کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{کعبه عمودی}}
'''اهل‌سنت''' یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.


'''دحو الارض'''
==واژه شناسی==
اهل‌سنت، نام فرقه‌ای است که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.</ref>
اهل سنت، مشهور به سنی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ مذهبى‌ فرقه بزرگی از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌. فرق و مرزبندی اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در عصر حاضر، بر مبنای دیدگاه مذاهب نسبت به خلفای نخستین مسلمانان صورت می‌پذیرد. گروه‌های اهل‌سنت، خلافت ۴ خلیفه اول را مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند، برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.</ref>


== مفهوم شناسی ==
دحوالارض واژه‌ای ترکیبی از دو کلمه دَحْو به معنای گستردن<ref>مفردات، ص308؛ لسان العرب، ج14، ص251؛ لغت‌نامه، ج6، ص9210، «دحو».</ref> و اَرْض به معنای زمین و هرچیزی که در سمت پایین و در مقابل آسمان، است.<ref>مفردات، ص73؛ لغت‌نامه، ج2، ص1571، «ارض»؛ فرهنگ فرزان، ص507، «زمين».</ref> برخی نیز ارض در این ترکیب را به معنای خشکی در مقابل دریا و کوه نه کره زمین ذکر کرده‌اند.<ref>نثر طوبي، ج1، ص17، 253؛ دروس هيئت، ج1، ص232.</ref>


== از نظر تاریخی ==
== مذاهب فقهی اهل‌سنت==
اهل‌سنت پس از رحلت پيامبر اكرم... سپس فرقه‌هاى ديگرى همچون حنفیه، مالکیه، حنبلیه و شافعیه...


== ازنظر روایات ==
اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم شدند.‌ البته مذاهب دیگری همچون مذهب‌ اوزاعى‌، مذهب‌ سفيان‌ ثوري‌، مذهب‌ ابوثور و مذهب‌ ظاهري‌ نیز بودند که در طول زمان، همگى‌ به‌ تاريخ‌ سپرده‌ شده‌اند. مذهب‌ ظاهري‌ امروزه‌ به‌ عنوان‌ مذهبى‌ از مذاهب‌ هشتگانة مسلمين‌، مورد توجهى‌ محدود قرار گرفته‌ است‌.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
دحوالارض که در روایات به‌طور صریح به کار رفته،<ref>الکافي، ج4، ص198؛ علل الشرايع، ج2، ص404؛ الامالي، ص715.</ref> اصطلاحی به معنای گستردن زمین از زیر کعبه است.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص77؛ ذخيرة المعاد، ج1، ق3، ص519؛ مدارک الاحکام، ج6، ص265.</ref> برخی دیگر آن را به معنای گسترش خشکی‌ها دانسته‌اند به این صورت که سطح زمین در اول خلقت پر از آب بود که به تدریج به گودال‌ها و پستی‌ها سرازیر شد تا اینکه خشکی‌ها نمایان شدند.<ref>نثر طوبي، ج1، ص17؛ نمونه، ج26، ص101؛ ج27، ص43؛ زمين و آسمان، ص51-53.</ref>
=== حنفیه===


== در کتاب‌های آسمانی ==
اعتقادات حنفیه عبارتند از:
دحوالارض در کتاب‌های آسمانی نیز ذکر شده است.
*
=== در قرآن ===
در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البيان، ج30؛ ص29؛ التبيان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمين پس از آفرينش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البيان، ج10, ص660؛ تفسير السمرقندي، ج3، ص522؛ تفسير البغوي، ج4، ص444.</ref> در آيه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمين و گستراننده توانای آن، از بسط زمين با این تعبیر «والارض وما طحاها» ياد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده «دال» تبديل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اينجا به معنای گستراندن است.<ref>التبيان، ج10، ص358؛ التفسير الکبير ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref>


=== در تورات ===
=== مالکیه ===
در تورات نيز به دحوالارض اشاره شده است:« خدا گفت: آب‌هاي زير آسمان در يک جا جمع شود و خشکی ظاهر گردد و چنين شد و خدا خشکی را زمين ناميد و اجتماع آب‌ها را دريا ناميد و در زمين نباتات را بروياند». <ref>کتاب مقدس، پيدايش، 1: 9-11؛ قاموس کتاب مقدس، ص84.</ref>


== در ادعیه ==
در برخی دعاها از خداوند به «داحی» (گستراننده) و از زمين به «مدحو» (گسترده شده) نام‌برده شده است.<ref>تاج العروس، ج19، ص401، «دحا».</ref> در نهج البلاغه نیز بیان شده: «وسکنت الارض مدحوه في لجه تياره؛ زمين به حالت گسترده در دريايی مواج و روان آرام گرفت»<ref>نهج البلاغه، خطبه91.</ref> و شروع دعای دحوالارض با اين جمله است: «اللهم داحي الکعبه؛ ای خدايی که گستراننده کعبه‌ای».<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص28.</ref>
== از نظر مفسران ==


== تاریخ و اعمال آن ==
=== حنبلیه ===
 
 
=== شافعیه ===
 
 
== مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت ==
اهل‌سنت از نظر اصول اعتقادی و کلامی، از حیث استفاده از راه کلامی و استدلالی و یا پذیرفتن نص و پیروی از شیوه سلف(صحابه و تابعین) در برخورد با مباحث اعتقادی و کلامی، به اشعریه، ماتریدیه و سلفیه تقسیم می‌گردند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
 
==زیارت از نظر اهل‌سنت ==
درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است.
اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.
 
== حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت ==
در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.




==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
== منابع ==
 
{{منابع}}
{{منابع}}
{{برگرفتگی
|پیش از لینک = کتاب
|منبع =
|پس از لینک =
| لینک =
}}
* '''دائرة المعارف بزرگ اسلامی'''، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
* '''فرهنگ فرق اسلامی'''، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.




{{پایان}}
{{پایان}}
{{کعبه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۷

اهل‌سنت یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.

واژه شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت، نام فرقه‌ای است که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.[۱] اهل سنت، مشهور به سنی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ مذهبى‌ فرقه بزرگی از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌. فرق و مرزبندی اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در عصر حاضر، بر مبنای دیدگاه مذاهب نسبت به خلفای نخستین مسلمانان صورت می‌پذیرد. گروه‌های اهل‌سنت، خلافت ۴ خلیفه اول را مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند، برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.[۲]


مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت پس از رحلت پيامبر اكرم... سپس فرقه‌هاى ديگرى همچون حنفیه، مالکیه، حنبلیه و شافعیه...

اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم شدند.‌ البته مذاهب دیگری همچون مذهب‌ اوزاعى‌، مذهب‌ سفيان‌ ثوري‌، مذهب‌ ابوثور و مذهب‌ ظاهري‌ نیز بودند که در طول زمان، همگى‌ به‌ تاريخ‌ سپرده‌ شده‌اند. مذهب‌ ظاهري‌ امروزه‌ به‌ عنوان‌ مذهبى‌ از مذاهب‌ هشتگانة مسلمين‌، مورد توجهى‌ محدود قرار گرفته‌ است‌.[۳]

حنفیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعتقادات حنفیه عبارتند از:

مالکیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حنبلیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شافعیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت از نظر اصول اعتقادی و کلامی، از حیث استفاده از راه کلامی و استدلالی و یا پذیرفتن نص و پیروی از شیوه سلف(صحابه و تابعین) در برخورد با مباحث اعتقادی و کلامی، به اشعریه، ماتریدیه و سلفیه تقسیم می‌گردند.[۴]

زیارت از نظر اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است. اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.

حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.
  2. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.
  3. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.
  4. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب است.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
  • فرهنگ فرق اسلامی، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.