی که بنای مجاورت یا اقامت به مکه کرد حساب کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۴
امام خمینی: اگر متمکن از روزه گرفتن شد و قبل از آنکه روزه بگیرد مرد، واجب است ولی او سه روز را قضا کند بنا بر اقوی، و هفت روز دیگر را بنا بر احتیاط واجب.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۵
امام خمینی: لازم نیست بعد از برگشتن به بلد خود، در همان جا روزه بگیرد، پس اگر در جای دیگر قصد اقامت کرد می‌تواند بگیرد.

مسئله ۱۰۷۶
امام خمینی: اگر متمکن از سه روز روزه نشد، در مکه و برگشت به محل خود، در صورتی که ماه ذی‌حجه باقی است می‌تواند در محل بگیرد، لیکن با هفت روز روزه فاصله بدهد و اگر ماه گذشته باشد باید در منا هدی ذبح کند اگرچه به وسیله شخص امینی باشد.
مراجع دیگر:

مسائل متفرقه

مسئله ۱۰۷۷
امام خمینی: تقسیم قربانی به سه قسم واجب نیست، و فروش یا هبه سهم فقیر، قبل از قربانی و بدون قبض آن باطل است. بنابراین، عمل بعضی، که به ادعای فقر یا وکالت از فقیر، ثلث فقیر را از قربانی بخود حاجی می‌فروشند یا هبه می‌کنند صحیح نیست.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۸
امام خمینی: گفته می‌شود که در منا، مسلخ فعلی، کمی در وادی مُحسِّر ساخته شده و در این صورت، هرچند در صورت امکان ولو تا آخر ذی‌حجه باید در منا قربانی کنند لکن قربانی در مسلخ جدید مجزی است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۷۹
امام خمینی: کسی که اجیر در حج است، می‌تواند برای قربانی شخص ثالثی را وکیل کند و وکیل مزبور، نیت قربانی حجی که موکلش از طرف موکل خود انجام می‌دهد را می‌نماید.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۰
امام خمینی: تأخیر ذبح از روز عید عمداً، جایز نیست علی الأحوط، لکن اگر تأخیر شد عمداً یا جهلاً یا نسیاناً، ذبح در شب کفایت می‌کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۱
امام خمینی: کسانی که وکیل دیگری هستند که برای او قربانی کنند، می‌توانند قبل از اینکه حلق یا تقصیر کنند، قربانی دیگری را ذبح نمایند.
مراجع دیگر:

مستحبات قربانی

مسئله ۱۱۱۹
امام خمینی: مستحبات هدی چند چیز است: در صورت تمکن، قربانی شتر باشد و در صورت نبودن آن، گاو و در صورت نبودن آن، گوسفند باشد. قربانی بسیار فربه باشد. در صورت شتر یا گاو بودن آن، از جنس ماده و در صورت گوسفند یا بز بودن آن، از جنس نر باشد. شتری که می‌خواهند او را نحر کنند، ایستاده و از سر دست‌ها تا زانوی آن را ببندند و شخص در جانب راست او بایستد و کارد یا نیزه یا خنجر به گودال گردن او فرو برد و در وقت ذبح یا نحر این دعا را بخواند: «وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَالْاَرْضَ حَنِیفاً مُسْلِماً وَما أَنَا مِنَ المُشْـرِکینَ اِنَّ صَلاتِی وَنُسُکی وَمَحْیایَ وَمَمَاتِی للهِ رَبِّ الْعالَمِینَ لا شَرِیک لَهُ وَبِذلِک اُمِرْتُ وَأنا مِنَ المُسْلِمِینَ، أَللَّهُمَّ مِنْک وَلَک بِسْمِ اللهِ وَاللهُ أکبَرُ، أللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّی». اینکه خود، قربانی را بکشد و اگر نتواند، دست خود را بالای دست کشنده بگذارد.
مراجع دیگر:

استفتائات قربانی

مسئله ۱۰۸۲
س- جمعی از حجاج پول روی هم می‌گذارند و کسی با پول مشترک برای همه آنان تعدادی گوسفند می‌خرد و در وقت ذبح، هر گوسفند را برای یک نفر قصد می‌کند و قربانی می‌کند، آیا این ترتیب ذبح اشکال دارد یا خیر و آیا در صورت تفاوت گوسفندان در قیمت با اینکه همه به یک اندازه پول داده‌اند چه وضعی پیدا می‌شود؟ ج- امام خمینی: اگر صاحبان پول راضی باشند اشکال ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۳
س- کسانی که گوسفند خود را به غیر مؤمن داده‌اند و او ذبح نموده است و بعد، حلق و اعمال مترتبه را انجام داده‌اند و بعد متوجه شده‌اند، وظیفه آنان چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: ذبح را اعاده کنند و حلق و اعمال مترتبه صحیح است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۴
س- کسی قربانی را به غیر مؤمن داده و او کشته است و بعد متوجه شده و در عین توجه، عمداً بدون تجدید قربانی حلق کرده و اعمال مترتبه بر حلق را انجام داده، آیا مُحلّ شده است یا نه و آیا فقط قربانی باید بکند یا همه اعمال را اعاده نماید؟ ج‌ـ امام خمینی: با فرض اینکه احتمال صحّتِ اعمالی را که بعد از قربانی اتیان کرده می‌داده، مُحِلّ شده است و فقط قربانی بر عهده او است و اعمالش صحیح است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۵
س- در مسئله قربانی در مسلخ جدید، عبارت نقل شده از حضرت عالی صراحت در حکم ندارد، لطفاً نظر مبارک را مرقوم فرمایید. ج‌ـ امام خمینی: ذبح در مسلخ جدید مُجزی است.

مسئله ۱۰۸۶
س- آیا در شرایط قربانی، تحقیق لازم است که یقین به بودن شرایط حاصل شود یا لازم نیست؟ ج‌ـ امام خمینی: س- در شرایطی که مربوط به نقص عارض بر حیوان بعد از تمام بودن آن است، مثل خصی نبودن یا معیوب نبودن حیوان، فحص لازم نیست و در صورت شک می‌تواند بدون تحقیق ذبح کند، ولی در شرایط دیگر مثل سن حیوان یا مؤمن بودن ذابح، لازم است یقین حاصل شود.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۷
س- در مکه جیب کسی را زدند و پولش را بردند، شکایت کرد، بعد از طی مراحل قانونی، حاکم آنجا حکم کرد پولش را از دزد بگیرند و به او بدهند، آیا جایز است پول را بگیرد و گوسفند قربانی را با آن بخرد یا نه؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر می‌داند که پول خود او است، مانع ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۸
س- شخصی بدون گرفتن وکالت در ذبح، از طرف عیالش یا شخص دیگری قربانی می‌نماید، به این خیال که اذن فحوی از او دارد و مطمئن است که وقتی به عیالش یا رفیقش بگوید من در قربانگاه برای تو قربانی کرده‌ام او راضی است و خوشحال هم می‌شود، این نحو قربانی کافیست یا نه؟ ج‌ـ امام خمینی: کافی نیست مگر او را وکیل کرده باشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۸۹
س- روز عید، بعض اشخاص به قربانگاه می‌روند و بدون اینکه در قربانی نیابت داشته باشند، خودشان برای رفقایشان قربانی می‌کنند، آیا این قربانی کافی است یا نه؟ و اگر کافی نیست، پول قربانی به عهده چه کسی است؟ ج‌ـ امام خمینی: کفایت نمی‌کند و پول از مال کسی خارج می‌شود که خرج کرده است مگر آنکه غرری در بین باشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۰
س- در قربانگاه، حجاج و صاحب گوسفند یک قراری با هم می‌گذارند که هر چند رأس گوسفندی که می‌خواهند، هر یکی به فلان مبلغ و نام می‌برد، حاجی هم قبول می‌کند و یکی یکی را به نیت افرادی که وکالت دارد می‌کشد، بعد می‌رود با صاحب گوسفند حساب می‌کند، آیا در قربانی اشکالی نیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اشکال ندارد.

مسئله ۱۰۹۱
س- در قربانگاه ده نفر حاجی با صاحب گوسفند قرار می‌گذارند که ده گوسفند را جدا می‌کنیم و قربانی می‌کنیم از قرار یکی دویست ریال سعودی مثلاً، در این بین چند نفر دیگر از رفقای آنان می‌آیند و بدون قرار جدید با صاحب گوسفند، به تعدادشان گوسفند قربانی می‌کنند و بنا دارند که بعد از قربانی طبق قرارداد سایر افراد، به صاحب گوسفند پول بدهند، آیا قربانی‌های آنان درست است یا خیر؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر یقین به رضایت صاحب گوسفند دارند، مانع ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۲
س- غیر مؤمن مشغول سر بریدن قربانی بود، شخصی که برای او قربانی می‌شد دست گذاشت روی دست ذابح و فشار می‌داد در بردن و آوردن چاقو، به نحوی که بریدن سر گوسفند به هر دو اسناد داده می‌شد، آیا این قربانی صحیح است؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر خودش ذبح نکرده، صحیح نیست.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۳
س- در روز عید قربان معمولاً در هر کاروانی چند نفر برای قربانی از طرف دیگران نایب می‌شوند و می‌آیند قربانگاه، اگر کسی شک کند که برای فلان شخص هم قربانی کردم یا نه، وظیفه نایب چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: باید قربانی کند.

مسئله ۱۰۹۴
س- آیا ذبح با کاردهای استیل که معلوم نیست آهن است یا نه چگونه است؟ ج‌ـ امام خمینی: صحیح نیست.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۵
س- اگر انسان مریض نتواند در حج تمتع قربانی کند و به دیگری نیابت دهد و نایب و وکیل فراموش کند و در مدینه یا در ایران یادش بیاید که قربانی نکرده است، وظیفه‌اش چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: بر حج او اشکالی نیست، ولی قربانی بر ذمه‌اش باقی است که باید در سال آینده در منا انجام دهد و اگر در ماه ذی‌حجه فهمید باید در صورت امکان در همان ماه قربانی کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۶
س- شخصی برای خود و نیابت افرادی به قربانگاه رفت و ده رأس گوسفند خرید و قربانی کرد، بعد از رسیدن به منزل، یقین پیدا کرد پول ۹ رأس گوسفند را داده است، وظیفه‌اش نسبت به پول یک رأس که نداده چیست؟ ضمناً با مراجعه به قربانگاه صاحب گوسفند را پیدا نکرد، آیا جایز است که در آن پول تصرف کند و بعد از مراجعت به ایران پول ایرانی به حاکم شرع بدهد و یا صدقه بدهد یا نه؟ و در صورتی که تصرف در آن جایز باشد اکنون که به ایران برگشته، آیا باید ریال سعودی یا قیمت آن به ارز دولتی یا ارز آزاد بدهد؟ ج‌ـ امام خمینی: با یأس از شناسایی صاحبش، از طرف او به فقیر صدقه دهد و باید یا ریال بدهد و یا قیمت بالا را بدهد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۷
س- شخصی قربانی نمی‌کند به اعتقاد اینکه گوشت گوسفند تلف می‌شود و از آنان استفاده‌ای نمی‌شود وبا همین کیفیت تقصیر کرده، اعمال حج را انجام می‌دهد، وظیفه او چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر جاهل بوده و فکر می‌کرده که عملش صحیح است، از احرام خارج شده ولی قربانی بر ذمه او است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۸
س- آیا مُحرم می‌تواند قبل از ذبحِ گوسفندِ خود، برای دیگری ذبح نماید؟ ج‌ـ امام خمینی: مانع ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۰۹۹
س- اگر کسی مؤمن بودن ذابح را قبل از ذبح احراز کرد و بعداً معلوم شد خلاف بوده است، آیا آن قربانی کفایت می‌کند؟ ج‌ـ امام خمینی: کفایت نمی‌کند.

مسئله ۱۱۰۰
س- اگر قربانی از وجه غیر مُخَمَّس باشد چه صورت دارد؟ ج‌ـ امام خمینی: کفایت نمی‌کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۰۱
س- در صورت عدم وجود گوسفند سالم، آیا می‌توان گوسفند مرضوض الخصیتین (گوسفندی که تخم‌های آن را کوبیده‌اند) را ذبح نمود؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر غیر خصی و مرضوض یافت نشود، ذبح خصی و مرضوض کافی است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۰۲
س- شخصی به اعتماد نایب خود در رمی، ذبح کرده و حلق نموده است، بعد معلوم شده که نایب از جانب او رمی ننموده است، آیا ذبح و حلق او صحیح است؟ ج‌ـ امام خمینی: کفایت می‌کند.

مسئله ۱۱۰۳
س- شخصی در قربانی کسی را نایب خود کرد و پس از آن به دیگری نیابت داد، ولی شخص اول ذبح نمود، آیا صحیح است؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر اولی را از وکالت عزل نکرده کافی است و مجرد نیابت دادن به دومی، عزل اولی از نیابت نیست.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۰۴
س- شخصی با جهل به اشتراط مؤمن بودن ذابح، قربانی خود را به دیگری واگذار کرده که ذبح نماید، بعد از ذبح متوجه مسئله شده است، وظیفه او چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر مؤمن بودن ذابح معلوم نیست، باید دو مرتبه قربانی کند.

مسئله ۱۱۰۵
س- کسی را وکیل در قربانی نموده، آیا وکیل می‌تواند به دیگری وکالت دهد؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر وکالت داده که وکیل خودش قربانی کند، نمی‌تواند به دیگری بدهد.

مسئله ۱۱۰۶
س- اگر ذبح قربانی شخصی توسط غیر مؤمن صورت گرفته باشد، آیا تکرار آن باید در ایام تشریق باشد؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر در بقیه ذی‌حجه، تا آخر آن هم قربانی شود کافی است، اگرچه تأخیر آن از ایام تشریق جایز نیست.

مسئله ۱۱۰۷
س- مُحرمی که لباس احرامش بر اثر ذبح نجس شده، می‌تواند به مقداری که برای دیگران ذبح می‌کند، در لباسِ احرام نجس باشد؟ ج‌ـ امام خمینی: در صورت امکان باید لباس خود را تطهیر کند و اگر نکرد ضرری به احرام یا ذبح ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۰۸
س- در مناسک نوشته شده: واجب است احتیاطاً، که قربانی را از روز عید تأخیر نیندازند، حال اگر کسی بدون عذر تأخیر انداخت، به غیر از حرمت تکلیفی، عواقب دیگری هم دارد؟ ج‌ـ امام خمینی: قربانی او صحیح است، ولی باید ترتیب بین قربانی و حلق و اعمال مکه مراعات شود.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۰۹
س- بعد از فری اوداج اربعه، اگر گردن قربانی را درحالی‌که هنوز زنده است قطع نمود، چه صورتی دارد؟ ج‌ـ امام خمینی: کار حرامی است، لکن ذبیحه حلال است و کفایت از قربانی می‌کند.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۰
س- می‌فرمایید اگر ذبح در منا تا آخر ذی‌حجه ممکن شود باید ذبح را تأخیر بیندازد، آیا اجازه می‌دهید که حلق را همان روز عید انجام دهد، یا باید حلق و تقصیر را تا بعد از قربانی تأخیر بیندازد، هرچند ده روز طول بکشد؟ ج‌ـ امام خمینی: باید مراعات ترتیب شود علی الأحوط.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۱
س- آیا حکم گوسفندی که تخم‌های آن را کوبیده‌اند، با گوسفندی که تخم‌هایش را تابیده‌اند یکی است یا نه؟ و در هر صورت، اگر تخم‌های گوسفندی را تابیده باشند، آیا برای هَدی مُجزی است یا نه؟ لطفاً نظر خودتان را بیان فرمایید. ج‌ـ امام خمینی: بنا بر احتیاط واجب باید تابیده هم نشده باشد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۲
س- حیوانی را که برای هدی ذبح می‌کنند، اگر قطع اوداج اربعه بکنند و آن را رها نمایند و حیوان به خودی خود پشت به قبله شود و یا بعد از قطع اوداج اربعه، قبل از جان دادن، حیوان را روی بقیه اجساد حیوانات ذبح شده پرت نمایند و حیوان در اثر این کار، از قبله منحرف شود و در آن حال جان دهد، حکمش چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: رو به قبله بودن در حال قطع اوداج اربعه کافی است.

مسئله ۱۱۱۳
س- اگر کسی پس از ذبح قربانی و انجام باقی مناسک و یا قبل از آن متوجه شد که سن هَدی کمتر از حد نصاب است وظیفه چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اعاده لازم است.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۴
س- اگر روحانی کاروان می‌داند که احرامی او در روز عید در مسلخ به خون آلوده می‌شود و به جهت اینکه روحانی است و باید بر اعمال حجاج نظارت داشته باشد مدت چند ساعت لباس احرامی او خون آلود است، آیا با علم به نجس شدن و طولانی بودن آن تکلیف او چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر معذور از تبدیل یا تطهیر است اشکال ندارد.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۵
س- روحانی کاروانی نایب است و می‌داند که برای نظارت بر اعمال حج حجاج در قربانگاه لباس او به خون آلوده می‌شود و به جهت مسئولیتی که دارد در قربانگاه معطل می‌گردد، آیا با علم به این جهت، نیابتش در حج اشکالی دارد؟ ج‌ـ امام خمینی: نیابت اشکال ندارد.

مسئله ۱۱۱۶
س- بعضی از محله‌های جدید مکه، در منا ساخته شده است، آیا در آنجا می‌شود قربانی نمود یا خیر؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر در منا است مانع ندارد، ولی بدون احراز اینکه در منا است، صحیح نیست.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۷
س- انسان شک می‌کند که در سال یا سال‌های گذشته ذابحِ قربانی‌اش مؤمن بوده یا نه، الآن وظیفه‌اش چیست؟ ج‌ـ امام خمینی: اگر در حال عمل، مسئله را می‌دانسته و ملتفت بوده و شک بعد از عمل است، اعتنا نکند و در غیر این صورت باید قربانی را اعاده نماید.
مراجع دیگر:

مسئله ۱۱۱۸
س- بعضی از مدیران کاروان‌ها یا اشخاص خیّرِ دیگر، که برای قربانی از اشخاص پول می‌گیرند و احیاناً خودشان سر بریدن را یاد ندارند لذا قربانی‌ها را غیر مؤمن ذبح می‌کند، اولاً آیا از منوب عنه مُجزی است یا نه و ثانیاً آیا نایب ضامن است یا خیر؟ ج‌ـ امام خمینی: قربانی مزبور کفایت نمی‌کند و کسی که پول را از منوب عنه گرفته ضامن است.
مراجع دیگر:

منبع

این مقاله برگرفته از صفحه ۴۸۶ تا ۵۰۷ کتاب مناسک حج مطابق با فتاوای امام خمینی(ره) و مراجع معظم تقلید تهیه و تنظیم در پژوهشکده حج و زیارت، منتشر شده به سال ۱۳۹۷، است.