رباط مراغی: تفاوت میان نسخه‌ها
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| تأسیس =سال 575 هجری قمری | | تأسیس =سال 575 هجری قمری | ||
| کاربری =وقف صوفیان؛ اعم از عرب و عجم | | کاربری =وقف صوفیان؛ اعم از عرب و عجم | ||
| مکان =در مجاورت [[رباط السدره]] و نزدیک [[باب الجنائز]] | | مکان =[[شهر مکه]]، در مجاورت [[رباط السدره]] و نزدیک [[باب الجنائز]] | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| وقایع مرتبط = | | وقایع مرتبط = | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۳۳
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:A sharefat در تاریخ ۱ شهریور ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی |
| تأسیس | سال 575 هجری قمری |
| کاربری | وقف صوفیان؛ اعم از عرب و عجم |
| مکان | شهر مکه، در مجاورت رباط السدره و نزدیک باب الجنائز |
| مشخصات | |
| وضعیت | غیرفعال |
بنای تاریخی رباط مراغی (575ق.)؛ کاروان‌سرایی بود که در مجاورت رباط السدره و نزدیک "باب الجنائز" قرار داشت و توسط ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی (م. 590ق.) وقف شده بود. اگر چه امروزه اثری از این رباط باقی نمانده است، اما بر اساس نقل منابع تاریخی، این کاروان‌سرا وقف صوفیان؛ اعم از عرب و عجم بوده است.
موقعیت جغرافیایی
رباط مراغی در مجاورت رباط السدره ساخته شده بود و به یکی از ورودی‌های شرقی حرم، به نام «باب الجنائز»، بسیار نزدیک بود. این رباط در ذی‌الحجه سال 575 توسط ابوبکر محمد بن عبدالله بن عبدالرحیم مراغی (م. 590ق.) قاضی بزرگ شهر مراغه وقف شده بود. [۱]
وقف صوفیان
هرچند هیچ اثری از این رباط باقی نمانده، اما سند وقفیه آن، که بر لوح سنگی محجر است، در «متحف الآثار الحرم المکی» باقی مانده است. خدمات این رباط مختص صوفیان؛ اعم از عرب و عجم بوده است. [۲]
وضعیت کنونی
امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط وهابیت از بین رفته است.
پانویس
منابع
- تطور الکتابات و النقوش فی الحجاز منذ فجر الإسلام حتی منتصف القرن السابع الهجری، فعر، محمد بن فهد، 1405ق، جده.
- شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، 1985م، بیروت.