کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:محاذات میقات‌ها.jpg|بندانگشتی|تصاویری از محاذاتِ میقات‌های پنج‌گانه]]
'''اهل‌سنت''' یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.  
'''محاذات'''، مکانی است که [[مجتهد|فقها]] برای شخصی که اختیاری یا اضطراری از [[میقات]] عبور نمی‌کند، مطرح کردند که در آن [[احرام]] ببندد. از نظر لغت، [[روایت|روایات]] و در اصطلاح [[حج]] به نزدیک‌ترین راه بین شخص تا میقات که محاذات در راست و چپ و اگر از آن مکان به طرف [[مکه]] حرکت شود، میقات پشت او قرار می‌گیرد، محاذات می‌گویند.


[[شیخ طوسی]] اولین فقیه [[شیعه|شیعی]] است که درباره مساله محاذات سخن گفت و آن را پذیرفت. همه فقهای شیعه و [[اهل‌سنت|سنی]] با محاذات [[مسجد شجره]] موافق هستند.  
==واژه شناسی==
اهل‌سنت، نام فرقه‌ای است که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.</ref>
اهل سنت، مشهور به سنی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ مذهبى‌ فرقه بزرگی از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌. فرق و مرزبندی اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در عصر حاضر، بر مبنای دیدگاه مذاهب نسبت به خلفای نخستین مسلمانان صورت می‌پذیرد. گروه‌های اهل‌سنت، خلافت ۴ خلیفه اول را مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند، برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.</ref>


درباره محاذاتِ میقات‌های دیگر اکثر فقهای شیعه و همه فقهای اهل‌سنت موافق هستند؛ گرچه در بین فقهای شیعه افرادی چون [[محقق حلی]]، [[مقدس اردبیلی]]، [[سید ابوالقاسم خویی]] و دیگران قائل به عدم جواز صحت احرام از سایر محاذات مواقیت شده‌اند.
==مفهوم‌شناسی==
به فتوای فقها اولین عمل [[واجب]] در [[حج]] و [[عمره]] که از طرف [[شرع]] مشخص شده، احرام در مکانی است که به آن میقات می‌گویند.<ref>مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان، مقدس اردبیلی، ج۶، ص۱۶۸ و ۱۷۹؛ مستند الشيعة في أحكام الشريعة، نراقی، ج۱۱، ص۱۹۱.</ref> این [[میقات]] برای کسی است که از آن عبور می‌کند ولی برای شخصی که اختیاراً یا اضطراراً از آن رد نمی‌شود، [[مجتهد|فقها]] مکان دیگری به نام محاذات را مطرح کردند.<ref>مفهوم‌شناسی محااذات و حکم احرام از آن، پژوهشنامه حج و زیارت، ص۸۰-۸۱.</ref>


[[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی]] از فقهای [[شیعه]]، دو تفسیر برای محاذات ذکر کرده است. مراد از محاذات مکانی است که مسافت بین آن مکان و مقصد [[مکه]]، به اندازه و مساوی با مسافت بین آن میقات (مثلا [[مسجد شجره]]) تا مقصد مکه باشد.<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۵.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|صاحب عروه]] در تفسیر دومی مراد از محاذات را اینگونه مطرح می‌کند که کوتاه‌ترین فاصله و نزدیک‌ترین راه بین شخص تا [[میقات]] که محاذات در راست و چپ میقات قرار می‌گیرد و اگر از آن مکان به طرف مکه حرکت شود، میقات پشت او قرار می‌‌گیرد، محاذات می‌گویند.<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۵.</ref>
== مذاهب فقهی اهل‌سنت==
اهل‌سنت پس از رحلت پيامبر اكرم... سپس فرقه‌هاى ديگرى همچون حنفیه، مالکیه، حنبلیه و شافعیه...


از جهت لغت نیز به دو مکان کنار یکدیگر نه پشت یا جلو، محاذات گفته می‌شود.<ref>مجمع البحرین، طریحی، ج۱، ص۹۷.</ref> در روایات نیز محاذات به معنای کنارِ راست و چپ معنا شده است.<ref>وسائل الشیعه، شیرازی، ج۸، ص۴۰۶.</ref> از نظر سید علی سیستانی<ref>مناسک حج محشی، پژوهشکده حج، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۳.</ref> از مراجع شیعه، مرحوم نائینی<ref>دلیل الناسک؛ تعلیقه وجیزة علی مناسک الحج للنائینی، حکیم، ج۱، ص۱۰۹.</ref> و حتی  صاحب عروه،<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۷.</ref> معیار در فهم محاذات، هم‌‌راستایی عرفی است نه دقت عقلی.
اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم شدند.‌ البته مذاهب دیگری همچون مذهب‌ اوزاعى‌، مذهب‌ سفيان‌ ثوري‌، مذهب‌ ابوثور و مذهب‌ ظاهري‌ نیز بودند که در طول زمان، همگى‌ به‌ تاريخ‌ سپرده‌ شده‌اند. مذهب‌ ظاهري‌ امروزه‌ به‌ عنوان‌ مذهبى‌ از مذاهب‌ هشتگانة مسلمين‌، مورد توجهى‌ محدود قرار گرفته‌ است‌.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
==تاریخچه==
=== حنفیه===
[[شیخ طوسی]] اولین فقیه شیعی است که درباره مساله محاذات سخن گفت و آن را پذیرفت. <ref>المبسوط في فقه‌الإمامية، طوسی، ج۱، ص۳۱۳.
</ref> [[ابوالمجد حلبی]] قائل به جواز صحت احرام در محاذات در حال ضرورت شد؛<ref>اشارة السبق، حلبی، ص۱۲.</ref> ولی [[ابن ادریس]]،<ref>السرائر الحاوی لتحرير الفتاوی، ابن ادریس، ج۱، ص۵۲۹.</ref> [[ابن سعید حلی]]،<ref>الجامع للشرائع، ابن سعید حلی، ج۱، ص۱۸۱.</ref> [[علامه حلی]]،<ref>منتهی‌المطلب في تحقيق المذهب، علامه حلی، ج۲، ص۶۷۱.</ref> [[شهید اول]]،<ref>الدروس الشرعية في فقه‌الإمامية، شهید اول، ج۱، ص۳۴۱.</ref> [[شهید ثانی]]<ref>مسالك الأفهام إلي تنقيح شرائع الإسلام، شهید ثانی، ج۲، ص۲۱۶.</ref> و دیگران بر اصل صحت [[احرام]] از محاذات در حال مطلق تصریح دارند.


همچنان‌ که فقیهانی هم بودند که قائل به عدم جواز احرام از محاذات میقات بودند و نخستین‌بار [[محقق حلی]] به نوعی قائل به توقف در این مساله شد.<ref>شرائع الاسلام، محقق حلی، ج۱، ص۲۴۱.</ref>
اعتقادات حنفیه عبارتند از:
*


==حکم احرام از محاذات==
=== مالکیه ===
از دیدگاه فقهای شیعه و [[اهل‌سنت]]، حکم احرام از محاذات میقات‌ها با یکدیگر متفاوت است:
 
=== احرام از محاذات مسجد شجره ===
 
همه فقهای [[شیعه]]<ref>مستند الشيعة في أحكام الشريعة، نراقی، ج۱۱، ص۱۸۷.</ref> و اهل‌سنت<ref>المحلی، ابن حزم، ج۷، ص۷۳؛ المغنی و الشرح الکبیر، ابن قدامه، ج۳، ص۱۱۳.</ref> قائل به جواز احرام از محاذات [[مسجد شجره]] هستند و در این مساله قول به مخالفت ذکر نشده است.
=== حنبلیه ===
 
 
=== شافعیه ===
 
 
== مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت ==
اهل‌سنت از نظر اصول اعتقادی و کلامی، از حیث استفاده از راه کلامی و استدلالی و یا پذیرفتن نص و پیروی از شیوه سلف(صحابه و تابعین) در برخورد با مباحث اعتقادی و کلامی، به اشعریه، ماتریدیه و سلفیه تقسیم می‌گردند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
 
==زیارت از نظر اهل‌سنت ==
درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است.
اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.
 
== حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت ==
در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.


=== احرام از محاذات دیگر مواقیت ===
اکثر فقهای [[شیعه]]<ref>مستند الشيعة في أحكام الشريعة، نراقی، ج۱۱، ص۱۸۸.</ref> و همه فقهای اهل‌سنت [[حنفی]]،<ref>بدائع الصنائع، الکاسانی، ج۲، ص۱۶۴؛ الدر المختار و حاشیة ابن عابدین (رد المختار)، ابن عابدین، ج۲، ص۵۲۴.</ref> [[حنبلی]]،<ref>الانصاف في معرفة الراجح من الخلاف علي مذهب الامام أحمد بن حنبل، مرداوی، ج۳، ص۴۲۷.</ref> [[مالکی]]<ref>مواهب الجلیل، رعینی، ج۴، ص۴۷.</ref> و [[شافعی]]<ref>العزیز شرح الوجیز، الرافعی، ج۷، ص۸۵.</ref> قائل به صحت [[احرام]] در محاذات سایر میقات‌ها می‌باشند.


از سوی دیگر [[محقق حلی]]،<ref>شرائع الاسلام، محقق حلی، ج۱، ص۲۴۱.</ref> [[مقدس اردبیلی]]،<ref>مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان، مقدس اردبیلی، ج۶، ص۱۸۶.</ref> [[موسوی عاملی]]،<ref>مدارک الاحکام فی شرح عبادات شرایع الاسلام، ج۷، ص۲۲۳.</ref> [[محقق سبزواری]]،<ref>کفایة الفقه، محقق سبزواری، ج۳، ص۵۷۷.</ref> [[محدث بحرانی]]<ref>الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة، محدث بحرانی، ج۱۴، ص۴۵۲.</ref> و [[سید ابوالقاسم خویی]]<ref>المعتمد فی شرح عروة الوثقی، خوئی، ج۲، ص۳۷۰.</ref> از دیگر فقهای شیعه، قائل به عدم جواز صحت [[احرام]] از سایر محاذات مواقیت به غیر از [[مسجد شجره]]، شده‌اند.
==نگارخانه==
<gallery>
پرونده:عرق و منازل.jpg|فاصله میقات ذات عرق و قرن المنازل
پرونده:فاصله میقات یلملم.jpg|فاصله میقات یلملم
پرونده:187 کیلومتر.jpg|فاصله میقات الجحفه
پرونده:410 کیلومتر.jpg|فاصله میقات ذوالحلیفه(مسجد شجره)
پرونده:میقات حج.jpg|میقات پنچ‌گانه حج
</gallery>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* '''اشارة السبق'''، ابوالمجد حلبی، تحقیق: ابراهیم بهادری،  قم، مؤسسة النشر الاسلامي، ۱۴۱۴ق.
{{برگرفتگی
* '''الانصاف في معرفة الراجح من الخلاف علي مذهب الامام أحمد بن حنبل'''، علی بن سلیمان مرداوی، منشورات محمد علي بيضون، بی‌جا، دارالكتب العلمية، ۱۹۹۷م.
|پیش از لینک = کتاب
* '''بدائع الصنائع'''، علاءالدین الکاسانی، پاکستان، المکتبة الحبیبیة، ۱۴۰۹ق.
|منبع =
* '''الجامع للشرائع'''، یحیی بن احمد بن سعید حلی، قم، بی‌نا، ۱۴۰۵ق.
|پس از لینک =
* '''الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة'''، یوسف بن احمد محدث بحرانی، تحقیق: محمدتقی ایروانی و سید عبدالرزاق مقرم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۵ق.
| لینک =
* '''الدر المختار و حاشیة ابن عابدین (رد المختار)'''، ابن عابدین، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۲ق.
}}
* '''الدروس الشرعية في فقه‌الإمامية'''، محمد بن مکی شهید اول، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق.
* '''دائرة المعارف بزرگ اسلامی'''، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
* '''دلیل الناسک؛ تعلیقه وجیزة علی مناسک الحج للنائینی'''، سید محسن حکیم، بی‌جا، مدرسة دارالحکمة، ۱۴۱۶ق.
* '''فرهنگ فرق اسلامی'''، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.
* '''السرائر الحاوی لتحرير الفتاوی'''، محمد بن احمد بن ادریس،ٰ قم، دفتر انتشارات اسلامي، ۱۴۱۰ق.
 
* '''شرائع الاسلام'''، جعفر بن حسن محقق حلی، نجف، طبع آداب، ۱۳۸۹ق.
 
* '''العروة الوثقی'''، سید محمدکاظم طباطبائی یزدی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۲۰ق.
* '''العزیز شرح الوجیز'''، عبدالکریم بن محمد الرافعی، تحقیق: علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق.
* '''کفایة الفقه'''، محمدباقر بن محمد مومن محقق سبزواری، تحقیق: مرتضی واعظی اراکی، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۸۱ش.
* '''المبسوط في فقه‌الإمامية'''، محمد بن حسن طوسی، تحقیق: سید محمدتقی کشفی، تهران، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، ۱۳۸۷ق.
* '''المحلی'''، علی بن احمد ابن حزم، تحقیق: عبدالغفار سليمان البنداری، بيروت، دارالکتب العلمية، ۱۳۶۶ق.
* '''المغنی و الشرح الکبیر'''، عبدالله بن احمد بن قدامه مقدسی، قاهرة، دارالحديث، ۱۳۸۸ق.
* '''المواهب الجلیل'''، الحطاب الرعینی، تحقیق: کریا عمیرات، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۶ق.
* '''مجمع البحرین'''، فخرالدین بن محمد، بی‌جا، مرتضوی، ۱۳۶۲ق.
* '''مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان'''، احمد بن محمد مقدس اردبیلی، تحقیق: شیخ علی‌پناه اشتهاردی و دیگران، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۳ق.
* '''مدارک الاحکام فی شرح عبادات شرایع الاسلام'''، محمد بن علی موسوی عاملی، بیروت، موسسه آل البیت(ع)، ۱۴۱۱ق.
* '''مسالك الأفهام إلي تنقيح شرائع الإسلام'''، زین‌الدین بن علی بن احمد شهید ثانی، قم، موسسه معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
* '''مستند الشيعة في أحكام الشريعة'''، احمد بن محمدمهدی نراقی، قم، مؤسسه آل البيت، ۱۴۱۵ق.
* '''مفهوم‌شناسی محااذات و حکم احرام از آن'''،  مجله پژوهشنامه حج و زیارت، شماره ششم، پاییز و زمستان ۱۳۹۷ش.
* '''مناسک حج محشی'''، پژوهشکده حج؛ حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، بی‌جا، نشر مشعر، ۱۳۸۶ش.
* '''منتهی‌المطلب في تحقيق المذهب'''، حسن بن یوسف علامه حلی، تحقیق: مجمع البحوث الإسلامية، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۴۱۴ق.
* '''وسائل الشیعه'''، محمد بن حسن حر عاملی، تحقیق: عبدالرحیم شیرازی،  بیروت، داراحیاء التراث، ۱۴۰۳ق.
{{پایان}}
{{پایان}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷

اهل‌سنت یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.

واژه شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت، نام فرقه‌ای است که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.[۱] اهل سنت، مشهور به سنی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ مذهبى‌ فرقه بزرگی از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌. فرق و مرزبندی اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در عصر حاضر، بر مبنای دیدگاه مذاهب نسبت به خلفای نخستین مسلمانان صورت می‌پذیرد. گروه‌های اهل‌سنت، خلافت ۴ خلیفه اول را مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند، برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.[۲]


مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت پس از رحلت پيامبر اكرم... سپس فرقه‌هاى ديگرى همچون حنفیه، مالکیه، حنبلیه و شافعیه...

اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم شدند.‌ البته مذاهب دیگری همچون مذهب‌ اوزاعى‌، مذهب‌ سفيان‌ ثوري‌، مذهب‌ ابوثور و مذهب‌ ظاهري‌ نیز بودند که در طول زمان، همگى‌ به‌ تاريخ‌ سپرده‌ شده‌اند. مذهب‌ ظاهري‌ امروزه‌ به‌ عنوان‌ مذهبى‌ از مذاهب‌ هشتگانة مسلمين‌، مورد توجهى‌ محدود قرار گرفته‌ است‌.[۳]

حنفیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعتقادات حنفیه عبارتند از:

مالکیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حنبلیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شافعیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت از نظر اصول اعتقادی و کلامی، از حیث استفاده از راه کلامی و استدلالی و یا پذیرفتن نص و پیروی از شیوه سلف(صحابه و تابعین) در برخورد با مباحث اعتقادی و کلامی، به اشعریه، ماتریدیه و سلفیه تقسیم می‌گردند.[۴]

زیارت از نظر اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است. اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.

حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.
  2. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.
  3. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.
  4. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب است.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
  • فرهنگ فرق اسلامی، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.