رکن یمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
رکن يماني بر اساس مسير طواف، پيش از حجر الاسود، به عنوان آخرين و چهارمين رکن کعبه شناخته مي شود.<ref>معجم البلدان، ج4، ص 465، رحله ابن بطوطه، ج1، ص 374، سفرنامه فرهادمیرزا، ص 375</ref>رکن در جنوب کعبه واقع شده و از اين رو به رکن جنوبي هم شهرت دارد.<ref>سفرنامه ناصرخسرو، ص 129، ترحال فی الجزیره العربیه، ص 176، موسوعه العتیبات المقدسه، ج2، ص 333</ref>
{{کعبه عمودی}}
'''رکن یمانی'''، گوشه جنوبی بنای کعبه و یکی از چهار گوشه ([[ارکان کعبه]]) آن است. این رکن در سمت سرزمین [[یمن]] قرار گرفته و از این رو به رکن یمانی مشهور است. رکن یمانی در مسیر [[طواف]]، پیش از [[حجر الاسود]]، آخرین و چهارمین رکن [[کعبه]] است. این گوشه از بنای کعبه به رکن جنوبی هم شهرت دارد. گفته شده میان رکن یمانی و رکن حجرالاسود هفتاد پیامبر مدفون است. پیامبر اسلام(ص) در هر طواف، دست خود را بر رکن یمانی کشیده و می‌بوسید و نیز صورتش را بر آن می‌نهاد. در روایات، از فرشته‌ای نزد رکن یمانی یاد شده که کار او، آمین گفتن به دعای مؤمنان و رساندن صلوات آنها به پیامبر(ص) است.


==وجه تسمیه==
==موقعیت مکانی==
وجه نامگذاري آن به يماني( نسبتي از يمن) به سبب واقع شدن در سمت يمن و قبله اهل يمن بودن است.<ref>مراصد الاطلاع، ج2، ص 629، المقنعه، ص 96، التاریخ التقویم، ج3، ص 453</ref> طبق نقلي، چون اين رکن را فردي يمني ساخته، به رکن يماني شهرت يافته است.<ref>صبح الاعشی، ج4، ص 258، تاریخ قم، ص 281</ref> نيز گاه به اين رکن و رکن حجرالاسود، که هر دو در سمت اهل يمن واقع اند، يماني گفته شده است.<ref>صبح الاعشي ج4، ص258</ref>فاصله رکن يماني از رکن حجر الاسود11/52 متر است.<ref>معجم البلدان ج4، ص465؛ الجغرافیه، ص84؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80</ref>
رکن یمانی در مسیر طواف، پیش از [[حجر الاسود]]، آخرین و چهارمین رکن [[بیت‌الله|کعبه]] است.<ref>معجم البلدان، ج4، ص 465، رحله ابن بطوطه، ج1، ص 374، سفرنامه فرهادمیرزا، ص 375</ref>رکن در جنوب [[بیت‌الله|کعبه]] واقع شده و از این رو به رکن جنوبی هم شهرت دارد.<ref>سفرنامه ناصرخسرو، ص 129، ترحال فی الجزیره العربیه، ص 176، موسوعه العتیبات المقدسه، ج2، ص 333</ref>


==رکن یمانی==
وجه نامگذاری آن به یمانی (نسبتی از یمن) به سبب واقع شدن در سمت [[یمن]] و قبله اهل یمن بودن است.<ref>مراصد الاطلاع، ج2، ص 629، المقنعه، ص 96، [https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D8%A7%D9%84%D9%82%D9%88%DB%8C%D9%85_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=453 التاریخ التقویم، ج3، ص 453]</ref> طبق نقلی، چون این رکن را فردی یمنی ساخته، به رکن یمانی شهرت یافته است.<ref>صبح الاعشی، ج4، ص 258، تاریخ قم، ص 281</ref> نیز گاه به این رکن و [[رکن حجرالاسود]]، که هر دو در سمت اهل یمن واقع اند، یمانی گفته شده است.<ref>صبح الاعشی ج4، ص258</ref>
کعبه در زمان ساخت از سوي ابراهيم(ع)، دو زاويه و گوشه داشت که به عنوان رکن حجرالاسود و رکن يماني مشهور شدند؛ برخي معتقدند که رکن يماني بر همان پي و پايه اي مستقر است که در روزگار ابراهيم بنا شده است.<ref>مکه و مدينه، تصويري از نوسازي ص102</ref> بنا بر قولي، محلي که براي فاطمه بنت اسد شکافته شد تا فرزندش علي(ع) را داخل کعبه به دنيا بياورد، کنار رکن يماني بوده است.<ref>آثار اسلامي مکه و مدينه، ص46</ref> نيز گفته شده ميان رکن يماني و رکن حجرالاسود هفتاد پيامبر مدفون  است.<ref>الکافي ج4، ص214؛ شرف النبي ص370</ref>


==سیره پیامبر و ائمه در مواجهه با رکن یمانی==
فاصله رکن یمانی از [[رکن حجرالاسود]]۱۱/۵۲ متر است.<ref>معجم البلدان ج4، ص465؛ الجغرافیه، ص84؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80</ref>
بر اساس روايات، پيامبر(ص) حجرالاسود را با دست مسح  مي کرد و مي‌ بوسيد و زماني که به رکن يماني مي‌ رسيد آن را در آغوش مي‌ کشيد. اين عمل، سيره امام باقر (ع) نيز بوده است.<ref>الکافي ج4، ص408؛ الاستبصار ج2، ص217</ref>طبق روايات ديگري، پيامبر در هر طواف، رکن يماني را استلام مي کرد<ref>اخبار مکه، الفاکهي، ج1، ص117؛ دعائم الاسلام ج1، ص312</ref>سپس مي بوسيد و صورتش را بر آن مي نهاد.<ref>اسرار عرفاني، ص 397- 398؛ شرف النبي ص386</ref>در برخي منابع شيعه، نقل شده که وقتي پيامبر به رکن يمانى مى رسيد، سرش را به سمت کعبه بلند مى کرد و مى فرمود: اَلْحَمْدُ للّه الذى شَرَّفَکَ وَ عَظَّمَکَ وَ الحَمْدُللّه الَّذى بَعَثَنى نَبِياً وَ جَعَلَ عَلِياً اِماماً، اَلَّلهُمَّ اهْدِ لَهُ خَلْقِکَ وَجَنِّبْهُ شِرارَ خَلْقِکَ.<ref>من لايحضره الفقيه، ج2، ص240؛ تهذيب الاحکام، ج5، ص107؛ اثبات الهداه، ج3، ص19</ref>از امام رضا(ع) دعاي ديگري در هنگام استلام رکن يماني نقل شده است.<ref>عيون اخبار الرضا، ج2، ص19</ref>  
 
==تاریخ==
[[بیت‌الله|کعبه]] در زمان ساخت از سوی [[حضرت ابراهیم(ع)|ابراهیم(ع)]]، دو زاویه و گوشه داشت که به عنوان [[رکن حجرالاسود]] و رکن یمانی مشهور شدند؛ برخی معتقدند که رکن یمانی بر همان پی و پایه ای مستقر است که در روزگار ابراهیم بنا شده است.<ref>مکه و مدینه، تصویری از نوسازی ص102</ref> نیز گفته شده میان رکن یمانی و رکن حجرالاسود هفتاد پیامبر مدفون  است.<ref>الکافی ج4، ص214؛ شرف النبی ص370</ref>
 
=== شکاف کعبه ===
بنا بر قولی، محلی که برای [[فاطمه بنت اسد]] شکافته شد تا فرزندش [[علی(ع)]] را داخل کعبه به دنیا بیاورد، کنار رکن یمانی بوده است.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص46</ref>
 
==دست کشیدن و بوسیدن رکن یمانی==
بر اساس روایات، [[پیامبر(ص)]] [[حجرالاسود]] را با دست مسح  می‌کرد و می‌بوسید و زمانی که به رکن یمانی می‌رسید آن را در آغوش می‌کشید. این عمل، سیره [[امام باقر (ع)]] نیز بوده است.<ref>الکافی ج4، ص408؛ الاستبصار ج2، ص217</ref> به این عمل در معارف اسلام، اِستِلام (دست کشیدن و بوسیدن) می‌گویند.<ref>ابن منظور، لسان العرب٬ ۱۴۰۵ق٬ ج٬۱۲ ص۲۹۸؛ دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه «استلام»؛ حاج‌منوچهری، «حجرالاسود»، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۰.</ref>
 
طبق روایات دیگری، پیامبر در هر [[طواف]]، دست خود را بر رکن یمانی کشیده و می‌بوسید<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1_%D9%85%DA%A9%D9%87_%D9%81%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C_%D8%AC1.pdf&page=117 اخبار مکه، الفاکهی، ج1، ص117]؛ دعائم الاسلام ج1، ص312</ref> و نیز صورتش را بر آن می‌نهاد.<ref>اسرار عرفانی، ص 397- 398؛ شرف النبی ص386</ref>
 
در برخی منابع [[شیعه]]، نقل شده که وقتی [[پیامبر(ص)|پیامبر]] به رکن یمانی می‌رسید، سرش را به سمت [[بیت‌الله|کعبه]] بلند می‌کرد و می‌فرمود: اَلْحَمْدُ للّه الذی شَرَّفَکَ وَ عَظَّمَکَ وَ الحَمْدُللّه الَّذی بَعَثَنی نَبِیاً وَ جَعَلَ عَلِیاً اِماماً، اَلَّلهُمَّ اهْدِ لَهُ خَلْقِکَ وَجَنِّبْهُ شِرارَ خَلْقِکَ.<ref>من لایحضره الفقیه، ج2، ص240؛ تهذیب الاحکام، ج5، ص107؛ اثبات الهداه، ج3، ص19</ref>
 
از امام رضا(ع) دعای دیگری در هنگام استلام رکن یمانی نقل شده است.<ref>عیون اخبار الرضا، ج2، ص19</ref>
 
[[صحابه پیامبر|صحابه]] نیز، سنت نبوی در [[استلام]] رکن یمانی را رعایت می‌کردند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1_%D9%85%DA%A9%D9%87_%D9%81%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C_%D8%AC1.pdf&page=120 اخبار مکه، الفاکهی، ج1، ص120]</ref>
 
===مستحبات===
[[استلام]] و بوسیدن رکن یمانی، ذکر گفتن، تواضع کردن، صلوات فرستادن، توبه کردن، دعا<ref>سلوک الملوک، ص368</ref>، و خواندن آیه ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی آلاخره حسنه و قنا عذاب النار<ref>الکافی، ج4، ص407؛ المقنع، ص257</ref> نزد رکن یمانی مورد توجه روایات است.<ref>المقنعه، 403؛ تهذیب الاحکام، ج5، ص106؛ اشاره السبق، ص132</ref>
 
بر این اساس، فقیهان به استحباب موکد [[استلام]] رکن یمانی، قائل اند.<ref>الاقتصاد، ص333؛ البراهین الجلیه، ص75؛ السرائر، ج1،ص572</ref> نیز بنابر روایات مسح رکن یمانی سبب آمرزش گناهان است<ref>شرف النبی، ص376</ref>و دعا در نزدیک رکن یمانی مستجاب می‌شود.<ref>شرف النبی، ص378؛ شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه، ص44</ref>
 
==فرشته ای در رکن یمانی==
در روایات، از فرشته‌ای نزد رکن یمانی یاد شده که کار او، آمین گفتن به دعای مؤمنان است. نیز این فرشته، صلوات مؤمنان بر [[پیامبر(ص)|پیامبر]] را، به آن حضرت می‌رساند.<ref>الکافی، ج4، ص408</ref>
 
==مضامین باطنی==
گفته‌اند [[بیت‌الله|کعبه]]، محاذی عرش الهی واقع شده و [[حجر الاسود]] و رکن یمانی در سمت راست عرش در آسمان مستقرند.<ref>مجمع البحرین، ج6، ص89</ref> این مضمون با روایت دیگری تکمیل شده که [[حجر الاسود]] بیانگر مقام پیامبر و رکن یمانی بیانگر مقام [[امامان شیعه|ائمه (ع)]]<nowiki/>است.<ref>بحارالانوار، ج7، ص340</ref>
 
نیز نقل شده که رکن یمانی به منزله دست راست خدا در زمین و دری از درهای بهشت  است که همواره گشوده است.<ref>الفقه المنسوب الی الامام الرضا، ص219؛ علل الشرائع، ج2، ص423؛ شرف النبی، ص371</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[ارکان کعبه]]


==پانویس==
==پانویس==


{{پانویس}}
{{پانویس}}
==فهرست منابع==
{{منابع}}
• '''آثار اسلامی مکه و مدینه'''، رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
• '''اثبات الهداه بالنصوص و المعجزات'''،  محمد بن الحسن الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق.)، مقدمه سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۲۲ق.
• '''[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1_%D9%85%DA%A9%D9%87_%D9%81%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C_%D8%AC1.pdf&page=1 اخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه]'''، محمد بن اسحق الفاکهی (م.۲۷۵ق.)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبة الاسدی، ۱۴۲۴ق.
• '''الاستبصار فیما اختلف من الاخبار'''، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) (م.۴۶۰ق.)، تحقیق سید حسن موسوی الخرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.
• '''اسرار عرفانی حج'''،  محمد تقی فعالی، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
• '''إشارة السبق إلی معرفة الحق'''، علی بن حسن الحلبی، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۴ق‏.
• '''الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد'''، محمد بن حسن الطوسی(شیخ طوسی) ، تحقیق حسن سعید، تهران، کتابخانه جامع چهلستون، ۱۴۰۰ق.
• '''بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''، محمد باقر المجلسی ، تصحیح محمد باقر بهبودی و سید ابراهیم میانجی و سید محمد مهدی موسوی خرسان، بیروت، دار احیاء التراث العربی و مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق.
• '''البراهین الجلیة'''، السید محمد حسن القزوینی الحائری، تحقیق : مقدمه السید محمد کاظم القزوینی، بیروت، دارالغدیر، ۱۳۹۴ق.
• '''تاریخ قم'''، حسن بن محمد قمی(م.۳۷۸ق.)، تهران، توس، ۱۳۶۱ش.
•  [https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE_%D8%A7%D9%84%D9%82%D9%88%DB%8C%D9%85_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=1 تاریخ القویم، محمد طاهر کردی]
• '''ترحال فی الجزیرة العربیة (یتضمن تاریخ مناطق الحجاز المقدسة عند المسلمین‏)'''، جان لوئیس بورکهارت، ترجمه صبری محمد حسن، قاهره، المرکز القومی للترجمه، ۲۰۰۷م.
• '''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید'''،  محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) ، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.
• '''الجغرافیه'''، ابو عبد الله محمد بن ابی بکر زهری، تحقیق محمد حاج صادق، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۲ش.
• '''حجرالاسود'''، فرامرز حاج‌منوچهری، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۹۱ش.
• '''دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام'''، نعمان بن محمد المغربی ، تحقیق آصف بن علی اصغر فیضی، قاهره، دار المعارف، ۱۳۸۳ق.
• '''رحلة ابن بطوطه (تحفة النظار فی غرائب الامصار و عجائب الاسفار)'''، محمد بن عبدالله اللواتی الطنجی، تحقیق عبدالهادی تازی، ریاض، اکادیمیه المملکه المغربیه، ۱۴۱۷ق.
• '''السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی'''، محمد بن احمد ابن ادریس (م.۵۹۸ق.)، قم، انتشارات الاسلامی ، ۱۴۱۰ق.
• '''سفرنامه فرهاد میرزا (هدایة السبیل و کفایة الدلیل)'''،  فرهاد میرزا معتمد الدوله، تصحیح غلام رضا طباطبایی، تهران، علمی، ۱۳۶۶ش.
• '''سفرنامه ناصرخسرو'''، ناصر خسرو، تصحیح محمد دبیر سیاقی، تهران، زوار، ۱۳۸۱ش.
• '''شرف النبی (شرف المصطفی)'''، ابوسعید واعظ خرگوشی ، تحقیق محمد روشن، تهران، بابک، ۱۳۶۱ش.
• '''شفاء الغرام باخبار البلد الحرام'''، محمد بن احمد التقی الفاسی ، تحقیق گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق.
• '''صبح الاعشی فی صناعة الانشاء'''، احمد بن علی القلقشندی ، تحقیق محمد حسین شمس الدین، بیروت، دارالکتب العلمیه، بی تا.
• '''عدة الانابة فی اماکن الاجابة'''، عبدالله بن ابراهیم الحسنی، تحقیق عبدالله نذیر، مکه المکرمه، المکتبه المکیه، ۱۴۲۹ق.
• '''علل الشرائع و الاحکام'''، محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق) ، تحقیق سید محمد صادق بحرالعلوم، نجف، مکتبة الحیدریه، ۱۳۸۵ق.
• '''عیون اخبار الرضا'''، محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق) ، تحقیق حسین اعلمی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۴ق.
• '''فقه المنسوب الی الامام الرضا'''، علی بن بابویه، مشهد، المؤتمر العالمی للامام الرضا۷، ۱۴۰۶ق.
• '''الکافی'''، محمد بن یعقوب کلینی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۳ش.
• '''لسان العرب'''٬ محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق.
• '''لغت‌نامه دهخدا'''، علی اکبر دهخدا، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.
• '''مجمع البحرین'''،  فخرالدین بن محمد الطریحی ، تحقیق الحسینی، تهران,  المرتضویة، ۱۳۶۲ش.
• '''مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع‌'''، صفی‌الدین عبدالمومن بن عبدالحق، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.
• '''معجم البلدان'''، یاقوت بن عبدالله الحموی ، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.
• '''المقنع'''،  محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق)، قم، مؤسسه الامام الهادی، ۱۴۱۵ق.
• '''المقنعه'''،  محمد بن محمد بن النعمان(شیخ مفید)، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۱۰ق.
 
• '''مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی'''، عبیدالله محمد امین کردی، تهران، مشعر، ۱۳۸۰ ش.
• '''من لا یحضره الفقیه'''، محمد بن علی بن بابویه (شیخ صدوق) ، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۰۴ق.
• '''موسوعة العتبات المقدسه'''، جعفر خلیلی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۷ق.
{{پایان}}
==مقاله‌های مرتبط==
{{کعبه}}
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۲۳

کعبه
کعبه
نام‌ها
بیت العتیق • بیت الله • بیت الحرام • بیت المحرم • بیت المعمور
ارکان
رکن عراقی • رکن شامی • رکن حجرالاسود • رکن یمانی
اجزا
باب الکعبه • باب التوبه • پلکان خارجی کعبه • ناودان کعبه • پرده کعبه • پرده درون کعبه‌ • ستون‌های کعبه • پلکان داخلی کعبه • سقف کعبه • برقع • حزام • آویزه‌های کعبه • شاذروان • ملتزم • مستجار
پیشینه
بازسازی کعبه • تاریخ بازسازی درِ کعبه • مولد علی(ع)
متولیان
ابوخفاد اسدی • ابوطالب• عبدالله بن عبدالعزی • تمیم بن مر
مرتبط
طواف • حجر الاسود • حطیم • حجر اسماعیل • مقام ابراهیم • حجابت • بیت الضراح • خط آغاز طواف • کارگاه پرده‌بافی • شستشوی کعبه • ابرق • ازلام • استقسام •

رکن یمانی، گوشه جنوبی بنای کعبه و یکی از چهار گوشه (ارکان کعبه) آن است. این رکن در سمت سرزمین یمن قرار گرفته و از این رو به رکن یمانی مشهور است. رکن یمانی در مسیر طواف، پیش از حجر الاسود، آخرین و چهارمین رکن کعبه است. این گوشه از بنای کعبه به رکن جنوبی هم شهرت دارد. گفته شده میان رکن یمانی و رکن حجرالاسود هفتاد پیامبر مدفون است. پیامبر اسلام(ص) در هر طواف، دست خود را بر رکن یمانی کشیده و می‌بوسید و نیز صورتش را بر آن می‌نهاد. در روایات، از فرشته‌ای نزد رکن یمانی یاد شده که کار او، آمین گفتن به دعای مؤمنان و رساندن صلوات آنها به پیامبر(ص) است.

موقعیت مکانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

رکن یمانی در مسیر طواف، پیش از حجر الاسود، آخرین و چهارمین رکن کعبه است.[۱]رکن در جنوب کعبه واقع شده و از این رو به رکن جنوبی هم شهرت دارد.[۲]

وجه نامگذاری آن به یمانی (نسبتی از یمن) به سبب واقع شدن در سمت یمن و قبله اهل یمن بودن است.[۳] طبق نقلی، چون این رکن را فردی یمنی ساخته، به رکن یمانی شهرت یافته است.[۴] نیز گاه به این رکن و رکن حجرالاسود، که هر دو در سمت اهل یمن واقع اند، یمانی گفته شده است.[۵]

فاصله رکن یمانی از رکن حجرالاسود۱۱/۵۲ متر است.[۶]

تاریخ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کعبه در زمان ساخت از سوی ابراهیم(ع)، دو زاویه و گوشه داشت که به عنوان رکن حجرالاسود و رکن یمانی مشهور شدند؛ برخی معتقدند که رکن یمانی بر همان پی و پایه ای مستقر است که در روزگار ابراهیم بنا شده است.[۷] نیز گفته شده میان رکن یمانی و رکن حجرالاسود هفتاد پیامبر مدفون  است.[۸]

شکاف کعبه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنا بر قولی، محلی که برای فاطمه بنت اسد شکافته شد تا فرزندش علی(ع) را داخل کعبه به دنیا بیاورد، کنار رکن یمانی بوده است.[۹]

دست کشیدن و بوسیدن رکن یمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر اساس روایات، پیامبر(ص) حجرالاسود را با دست مسح  می‌کرد و می‌بوسید و زمانی که به رکن یمانی می‌رسید آن را در آغوش می‌کشید. این عمل، سیره امام باقر (ع) نیز بوده است.[۱۰] به این عمل در معارف اسلام، اِستِلام (دست کشیدن و بوسیدن) می‌گویند.[۱۱]

طبق روایات دیگری، پیامبر در هر طواف، دست خود را بر رکن یمانی کشیده و می‌بوسید[۱۲] و نیز صورتش را بر آن می‌نهاد.[۱۳]

در برخی منابع شیعه، نقل شده که وقتی پیامبر به رکن یمانی می‌رسید، سرش را به سمت کعبه بلند می‌کرد و می‌فرمود: اَلْحَمْدُ للّه الذی شَرَّفَکَ وَ عَظَّمَکَ وَ الحَمْدُللّه الَّذی بَعَثَنی نَبِیاً وَ جَعَلَ عَلِیاً اِماماً، اَلَّلهُمَّ اهْدِ لَهُ خَلْقِکَ وَجَنِّبْهُ شِرارَ خَلْقِکَ.[۱۴]

از امام رضا(ع) دعای دیگری در هنگام استلام رکن یمانی نقل شده است.[۱۵]

صحابه نیز، سنت نبوی در استلام رکن یمانی را رعایت می‌کردند.[۱۶]

مستحبات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

استلام و بوسیدن رکن یمانی، ذکر گفتن، تواضع کردن، صلوات فرستادن، توبه کردن، دعا[۱۷]، و خواندن آیه ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی آلاخره حسنه و قنا عذاب النار[۱۸] نزد رکن یمانی مورد توجه روایات است.[۱۹]

بر این اساس، فقیهان به استحباب موکد استلام رکن یمانی، قائل اند.[۲۰] نیز بنابر روایات مسح رکن یمانی سبب آمرزش گناهان است[۲۱]و دعا در نزدیک رکن یمانی مستجاب می‌شود.[۲۲]

فرشته ای در رکن یمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روایات، از فرشته‌ای نزد رکن یمانی یاد شده که کار او، آمین گفتن به دعای مؤمنان است. نیز این فرشته، صلوات مؤمنان بر پیامبر را، به آن حضرت می‌رساند.[۲۳]

مضامین باطنی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

گفته‌اند کعبه، محاذی عرش الهی واقع شده و حجر الاسود و رکن یمانی در سمت راست عرش در آسمان مستقرند.[۲۴] این مضمون با روایت دیگری تکمیل شده که حجر الاسود بیانگر مقام پیامبر و رکن یمانی بیانگر مقام ائمه (ع)است.[۲۵]

نیز نقل شده که رکن یمانی به منزله دست راست خدا در زمین و دری از درهای بهشت  است که همواره گشوده است.[۲۶]

جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ معجم البلدان، ج4، ص 465، رحله ابن بطوطه، ج1، ص 374، سفرنامه فرهادمیرزا، ص 375
  2. ↑ سفرنامه ناصرخسرو، ص 129، ترحال فی الجزیره العربیه، ص 176، موسوعه العتیبات المقدسه، ج2، ص 333
  3. ↑ مراصد الاطلاع، ج2، ص 629، المقنعه، ص 96، التاریخ التقویم، ج3، ص 453
  4. ↑ صبح الاعشی، ج4، ص 258، تاریخ قم، ص 281
  5. ↑ صبح الاعشی ج4، ص258
  6. ↑ معجم البلدان ج4، ص465؛ الجغرافیه، ص84؛ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص80
  7. ↑ مکه و مدینه، تصویری از نوسازی ص102
  8. ↑ الکافی ج4، ص214؛ شرف النبی ص370
  9. ↑ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص46
  10. ↑ الکافی ج4، ص408؛ الاستبصار ج2، ص217
  11. ↑ ابن منظور، لسان العرب٬ ۱۴۰۵ق٬ ج٬۱۲ ص۲۹۸؛ دهخدا، لغتنامه دهخدا، ذیل واژه «استلام»؛ حاج‌منوچهری، «حجرالاسود»، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۰.
  12. ↑ اخبار مکه، الفاکهی، ج1، ص117؛ دعائم الاسلام ج1، ص312
  13. ↑ اسرار عرفانی، ص 397- 398؛ شرف النبی ص386
  14. ↑ من لایحضره الفقیه، ج2، ص240؛ تهذیب الاحکام، ج5، ص107؛ اثبات الهداه، ج3، ص19
  15. ↑ عیون اخبار الرضا، ج2، ص19
  16. ↑ اخبار مکه، الفاکهی، ج1، ص120
  17. ↑ سلوک الملوک، ص368
  18. ↑ الکافی، ج4، ص407؛ المقنع، ص257
  19. ↑ المقنعه، 403؛ تهذیب الاحکام، ج5، ص106؛ اشاره السبق، ص132
  20. ↑ الاقتصاد، ص333؛ البراهین الجلیه، ص75؛ السرائر، ج1،ص572
  21. ↑ شرف النبی، ص376
  22. ↑ شرف النبی، ص378؛ شفاء الغرام ص374؛ عدة الانابه فی اماکن الاجابه، ص44
  23. ↑ الکافی، ج4، ص408
  24. ↑ مجمع البحرین، ج6، ص89
  25. ↑ بحارالانوار، ج7، ص340
  26. ↑ الفقه المنسوب الی الامام الرضا، ص219؛ علل الشرائع، ج2، ص423؛ شرف النبی، ص371

فهرست منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

• آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.

• اثبات الهداه بالنصوص و المعجزات، محمد بن الحسن الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق.)، مقدمه سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۲۲ق.

• اخبار مکة فی قدیم الدهر و حدیثه، محمد بن اسحق الفاکهی (م.۲۷۵ق.)، تحقیق عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، مکه، مکتبة الاسدی، ۱۴۲۴ق.

• الاستبصار فیما اختلف من الاخبار، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) (م.۴۶۰ق.)، تحقیق سید حسن موسوی الخرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۳ش.

• اسرار عرفانی حج، محمد تقی فعالی، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.

• إشارة السبق إلی معرفة الحق، علی بن حسن الحلبی، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۴ق‏.

• الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد، محمد بن حسن الطوسی(شیخ طوسی) ، تحقیق حسن سعید، تهران، کتابخانه جامع چهلستون، ۱۴۰۰ق.

• بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، محمد باقر المجلسی ، تصحیح محمد باقر بهبودی و سید ابراهیم میانجی و سید محمد مهدی موسوی خرسان، بیروت، دار احیاء التراث العربی و مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق.

• البراهین الجلیة، السید محمد حسن القزوینی الحائری، تحقیق : مقدمه السید محمد کاظم القزوینی، بیروت، دارالغدیر، ۱۳۹۴ق.

• تاریخ قم، حسن بن محمد قمی(م.۳۷۸ق.)، تهران، توس، ۱۳۶۱ش.

• تاریخ القویم، محمد طاهر کردی

• ترحال فی الجزیرة العربیة (یتضمن تاریخ مناطق الحجاز المقدسة عند المسلمین‏)، جان لوئیس بورکهارت، ترجمه صبری محمد حسن، قاهره، المرکز القومی للترجمه، ۲۰۰۷م.

• تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید، محمد بن حسن الطوسی (شیخ طوسی) ، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.

• الجغرافیه، ابو عبد الله محمد بن ابی بکر زهری، تحقیق محمد حاج صادق، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۲ش.

• حجرالاسود، فرامرز حاج‌منوچهری، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۹۱ش.

• دعائم الاسلام و ذکر الحلال و الحرام و القضایا و الاحکام، نعمان بن محمد المغربی ، تحقیق آصف بن علی اصغر فیضی، قاهره، دار المعارف، ۱۳۸۳ق.

• رحلة ابن بطوطه (تحفة النظار فی غرائب الامصار و عجائب الاسفار)، محمد بن عبدالله اللواتی الطنجی، تحقیق عبدالهادی تازی، ریاض، اکادیمیه المملکه المغربیه، ۱۴۱۷ق.

• السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محمد بن احمد ابن ادریس (م.۵۹۸ق.)، قم، انتشارات الاسلامی ، ۱۴۱۰ق.

• سفرنامه فرهاد میرزا (هدایة السبیل و کفایة الدلیل)، فرهاد میرزا معتمد الدوله، تصحیح غلام رضا طباطبایی، تهران، علمی، ۱۳۶۶ش.

• سفرنامه ناصرخسرو، ناصر خسرو، تصحیح محمد دبیر سیاقی، تهران، زوار، ۱۳۸۱ش.

• شرف النبی (شرف المصطفی)، ابوسعید واعظ خرگوشی ، تحقیق محمد روشن، تهران، بابک، ۱۳۶۱ش.

• شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، محمد بن احمد التقی الفاسی ، تحقیق گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق.

• صبح الاعشی فی صناعة الانشاء، احمد بن علی القلقشندی ، تحقیق محمد حسین شمس الدین، بیروت، دارالکتب العلمیه، بی تا.

• عدة الانابة فی اماکن الاجابة، عبدالله بن ابراهیم الحسنی، تحقیق عبدالله نذیر، مکه المکرمه، المکتبه المکیه، ۱۴۲۹ق.

• علل الشرائع و الاحکام، محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق) ، تحقیق سید محمد صادق بحرالعلوم، نجف، مکتبة الحیدریه، ۱۳۸۵ق.

• عیون اخبار الرضا، محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق) ، تحقیق حسین اعلمی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۴ق.

• فقه المنسوب الی الامام الرضا، علی بن بابویه، مشهد، المؤتمر العالمی للامام الرضا۷، ۱۴۰۶ق.

• الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۳ش.

• لسان العرب٬ محمد بن مکرم ابن منظور، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق.

• لغت‌نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ش.

• مجمع البحرین، فخرالدین بن محمد الطریحی ، تحقیق الحسینی، تهران, المرتضویة، ۱۳۶۲ش.

• مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع‌، صفی‌الدین عبدالمومن بن عبدالحق، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲ق.

• معجم البلدان، یاقوت بن عبدالله الحموی ، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.

• المقنع، محمد بن علی بن بابویه(شیخ صدوق)، قم، مؤسسه الامام الهادی، ۱۴۱۵ق.

• المقنعه، محمد بن محمد بن النعمان(شیخ مفید)، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۱۰ق.

• مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، عبیدالله محمد امین کردی، تهران، مشعر، ۱۳۸۰ ش.

• من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی بن بابویه (شیخ صدوق) ، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۰۴ق.

• موسوعة العتبات المقدسه، جعفر خلیلی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۷ق.

مقاله‌های مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=رکن_یمانی&oldid=48345»