طواف (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

  | مکان = [[مسجد‌الحرام]]

{{فتاوی حج  | مساله =  | کسی که [[احرام|محرم]] شد به [[احرام]] [[عمره تمتع]] و وارد [[مکه]] معظمه شد، اول چیزی که از [[اعمال عمره]] بر او واجب است، آن است که [[طواف]] کند به دور خانه [[کعبه]] برای [[عمره تمتع]].

* '''آیة الله بهجت:''' و وجوب ذبح یک شتر مطلقاً، حتی در حال علم و عمد، موافق احتیاط است.

* '''آیة الله زنجانی:''' چه عالم به اصل وجوب طواف باشد و چه جاهل به آن، ولی کسی که به خاطر ندانستن برخی از احکام فرعی طواف، طواف صحیح را ترک کرده، در برخی صورت‌ها عمره‌اش باطل نمی‌شود و تفصیل آن در ضمن مسایل طواف خواهد آمد.

* '''آیة الله سبحانی:''' معنی رکن در [[نماز]] غیر از [[ارکان حج|رکن]] در [[حج]] است، ترک رکن در نماز عمداً و سهواً موجب بطلان نماز است ولی ترک رکن در حج در صورت عمد مایه بطلان است نه در صورت سهو.

* '''آیة الله سیستانی:''' بنا بر احتیاط، جاهل به حکم باید یک شتر [[کفاره]] بدهد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۳۲}} }}

* '''آیة الله بهجت:''' و ظاهراً حج او مبدل به حج افراد می‌شود و وجوب [[قضای حج]] بر او در سال آینده قوی است.

* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' عمره‌اش باطل می‌شود و احرام او نیز باطل می‌شود و باید حج را در سال بعد اعاده کند و احتیاط مستحب این است عدول به حج افراد نموده و آن را به قصد اعم از حج و [[عمره مفرده]] تمام نماید.

* '''آیة الله زنجانی:''' باید حج افراد و پس از انجام حج و گذشتن [[ایام تشریق]] عمره مفرده به جا آورد، هرچند حج او استحبابی باشد و اگر در این کار معذور نبوده کفایت از حج واجب نمی‌کند.

* '''آیة الله سبحانی، آیة الله گلپایگانی:''' حج او مبدل به حج افراد می‌شود و در سال بعد هم باید حج را  قضا کند.}} و پس از آن عمره به جا آورد و حج را در سال بعد اعاده کند.

* '''آیة الله بهجت:''' میزان در تنگی وقت... بیم از دست رفتن وقوف اختیاری عرفات است.

* '''آیات عظام تبریزی، خویی، زنجانی، سبحانی، فاضل:''' یعنی نتواند خود را به اندازه درک مقدار رکن از وقوف ـ مسمّای وقوف اختیاری ـ به [[عرفات]] برساند.

* '''آیة الله سیستانی:''' آخرِ زمان آن وقتی است که بتواند اعمال عمره را تا ظهر [[روز عرفه]] تمام کند.}}

* '''آیة الله سیستانی:''' یا آن را به طور صحیح انجام نداده.}} لازم است آن را به جا آورد هر وقت که باشد،{{توضیح مساله|۵۳۵|

* '''آیة الله زنجانی:''' و اگر به محل خود برگشته باید به [[مکه]] رفته طواف نماید و اگر نتواند یا این کار ضرر جانی شدید داشته باشد باید برای طواف [[نیابت|نایب]] بگیرد و اگر این کار مشقت داشته باشد مخیر است که خودش به جا آورد یا نایب بگیرد و در هر صورت بعد از طواف باید نماز آن را نیز به جا آورد.

* '''آیة الله فاضل:''' و [[سعی]] را نیز بنا بر احتیاط اعاده کند.

* '''آیة الله مکارم:''' و در این مدت چیزی بر او حرام نیست و احتیاط آن است که یک گوسفند [[قربانی]] به مکه بفرستد و اگر فرستادن به مکه ممکن نیست در محل خود قربانی کند.}} و اگر برگشته به محل خود و نتواند برگردد به مکه یا مشقت داشته باشد برگشتن، باید شخص مورد اطمینانی را نایب بگیرد.

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' اگر طواف را فراموش کند و پیش از فوت وقت به یاد آورد، باید طواف و [[نماز طواف]] را به جا آورد و سپس سعی انجام دهد.

* '''آیة الله زنجانی:''' باید بعد از طواف و نماز، سعی و [[تقصیر]] نماید و تا تقصیر نکرده از [[محرمات احرام]] اجتناب کند. البته اگر بعد از بازگشتن به وطن متوجه شود، انجام طواف و نماز کافی است.

* '''آیة الله سبحانی:''' باید علاوه بر طواف و نماز سعی را نیز مجدداً به جا آورد.

* '''آیة الله سیستانی:''' باید سعی را اعاده نماید، مگر در صورتی که طواف را فراموش کند تا وقت آن بگذرد؛ مثل اینکه طواف عمره را تا [[وقوف در عرفات]] یا طواف حج را تا پایان [[ذی‌حجه]] فراموش کند، که اعاده سعی لازم نیست گرچه بهتر است.

* '''آیة الله فاضل:''' بنا بر اقوی سعی را نیز بعد از طواف اعاده کند.

* '''آیة الله مکارم:''' این احتیاط در مورد سعی مستحب است.}} آن است که سعی را هم به جا آورد و اگر [[نماز طواف]] را به جا آورده، باید آن را هم بعد از طواف اعاده کند.

* '''آیة الله سیستانی:''' احتیاط مستحب آن است که به طوری او را طواف دهند که پاهایش به زمین کشیده شود.  

* '''آیة الله فاضل:''' و بهتر است در صورت امکان پاهای او به زمین کشیده شود.

* '''آیة الله صافی، آیة الله گلپایگانی:''' و طوری طواف دهند که پاهایش بر زمین کشیده شود و اگر ممکن نشود، او را توسط دوش یا چیز دیگر طواف دهند و اگر هیچ‌گونه ممکن نشود نایب بگیرد که برای او طواف کند.

* '''آیة الله مکارم:''' و لازم نیست پاهای او به زمین کشیده شود.}} اگرچه به دوش گرفتن یا بر تخت گذاشتن باشد،{{توضیح مساله|۵۳۷|

* '''آیة الله زنجانی:''' و اگر این کار ممکن نباشد یا با ضرر جانی همراه باشد باید [[نیابت|نایب]] بگیرد و اگر طواف بر او مشقت شدید دارد مخیر است که خود طواف نماید یا نایب بگیرد.}} و اگر ممکن نشود باید برای او نایب بگیرند.{{توضیح مساله|۵۳۷|

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' باید نایب بگیرد.}}

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' شرایط صحت طواف چند چیز است: 1.[[نیت]]؛ 2.[[طهارت]] از حدث اکبر و اصغر؛ 3.طهارت از نجاست؛ 4.[[ختنه]] بودن برای مردان؛ 5.پوشاندن عورت؛ 6.غصبی نبودن [[لباس احرام|جامه طواف]]؛ 7.موالات.

* '''آیة الله زنجانی:''' علاوه بر چیزهایی که در این دو قسمت می‌آید، امور دیگری نیز در طواف واجب، معتبر است: 1.موالات بین اجزای طواف؛ 2.ترتیب بین اجزای طواف؛ 3.اختیاری بودن طواف؛ 4.معلوم بودن عدد [[شوط|اشواط]]؛ 5.اجتناب زنان از [[پوشاندن صورت|زدن نقاب]]. و چون طواف‌کننده در معرض دید ناظر محترم است باید خود را بپوشاند، خواه طواف واجب باشد یا مستحب، اما این امر، جزء واجبات معتبر در صحت طواف نیست.}}

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' در نیت طواف باید تعیین کند که طواف [[عمره مفرده]] است یا طواف [[عمره تمتع]]. و همچنین تعیین کند که طواف [[حجة الاسلام]] است یا [[حج نذری]] یا [[حج استحبابی]]. و در صورتی که طواف را به [[نیابت]] از دیگری به جا می‌آورد، آن را نیز قصد کند.

* '''آیة الله سبحانی:''' و باید نوع آن را مشخص کند و اینکه طواف حج است یا طواف عمره یا [[طواف نساء]] در حجة الاسلام یا حجی مستحبی و یا اگر نایب است به نیت منوب عنه؛ البته اگر انجام وظیفه فعلی را نیت کند کافی است.}}  

* '''آیة الله زنجانی:''' در طواف مانند سایر عبادات، قصد طواف و تعیین نوع آن و قصد قربت همراه با اخلاص لازم است.  

* '''آیة الله سیستانی:''' در عبادت معتبر است که برای تذلّل و کرنش در پیشگاه خداوند انجام داده شود؛ خواه اطاعت صدق کند یا نکند.}}

* '''آیة الله زنجانی:''' برای قصد قربت، کافی است که آن عمل «برای خدا» آورده شود و فرق نمی‌کند که انگیزه «انجام عمل برای خدا» محبت خداوند باشد یا ترس از جهنم یا شوق به بهشت و ثواب یا غیر آن.

* '''آیة الله سیستانی:''' در فرض صدق معیار مذکورِ در ذیل مسئله 540.}}

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' در طواف مستحب لازم نیست [[وضو]] بگیرد ولی بنا بر احتیاط واجب طواف در حال جنابت یا حیض یا نفاس صحیح نیست.

* '''آیة الله سبحانی:''' در طواف مستحب، طهارت از حدث اکبر شرط است ولی طهارت از حدث اصغر شرط نیست.

* '''آیة الله سیستانی:''' در طواف مستحب طهارت از حدث اصغر شرط نیست و بنا بر مشهور طهارت از حدث اکبر شرط نیست.}} لیکن کسی که جنب یا حائض است جایز نیست در [[مسجدالحرام]] وارد شود، ولی اگر غفلتاً یا نسیاناً{{توضیح مساله|۵۴۶|

* '''آیة الله فاضل:''' یا جهلاً.}} طواف مستحب کرد صحیح است.

* '''آیة الله زنجانی، آیة الله مکارم:''' بهتر است هنگام ازدحام جمعیت برای طواف واجب، طواف مستحب را ترک کنند.}} و در این طواف طهارت شرط نیست.{{توضیح مساله|۵۴۷|

* '''آیات عظام خامنه‌ای، سبحانی، سیستانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.}}

* '''آیة الله مکارم:''' نصف طواف که همان سه و نیم دور است.}} است، باید طواف را قطع کند و طهارت تحصیل کند و از همان جا که طواف را قطع کرده تمام کند.{{توضیح مساله|۵۴۹|

* '''آیة الله بهجت:''' آنکه حدث بعد از تجاوز از نصف از روی سهو و غفلت باشد، که در این صورت طواف را قطع نموده و طهارت گرفته و طواف را از همان جا که قطع نموده ادامه می‌دهد و در صورتی که بعد از تجاوز از نصف و از روی عمد باشد حکم به ادامه طواف بعد از قطع آن مورد تأمل است.  

* '''آیة الله تبریزی:''' اگر حدث قبل از بلوغ نصف ولو از روی عمد نباشد طواف باطل است و در غیر این صورت، احتیاط واجب این است که آن را اتمام کرده، سپس اعاده نماید، و می‌تواند یک طواف کامل به نیت اعم از تمام و اتمام به جا آورد.  

* '''آیة الله خامنه‌ای:''' اگر پیش از تمام شدن نصف دور چهارم حدث اصغر عارض شود، واجب است که قطع کند طواف را و بعد از طهارت آن را اعاده کند و در صورتی که بعد از نصف دور چهارم ـ قبل از پایان آن و یا بعد از آن ـ عارض شود طواف را قطع نموده و پس از تحصیل طهارت اگر موالات عرفیه به هم نخورده طواف را تکمیل کند و اگر موالات به هم خورده بنا بر احتیاط طواف قبلی را تکمیل و یک طواف کامل جدید نیز به جا آورد، و می‌تواند به جای آن یک طواف کامل به قصد اعم از اتمام طواف ناقص گذشته یا طواف مستقل جدید به جا آورد و در هر صورت می‌تواند طواف قبلی را رها نموده و از نو طواف کند.   

* '''آیة الله خویی:''' اگر حدث بعد از تمامی دور چهارم و بدون اختیار باشد، در این صورت طواف را قطع نموده و طهارت گرفته و طواف را از همان جا که قطع نموده ادامه می‌دهد. و اگر حدث بعد از نصف و پیش از تمامی دور چهارم طواف، یا بعد از تمامی دور چهارم و اختیاری باشد، احوط در این دو صورت این است که طواف خود را پس از طهارت از جایی که قطع نموده تمام کرده سپس اعاده‌اش نماید. و به جای این احتیاط اگر این کار را بکند کافی است که پس از قطع طواف و طهارت، یک طواف کامل به قصد اعم از تمام کردن طواف پیش و یک طواف کامل جدید به جا آورد.

* '''آیة الله زنجانی:''' حدث اختیاری طواف را باطل می‌کند و غیر اختیاری سه صورت دارد، اول: قبل از رسیدن به نیمه شوط چهارم، در این صورت باید پس از تحصیل طهارت، طواف را از سرگرفت. دوم: پس از پایان شوط چهارم که باید بعد از طهارت، طواف قبلی را از جایی که محدث شده تکمیل کند. سوم: پس از رسیدن به نصف طواف و قبل از اتمام شوط چهارم، که باید بعد از طهارت، طواف قبلی را تکمیل کرده نماز آن را بخواند و دوباره یک طواف کامل به جا آورد. در این تفصیل فرقی بین حدث اصغر و اکبر نیست.

* '''آیة الله سبحانی:''' اگر بدون اختیار پس از تجاوز از نصف محدث شود باید طواف را قطع کند و پس از تحصیل طهارت از همان جا که طواف را قطع کرده، تمام کند و اگر حدث از روی اختیار باشد احتیاط واجب این است که طوافش را قطع نماید و بعد از تحصیل طهارت از همان جا که قطع کرده ادامه دهد و به اتمام برساند و سپس طواف را اعاده کند و می‌تواند یک طواف کامل به نیت اعم از تمام یا اتمام به جا آورد.

* '''آیة الله سیستانی:''' اگر بدون اختیار پس از تمام شدن شوط چهارم محدث شود، باید طوافش را قطع نماید و بعد از تحصیل طهارت از همان جا که قطع کرده ادامه دهد و به اتمام برساند. و اگر از روی اختیار باشد احتیاط واجب این است که طوافش را قطع نماید و بعد از تحصیل طهارت از همان جا که قطع کرده ادامه دهد و به اتمام برساند، و سپس طواف را اعاده نماید.

* '''آیة الله فاضل:''' اگر در بین طوافِ واجب، حدث عارض شود می‌تواند طواف را رها کند و پس از تحصیل طهارت، آن را از سر بگیرد و اگر بخواهد احتیاط کند، مسئله چهار صورت دارد: اول: حدث قبل از رسیدن به نصف طواف باشد، در این صورت طواف باطل می‌شود که باید بعد از تحصیل طهارت، آن را از سر بگیرد؛ خواه محدث شدن اختیاری باشد یا بدون اختیار. دوم: پس از رسیدن به نصف و قبل از تمام شدن دور چهارم باشد، که در این صورت پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و دوباره طواف دیگر کند و نماز آن را نیز بخواند، خواه حدث با اختیار باشد یا بدون اختیار. سوم: بعد از تمام شدن دور چهارم اختیاراً خود را محدث کند، که در این صورت نیز مثل صورت دوم عمل کند. چهارم: پس از تمام شدن دور چهارم بی‌اختیار محدث شود، در این صورت پس از تحصیل طهارت، طواف را از آنجایی که محدث شده تمام کند، و صحیح است و در این مسئله فرقی بین حدث اصغر و اکبر نیست.}}

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۰  |  اگر در فرض سابق پيش از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۰|

* '''آیه الله بهجت:''' اگر پيش از تمام شدن نصف طواف، حدث عارض شود طواف را قطع کند، پس از تحصيل [[طهارت]] آن را اعاده کند.

* '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر حدث پيش از رسيدن به نصف طواف باشد، در اين صورت طواف باطل و لازم است پس از طهارت اعاده شود.  

* '''آيات عظام خامنه‌ای، زنجانی، فاضل:''' وظيفه همان است که در مسئله سابق بيان شد.

* '''آيه الله سبحاني، آيه الله مکارم:''' پيش از نصف يعني سه و نيم [[شوط]] باشد پس از تحصيل طهارت طواف را از سر گيرد.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر قبل از تمام شدن شوط چهارم باشد، طوافش باطل است و بايد پس از تحصيل طهارت، آن را دوباره انجام دهد.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' پس اگر به سه شوط و نيم نرسيده، طواف او باطل است و بايد بعد از [[وضو]] يا [[غسل]] يا بعد از رفع عذر، طواف را از سر بگيرد و اگر از سه شوط و نيم گذشته و به ۴ شوط نرسيده احتياط به اتمام و اعاده طواف با نمازهاي آن ترک نشود.}}، حدث عارض شود احتياط واجب آن است که تمام کند طواف را و اعاده کند و اين حکم در حدث اصغر است.{{توضیح مساله|۵۵۰|در نظر آيات عظام فرقي بين حدث اصغر و جنابت نيست.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۵۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۱  |  اگر در اثناي طواف حدث اکبر؛ مثل [[جنابت]] يا [[حيض]] عارض شود، بايد فوراً از [[مسجدالحرام]] بيرون رود، پس اگر پيش از تمامي دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۱|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' احوط در هر دو صورت (قبل و بعد از شوط چهارم) اين است که بعد از پاکي يک طواف کامل به [[نيت]] اعم از تمام و اتمام به جا آورد.

* '''آيات عظام خامنه‌اي، زنجاني، فاضل، مکارم:''' به ذيل مسئله ۵۴۹ مراجعه شود.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر در بين طواف حيض عارض شود، اگر پيش از گذشتن از نصف طواف بوده طواف او باطل مي‌شود، بايد پس از غسل اعاده کند و اما اگر پس از گذشتن از نصف طواف باشد، بايد پس از پاک شدن و غسل، از همان جا که طواف را قطع کرده، تمام کند.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر زن در حال [[احرام]]، حين انجام طواف حائض شود، پس اگر قبل از تمام شدن شوط چهارم باشد، طوافش باطل است پس اگر وقت وسعت داشته باشد بايد صبر کند تا پاک شود و طواف و اعمال بعدي را انجام دهد و اگر وقت تنگ باشد مي‌تواند بر عمره تمتع خود باقي بماند، و اعمال آن را به جز طواف و نماز آن انجام دهد؛ يعني اينکه [[سعي]] و [[تقصير]] نمايد، و بعد از آن احرام حج ببندد، و پس از فارغ شدن از [[اعمال منا]] و بازگشتن به [[مکه]]، قبل از اينکه طواف حج را انجام دهد طواف عمره و [[نماز طواف|نماز]] آن را انجام دهد و احتياط مستحب اين است که به [[حج افراد]] عدول نمايد و اگر بعد از تمام شدن شوط چهارم باشد، مقداري که انجام داده صحيح است و باقي آن را بايد بعد از پاک شدن از حيض و انجام غسل به جا آورد و اگر وقت تنگ باشد سعي و تقصير را انجام دهد و براي حج محرم شود و پس از فارغ شدن از اعمال منا و بازگشتن به مکه، قبل از طواف حج، آنچه از طوافش باقي مانده است و نماز آن را انجام دهد.}} بود، پس از غسل طواف را اعاده کند.

* '''آیه الله تبريزى:''' در صورت معذور بودن از غسل و مأيوس شدن از توانايي بر غسل، واجب است با تيمم طواف کند و احوط اولي اين است که [[نیابت|نايب]] نيز بگيرند.

* '''آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم:''' اگر عذر داشته باشد و نتواند صبر کند تا عذر برطرف شود...  

* '''آيه الله فاضل:''' و وقت طواف تنگ شود....

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' در غسل غير جنابت، علاوه بر [[تيمم]] بدل از غسل در صورت تمکن، بايد وضو هم بگيرد وگرنه بايد يک تيمم ديگر به جاي وضو به جا آورد و جنب تيمم بنا بر احتياط مستحب نايب هم بگيرد.}} واجب است [[تيمم]] کند بدل از وضو يا بدل از غسل.

  | {{ارجاع مساله|۵۵۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۳  |  اگر تيمم کرد بدل از غسل و حدث اصغر عارض شد، براي حدث اکبر لازم نيست تيمم کند، بلکه براي حدث اصغر بايد تيمم کند و تا حدث اکبر براي او حاصل نشده و عذرش باقي است همان تيمم اول کافي است، ليکن احتياط مستحب{{توضیح مساله|۵۵۳|

* '''آیه الله بهجت:''' احوط جمع بين وضو يا تيمم بدل از آن و تيمم بدل از حدث اکبر است.  

* '''آيه الله تبريزى:''' اگر بدل از غسلِ جنابت، تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد، چنانچه عذرش باقي است، بايد بدل از غسل تيمم کند و احتياط مستحب آن است که بين تيمم و وضو جمع کند و اگر براي حدث اکبرِ ديگر غير از جنابت تيمم کرد و بعد حدث اصغر عارض شد بايد بدل از غسل تيمم کند و بنا بر احتياط وضو هم بگيرد و اگر متمکن از وضو هم نبود بايد تيمم ديگري بدل از وضو بنمايد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' احتياط واجب.

* '''آيه الله خويی:''' لازم است تيمم بدل از غسل بکند.  

* '''آيهالله سبحانی:''' استحباب تکرار تيمم بدل از غسل در جايي است که آب براي غسل ندارد و يا غسل حرجي است ولي براي حدث اصغر آب هست و وضو مي‌تواند بگيرد و حدث اکبر ديگري رخ نداده در عين حال تکرار تيمم بدل از غسل در مورد حدث اکبر مستحب است.}} آن است که تيمم بدل از غسل هم بکند.

  | {{ارجاع مساله|۵۵۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۴  |  احتياط واجب آن است که اگر اميد دارد که عذرش از وضو يا غسل مرتفع شود، صبر کند تا وقتي که وقت تنگ شود يا اميدش قطع شود.{{توضیح مساله|۵۵۴|

* '''آیه الله بهجت:''' افضل و احوط تأخير است ولي اظهر جواز مبادرت است.  

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' و اگر مي‌داند عذر او تا آخر وقت برطرف مي‌شود، بايد صبر کند.  

* '''آيه الله خويی:''' اگر احتمال بقاي عذر تا آخر وقت مي‌دهد مي‌تواند صبر نکند ولي اگر بعداً کشف خلاف شد بايد اعاده نمايد بلي اگر عذرش نبودِ آب باشد بايد فحص کند، به تفصيلي که در رساله عمليه مذکور است.

* '''آيه الله زنجانی:''' ولي محدث به حدث اصغر اگر در وسعت وقت، رجائاً تيمم کرده بعد معلوم شود که تا تنگي وقت عذرش باقي بوده، کفايت مي‌کند.

* '''آيه الله سبحانی:''' انجام تيمم بدون يأس از قدرت بر انجام وضو و يا غسل به احتياط واجب جايز نيست و چنانچه با يأس از برطرف شدن عذر انجام داد و عذر در وقت برطرف شد اعاده لازم نيست.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر وقت تنگ نباشد، تيمم جايز نيست مگر اينکه از بر طرف شدن عذر مأيوس باشد يا احتمال دهد در صورت تأخير از انجام تيمم نيز عاجز شود.

* '''آيه الله گلپايگانی:''' با علم به بر طرف شدن عذر، انتظار واجب است و در غير اين صورت تأخير بنا بر احتياط مستحب است.

* '''آيه الله مکارم:''' احتياط مستحب آن است که تا آخرين فرصت صبر کند ولي اگر يقين دارد برطرف مي‌شود، بايد صبر کند.}}

  | اگر با وضو بوده و شک کند که حدث عارض شده است يا نه، بنا بر وضو داشتن بگذارد و لازم نيست وضو بگيرد و همچنين اگر از حدث اکبر پاک بوده و شک کند که حدث عارض شده.

{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۶  |  اگر مُحدِث به حدث اصغر يا اکبر بوده و شک کند که وضو گرفته يا نه يا غسل کرده يا نه، بايد در فرض اول وضو بگيرد و در فرض دوم غسل کند.

{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۷  |  اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضو آن را به جا آورده يا نه يا شک کند با غسل آن را به جا آورده يا نه، طواف او صحيح است{{توضیح مساله|۵۵۷|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر بعد از حدث اصغر شک کند در اينکه قبل از طواف غسل کرده يا نه، بايد غسل کرده و طواف را اعاده کند و براي اعمال آتيه وضو بگيرد.

* '''آيه الله زنجانی:''' چنانچه احتمال مي‌دهد در حال طواف به رعايت طهارت، توجه داشته طواف او صحيح است.  

* '''آيه الله سبحانی:''' و سابقه او از جهت تقدم طهارت و حدث قبل از شروع به طواف روشن نباشد به شک خود اعتنا نکند ولي بايد براي اعمال بعد طهارت لازم را تحصيل نمايد.}}، ليکن براي اعمال بعد بايد طهارت تحصيل کند.

  | {{ارجاع مساله|۵۵۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۸  |  اگر در اثناي طواف شک کند که وضو داشته يا نه{{توضیح مساله|۵۵۸|

* '''آیه الله بهجت:''' حکم شک در طهارت در اثناي طواف هم همان حکم شک است در طهارت در اثناي [[نماز]].

* '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' اگر سابقه طهارت داشته، به شک خود اعتنا نکند والاّ واجب است طهارت گرفته و طواف را از سر بگيرد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر سابقه طهارت داشته، به شک خود اعتنا نکند والاّ واجب است طهارت گرفته و طواف را از سر بگيرد و فرقي بين تمام شدن چهار دور و قبل از آن نيست.

* '''آيه الله زنجانی:''' چنانچه حالت سابقه را بداند طبق آن عمل نمايد وگرنه بايد پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و دوباره آن را اعاده کند، خواه بعد از دور چهارم باشد يا قبل از آن.

* '''آيه الله سبحانی:''' در صورتي که سابقه او حدث باشد يا سابقه او از نظر طهارت يا حدث روشن نباشد طواف او در هر دو صورت يعني چه شک وي قبل از نيمه طواف بوده و چه بعد از آن، باطل است.

* '''آيه الله سيستانی:''' و سابقه طهارت نداشته باشد.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' در اين صورت بايد وضو بگيرد و بعد طواف را از سر بگيرد، چه قبل از تمام شدن چهار دور باشد يا بعد از آن.

* '''آيه الله فاضل:''' اگر در بين طواف شک کند که وضو داشته يا خير، مسئله سه صورت دارد، اول: حالت سابق خود را بداند که طاهر بوده در اين فرض جايز است طواف را تمام کند و براي اتمام آن وضو واجب نيست و اعاده طواف نيز لازم نيست و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن. دوم: حالت سابق خود را بداند که مُحدِث بوده، در اين فرض ظاهراً هر مقدار طوافي که انجام داده، محکوم به بطلان است؛ چه شک بعد از دور چهارم عارض شده باشد يا قبل از آن و بايد بعد از وضو از نو طواف کند. سوم: حالت سابق خود را نداند، که در اين صورت به احتياط واجب پس از وضو طواف را تمام کند و نماز آن را بخواند و پس از آن طواف و نماز آن را اعاده کند و در اين صورت فرقي نيست که شک بعد از دور چهارم يا قبل از آن عارض شده باشد.

* '''آيه الله مکارم:''' و حالت سابقه خود را از وضو و حدث نداند.}}، پس اگر بعد از تمامي دور چهارم است طواف را رها کند و وضو بگيرد و از همان جا تتمه طواف را به جا آورد{{توضیح مساله|۵۵۸|* '''آیه الله مکارم:''' و سپس احتياطاً آن را اعاده کند.}} و اگر قبل از تمام شدن دور چهارم{{توضیح مساله|۵۵۸|

* '''آیه الله مکارم:''' قبل از تمام شدن سه و نيم دور طواف او باطل است.}} است احتياط واجب آن است که طواف را تمام کند و اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۵۸|

* '''آیه الله سيستانی:''' اتمام لازم نيست بلکه اعاده کند.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۵۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۵۹  |  در تمام صورت‌هايي که در شک گفته شد که «بنا بر طهارت بگذارد» يا «طوافش صحيح است» بهتر آن است که تجديد وضو کند و رجائاً غسل به جا آورد، چون ممکن است که بعد معلوم شود وضو يا غسل نداشته و اشکال پيدا مي‌شود.

}} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۰  |  اگر در اثناي طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت يا حيض يا نفاس يا نه، بايد فوراً از مسجدالحرام بيرون برود{{توضیح مساله|۵۶۰|

* '''آیه الله بهجت:''' اگر متمکن است تطهير مي‌نمايد و سپس اعاده مي‌کند.

* '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' بايد غسل کرده و طواف را اعاده نمايد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' و پس از غسل برگردد و طواف را اعاده کند.

* '''آيه الله زنجانی:''' و پس از غسل، طواف را تمام کرده و نماز آن را بخواند و سپس آن را اعاده کند، خواه قبل از شوط چهارم شک کرده يا بعد از آن.

* '''آيه الله سبحانی:''' و پس از طهارت، طواف را از سر بگيرد و چه قبل از نصف طواف باشد و يا بعد از آن.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر امکان تيمم باشد و تيمم کردن کمتر از خارج شدن از مسجد وقت مي‌گيرد بايد تيمم کند و سپس خارج شود و اگر بيشتر وقت مي‌گيرد بايد فوراً خارج شود. (و در بقيه مسئله، نظريه ايشان موافق متن است).

* '''آيه الله صافی، آيه الله گلپايگانی:''' و پس از طهارت، طواف را از سر بگيرد و چه قبل از شوط چهارم باشد و يا بعد از آن.}}، پس اگر شوط چهارم را تمام کرده بوده و شک کرده، بعد از غسل برگردد و تتمه را به جا آورد{{توضیح مساله|۵۶۰|

* '''آیه الله فاضل:''' و به احتياط واجب طواف را اعاده کند.}} والاّ بعد از غسل اعاده کند طواف را و احتياط آن است که در صورت اول نيز اعاده کند.

  | {{ارجاع مساله|۵۶۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۱  |  اگر آب و چيزي که به آن جايز است تيمم کند، موجود نباشد{{توضیح مساله|۵۶۱|* '''آیه الله مکارم:''' فرض فاقد الطهورين در مسجدالحرام وجود ندارد.}}، حکم آن حکم غير متمکن از طواف است، پس با مأيوس بودن از پيدا شدن يکي از آن دو، بايد [[نیابت|نايب]] بگيرد. و احتياط وجوبي{{توضیح مساله|۵۶۱|

* '''آیات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستانی:''' و احتياط مستحب آن است.}} آن است که اگر جنب و حائض و نفساء نيست خودش نيز طواف کند و چون [[استحاضه|مستحاضه بدون]] به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است مي‌تواند{{توضیح مساله|۵۶۱|

* '''آیه الله بهجت:''' مستحاضه متوسطه و کثيره بدون غسل‌هايي که بر آنها واجب است نمي‌تواند وارد مسجدالحرام و [[مسجدالنبي]] شوند.

* '''آيه الله زنجانی:''' مستحاضه کثيره بدون غسل‌هايي که بر او واجب است نمي‌تواند وارد مسجدالحرام شود.

* '''آيه الله سبحانی:''' مستحاضه متوسطه و کثيره اگر وظايف خود را براي نماز انجام داده باشند مي‌توانند وارد مسجدالحرام و مسجدالنبي شوند.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' بدون به جا آوردن غسل‌هايي که بر او لازم است، بنا بر احتياط نمي‌تواند وارد مسجد شود.

* '''آيه الله مکارم:''' و مستحاضه هم نمي‌تواند داخل مسجدالحرام شود.}} وارد [[مسجدالحرام]] شود و طواف کند، بنابراين به احتياطي که در غير جنب و حائض و نفساء گفته شد بايد عمل کند، گرچه دخول مسجدالحرام نيز براي او خلاف احتياط استحبابي است.

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' بدن و لباس طواف‌کننده بايد از خون ـ و نيز از ساير نجاسات بنا بر احتياط واجب ـ پاک باشد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۶۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۲  |  احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۲|

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' خوني که از يک درهم کمتر باشد؛ و نيز خون جراحت‌ها و زخم‌ها که موجب بطلان نماز نمي‌شود، به صحت طواف نيز خللي وارد نمي‌کند. و پاک بودن جوراب و دستمال و انگشتر و مانند آنها شرط نيست.

* '''آيه الله زنجانی:''' رعايت اين احتياط، واجب نيست، به خصوص در خون قروح و جروح.

* '''آيه الله سبحانی:''' بايد بدن محرم و [[لباس احرام|جامه‌هاي احرام]] طواف‌کننده از هر نوع نجاست پاک باشد حتي از برخي از نجاساتي که در حال نماز عفو شده مانند خون کمتر از درهم نيز اجتناب کنند لکن چيز نجسي که ساتر عورت نيست مانند جوراب و دستمال کوچک حمل آنها در نماز جايز است و در حال طواف نيز بي‌اشکال است.

* '''آيه الله فاضل:''' ظاهر آن است که....}} آن است که از نجاساتي که در نماز عفو شده ـ مثل خون کمتر از درهم{{توضیح مساله|۵۶۲|* '''آیه الله زنجانی:''' از خون بدن انسان يا حيوان حلال‌گوشت، نه دماء ثلاثه يا خون حيوان حرام‌گوشت.}} و جامه‌اي که با آن نتوان{{توضیح مساله|۵۶۲|

* '''آیات عظام بهجت، تبريزي، خويی:''' طواف در جامه‌اي که با آن نتوان نماز خواند [يعني ساتر نباشد؛ مانند مثال‌هاي مذکور در متن] اگر نجس باشد مانع ندارد. و همچنين بودن چيز نجس همراه انسان در طواف مانعي ندارد.   

* '''آيه الله سيستانی:''' همراه داشتن چيز متنجس در طواف مانع ندارد.

* '''آيه الله مکارم:''' نجس بودن اين لباس‌هاي کوچک ضرري ندارد.}} نماز خواند؛ مثل عرقچين و جوراب حتي انگشتر{{توضیح مساله|۵۶۲|* '''آیه الله سبحانی:''' انگشتر صدق ثوب نمي‌کند و محمول متنجس اگر ساتر نباشد اشکال ندارد.

* '''آيه الله فاضل:''' در انگشتر و مانند آنکه ثوب صدق نمي‌کند براي صحت طواف طهارت آنها شرط نيست همچنين همراه داشتن چيز متنجس در صورت جهل به مسئله مانعي ندارد.}} نجس ـ اجتناب کند.

  | {{ارجاع مساله|۵۶۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۳  |  در خون قروح و جروح اگر تطهير آن مشقت داشته باشد لازم نيست تطهير کند.{{توضیح مساله|۵۶۳|

* '''آیه الله زنجانی:''' اگر زخم يا جراحت يا دملي است که خوب نشده است، لازم نيست براي طواف و نماز آن زخم يا دمل و قسمت‌هايي از بدن و لباس را که معمولاً از آن خون نجس مي‌شود تطهير کند و اگر خوب شده بايد بدن و لباس را تطهير کند، مگر اين کار براي او ضرر داشته يا حرجي باشد و از اينجا حکم مسئله بعد نيز روشن مي‌شود.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و احتياط آن است که هم خودش با آن حال طواف کند و هم نايب بگيرد تا براي او طواف نمايد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۶۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۴  |  در خون قروح و جروح، تا آن اندازه‌اي که مي‌شود تطهير کرد و لباس را عوض کرد، احتياط واجب{{توضیح مساله|۵۶۴|

* '''آیه الله سبحانی:''' بدن را براي طواف تطهير کند و جامه آلوده به خون را بشويد و يا عوض کند.}} آن است که تطهير کند يا جامه را عوض کند.

  | {{ارجاع مساله|۵۶۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۵  |  احتياط آن است{{توضیح مساله|۵۶۵|

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' واجب است.

* '''آيه الله زنجانی:''' رعايت اين احتياط، لازم نيست، بلکه مي‌توان بدون تأخير با تحمل مشقت، تطهير کرده طواف نمود.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر وقت طواف وسيع است بايد صبر کند تا به نحو آسان بدن را تطهير نمايد و در صورت ضيق وقت می‌تواند با همان حالت طواف نمايد.}} که اگر مي‌تواند تأخير بيندازد طواف را تا بشود بي‌مشقت تطهير کرد، تأخير بيندازد به شرطي که وقت تنگ نشود.

  | {{ارجاع مساله|۵۶۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۶  |  اگر طواف کند و بعد از آنکه از طواف فارغ شد علم پيدا کند به نجاست در حال طواف، اظهر آن است که طوافش صحيح است.

}} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۷  |  اگر شک داشته باشد که لباسش يا بدنش نجس است، مي‌تواند با آن حال طواف کند و صحيح است؛ چه بداند که پيش از اين پاک بوده يا نداند، ليکن اگر بداند که پيشتر نجس بوده و نداند که تطهير شده است، نمي‌تواند با آن حال طواف کند بلکه بايد تطهير کند و طواف کند.

}} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۸  |  اگر در بين طواف نجاستي به بدن يا لباس او عارض شود، اظهر آن است که دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و طواف را از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.{{توضیح مساله|۵۶۸|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' هرگاه نجس بودن بدن يا لباس خود را نمي‌دانسته و در اثناي طواف دانست يا آنکه پيش از فراغت از طواف، بدن يا لباسش نجس شد، اگر جامه پاکي داشته باشد همان جا جامه نجس را کنده و با جامه پاک طواف خود را تمام نمايد و چنانچه جامه پاک همراه نداشته باشد. اگر اين حادثه بعد از تمام شدن شوط چهارم بوده، طواف را قطع نموده و پس از ازاله نجاست از بدن يا لباس باقيمانده طواف را به جا آورد. و چنانچه علم به نجاست يا حدوثش پيش از تمام شدن شوط چهارم باشد، باز هم طواف را قطع و نجاست را ازاله نموده و بنا بر احتياط يک طواف کامل به قصد اعم از تمام يا اتمام به جا آورد.

* '''آية الله خامنه‌اي، آية الله سبحانی:''' اگر بدون رها کردن طواف تطهير ممکن نباشد بايد دست از طواف بردارد و جامه يا بدن را تطهير کند و فوراً برگردد و طواف را [آية الله خامنه‌اي اضافه نموده‌اند: اگر موالات به هم نخورده] از همان جا تمام کند و طواف او صحيح است.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر در بين طواف لباس يا بدنش نجس شود يا بفهمد که از پيش نجس بوده و بدون رها کردن طواف، شستن آن ممکن نباشد، طواف را رها نمايد، و اگر چهار دور طواف کرده، بعد از تطهير بدن يا لباس بقيه طواف را تمام کند و اگر به سه دور و نيم نرسيده طواف او باطل است و بايد بعد از تطهير از سر بگيرد و اگر از سه دور و نيم گذشته و چهار دور را تمام نکرده احتياط آن است که بعد از تطهير از همان جا که رها کرده طواف را تمام کند و نماز طواف را بخواند و دوباره طواف و نماز آن را به جا آورد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۶۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۶۹  |  اگر در بين طواف نجاستي در بدن يا لباس خود ببيند و احتمال بدهد که در اين حال نجاست حاصل شده، ظاهراً حکم مسئله قبل را دارد.

}} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۰  |  اگر در بين طواف علم پيدا کند که نجاست به بدن يا لباس او از اول بوده، احتياط{{توضیح مساله|۵۷۰|

* '''آیه الله زنجانی:''' بايد طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بنا بر احتياط مستحب، طواف و نماز را اعاده نيز بنمايد.

* '''آيه الله سبحانی:''' حکم اين مسئله با حکم مسئله ۵۶۸ يکسان است. البته در صورت فوت موالات احتياط مستحب حکم به اتمام و اعاده است.

* '''آيه الله سيستاني، آيه الله مکارم:''' حکم آن همان حکم مسئله ۵۶۸ است.

* '''آيه الله فاضل:''' ظاهراً طوافش صحيح است، اگرچه احتياط استحبابي آن است که....

* نظر ساير آيات عظام ذيل مسئله ۵۶۸ گذشت.}} آن است که طواف را رها کند و تطهير کند و از همان جا بقيه طواف را تمام کند و بعد از آن طواف را اعاده کند؛ خصوصاً اگر تطهير زياد طول بکشد و در اين صورت بعد از اتمام، نماز طواف را بخواند و پس از آن طواف را اعاده کند و نماز طواف را نيز اعاده کند و در اين احتياط فرقي نيست بين آنکه بعد از چهار دور علم پيدا کند يا قبل از آن، گرچه در صورت دوم احتياط شديدتر است.

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۱  |  اگر فراموش کند نجاست را و طواف کند، احتياط واجب اعاده است،{{توضیح مساله|۵۷۱|

* '''آیه الله بهجت:''' صحت طواف خالي از وجه نيست و در صورت تذکر در اثنا، تطهير مي‌کند و سپس اتمام مي‌نمايد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' طوافش صحيح است، ولي اگر نماز طواف را هم با بدن و لباس نجس خوانده بايد آن را دوباره بخواند و احتياط استحبابي آن است که در اين مسئله طواف را نيز بار ديگر به جا آورد.  

* '''آيات عظام تبريزي، خويي، زنجاني، سيستاني، فاضل:''' طوافش صحيح است.

* '''آيه الله سبحانی:''' طواف او باطل و بايد دوباره اعاده کند. وظيفه جاهل به حکم نيز مانند ناسي است.

* '''آيه الله گلپايگانی:''' اقوي اعاده طواف است.

* '''آيه الله مکارم:''' اعاده ندارد.}} و همين طور است اگر در بين طواف يادش بيايد.{{توضیح مساله|۵۷۱|

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' وظيفه همان است که ذيل مسئله ۵۶۸ گذشت.}}

چهارم ـ [[ختنه کردن]] است در حق مردان و اين شرط در زن‌ها نيست، و احتياط واجب آن است که درباره بچه‌هاي نابالغ مراعات شود.{{توضیح مساله|۵۷۱|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' احوط بلکه اظهر اين است که [[حج کودکان|بچه مميز]] که خوب و بد را تشخيص مي‌دهد، اگر شخصاً [[احرام|محرم]] شود بايد ختنه کرده باشد و اما اگر بچه مميز نباشد، اعتبار ختان در او ظاهر نيست، اگرچه اعتبارش احوط است.

* '''آيه الله خامنه‌اي، آيه الله سبحانی:''' و در اين حکم فرقي بين بالغ و غير بالغ نيست.

* '''آيه الله زنجانی:''' در صحت احرام پسر بچه مميز ختنه شرط است، بنابراين چنانچه چنين کودکي بدون ختنه احرام ببندد محرم نمي‌شود، و در صحت طواف او نيز ختنه شرط مي‌باشد، پس اگر بخواهد طواف مستحب انجام دهد بايد ختنه کرده باشد و همچنين اگر قبل از مميز شدن او را ـ مثلاً به [[عمره مفرده]] ـ محرم کرده باشند و تا زمان تميز او را طواف نداده باشند نمي‌تواند بدون ختنه طواف کند، و اگر از ختنه معذور باشد براي طواف [[نیابت|نايب]] مي‌گيرد و بنا بر احتياط مستحب خودش نيز طواف مي‌کند.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد ختنه معتبر است و اگر نباشد احتياط مستحب است.

* '''آيه الله گلپايگانی:''' واجب است.

* '''آيه الله مکارم:''' ختان در صبي شرط نيست و طواف و نماز طواف‌هاي بچه‌اي که ختنه نشده صحيح است.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۷۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۲  |  اگر بچه را که ختنه نشده وادار به احرام کنند يا او را محرم کنند، احرام او صحيح است ولي طواف او صحيح نيست.{{توضیح مساله|۵۷۲|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' در مميزي که خودش محرم شده باشد.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد.

* '''آيه الله فاضل:''' طواف طفل مميزي که ختنه نشده صحيح نيست، و از غير مميز بنا بر احتياط صحيح نيست هرچند احرام آنها صحيح است.}} پس اگر محرم به احرام حج شود، چون [[طواف نساء]] او باطل است{{توضیح مساله|۵۷۲|

* '''آیه الله سبحانی:''' تمام طواف‌هاي او اشکال دارد.}} بنا بر احوط حلال شدن زن بر او مشکل مي‌شود{{توضیح مساله|۵۷۲|

* '''آیه الله خامنه‌اي، آيه الله مکارم:''' به ذيل شرط چهارم مراجعه شود.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر مميز باشد بنا بر احتياط واجب حکم کسي را دارد که طواف را ترک کرده است مگر اينکه پس از ختنه طواف را اعاده کند.}} مگر آنکه او را ختنه کنند و طواف دهند، يا خودش بعد از ختنه شدن طواف کند، يا آنکه نايب براي او بگيرند تا طواف کند.{{توضیح مساله|۵۷۲|

* '''آیه الله سبحانی:''' اگر چنين کودکي بعدها [[عقد ازدواج|ازدواج]] کرد، نمي‌تواند با همسر خود [[آمیزش|نزديکي]] کند مگر اينکه ختنه شود و شخصاً طواف کند و يا نايب بگيرد.

* '''آيه الله سيستانی:''' فتواي ايشان در مورد کفايت نيابت در اين فرض، يافت نشد.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' گرفتن نايب در اين صورت (قبل از ختنه) مشکل است.}}

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۳  |  اگر بچه ختنه کرده به دنيا بيايد طواف او صحيح است.

* '''آیات عظام تبريزي، خامنه‌اي، خويي، سيستانی:''' بنا بر احتياط واجب ستر عورت معتبر است.}} پس اگر بدون ساترِ عورت طواف کند باطل است{{توضیح مساله|۵۷۳|

* '''آیه الله زنجانی:''' اگر مرد يا زني پوشش لازم را در حال طواف رعايت نکرد، طواف او باطل نمي‌شود هرچند احتياط مؤکد استحبابي در آن است که براي طواف واجب به آن طواف اکتفا نکند.

* '''آيه الله سبحانی:''' بلکه لازم است علاوه بر ستر عورت عريان و برهنه نيز نباشد.

* '''آيه الله مکارم:''' حتي اگر فقط ستر عورت کند و برهنه و عريان بر او صدق کند طوافش باطل است.}} و معتبر است در آن اباحه{{توضیح مساله|۵۷۳|

* '''آیه الله بهجت:''' طواف در لباس غصبي جايز نيست و در صحت آن تأمل و احتياط است؛ خصوصاً در ساتر.  

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' لباس طواف‌کننده بايد غصبي نباشد و طواف با لباس غصبي بنا بر احتياط واجب باطل است.

* '''آيه الله زنجانی:''' طواف در لباس غصبي ـ ساتر باشد يا غير ساتر ـ حرام و بنا بر احتياط باطل است و [[لباس احرام|لباسي]] را که در حال طواف واجب مي‌پوشند علاوه بر طهارت بنا بر احتياط مستحب ساير شرايط لباس نمازگزار را داشته باشد.

* '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل:''' بنا بر احتياط واجب.}}، پس با ساتر غصبي طواف صحيح نيست بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز بنا بر احتياطِ واجب،{{توضیح مساله|۵۷۳|

* '''آیه الله سبحانی:''' بايد جامه و کفش و ديگر لباس‌هاي طواف‌کننده مباح باشد بنابراين طواف در جامه و کفش غصبي باطل است.

* '''آيه الله سيستاني، آيه الله فاضل:''' اين احتياط واجب نيست.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر جامه احرام، کفش و يا لباس‌هاي ديگرِ شخصِ طواف‌کننده غصبي باشد طواف باطل است.

* '''آيه الله نوری:''' بلکه با لباس غصبي غير ساتر نيز صحيح نيست.}} و احتياط آن است که مراعات شرايط لباس نمازگزار را بنمايند.{{توضیح مساله|۵۷۳|

* '''آیه الله سبحانی:''' طواف در لباس غصبي صحيح نيست و شرايط لباس نمازگزار بايد در آن مراعات شود.}}

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۴  |  احتياط واجب آن است که مراعات [[موالات|موالات]] عرفيه را در طواف بکند{{توضیح مساله|۵۷۴|

* '''آیه الله بهجت:''' مراعات موالات عرفيه، در غير موارد عذرِ حاصل بعد از شوط چهارم، لازم است.  

* '''آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' مراعات موالات لازم است.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' بنا بر احتياط واجب، بايد ميان اجزاء طواف، موالات عرفي وجود داشته باشد، بدين معنا که ميان دورهاي طواف به اندازه‌اي فاصله نباشد که آن را از شکل طواف واحد خارج کند، البته اگر بعد از نصف طواف (سه و نيم دور)، آن را براي اقامه نماز و مانند آن قطع کند، اشکال ندارد.

* '''آيه الله زنجانی:''' به تفصيلي که ذيل مسئله ۶۱۶ به بعد مي‌آيد رعايت موالات عرفي در طواف واجب، لازم است.

* '''آيه الله سبحانی:''' هفت [[شوط]] طواف و [[سعي]] هر کدام يک عمل واحدي است که بايد آن را به صورت واحد به جا آورد از اين جهت: اولاً نبايد آنقدر طول داد که از صورت يک عمل در آيد و ثانياً هفت دور را بايد پشت سر هم انجام داد و موالات را حفظ کرد و از خواندن نماز مستحبي در اثنای اشواط و ديگر اعمال که از نظر عرف با موالات سازگار نيست خودداري نمود. لکن براي رفع خستگي استراحت کردن و نشستن و مانند اينها به اندازه‌اي که موالات به هم نخورد چه در طواف و چه در سعي اشکالي ندارد.

* '''آيه الله مکارم:''' در طواف واجب موالات لازم است و در مستحب شرط نيست.}}؛ يعني در بين دورهاي طواف آنقدر طول ندهد که از صورت يک طواف خارج شود.

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۴  | (ادامه مسئله قبل) قسم دوم، [از واجبات طواف] ـ چيزهايي است که گفته‌اند داخل در حقيقت طواف است، اگرچه بعضي از آنها نيز شرط است از براي طواف، ليکن در عمل فرقي نمي‌کند و آن هفت چيز است:

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۵  |  در ابتدا کردن به حجرالاسود، لازم نيست که تمام اجزاي بدن طواف‌کننده به تمام اجزاي حجرالاسود عبور کند،{{توضیح مساله|۵۷۵|

* '''آیات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سيستانی:''' احوط و اولي اين است که تمام بدن خود را بر تمام حجرالاسود بگذراند و براي انجام اين احتياط، کمي قبل از حجر بايستد و نيت کند که طواف را از محاذات واقعي انجام مي‌دهم و زايد بر آن، از باب مقدمه علميه است.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' و مانعي ندارد از باب احتياط اندکي زودتر وارد مسير طواف شود با اين نيت که طواف او از مقابل حجرالاسود باشد.

* '''آيه الله سبحانی:''' در محاذات کافي است که در نظر عرف دقيق بگويند عمل خود را از محاذي حجرالاسود آغاز کرده و با رسيدن به محاذي آن پايان داد. براي اين منظور هنگام کثرت جمعيت که مانع از تشخيص محاذات است، لازم است که کمي قبل از رسيدن به حجرالاسود نيت کند که طواف را از محاذات واقعي آغاز مي‌کنم و با رسيدن به آن نقطه نيز پايان مي‌دهم.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' طواف را در هر [[شوط|دور]] واجب است از حجرالاسود شروع کند و به آن ختم کند و چون تحقق اين معنا بر وجه حقيقت متعسّر و بلکه متعذّر است، در تحقق آن اکتفا مي‌شود به اينکه پيش از رسيدن به حجرالاسود نيت کند و قصد کند که ابتداي طواف در هر دور از محاذي اولين جزء حجر باشد و انتهاي آن همان موضعي که واقعاً انتهاي دور است باشد و زايد، از باب مقدمه علميه باشد. و اين نيت را در ذهن باقي بدارد تا وقتي که محاذي حَجَر شود و اين کافي خواهد بود و با همين نيت هفت دور طواف کند.

* '''آيه الله فاضل:''' آنچه که براي صحت طواف لازم است، آن است که شروع و ختم طواف نزد عرف از حَجَر و محاذي حَجَر باشد و مي‌تواند براي يقين به حصول اين معنا از باب مقدمه علميه کمي قبل از حجر نيت کند و در پايان کمي پس از حجر ختم کند.

* '''آيه الله مکارم:''' دقت در محاذي بودنِ اجزاي بدن با اجزاي حجرالاسود لازم نيست همين اندازه که عرفاً محاذات صدق کند کافي است.}} بلکه واجب آن است که انسان از حجرالاسود، هر جاي آن باشد شروع کند و به همان جا ختم کند.

  | {{ارجاع مساله|۵۷۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۶  |  آنچه واجب است آن است که در عرف گفته شود: از حجرالاسود شروع به طواف کرد، و ختم کرد به حجرالاسود؛ چه از ابتداي آن شروع کند، چه از وسطش، چه از آخرش.

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۷  |  از هر جاي [[حجرالاسود]] که شروع کرد، بايد در دور هفتم به همان جا ختم کند، پس اگر از اولش شروع کرد بايد به اولش ختم شود و همچنين اگر از وسط يا آخر شروع کرد بايد به همان جا ختم شود.{{توضیح مساله|۵۷۷|

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' و البته مي‌تواند اندکي بيش از اين مقدار با نيت احتياط طي نمايد تا يقين حاصل کند که در همان نقطه آغاز طواف را پايان داده است.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' ولي اقوي شروع به طواف است از جزء اول حَجَر.

* '''آيه الله مکارم:''' اين دقت‌ها لازم نيست و محاذات عرفيه با حجرالاسود کافي است.

* نظر ساير آيات عظام در مسئله ۵۷۵ گذشت.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۷۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۸  |  در طواف بايد به همان‌ طوري که همه مسلمين طواف مي‌کنند، از محاذات «حجرالاسود»، بدون دقت‌هاي صاحبان وسوسه شروع کنند، و در دورهاي ديگر، بدون توقف دور بزنند{{توضیح مساله|۵۷۸|

* '''آیه الله خامنه‌ای:''' يعني لازم نيست که در هر دور مقابل حجرالاسود بايستد.

* '''آيه الله زنجاني، آيه الله مکارم:''' يعني توقف لازم نيست.}} تا هفت دور تمام شود.

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۹  |  گاهي ديده مي‌شود که اشخاص نادان در هر دوري که مي‌زنند، مي‌ايستند و عقب و جلو مي‌روند که محاذات را درست کنند و اين موجب اشکال است و گاهي حرام است.

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۷۹  |  (ادامه مسئله قبل) دوم ـ ختم نمودن هر دوري است به [[حجرالاسود]] و اين حاصل مي‌شود به اينکه بدون توقف هفت دور را ختم کند و در دور هفتم به همان جا که شروع کرده  

* '''آیه الله بهجت:''' و اين از حيث مطاف کافي است و از حيث طائف در ابتدا کافي است محاذاتِ معظمِ بدنِ شخص، و تمام بدن محاذات آن احوط است و همچنين در ختم محاذات معظم بدن يا تمام بدن با بعضي از حجر، با رعايت وصول به موضع ابتدا موافق احتياط است.

* '''آيه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' و در شوط آخر احتياطاً قدري از حجر بگذرد و زيادي را مقدمه علميه محسوب دارد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله ۵۷۷ مراجعه شود.

* '''آيه الله سبحانی:''' لازم است که کمي قبل از رسيدن به حجرالاسود نيت کند که طواف را از محاذات واقعي حجر آغاز مي‌کنم و با رسيدن به آن نقطه پايان مي‌دهم، بنابراين دقت‌هاي صاحبان وسوسه در پيدا کردن محاذات و توقف و عقب و جلو رفتن جهت احراز محاذات لازم نيست و گاهي چه بسا موجب اشکال در طواف هم مي‌شود.}} و لازم نيست در هر دوري بايستد و باز شروع کند و کارهاي جهال را نبايد بکنند.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۰  |  لازم نيست در تمامِ حالاتِ طواف، خانه را حقيقتاً به شانه چپ قرار دهد، بلکه اگر در موقع دور زدن به [[حجر اسماعیل|حِجر اسماعيل]] خانه از طرف چپ قدري خارج شود مانع ندارد، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود، ليکن دور زدن به نحو متعارف باشد اشکال ندارد.{{توضیح مساله|۵۸۰|

* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' خانه خدا در جميع احوالِ طواف، بايد در طرف چپ قرار گيرد. پس اگر مقداري اين چنين نبود، آن مقدار، از طواف شمرده نمي‌شود. آيه الله تبريزى در ادامه مي‌فرمايند: و ميزان در قرار دادن کعبه در طرف چپ، صدق عرفي است و بهتر اين است که دقت شود به خصوص در دو دهانه حجر اسماعيل و در [[ارکان کعبه|نبش‌هاي خانه خدا]] که در اينجاها بايد مواظب بود که به چپ يا راست منحرف نگردد.

* '''آيه الله زنجانی:''' در حال طواف، لازم نيست روي طواف‌کننده به طرف جلو و شانه چپ او به سمت خانه کعبه باشد، بنابراين طواف‌کننده مي‌تواند درحالي‌که رويش به سوي کعبه است طواف کند، بلکه اگر همان مسير طواف را عقب عقب برود يا گاهي پشت او به کعبه شود طوافش صحيح است ولي بايد در هر حال از [[حجرالاسود]] به سمت در خانه طواف نمايد؛ پس اگر [[حج کودکان|کودک]] يا ناتواني را که طواف مي‌دهند در همان مسير طواف دهند کافي است، هرچند شانه راستش به طرف کعبه باشد.

* '''آيه الله سبحانی:''' چنين حالتي که لازمه طبيعت طواف است اشکالي ندارد فقط بايد مواظب باشد پشت به کعبه يا رو به کعبه نشود.

* '''آيه الله سيستانی:''' خانه بايد در همه حالات طواف در طرف چپ باشد، پس اگر رو به آن کند براي بوسيدن و مانند آن يا فشار جمعيت او را ناچار به پشت کردن يا رو کردن به آن کند، آن مقدار از طواف شمرده نمي‌شود ولي معيار صدق عرفي است و لازم نيست در دو دهانه حجر اسماعيل و در نبش‌هاي خانه بدن را منحرف سازد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۸۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۱  |  اگر در موقع رسيدن به [[ارکان کعبه|گوشه‌هاي خانه]]، شانه از محاذات کعبه خارج شود هيچ اشکالي ندارد، اگر به طور متعارف دور زند، حتي اگر خانه متمايل به پشت شود.{{توضیح مساله|۵۸۱|

* نظر آيات عظام، در مسئله قبل گذشت.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۸۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۲  |  گاهي ديده مي‌شود که بعضي از نادانان، براي احتياط، ديگري را وادار مي‌کنند که او را طواف دهد و خود طواف‌کننده اختيار را از خود سلب مي‌کند و به دست ديگري مي‌دهد و تکيه به دست او مي‌دهد و او را، آن شخص ديگر با فشار دور مي‌دهد، اين طواف باطل است{{توضیح مساله|۵۸۲|

* '''آیه الله بهجت:''' باطل نيست.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر با اختيار خود مي‌رود ولي در اثر فشار جمعيت ممکن است گاهي به جلو يا به اين طرف و آن طرف برود مانعي ندارد ولي اگر ديگري او را ببرد به طوري که اراده از او سلب گردد اشکال دارد.

* '''آيه الله زنجانی:''' اگر با اراده خودش قدم برمي‌دارد طوافش صحيح است.

* '''آيه الله سبحانی:''' طواف‌کننده مي‌تواند با تکيه دادن به ديگري طواف کند، مشروط به اينکه قصدش سلب اراده از خود نباشد و قصد طواف را براي خود حفظ کند.

* '''آيه الله مکارم:''' اين طواف باطل نيست. و در بسياري از مواقع ازدحام طواف ظاهراً اختيار سلب مي‌شود و چون از اول مختاراً اين راه را انتخاب مي‌کند منافات با اختيار ندارد، اما کارهاي افراد نادان بسيار بد و زننده است.}} و اگر [[طواف نساء]] را اين ‌طور به جا آورد، زن‌ها يا مردها بر او حرام خواهند بود.

  | {{ارجاع مساله|۵۸۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۳  |  احتياط به اينکه خانه در تمام حالاتِ طواف، حقيقتاً به طرف چپ باشد، گرچه خيلي ضعيف است و قابل اعتنا نيست و بايد اشخاص جاهل و اهل وسوسه از آن احتراز کنند و به همان ترتيب که ساير مسلمين دور مي‌زنند بزنند، لکن اگر شخص عاقل عالمي بخواهد احتياط کند و قدري شانه را چپ کند، در موقع رسيدن به [[حجر اسماعيل]] يا [[ارکان کعبه]] به طوري که خلاف متعارف{{توضیح مساله|۵۸۳|

* '''آیه الله فاضل:''' و خلاف [[تقيه]] نباشد و موجب...}} و موجب انگشت‌نمايي نشود مانع ندارد.{{توضیح مساله|۵۸۳|

* '''آیه الله فاضل:''' احتياط در ترک آن است.

آيه الله مکارم:''' بهتر است به جاي اين‌گونه کارهاي غير متعارف، مانند همه مسلمين طواف کند و حضور قلب داشته باشد و با خداوند راز و نياز کند.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۸۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۴  |  اگر به واسطه مزاحمتِ طواف‌کنندگان، مقداري از دور زدن به خلاف متعارف شد؛ مثل آنکه روي طواف‌کننده به کعبه واقع شد يا پشتش واقع شد و يا عقب‌عقب طواف کرد بايد آن مقدار را جبران کند و از سر بگيرد.{{توضیح مساله|۵۸۴|

* '''آیه الله زنجانی:''' چنانچه ذيل مسئله ۵۸۰ گفته شد، طواف در تمام اين صورت‌ها صحيح است.

* '''آيه الله سبحانی:''' چون بازگشت به عقب ممکن نيست، بقيه [[شوط]] را بدون [[نيت]] برود تا نقطه‌اي برسد که طواف او آسيب ديده و يا محاذي آن برسد و از آنجا شوط را تکميل کند و اگر آن نقطه و يا محاذي را به دقت به ياد ندارد، بدون نيت به حرکت ادامه دهد و يک بار ديگر از حجرالاسود اين شوط را تکرار کند به قصد اينکه هر مقدار قبلاً پيموده را تکميل کند و تا رسيدن به آن نقطه جزء طواف نباشد.

* '''آيه الله سيستانی:''' و اگر نتواند در اثر ازدحام برگردد و جبران کند مي‌تواند تا حجرالاسود بدون قصد طواف برود و از آنجا شوط را کاملاً اعاده نمايد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۸۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۵  |  اگر به واسطه کثرت جمعيت، انسان را بدون اختيار خود بردند و دور دادند کفايت نمي‌کند{{توضیح مساله|۵۸۵|

* '''آیه الله بهجت:''' البته با ملاحظه اينکه بردن غير از سلب اختيار است.

* '''آيه الله تبريزى:''' مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مادامي که ساير شرايط موجود باشد.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله ۵۸۲ مراجعه شود.

* '''آيه الله زنجانی:''' اگر با اراده خودش قدم برمي‌دارد طوافش صحيح است در غير اين صورت مثلاً اگر او را از جا بلند کرده به جلو بردند بايد آن مقدار را تدارک کند.

* '''آيه الله سبحانی:''' مجرد بردن جمعيت موجب بطلان نمي‌شود مشروط بر اينکه نيت کند که خود را در ميان جمعيت قرار مي‌دهم که طواف کنم و آنچه را بر اثر فشار به جاي مي‌آورم جزء طواف باشد.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر به طور کلي اختيار از او سلب شده باشد و در اين صورت اگر بتواند آن مقدار را جبران نمايد و اگر نتوانست همان‌گونه که در مسئله قبل گفته شد عمل کند و شوط را از سر بگيرد.

* '''آيه الله مکارم:''' هرگاه با توجه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شود و او را ببرند ضرري ندارد.}} و بايد آن دور را از سر بگيرد، اگرچه خانه هم طرف چپ او بوده.

  | {{ارجاع مساله|۵۸۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۶  |  در طواف کردن هر طور برود مانع ندارد، مي‌تواند آهسته برود و مي‌تواند تند برود و مي‌تواند بدود و مي‌تواند سواره طواف کند يا با دوچرخه طواف کند.{{توضیح مساله|۵۸۶|

* '''آیه الله زنجانی:''' لکن در اين صورت تا مي‌تواند بايد خود طواف‌کننده اين وسايل را حرکت بدهد و کسي که پياده طواف مي‌کند در حال اختيار بايد ايستاده طواف کند.}} ليکن بهتر آن است که به طور ميانه‌روي برود.

 

| {{ارجاع مساله|۵۸۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۶  | چهارم ـ داخل کردن [[حجر اسماعیل|حِجر اسماعيل(ع)]] است در طواف؛ و حجر اسماعيل محلي است که متصل به خانه کعبه است و بايد طواف‌کننده دور حجر اسماعيل نيز بگردد.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۷  |  اگر دور حجر اسماعيل نگرديد و [در تمام دورها] از داخل آن طواف کرد، طوافش باطل است و بايد اعاده کند.

}} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۸  |  اگر عمداً اين کار را بکند حکم ابطال عمدي طواف را دارد که گذشت.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۸۹  |  اگر سهواً اين کار را بکند حکم ابطال سهوي را دارد.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۰  |  اگر در بعضي از دورها حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرد احتياط واجب آن است که آن دور را از سر بگيرد{{توضیح مساله|۵۹۰|

* '''آیه الله بهجت:''' بايد آن دور اعاده شود در صورتي که در ابتداي طواف، نيت طواف بر بيت محض نکرده باشد والاّ اعاده اصل طواف موافق احتياط است؛ اگرچه عملاً در يک [[شوط]] اختصار نمايد.  

* '''آيات عظام تبريزي، خويي، سيستانی:''' بايد آن دور اعاده شود.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' اگر از داخل حِجر اسماعيل طواف کند و يا از روي ديوار آن بگذرد، طوافش باطل است و بايد آن را اعاده کند، و اگر در يکي از دورهاي طواف از داخل حجر بگذرد، فقط همان دور باطل است.  

* '''آيات عظام زنجاني، صافي، گلپايگانی:''' بايد آن دور را اعاده نمايد و احوط اعاده کل طواف است بعد از اتمام آن.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر سهواً و يا از روي جهل به حکم شرعي برخي از دورها را از داخل حجر اسماعيل انجام دهد دو صورت دارد: الف) اگر در همان اثناي طواف متوجه شد بايد شوط و يا اشواطي را که به طور غير صحيح انجام داده تصحيح کند و يا اعاده نمايد تصحيح نسبت به اولين دوري که وارد حجر شده و اعاده نسبت به دورهاي بعدي و شيوه تصحيح در ذيل مسئله ۵۸۵ بيان شد؛ ب) اگر پس از پايان يافتن عمل طواف متوجه شود در صورتي که ورود به حجر در شوط هفتم رخ داده باشد شيوه تدارک به همان نحو است که گفته شد و اگر شوط آخر درست انجام شد و شوط‌هاي قبلي اشتباه انجام شده در اين صورت نماز طواف را بخواند و با صدق به هم خوردن [[موالات]] عرفي طواف ديگري به نيت اعم از اتمام (تصحيح) و اعاده انجام دهد و نماز طواف را به جا آورد.

* '''آيه الله فاضل:''' اظهر اين است که آن شوط را اعاده نمايد.

* '''آيه الله مکارم:''' فقط آن دور باطل مي‌شود و چون برگشتن غالباً مشکل است مي‌تواند همراه جمعيت برود و نزد [[حجرالاسود]] نيت کند و ادامه بدهد.

* '''آيه الله نوری:''' آن مقدار از شوط را که حجر اسماعيل را داخل در دور زدن نکرده است اعاده کند، چنان‌که اگر کسي از روي ديوار حجر اسماعيل رفته باشد بايد شوط را اعاده نمايد.}} و اعاده کند طواف را، اگرچه ظاهر آن است که اعاده طواف لازم نيست.

  | {{ارجاع مساله|۵۹۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۱  |  اگر کسي در بعضي از دورها، از روي ديوار حجر اسماعيل برود، احتياط آن است که به دستور مسئله قبل عمل کند{{توضیح مساله|۵۹۱|

* '''آیه الله زنجانی:''' طواف کند بايد احتياطاً آن دور را از سر بگيرد و بعد از اتمام طواف و خواندن [[نماز طواف|نماز]]، طواف و نماز آن را اعاده کند.}} و در اين فرض نيز به احتياط واجب کفايت نمي‌کند تمام کردن دور را از آنجايي که از روي ديوار رفته است.{{توضیح مساله|۵۹۱|

* '''آیه الله بهجت:''' اعاده همان جزء از طواف، که به بالا رفتن بر ديوار حجر باطل شده است، لازم مي‌باشد.

* '''آيه الله سبحانی:''' در حکم رفتن در حجر است، بالا رفتن بر ديوار حجر، بنا بر احتياط.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود.

* '''آيه الله مکارم:''' اگر همان مقدار را اعاده کند کافي است.}}

=== طواف بین کعبه و مقام ابراهیم ===

{{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۱  | (ادامه مسئله قبلی) پنجم ـ بودن طواف است بين خانه [[کعبه]] و [[مقام ابراهیم(ع)|مقام حضرت ابراهيم(ع)]] از همه اطراف.{{توضیح مساله|۵۹۱|

* '''آیه الله بهجت:''' ليکن ظاهر اين است که طواف در دورتر از اين مسافت ـ بيست و شش ذراع و نيم ـ نيز کافي باشد براي کساني ‌که در اين مسافت نتوانند طواف‌کنند يا طواف در آن بر آنها مشقت داشته باشد و مراعات احتياط با قدرت و تمکن متعين است و با تحري اوقات خلوت نسبي و عدم تمکن از طواف در حد لازم، اقرب جواز طواف از اقرب به حد است با رعايت اختلاف اطراف در مانع.

* '''آيه الله تبريزى:''' در صورت امکان بنا بر احتياط طواف بايد در محدوده فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم باشد ولي در موارد ازدحام طواف در خارج اين محدوده هم کافي است.

* '''آيه الله خامنه‌ای:''' بنا بر مشهور، طواف بايد در فاصله ميان کعبه و مقام ابراهيم و در جهت‌هاي ديگر نيز در همين فاصله انجام شود، اما اقوي آن است که طواف کردن در اين فاصله شرط نيست و مي‌تواند در خارج از اين فاصله و در ساير بخش‌هاي [[مسجدالحرام]] نيز طواف را به جا آورد، به ويژه هنگامي که ازدحام شديد مانع از طواف در آن فاصله باشد، البته بهتر آن است که در صورت عدم ازدحام، در فاصله مذکور طواف کند.

* '''آيه الله خويی:''' و ليکن ظاهر اين است که طواف در دورتر از اين مسافت بيست و شش ذراع و نيم نيز کافي باشد؛ خصوصاً براي کساني ‌که در اين مسافت نتوانند طواف کنند يا طواف در آن بر آنها مشقت داشته باشد و مراعات احتياط با قدرت و تمکن بهتر است و از اين مسئله حکم چهار مسئله بعد هم معلوم مي‌شود.  

* '''آيه الله زنجانی:''' يعني در همه اطراف کعبه، مقدار محلّي که در شرايط عادي مي‌توان در آن طواف کرد، همين مقدار است؛ بنابراين در سمت ديوار [[حجر اسماعیل|حجر]]، محدوده طواف از بيرون ديوار حجر محاسبه مي‌گردد نه از خانه کعبه، و کسي که نمي‌تواند و يا براي او مشقت شديد دارد که در محدوده، طواف کند، [[نیابت|نايب]] مي‌گيرد و اگر از آن هم معذور است مي‌تواند در فاصله دورتر طواف کند و رعايت الاقرب فالاقرب لازم نيست؛ ولي در ايامي از سال ـ مانند [[موسم حج|ايام شلوغ حج]] و [[ماه رمضان]] ـ که محدوده مقام با ازدحام جمعيت روبه‌روست و طواف کردن در اين محدوده، در شب و روز براي معمول مردم، مشقت شديد دارد، طواف در فاصله دورتر صحيح است، هرچند براي شخص او طواف کردن در محدوده، مشقت نداشته باشد و فرقي بين طواف [[عمره]] و [[حج]]، و يا طواف واجب و مستحب نيست و احکام چند مسئله بعد، مربوط به شرايط عادي است که محدوده طواف، توسعه ندارد.

* '''آيه الله سبحانی:''' يعني در شعاع تقريباً ۱۲ متر.

* '''آيه الله سيستانی:''' ولي بعيد نيست که در بيش از مقدار ذکر شده هم ـ هرچند که کراهت دارد ـ طواف جايز باشد؛ خصوصاً براي کسي که در فاصله ذکر شده توانايي طواف را ندارد يا موجب حرج و مشقت زياد براي او مي‌شود و در صورت توانايي رعايت احتياط اولي است و از اين جا حکم مسائل بعد نيز روشن مي‌شود.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' با عدم تمکن از طواف در محدوده به خاطر ازدحام، طواف از پشت [[مقام ابراهیم|مقام]] به شرط اتصال به جمعيت طواف‌کننده کافي است.

* '''آيه الله فاضل:''' ولي چنانچه ضرورت عرفي اقتضا کند، طواف در خارج از محدوده، با رعايت الأقرب فالأقرب صحيح است.

* '''آيه الله مکارم:''' رعايت اين شرط لازم نيست ولي بهتر است.

* '''آيه الله نوری:''' اقوي اين است که در طواف، همين قدر که «طواف دور خانه خدا» صدق کند کافي است و مراعات اينکه طواف بين خانه خدا و مقام ابراهيم است لازم نيست و مستحب است.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۹۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۲  |  مراد از اينکه: طواف بين کعبه و [[مقام ابراهیم|مقام]] باشد، آن است که ملاحظه شود مسافتي را که ميان خانه و مقام ابراهيم است و در همه اطراف خانه کعبه، طواف‌کننده از آن مقدار دورتر نباشد از خانه کعبه (و ما بين مقام و خانه چنانچه گفته‌اند تقريباً بيست و شش ذراع و نصف است) پس در همه اطراف بايد همين قدر بيشتر دور نباشد.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۳  |  اگر شخص از پشت مقام ابراهيم طواف کند{{توضیح مساله|۵۹۳|

* '''آیه الله زنجانی:''' يعني تمام اشواط طواف را پشت مقام ابراهيم طواف کند.}} که مقام ابراهيم هم داخل در طوافش شود طوافش باطل است و بايد اعاده کند.{{توضیح مساله|۵۹۳|

* نظر آيات عظام در ذيل مسئله قبل گذشت.

* '''آيه الله تبريزى:''' اگر ازدحام بوده و طواف در فاصله بين کعبه و مقام ابراهيم ميسور نبود، طوافي که انجام داده صحيح است و اعاده ندارد.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر به جهت ازدحام، طواف در فاصله ياد شده موجب حرج و مشقت باشد، طواف در خارج محدوده با ملاحظه الاقرب فالاقرب صحيح است و صبر کردن تا اينکه مطاف خلوت شود لازم نيست هرچند موافق احتياط است.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۹۳}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۴  |  اگر بعضي از دورها را از پشت مقام طواف کند بايد آن دور را با اعاده همان جزء تمام کند{{توضیح مساله|۵۹۴|

* '''آیه الله زنجانی:''' آن مقدار که از مطاف خارج بوده و بعد از آن تا در [[شوط]] بعد به همان مکاني که از مطاف خارج شده برسد، باطل است، بنابراين اگر اين اشکال در شوط هفتم پيش آمده بايد از جايي که از مطاف خارج شده تا [[حجرالاسود]] را اعاده کند و اگر در يکي از اشواط قبل رخ داده بايد يک دور کامل ديگر بزند تا طوافش تکميل شود؛ و در هر حال، اعاده همان جزء کفايت نمي‌کند.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر طواف‌کننده بدون عذر از پشت مقام ابراهيم طواف کرد، طواف او باطل است و اگر بعضي دورها را از آنجا عبور کرد، اگر محل تصحيح در اثنا باقي است بايد در همان دور تصحيح نمايد و اگر محل آن گذشته ، بايد بعد از خواندن نماز طواف باطل شده و فوت [[موالات]]، طواف خود را از سرگيرد و اگر اعمال مترتبه را نيز انجام داده، آنها را نيز بياورد.}} و احوط آن است که طواف را هم اعاده کند اگرچه ظاهراً اعاده لازم نباشد، بلکه بعيد نيست کفايت اعاده همان جزء.

  | {{ارجاع مساله|۵۹۴}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۵  |  چون در طرف [[حجر اسماعيل]] محل طواف تنگ مي‌شود{{توضیح مساله|۵۹۵|

* '''آیات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' در طرف حجر فاصله از ديوار حجر محاسبه مي‌شود.}}، زيرا که مقدار حِجْر از آن کاسته مي‌شود و چنانچه گفته‌اند تقريباً شش ذراع و نيم براي محل طواف باقي مي‌ماند بايد در طواف از آن جانب بيشتر از شش ذراع و نيم دور نشود.

  | {{ارجاع مساله|۵۹۵}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۶  |  اگر از جانب حجر اسماعيل بيشتر از شش ذراع و نيم{{توضیح مساله|۵۹۶|* '''آیات عظام زنجاني، سبحاني، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' به ذيل مسئله ۵۹۵ مراجعه شود.}} در دور زدن دور شد اظهر آن است که آن جزء را اعاده کند و از مطاف دور بزند.

ششم ـ خروج طواف‌کننده است از خانه و آنچه از آن محسوب است.

  | {{ارجاع مساله|۵۹۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۷  |  در اطراف ديوار خانه، يک پيش آمدگي است که آن را «شاذروان» گويند و آن جزو خانه کعبه است و طواف‌کننده بايد آن را هم داخل قرار دهد.{{توضیح مساله|۵۹۷|* '''آیه الله زنجانی:''' به اين معني که اگر از روي شاذروان طواف کند، آن مقدار از طوافش باطل است، و بايد مطابق ذيل مسئله ۵۹۴ طوافش را تکميل کند و همچنين است حکم مسئله بعد.}}

  | {{ارجاع مساله|۵۹۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۸  |  اگر کسي در بعضي از احوال به واسطه کثرت جمعيت يا غير آن بالاي شاذروان برود و دور بزند آن مقدار که دور زده باطل است{{توضیح مساله|۵۹۸|* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' و احتياط اين است که آن مقدار را تدارک نموده و طواف خود را تمام، سپس طواف را اعاده نمايد.

* '''آيه الله سبحانی:''' بايد آن مقدار را اعاده کند و چه بهتر که پس از اتمام طواف و خواندن نماز آن را نيز

اعاده نمايد.

* '''آيه الله صافی:''' حکم راه رفتن روي ديوار حجر را دارد که حکم آن گذشت.

 

| {{ارجاع مساله|۵۹۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۵۹۹  |  دست به ديوار خانه کعبه گذاشتن، در آنجايي که شاذروان است جايز است و به طواف ضرر نمي‌رساند،{{توضیح مساله|۵۹۹|* '''آیه الله بهجت، آيه الله سبحانی:''' احوط آن است که در اثناي طواف دست خود را دراز نکند از طرف شاذروان به ديوار خانه به جهت استلام ارکان يا غير آن و همچنين دست بر روي ديوار حجر نگذارد و اگر بخشي از شوط را با همين حالت انجام دهد به احتياط واجب آن مقدار را اعاده کند و چون عقب رفتن مشکل است راه خود را به حجرالاسود ادامه دهد و از آنجا شوط را آغاز کند، هر مقدار را که قبلا صحيح انجام داده بدون نيت طواف برود بقيه را به قصد تکميل شوط ناتمام به جا آورد. 

 

 

 

| {{ارجاع مساله|۵۹۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۰  | در حال طواف، دست گذاشتن روي ديوار حجر اسماعيل۷ جايز است{{توضیح مساله|۶۰۰|* '''آیه الله بهجت، آيه الله سبحانی:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود.

 

 

 

هفتم ـ آنکه هفت شوط يعني هفت دفعه دور بزند نه کمتر و نه زيادتر.

 

  | {{ارجاع مساله|۶۰۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۱  |  اگر از روي عمد، طواف‌کننده از اول قصد کند کمتر از هفت دور به جا آورد و يا بيشتر به جا آورد، طوافش باطل است{{توضیح مساله|۶۰۱|* '''آیه الله تبريزى:''' بنا بر احتياط اصل طواف باطل است.

 

* '''آيه الله خويی:''' با فرض تحقق قصد قربت طواف او صحيح است.

 

* '''آيه الله گلپايگانی:''' بنا بر احتياط در هر حال طوافش باطل است.}} اگرچه به هفت دور تمام کند و احتياط واجب آن است که اگر از روي ندانستن حکم بلکه از روي سهو و غفلت باشد طواف را اعاده کند.{{توضیح مساله|۶۰۱|* '''آیه الله بهجت، آيه الله زنجانی:''' اشکال ندارد اگر به هفت دور تمام کند.

 

* '''آيات عظام تبريزي، سيستاني، فاضل:''' در صورت ندانستن مسئله و در صورت سهو و غفلت، چنانچه به هفت دور تمام کند، اعاده طواف لازم نيست گرچه احتياط مستحب اعاده آن است.

 

* '''آيه الله خويی:''' متعرض اين مسئله نشده‌‌اند.

 

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر از روي سهو و غفلت و يا عدم آگاهي از حکم شرع با چنين قصدي وارد طواف شود اگر در دور هفتم ختم کند طواف او صحيح است و اگر در کمتر از هفت دور طواف کند و تا موالات به هم نخورده متوجه شود و آن را تکميل کند طواف او نيز صحيح است والاّ احتياطاً طواف قبل را تکميل کند و نماز آن را بخواند سپس طواف و نماز را اعاده کند و مي‌تواند يک طواف به نيت اعم از اتمام و تمام به جا آورد و بعيد نيست که در صورت فوت موالات اعاده مطلقاً کافي باشد و اگر در بالاتر از هفت شوط به پايان برساند طواف او نيز صحيح است و مضر نيست مشروط بر اينکه از نخست تصميم به اطاعت امر الهي داشته باشد و تصور مي‌کرد که کاهش و افزايش مضر نيست.}}

 

 

* '''آيه الله سبحانی:''' طواف او باطل است.

 

 

 

 

  | {{ارجاع مساله|۶۰۲}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۳  |  اگر از اول قصد کند که هشت دور به جا آورد، ليکن قصدش آن باشد که هفت دور آن طواف واجب باشد و يک دور قدم زدن دور خانه براي تبرک يا مقصد ديگر باشد طواف او صحيح است.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۴  |  اگر گمان کند که يک دور نيز مستحب است همان‌ طور که هفت دور مستحب است و قصد کند که هفت دور واجب را بياورد و يک دور مستحب هم دنبال آن بياورد طواف او صحيح است.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۵  |  اگر بعد از طواف واجب که هفت دور است به خيال آنکه يک دور نيز مستحبي جداگانه است هشت دور به جا آورد طوافش صحيح است.

}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۶  |  اگر کم کند از طواف واجب، چه يک دور يا کمتر يا بيشتر از يک دور از روي عمد، واجب است آن را اتمام کند{{توضیح مساله|۶۰۶|* '''آیه الله تبريزى، آيه الله خويی:''' هرگاه طواف‌کننده پيش از تجاوز از نصف طواف، بدون عذر از مطاف خارج شود، اگر موالات عرفيه از او فوت شود طوافش باطل و اعاده‌اش لازم است و چنانچه موالات فوت نشود يا خروجش بعد از تجاوز نصف باشد، احتياط اين است که آن طواف را تمام نموده سپس اعاده کند.

* '''آيه الله زنجاني، آيه الله صافی: اگر به قصد هفت شوط، مشغول طواف واجب شود و آن را ناقص بگذارد بايد قبل از فوت موالات، آن را اتمام کند و اگر نکند طوافش باطل مي‌شود.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر موالات به هم نخورده آن را تمام کند و اگر موالات به هم خورده است طواف را تمام کند و نماز به جا آورد سپس طواف را از سر بگيرد و نماز آن را نيز بخواند و اگر هيچ‌کدام را انجام ندهد بسان کسي خواهد بود که عمداً طواف را که رکن است را ترک کرده باشد.

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر طواف‌کننده در طواف واجب بي‌دليل طواف خود را قطع کرد به اين معني که از مطاف خارج شود و مشغول به کاري شود که عرفاً صدق کند طوافش را قطع کرده است پس اگر قبل از تمام نمودن شوط چهارم باشد، طواف باطل است و بايد آن را دوباره انجام دهد و اگر بعد از آن باشد، احتياط واجب اين است که آن را تمام کند و دوباره انجام دهد. مگر اينکه فوت موالات شود که مي‌تواند از سر بگيرد.

آيه الله مکارم:''' اگر قبل از فوت موالات اتمام کند صحيح است.}} و اگر نکند حکمش حکم کسي است که طواف را عمداً ترک کرده ـ که در مسائل فصل چهارم گذشت ـ به احتياط واجب{{توضیح مساله|۶۰۶|* '''آیات عظام بهجت، تبريزي، خويي، زنجاني، سبحاني، سيستاني، نوری:''' بلکه بنا بر اظهر.}} و حکم جاهل به مسئله حکم عالم است.{{توضیح مساله|۶۰۶|* '''آیه الله زنجاني، آيه الله سبحانی:''' جهل به مسئله، حکم سهو را دارد، که حکم آن در مسئله ۶۰۸ خواهد آمد.}}

  | {{ارجاع مساله|۶۰۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۷ |  اگر بعد از کم کردن از طواف کارهاي بسياري کند{{توضیح مساله|۶۰۷|* '''آیه الله زنجاني، آيه الله مکارم:''' يا فاصله زيادي بدهد.}} که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که مي‌آيد.

  | {{ارجاع مساله|۶۰۷}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۸ |  اگر سهواً{{توضیح مساله|۶۰۸|* '''آیه الله بهجت:''' اگر سهواً از طواف کم کرده پس تمام کردن آن در صورت تجاوز از نصف؛ يعني با تمام شدن چهار شوط علي الأحوط، و از سرگرفتن آن در صورت عدم، خالي از وجه نيست.  

آيه الله تبريزى:''' نظرشان عيناً مانند آيه الله خويي در حکم ذيل است، الاّ اينکه معظم‌لّه در مقدار فراموش شده که اگر بيش از يک و کمتر از چهار باشد به جاي عبارت:''' «بايستي برگشته» مي‌فرمايند: بنا بر احتياط بايستي برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و پس از به جا آوردن، کمبود طواف را اعاده نمايد و همچنين اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است. 

 آيه الله خويی:''' هرگاه مقداري از طواف را سهواً کم کند، اگر پيش از فوت موالات يادش آمد و از مطاف بيرون نرفته باشد کمبود را به جا آورد و طوافش صحيح خواهد بود و چنانچه پس از فوت موالات يا بيرون رفتن از مطاف يادش بيايد و مقدار فراموش شده يک شوط باشد يک شوط را به جا آورد و طوافش صحيح است و چنانچه شخصاً نتواند کمبود را انجام دهد، بايد ديگري را نايب بگيرد که آن شوط را به جا آورد و چنانچه مقدار فراموش شده بيش از يک و کمتر از چهار شوط باشد بايستي برگشته و کمبود را شخصاً به جا آورد و بهتر اين است که پس از به جا آوردن کمبود طواف را اعاده نمايد و اگر مقدار فراموش شده چهار يا بيش از چهار شوط باشد احوط اتمام سپس اعاده است.

* '''آيه الله سبحانی:''' اگر از روي غفلت و فراموشي کمتر از هفت مرتبه کعبه را دور بزند اگر پيش از آنکه موالات به هم بخورد به‌ خاطر بياورد بايد باقيمانده را به جا آورد و اگر پس از به هم خوردن موالات توجه کند هرگاه آنچه آورده کمتر از سه و نيم شوط باشد طواف را از سر بگيرد و اگر بيش از آن باشد باقيمانده را به جا آورد و بهتر است علاوه بر آن طواف و نماز آن را اعاده کند.  

آيه الله سيستانی:''' در صورتي که از روي اشتباه يا فراموشي، بعضي از شوط‌هاي طواف يا قسمتي از يک شوط را انجام نداده باشد، پس اگر پيش از فوت موالات عرفي به يادش آمد، باقيمانده آن را به جا آورد و طواف صحيح است و اگر پس از آن باشد، در صورتي که مقدار فراموش شده، يک يا دو يا سه شوط باشد، آن را به جا آورد و طواف باز هم صحيح است... و در صورتي که مقدار فراموش شده بيش از سه شوط باشد، بنا بر احتياط واجب باقيمانده را به جا آورد و طواف را اعاده کند.

* '''آيه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' اگر چهار دور تمام شده باشد لازم است طواف را تمام کند و اگر کمتر از نصف باشد اعاده نمايد و در فاصله بين ۵/۳ تا چهار دور احتياط در تکميل اشواط و اعاده است.}} از طواف کم کند، پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوي آن است که از همان جا تمام کند طواف را در صورتي که فعل کثير نکرده باشد، والاّ احتياط واجب اتمام و اعاده است.{{توضیح مساله|۶۰۸|* '''آیه الله فاضل، آيه الله مکارم:''' بلکه حتي در صورت فوت موالات نيز وظيفه‌اش اتمام است و احتياط لازم نيست.}}

  | {{ارجاع مساله|۶۰۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۰۹ |  اگر سهواً کم کرده و تجاوز از نصف نکرده طواف را اعاده نمايد،{{توضیح مساله|۶۰۹|نظر آيات عظام در مسئله قبل گذشت.

آيه الله مکارم:''' اگر موالات به هم نخورده، مي¬تواند آن را تکميل کند، وگرنه بايد از نو شروع کند.}} لکن سزاوار نيست ترک احتياط در همه موارد سهو، به تمام کردن طواف ناقص و اعاده کردن.

  | {{ارجاع مساله|۶۰۹}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۶۱۰ |  اگر متذکر نشود که ناقص کرده است طواف را مگر بعد از مراجعت به وطن خود، احتياط آن است که خودش برگردد{{توضیح مساله|۶۱۰|* '''آیه الله بهجت:''' و اگر متذکر نشود مگر بعد از مراجعت به وطن خود، پس نايب مي‌گيرد.

* '''آيات عظام تبريزي، خويي، صافي، فاضل، گلپايگانی:''' بايد برگردد.  

* '''آيه الله سيستانی:''' اگر نتواند باقيمانده را خود به جا آورد، اگرچه به اين علت باشد که پس از رجوع به وطن يادش آمده ديگري را نايب خود قرار دهد و به هر حال نماز طواف را بايد خودش هر جا هست بعد از طواف نايب بخواند.}} و اگر نتوانست يا مشکل بود مراجعت، نايب بگيرد.{{توضیح مساله|۶۱۰|* '''آیه الله صافي، آيه الله گلپايگانی:''' و در اين صورت نيز بنا بر احتياط واجب هدي بفرستد و احوط آن است که شتر باشد.