آهنگ حجاز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad}}
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان =
| عنوان اصلی =آهنگ حجاز
| تصویر =آهنگ حجاز.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| نویسنده =سیدفضل‌الله و سیدعلیرضا حجازی
| برگرداننده =
| ویراستار =
| به تصحیح =
| به کوشش =
| تاریخ نگارش =
| تصویرگر =
| طراح جلد =
| موضوع =سفرنامه حج
| سبک =
| زبان = فارسی
| تعداد جلد = یک جلد
| صفحه =۴۰۸
| قطع =وزیری
| ناشر =
| وبسایت ناشر =
| محل انتشارات =
| تاریخ نشر =۱۳۸۷ش
| ترجمه به =
| مجموعه =
| شابک =
}}
'''آهنگ حجاز'''، کتابی به زبان فارسی، شامل دو سفرنامه درباره [[حج]]. کتاب همچنین شرح زندگی و آثار [[سیدفضل‌الله حجازی]] را در برگرفته و علاوه بر آن مقاله‌ای به نام «از حج خونین بگو» را شامل می‌شود. سفرنامه اول کتاب، الرِّحلة الحِجازیه نام دارد و نوشته سیدفضل‌الله حجازی از علماء شهرضا است. او در سال ۱۳۶۲ق/۱۳۲۲ش، به حج رفته و جزئیات سفر خود همچون ویژگی‌های مکه، [[مدینه]]، [[مسجدالحرام]] و شمار [[حاجیان]] را شرح داده است. در این سفرنامه ماجرای قتل [[ابوطالب یزدی]] در [[مکه]] بیان شده است. «شاهدی از حج خونین»، سفرنامه دوم کتاب اثر [[سیدعلی‌رضا حجازی]] است. نویسنده آن شاهد کشتار حجاج در سال ۱۳۶۶ش، توسط دولت [[عربستان]] بوده و آن را شرح داده است.


آهنگ حجاز: شرح زندگی و آثار و سفرهای آیت الله سید فضل‌الله حجازی، به کوشش سید علیرضا حجازی
==محتوای کتاب==
==معرفی کتاب==
بخش عمده آهنگ حجاز را دو سفرنامه [[حج]] یکی به نام «الرِّحلة الحجازیه» نوشته [[سیدفضل‌الله حجازی]] و دیگری به نام «شاهدی از حج خونین»از [[سیدعلیرضا حجازی]] دربرمی‌گیرند. هر دو سفرنامه به زبان فارسی‌اند. بخش‌های دیگر کتاب شامل زندگی‌نامه، اشعار و سروده‌ها، سفرنامه [[عتبات]] سید فضل‌الله و تصاویری از نویسندگان سفرنامه‌ها و برخی اشخاص دیگر است. این کتاب را [[سیدعلی‌رضا حجازی]] در سال ۱۳۸۷ش در ۴۱۰ صفحه با قطع وزیری چاپ کرده است.
این کتاب شرح زندگی، آثار و سفرهای سید فضل‌الله حجازی است که یک سفرنامه حج از وی با نام الرحلة الحجازیه و سفرنامه‌ای دیگر از سید علیرضا حجازی با عنوان شاهدی از حج خونین را در خود دارد. هر دو سفرنامه به زبان فارسی‌اند. بخش‌های دیگر کتاب شامل زندگی‌نامه، اشعار و سروده‌ها، سفرنامه عتبات سید فضل‌الله و تصاویری از نویسندگان سفرنامه‌ها و برخی اشخاص دیگر است. این کتاب را سید علیرضا حجازی به سال ۱۳۸۷ ش. در انتشارات فارس حجاز و در ۴۱۰ صفحه با قطع وزیری چاپ کرده است.


==الرحلة الحجازیه==
==الرحلة الحجازیه==
===نویسنده===
===نویسنده===
سید فضل‌الله حجازی (۱۳۱۸-۱۳۸۷ق.) از عالمان بزرگ شهرضا (قمشه) و مؤسس حوزه علمیه این شهر بوده است. (ص۴-۵) وی نزدیک به ۳۰ سال در شهرهای اصفهان، قم و مشهد (ص۱) در حضور علمایی همچون سید مهدی زدریچه، آقا رحیم ارباب (ص۱۴) و آیت الله خوانساری به تحصیل علوم دینی پرداخت و در سال ۱۳۴۷ق. به زادگاه خود بازگشت و به اقامه جماعت و احیای مساجد متروک شهرضا و تدریس دروس حوزوی پرداخت. (ص۱۶) وی از بسیاری مراجع اجازه تصرف در امور حسبیه را داشت. (ص۳۹۶، ۳۹۸-۳۹۹) او آثار مکتوب اندک از خود بر جای نهاد که این سفرنامه از جمله آن‌هاست. (ص۹)
[[سیدفضل‌الله حجازی]] (۱۳۱۸-۱۳۸۷ق) از عالمان برجسته شهرضا (قمشه) و مؤسس حوزه علمیه این شهر بوده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۴، ۵.</ref> وی نزدیک به ۳۰ سال در شهرهای [[اصفهان]]، [[قم]] و [[مشهد]] <ref>آهنگ حجاز، ص۱.</ref> در حضور علمایی چون سیدمهدی زدریچه، آقا رحیم ارباب<ref>آهنگ حجاز، ص۱۴.</ref>و آیت‌الله خوانساری علوم دینی را تحصیل  کرد و در سال ۱۳۴۷ق، به زادگاهش بازگشت و به اقامه جماعت و احیای مساجد متروک شهرضا و تدریس دروس حوزوی مشغول شد.<ref>آهنگ حجاز، ص۱۶.</ref> او از بسیاری [[مرجع تقلید|مراجع]] اجازه تصرف در امور حسبیه داشت.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۹۶، ۳۹۸، ۳۹۹.</ref> سیدفضل‌الله حجازی آثار مکتوب اندکی از خود بر جای نهاد که سفرنامه الرِّحلة الحجازیه از جمله آنها است.<ref>آهنگ حجاز، ص۹.</ref>


===ویژگی‌های کتاب===
===ویژگی‌های کتاب===
این سفرنامه صفحات ۲۵۲-۲۹۷ از کتاب را به خود اختصاص داده و اهمیت آن در اشاراتی است که نویسنده به ماجرای قتل ابوطالب یزدی در مکه کرده است. سفرنامه فصل‌بندی نشده و مطالب آن با تاریخ هر روز متمایز شده است.
سفرنامه الرحلة الحجازیه صفحات ۲۵۲ تا ۲۹۷ از کتاب آهنگ حجاز را به خود اختصاص داده است. اهمیت آن در مطالبی است که درباره ماجرای قتل [[ابوطالب یزدی]] در [[مکه]] بیان کرده است. سفرنامه فصل‌بندی نشده و مطالب آن با تاریخ هر روز متمایز شده است.


نگارنده، نخست در سال ۱۳۵۱ق. عزم حج کرده که به رغم استمداد از نماینده شهرضا در مجلس، به علت ممنوعیت و عدم صدور جواز، به این کار موفق نشده است. (ص۱۲۲-۱۲۵) بار دوم در ۲۳ شوال ۱۳۶۲ق./۱۳۲۲ش. همراه عده‌ای از اهالی شهرضا به قصد حج و از مسیر آبادان با کشتی به سمت کویت رفته است. (ص۲۵۵، ۳۵۳) مؤلف به دیدار خود با آیت الله حاج‌آقا حسین بروجردی در بروجرد نیز اشاره می‌کند. (ص۲۵۴) وی سفرنامه را تقریباً بدون شرح و تفصیل نوشته و اطلاعاتی مفید به خواننده داده است. از جمله شمار حج‌گزاران شهرضا را در آن سال بیش از ۱۰۰ نفر و کرایه هر نفر را تا آبادان ۱۴۰ تومان یاد می‌کند که البته تا رسیدن به مقصد به بیش از ۲۰۰ تومان رسیده است. (ص۲۵۳) نیز کرایه کشتی بخار را ۵۵ تومان برای هر نفر از منیوحی تا کویت گزارش کرده است. (ص۲۵۵) آنان ۱۲ روز در کویت می‌مانند تا وسیله حرکت به حجاز فراهم شود. (ص۲۵۶) در عشیره محرِم می‌شوند (ص۲۶۰) و غروب ۲۸ ذی‌قعده به مکه می‌رسند. سفر آنان از کویت تا مکه ۱۶ روز به طول می‌انجامد. (ص۲۶۱)
نگارنده، نخست در سال ۱۳۵۱ق، عزم [[حج]] کرده که به رغم استمداد از نماینده شهرضا در مجلس، به علت ممنوعیت و عدم صدور جواز، به این کار موفق نشده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۱۲۲-۱۲۵.</ref> بار دوم در ۲۳ شوال ۱۳۶۲ق/۱۳۲۲ش، همراه عده‌ای از اهالی شهرضا به قصد حج، از مسیر [[آبادان]] با کشتی به سوی [[کویت]] رفته است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۵۵-۳۵۳.</ref> او در بروجرد با آیت الله حسین بروجردی دیدار کرده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۵۴.</ref>
===توصیف مکه===
نگارنده اطلاعاتی تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی درباره مکه به دست می‌دهد؛ از جمله مردم این شهر را دارای مذهب شافعی می‌خواند.گاه نیز میان وضعیت دینی‌ فرهنگی ایران آن روزگار و این شهر مقایسه می‌کند. وی به مواردی همچون ممنوعیت اقامه نماز جماعت از سوی ائمه همه مذاهب و انحصار آن به مذهب حنبلی که سبب ناخشنودی مردم مکه از آل سعود بوده و نیز ویرانی قبور و زیارتگاه‌ها به دست سعودی‌ها اشاره‌کرده است. (ص۲۶۲-۲۶۳)


===شرح مسجدالحرام===
وی سفرنامه را تقریباً بدون شرح و تفصیل نوشته و اطلاعاتی مفید به خواننده داده است. از جمله شمار حج‌گزاران شهرضا (بیش از ۱۰۰ نفر)، کرایه هر نفر تا رسیدن به مقصد (بیش از ۲۰۰ تومان)، کرایه کشتی بخار (۵۵ تومان برای هر نفر از منیوحی تا کویت) و مدت اقامت در کویت (۱۲ روز)، مدت سفر از کویت به مکه (۱۶ روز) و زمان رسیدن به [[مکه]] (غروب ۲۸ ذی‌قعده)را گزارش کرده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۵۳-۲۶۱.</ref>
بخش مهمی از سفرنامه، به وصف‌ مسجدالحرام، مقام‌ها، کعبه و کلیدداری آن، مختصری از مناسک حج و برخی رخدادهای تاریخی همچون حمله قرمطیان به مکه اختصاص یافته و نویسنده تنها در بخشی اندک بر مشاهدات خود تکیه کرده و بیشتر به منابع مکتوب استناد داشته است. (ص۲۶۴-۲۸۰) او سادنِ (کلید دار) کعبه را در زمان حج خود، شیخ محمد امین شیبی خوانده و از مالیاتی یاد کرده که او و شاهزادگان سعودی، برای ورود به کعبه از مردم می‌گرفته‌اند. (ص۲۷۱-۲۷۲)


===شرح سفر===
===محتوای کتاب===
مشکل اختلاف در رؤیت هلال در این سفرنامه نیز دیده می‌شود. نویسنده وارد مسجدالحرام می‌شود و در حالی که گمان می‌کرده ۲۹ ذی‌قعده است، آگاه می‌شود که ابن سعود به مناسبت اول ماه، تیمّناً برای طواف آمده است. تحقیق و تفحص برای رفع اختلاف به جایی نمی‌رسد و در نهایت نگارنده احتیاط کرده، وقوفین را دو بار به جا می‌آورد. (ص۲۸۱-۲۸۲)
*'''توصیف مکه'''
کتاب اطلاعاتی تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی درباره [[مکه]] به دست می‌دهد. از جمله مردم این شهر را دارای مذهب [[شافعی]] می‌خواند. گاهی میان وضعیت دینی‌‌فرهنگی [[ایران]] آن روزگار و این شهر مقایسه می‌کند. در آن درباره مسائلی چون چون ممنوعیت اقامه [[نماز]] جماعت از سوی ائمه همه مذاهب و انحصار آن به مذهب [[حنبلی]] که سبب ناخشنودی مردم مکه از [[آل سعود]] بوده است و نیز ویرانی قبور و زیارتگاه‌ها به دست سعودی‌ها سخن به میان آمده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۶۲، ۲۶۳.</ref>


مؤلف در همان روز که ابوطالب یزدی را به اتهام آلوده‌کردن مسجدالحرام گردن زدند، در مسجدالحرام بوده و بر اساس مشاهدات خود، گزارش‌هایی از آن واقعه به دست داده است. (ص۲۸۴-۲۸۶) به گفته او، ابوطالب در بین طواف بر اثر گرما، دچار «امتلاء مزاج» و استفراغ شده و به هیچ وجه قصد آلوده‌کردن مسجد را نداشته است. (ص۲۸۵-۲۸۶) (← ابوطالب یزدی)
*'''شرح مسجدالحرام'''
بخش مهمی از سفرنامه، به وصف‌ [[مسجدالحرام]]، [[مقام‌ها]]، [[کعبه]] و کلیدداری آن، [[مناسک حج|مناسک]] حج و برخی رخدادهای تاریخی همچون حمله [[قرمطیان]] به مکه اختصاص یافته است. نویسنده تنها در بخشی اندک بر مشاهدات خود تکیه کرده و بیشتر به منابع مکتوب استناد داشته است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۶۴-۲۸۰.</ref> او [[سادن|سادنِ]] (کلید دار) [[کعبه]] را در زمان حج خود، [[شیخ محمدامین شیبی]] خوانده و از مالیاتی یاد کرده است که او و شاهزادگان سعودی، برای ورود به کعبه از مردم می‌گرفتند.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۷۱، ۲۷۲.</ref>


اشارتی به اغوات (خواجگان) حرم و سازمان و وظایف آن‌ها از مطالب مفید کتاب است. (ص۲۸۱) نویسنده همچنین با استناد به گزارش نشریه ام‌القری شمار حاجیان را در آن سال ۶۲۵۹۰ نفر اعلام می‌کند که ۳۵۱۵۴ نفر از راه دریایی، ۵۹۲۰ نفر از راه زمینی، ۳۰ نفر از راه هوایی، ۲۳۸۶ نفر از یمن و بقیه از مناطق مختلف عربستان به حج آمده بوده‌اند. (ص۲۸۶)
*'''شرح سفر'''
{{جعبه نقل قول | عنوان= گزارش قتل ابوطالب یزدی| نقل‌قول= بخشی از اهمیت کتاب آهنگ حجاز به علت گزارش قتل [[ابوطالب یزدی]] در [[مکه]] است. نویسنده کتاب شاهد گردن‌زدن ابوطالب یزدی به جرم آلوده‌کردن [[مسجدالحرام]] بوده و مشاهدات خود را نقل کرده است.|تاریخ بایگانی | | منبع = | تراز = چپ| عرض = 32۰px | اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#DEB887| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
مشکل اختلاف در [[رؤیت هلال]] در این سفرنامه نیز دیده می‌شود. نویسنده وارد [[مسجدالحرام]] می‌شود و در حالی که گمان می‌کرده ۲۹ [[ذی‌قعده]] است، آگاه می‌شود که ابن سعود به مناسبت اول ماه، برای طواف آمده است. تحقیق و تفحص برای رفع اختلاف به جایی نمی‌رسد و در نهایت نگارنده احتیاط کرده، [[وقوفین]] را دو بار به جا می‌آورد.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۱، ۲۸۲.</ref>


نویسنده و همراهان ۳۸ روز در مکه بوده و سپس به جده و از آن‌جا به مدینه رفته‌اند. (ص۲۸۶) مؤلف مردم مدینه را غالبا بی‌کار، فقیر و بی‌سواد و وضعیت عموم مردم مدینه را تأسف‌آور (ص۲۸۹) می‌خواند. سپس مسجدالنبی را به شکل مبسوط معرفی می‌کند. به نوشته وی، امام جماعت این مسجد حنبلی بوده و کارهای مسجد به دست اغوات سامان می‌گرفته است. (ص۲۹۳-۲۹۴) نیز از کتابخانه شیخ‌الاسلام در نزدیکی مسجدالنبی یاد می‌کند که گویا روزگاری خانه امام حسن۷ بوده است. (ص۲۹۴-۲۹۵)
مؤلف در روزی که [[ابوطالب یزدی]] را به اتهام آلوده‌کردن مسجدالحرام گردن زدند، در مسجدالحرام بوده و بر اساس مشاهدات خود، گزارش‌هایی از آن واقعه به دست داده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۴-۲۸۶.</ref> به گفته او، ابوطالب هنگام [[طواف]] بر اثر گرما، دچار «امتلاء مزاج» و استفراغ شده و به هیچ وجه قصد آلوده‌کردن مسجد را نداشته است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۵، ۲۸۶.</ref>


نگارنده و همسفرانش پس از سه هفته مدینه را ترک می‌کنند و دو هفته (ص۲۹۶) طول می‌کشد تا به کویت برسند. نویسنده عزم زیارت عتبات داشته؛ اما به علت ممنوعیت ورود به عراق برای کسانی که جواز مرور نداشته‌اند، گویا به این کار موفق نشده است. (ص۲۹۷)
اشاره به [[اغوات|اَغوات]] (خواجگان) [[حرم]] و سازمان و وظایف آنها از مطالب مفید کتاب است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۱.</ref> نویسنده همچنین با استناد به گزارش [[نشریه ام‌القری]] شمار [[حاجیان]] را در آن سال ۶۲۵۹۰ نفر اعلام می‌کند. طبق گزارش او ۳۵۱۵۴ نفر از راه دریایی، ۵۹۲۰ نفر از راه زمینی، ۳۰ نفر از راه هوایی، ۲۳۸۶ نفر از یمن و بقیه از مناطق مختلف عربستان به حج آمده بوده‌اند.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۶.</ref>
 
نویسنده و همراهان ۳۸ روز در [[مکه]] بوده و سپس به [[جده]] و از آن‌جا به [[مدینه]] رفته‌اند.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۶.</ref> مؤلف مردم مدینه را غالبا بیکار، فقیر و بی‌سواد و وضعیت عموم مردم [[مدینه]] را تأسف‌آور<ref>آهنگ حجاز، ص۲۸۹.</ref> می‌خواند. نگارنده و همسفرانش پس از سه هفته مدینه را ترک می‌کنند و دو هفته طول می‌کشد تا به کویت برسند.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۹۶.</ref> نویسنده عزم زیارت [[عتبات]] داشته است؛ اما به علت ممنوعیت ورود به [[عراق]] برای کسانی که جواز مرور نداشته‌اند، به این کار موفق نشده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۲۹۷.</ref>


==شاهدی از حج خونین==
==شاهدی از حج خونین==
===نویسنده===
===نویسنده===
این بخش از کتاب، سفرنامه مکه (تابستان ۱۳۶۶) سید علیرضا حجازی (متولد ۱۳۴۵ش.) مدرّس حوزه و دانشگاه است. وی آثاری در حوزه دین و ادبیات پدید آورده که سفرنامه حاضر از آن‌هاست. این سفرنامه به شیوه یادداشت‌های روزانه نگارش یافته و به لحاظ در بر داشتن گزارشی دقیق از وقایع حج سال ۱۳۶۶ش. (حج خونین) اهمیت دارد.
[[سیدعلیرضا حجازی]] (متولد ۱۳۴۵ش) مدرّس حوزه و دانشگاه است. وی آثاری در حوزه دین و ادبیات پدید آورده که سفرنامه «شاهدی از حج خونین»از آنها است. این سفرنامه به شیوه یادداشت‌های روزانه نگارش یافته و به لحاظ در بر داشتن گزارشی دقیق از وقایع حج سال ۱۳۶۶ش ([[حج خونین]]) اهمیت دارد.


===محتوای کتاب===
===محتوای کتاب===
نویسنده بیستم تیرماه ۱۳۶۶ش. از طریق جده به مدینه (ص۳۴۶-۳۴۷) و پس از دو هفته اقامت در این شهر، برای انجام مناسک حج به مکه رفته است. (ص۳۵۹) وی که با مأموریت تبلیغی به حج رفته(ص۳۵۳-۳۴۵در طول سفر همواره با زائران کشورهای دیگر درباره عقاید شیعیان مباحثه کرده است. (ص۳۴۶، ۳۵۰-۳۵۱، ۳۶۲ و...)
نویسنده بیستم تیرماه ۱۳۶۶ش، از طریق [[جده]] به [[مدینه]]<ref>آهنگ حجاز، ص۳۴۶، ۳۴۷.</ref> و پس از دو هفته اقامت در این شهر، برای انجام [[مناسک حج]] به [[مکه]] رفته است.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۵۹.</ref> وی که با مأموریت تبلیغی به [[حج]] رفته است،<ref>آهنگ حجاز، ص۳۵۳-۳۴۵.</ref> در طول سفر همواره با [[زائران]] کشورهای دیگر درباره عقاید [[شیعیان]] مباحثه کرده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۴۶، ، ۳۵۰، ۳۵۱، ۳۶۲.</ref>
 
سفرنامه از راهپیمایی «وحدت» در روز ۳۰ تیرماه ۱۳۶۶ش سخن گفته است که از مقابل [[بعثه]] امام خمینی آغاز شده و در [[مسجدالنبی]] پایان یافته است. راهپیمایان شعارهایی ضدّ امریکا و اسرائیل سر می‌دهند و مسلمانان را به وحدت دعوت می‌کنند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۵۵، ۳۵۶.</ref> آنان پنجم مرداد در [[مسجد شجره]] [[احرام|مُحرم]] شده، به مکه می‌روند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۵۸، ۳۵۹.</ref>
 
بخش مهم این سفرنامه به شرح رخداد فجیع [[کشتار حجاج]] اختصاص دارد. به نقل نویسنده، یک روز پیش از برگزاری راهپیمایی، ۱۰ نفر از اعضای بعثه [[امام خمینی]] بازداشت و پس از برگزاری تجمعی اعتراضی، آزاد می‌شوند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۳.</ref> فردای آن روز، عصر روز جمعه نهم مرداد، [[حاجیان]] ایرانی در برابر بعثه تجمع می‌کنند و پس از تلاوت قرآن، پرچم امریکا را به آتش می‌کشند و در پی سخنرانی مهدی کروبی، نماینده امام خمینی و سرپرست حجاج ایرانی، به سمت [[مسجدالحرام]] حرکت می‌کنند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۳.</ref> در میانه راه نیروهای نظامی [[عربستان]] به تظاهرکنندگان هجوم می‌برند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۴.</ref> بر اثر تیراندازی و زیر دست و پا ماندنِ برخی از حاجیان افراد بسیاری کشته و مجروح می‌شوند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۵-۳۶۷.</ref>


نویسنده به راهپیمایی «وحدت» در روز ۳۰ تیرماه ۱۳۶۶ اشاره کرده که از مقابل بعثه امام خمینی۱ آغاز شده و به مسجدالنبی پایان یافته و راهپیمایان شعارهایی ضدّ امریکا و اسرائیل سرداده و مسلمانان را به وحدت دعوت کرده‌اند. (ص۳۵۵-۳۵۶) آنان پنجم مرداد در مسجد شجره محرم شده، به مکه می‌روند. (ص۳۵۸-۳۵۹) بخش مهم این سفرنامه به شرح رخداد فجیع کشتار حجاج اختصاص دارد. به نقل نویسنده، یک روز پیش از برگزاری راهپیمایی، ۱۰ نفر از اعضای بعثه امام خمینی۱ بازداشت و پس از برگزاری تجمعی اعتراضی، آزاد می‌شوند. (ص۳۶۳) فردای آن روز، عصر روز جمعه نهم مرداد، حاجیان ایرانی در برابر بعثه تجمع می‌کنند و پس از تلاوت قرآن، پرچم امریکا را به آتش می‌کشند و در پی سخنرانی مهدی کروبی، نماینده امام خمینی۱ و سرپرست حجاج ایرانی، به سمت مسجدالحرام حرکت می‌کنند. (ص۳۶۳) در میانه راه نیروهای نظامی عربستان به تظاهرکنندگان هجوم می‌برند. (ص۳۶۴) بر اثر تیراندازی (ص۳۶۵) و زیر دست و پا ماندن برخی از حاجیان (ص۳۶۶) افرادی بسیار کشته و مجروح می‌شوند. (ص۳۶۷) نویسنده نیز با اصابت گلوله از ناحیه پا زخمی می‌شود (ص۳۵۶) و به کوچه‌های اطراف پناه می‌برد. سپس او را با آمبولانس به بیمارستان مرکزی ایرانیان می‌برند. (ص۳۶۷) گویا نیروهای سعودی برخی از حاجیان را دستگیر کرده، به مکانی نامعلوم در بیابان انتقال می‌دهند. پس از مدتی زنان و پیرمردان را آزاد می‌کنند و جوانان را همچنان در بند نگاه می‌دارند. (ص۳۶۸-۳۶۹) نویسنده با یاری دیگران مناسک حج را ادا می‌کند. وی بخش پایانی سفرنامه را به شرح این مناسک و سپس بازگشت به ایران اختصاص داده است. (ص۳۶۹-۳۷۶)
نویسنده نیز با اصابت گلوله از ناحیه پا زخمی می‌شود<ref>آهنگ حجاز، ص۳۵۶.</ref> و به کوچه‌های اطراف پناه می‌برد. سپس او را با آمبولانس به بیمارستان مرکزی [[ایرانیان]] می‌برند.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۷.</ref> نویسنده با یاری دیگران [[مناسک حج]] را ادا می‌کند. وی بخش پایانی سفرنامه را به شرح این مناسک و سپس بازگشت به ایران اختصاص داده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۶۹-۳۷۶.</ref>


==از حج خونین بگو==
==از حج خونین بگو==
نیز مقاله‌ای با عنوان «از حج خونین بگو» در هفت صفحه به سفرنامه ملحق شده که نویسنده آن را در نخستین سال ورود حجاج ایرانی به حجاز پس از حج خونین برای انتشار در برخی مطبوعات نگاشته است. (ص۳۷۶-۳۸۲) وی در این مقاله مقایسه‌ای میان برخورد مسلمانان کشورهای دیگر با ایرانیان در سال ۱۳۶۶ش. و سال ۱۳۷۰ش. می‌کند و بر این باور است که نگاه مسلمانان دیگر کشورها به ایرانیان به ‌ویژه پس از حمله صدام به کویت مساعدتر شده است. (ص۳۷۸-۳۷۹)
مقاله «از حج خونین بگو» در هفت صفحه به سفرنامه شاهدی از حج خونین ملحق شده است. [[سیدعلیرضا حجازی]] آن را در نخستین سال ورود حجاج [[ایران|ایرانی]] به [[حجاز]] پس از حج خونین برای انتشار در برخی مطبوعات نگاشته است.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۷۶-۳۸۲.</ref> وی در این مقاله میان برخورد مسلمانان کشورهای دیگر با ایرانیان در سال ۱۳۶۶ش و سال ۱۳۷۰ش مقایسه می‌کند و بر این باور است که نگاه مسلمانان دیگر کشورها به ایرانیان به ‌ویژه پس از حمله صدام به کویت مساعدتر شده است.<ref>آهنگ حجاز، ص۳۷۸، ۳۷۹.</ref>
 
==پیوند به بیرون==
* [http://phz.hajj.ir/422/9536 پایگاه پژوهشکده حج، دانشنامه حج]


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{دانشنامه
*آهنگ حجاز: سیدعلیرضا حجازی، قم، فارس الحجاز، ۱۳۸۷ش.
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9536/%d8%a2%d9%87%d9%86%da%af-%d8%ad%d8%ac%d8%a7%d8%b2
| عنوان = آهنگ حجاز
| نویسنده = سید محسن طاهری
}}
*'''آهنگ حجاز''': سیدعلیرضا حجازی، قم، فارس الحجاز، ۱۳۸۷ش.


[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌های سیدفضل‌الله حجازی]]
[[رده:کتاب‌های معاصر]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:سفرنامه‌های فارسی حج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۴

آهنگ حجاز
پدید آورندگان
نویسنده سیدفضل‌الله و سیدعلیرضا حجازی
محتوا
موضوع سفرنامه حج
زبان فارسی
نشر
تعداد جلد یک جلد
تعداد صفحات ۴۰۸
قطع وزیری
تاریخ نشر ۱۳۸۷ش

آهنگ حجاز، کتابی به زبان فارسی، شامل دو سفرنامه درباره حج. کتاب همچنین شرح زندگی و آثار سیدفضل‌الله حجازی را در برگرفته و علاوه بر آن مقاله‌ای به نام «از حج خونین بگو» را شامل می‌شود. سفرنامه اول کتاب، الرِّحلة الحِجازیه نام دارد و نوشته سیدفضل‌الله حجازی از علماء شهرضا است. او در سال ۱۳۶۲ق/۱۳۲۲ش، به حج رفته و جزئیات سفر خود همچون ویژگی‌های مکه، مدینه، مسجدالحرام و شمار حاجیان را شرح داده است. در این سفرنامه ماجرای قتل ابوطالب یزدی در مکه بیان شده است. «شاهدی از حج خونین»، سفرنامه دوم کتاب اثر سیدعلی‌رضا حجازی است. نویسنده آن شاهد کشتار حجاج در سال ۱۳۶۶ش، توسط دولت عربستان بوده و آن را شرح داده است.

محتوای کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بخش عمده آهنگ حجاز را دو سفرنامه حج یکی به نام «الرِّحلة الحجازیه» نوشته سیدفضل‌الله حجازی و دیگری به نام «شاهدی از حج خونین»از سیدعلیرضا حجازی دربرمی‌گیرند. هر دو سفرنامه به زبان فارسی‌اند. بخش‌های دیگر کتاب شامل زندگی‌نامه، اشعار و سروده‌ها، سفرنامه عتبات سید فضل‌الله و تصاویری از نویسندگان سفرنامه‌ها و برخی اشخاص دیگر است. این کتاب را سیدعلی‌رضا حجازی در سال ۱۳۸۷ش در ۴۱۰ صفحه با قطع وزیری چاپ کرده است.

الرحلة الحجازیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیدفضل‌الله حجازی (۱۳۱۸-۱۳۸۷ق) از عالمان برجسته شهرضا (قمشه) و مؤسس حوزه علمیه این شهر بوده است.[۱] وی نزدیک به ۳۰ سال در شهرهای اصفهان، قم و مشهد [۲] در حضور علمایی چون سیدمهدی زدریچه، آقا رحیم ارباب[۳]و آیت‌الله خوانساری علوم دینی را تحصیل کرد و در سال ۱۳۴۷ق، به زادگاهش بازگشت و به اقامه جماعت و احیای مساجد متروک شهرضا و تدریس دروس حوزوی مشغول شد.[۴] او از بسیاری مراجع اجازه تصرف در امور حسبیه داشت.[۵] سیدفضل‌الله حجازی آثار مکتوب اندکی از خود بر جای نهاد که سفرنامه الرِّحلة الحجازیه از جمله آنها است.[۶]

ویژگی‌های کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سفرنامه الرحلة الحجازیه صفحات ۲۵۲ تا ۲۹۷ از کتاب آهنگ حجاز را به خود اختصاص داده است. اهمیت آن در مطالبی است که درباره ماجرای قتل ابوطالب یزدی در مکه بیان کرده است. سفرنامه فصل‌بندی نشده و مطالب آن با تاریخ هر روز متمایز شده است.

نگارنده، نخست در سال ۱۳۵۱ق، عزم حج کرده که به رغم استمداد از نماینده شهرضا در مجلس، به علت ممنوعیت و عدم صدور جواز، به این کار موفق نشده است.[۷] بار دوم در ۲۳ شوال ۱۳۶۲ق/۱۳۲۲ش، همراه عده‌ای از اهالی شهرضا به قصد حج، از مسیر آبادان با کشتی به سوی کویت رفته است.[۸] او در بروجرد با آیت الله حسین بروجردی دیدار کرده است.[۹]

وی سفرنامه را تقریباً بدون شرح و تفصیل نوشته و اطلاعاتی مفید به خواننده داده است. از جمله شمار حج‌گزاران شهرضا (بیش از ۱۰۰ نفر)، کرایه هر نفر تا رسیدن به مقصد (بیش از ۲۰۰ تومان)، کرایه کشتی بخار (۵۵ تومان برای هر نفر از منیوحی تا کویت) و مدت اقامت در کویت (۱۲ روز)، مدت سفر از کویت به مکه (۱۶ روز) و زمان رسیدن به مکه (غروب ۲۸ ذی‌قعده)را گزارش کرده است.[۱۰]

محتوای کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • توصیف مکه

کتاب اطلاعاتی تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی درباره مکه به دست می‌دهد. از جمله مردم این شهر را دارای مذهب شافعی می‌خواند. گاهی میان وضعیت دینی‌‌فرهنگی ایران آن روزگار و این شهر مقایسه می‌کند. در آن درباره مسائلی چون چون ممنوعیت اقامه نماز جماعت از سوی ائمه همه مذاهب و انحصار آن به مذهب حنبلی که سبب ناخشنودی مردم مکه از آل سعود بوده است و نیز ویرانی قبور و زیارتگاه‌ها به دست سعودی‌ها سخن به میان آمده است.[۱۱]

  • شرح مسجدالحرام

بخش مهمی از سفرنامه، به وصف‌ مسجدالحرام، مقام‌ها، کعبه و کلیدداری آن، مناسک حج و برخی رخدادهای تاریخی همچون حمله قرمطیان به مکه اختصاص یافته است. نویسنده تنها در بخشی اندک بر مشاهدات خود تکیه کرده و بیشتر به منابع مکتوب استناد داشته است.[۱۲] او سادنِ (کلید دار) کعبه را در زمان حج خود، شیخ محمدامین شیبی خوانده و از مالیاتی یاد کرده است که او و شاهزادگان سعودی، برای ورود به کعبه از مردم می‌گرفتند.[۱۳]

  • شرح سفر
گزارش قتل ابوطالب یزدی

بخشی از اهمیت کتاب آهنگ حجاز به علت گزارش قتل ابوطالب یزدی در مکه است. نویسنده کتاب شاهد گردن‌زدن ابوطالب یزدی به جرم آلوده‌کردن مسجدالحرام بوده و مشاهدات خود را نقل کرده است.

مشکل اختلاف در رؤیت هلال در این سفرنامه نیز دیده می‌شود. نویسنده وارد مسجدالحرام می‌شود و در حالی که گمان می‌کرده ۲۹ ذی‌قعده است، آگاه می‌شود که ابن سعود به مناسبت اول ماه، برای طواف آمده است. تحقیق و تفحص برای رفع اختلاف به جایی نمی‌رسد و در نهایت نگارنده احتیاط کرده، وقوفین را دو بار به جا می‌آورد.[۱۴]

مؤلف در روزی که ابوطالب یزدی را به اتهام آلوده‌کردن مسجدالحرام گردن زدند، در مسجدالحرام بوده و بر اساس مشاهدات خود، گزارش‌هایی از آن واقعه به دست داده است.[۱۵] به گفته او، ابوطالب هنگام طواف بر اثر گرما، دچار «امتلاء مزاج» و استفراغ شده و به هیچ وجه قصد آلوده‌کردن مسجد را نداشته است.[۱۶]

اشاره به اَغوات (خواجگان) حرم و سازمان و وظایف آنها از مطالب مفید کتاب است.[۱۷] نویسنده همچنین با استناد به گزارش نشریه ام‌القری شمار حاجیان را در آن سال ۶۲۵۹۰ نفر اعلام می‌کند. طبق گزارش او ۳۵۱۵۴ نفر از راه دریایی، ۵۹۲۰ نفر از راه زمینی، ۳۰ نفر از راه هوایی، ۲۳۸۶ نفر از یمن و بقیه از مناطق مختلف عربستان به حج آمده بوده‌اند.[۱۸]

نویسنده و همراهان ۳۸ روز در مکه بوده و سپس به جده و از آن‌جا به مدینه رفته‌اند.[۱۹] مؤلف مردم مدینه را غالبا بیکار، فقیر و بی‌سواد و وضعیت عموم مردم مدینه را تأسف‌آور[۲۰] می‌خواند. نگارنده و همسفرانش پس از سه هفته مدینه را ترک می‌کنند و دو هفته طول می‌کشد تا به کویت برسند.[۲۱] نویسنده عزم زیارت عتبات داشته است؛ اما به علت ممنوعیت ورود به عراق برای کسانی که جواز مرور نداشته‌اند، به این کار موفق نشده است.[۲۲]

شاهدی از حج خونین[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سیدعلیرضا حجازی (متولد ۱۳۴۵ش) مدرّس حوزه و دانشگاه است. وی آثاری در حوزه دین و ادبیات پدید آورده که سفرنامه «شاهدی از حج خونین»از آنها است. این سفرنامه به شیوه یادداشت‌های روزانه نگارش یافته و به لحاظ در بر داشتن گزارشی دقیق از وقایع حج سال ۱۳۶۶ش (حج خونین) اهمیت دارد.

محتوای کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده بیستم تیرماه ۱۳۶۶ش، از طریق جده به مدینه[۲۳] و پس از دو هفته اقامت در این شهر، برای انجام مناسک حج به مکه رفته است.[۲۴] وی که با مأموریت تبلیغی به حج رفته است،[۲۵] در طول سفر همواره با زائران کشورهای دیگر درباره عقاید شیعیان مباحثه کرده است.[۲۶]

سفرنامه از راهپیمایی «وحدت» در روز ۳۰ تیرماه ۱۳۶۶ش سخن گفته است که از مقابل بعثه امام خمینی آغاز شده و در مسجدالنبی پایان یافته است. راهپیمایان شعارهایی ضدّ امریکا و اسرائیل سر می‌دهند و مسلمانان را به وحدت دعوت می‌کنند.[۲۷] آنان پنجم مرداد در مسجد شجره مُحرم شده، به مکه می‌روند.[۲۸]

بخش مهم این سفرنامه به شرح رخداد فجیع کشتار حجاج اختصاص دارد. به نقل نویسنده، یک روز پیش از برگزاری راهپیمایی، ۱۰ نفر از اعضای بعثه امام خمینی بازداشت و پس از برگزاری تجمعی اعتراضی، آزاد می‌شوند.[۲۹] فردای آن روز، عصر روز جمعه نهم مرداد، حاجیان ایرانی در برابر بعثه تجمع می‌کنند و پس از تلاوت قرآن، پرچم امریکا را به آتش می‌کشند و در پی سخنرانی مهدی کروبی، نماینده امام خمینی و سرپرست حجاج ایرانی، به سمت مسجدالحرام حرکت می‌کنند.[۳۰] در میانه راه نیروهای نظامی عربستان به تظاهرکنندگان هجوم می‌برند.[۳۱] بر اثر تیراندازی و زیر دست و پا ماندنِ برخی از حاجیان افراد بسیاری کشته و مجروح می‌شوند.[۳۲]

نویسنده نیز با اصابت گلوله از ناحیه پا زخمی می‌شود[۳۳] و به کوچه‌های اطراف پناه می‌برد. سپس او را با آمبولانس به بیمارستان مرکزی ایرانیان می‌برند.[۳۴] نویسنده با یاری دیگران مناسک حج را ادا می‌کند. وی بخش پایانی سفرنامه را به شرح این مناسک و سپس بازگشت به ایران اختصاص داده است.[۳۵]

از حج خونین بگو[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مقاله «از حج خونین بگو» در هفت صفحه به سفرنامه شاهدی از حج خونین ملحق شده است. سیدعلیرضا حجازی آن را در نخستین سال ورود حجاج ایرانی به حجاز پس از حج خونین برای انتشار در برخی مطبوعات نگاشته است.[۳۶] وی در این مقاله میان برخورد مسلمانان کشورهای دیگر با ایرانیان در سال ۱۳۶۶ش و سال ۱۳۷۰ش مقایسه می‌کند و بر این باور است که نگاه مسلمانان دیگر کشورها به ایرانیان به ‌ویژه پس از حمله صدام به کویت مساعدتر شده است.[۳۷]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. آهنگ حجاز، ص۴، ۵.
  2. آهنگ حجاز، ص۱.
  3. آهنگ حجاز، ص۱۴.
  4. آهنگ حجاز، ص۱۶.
  5. آهنگ حجاز، ص۳۹۶، ۳۹۸، ۳۹۹.
  6. آهنگ حجاز، ص۹.
  7. آهنگ حجاز، ص۱۲۲-۱۲۵.
  8. آهنگ حجاز، ص۲۵۵-۳۵۳.
  9. آهنگ حجاز، ص۲۵۴.
  10. آهنگ حجاز، ص۲۵۳-۲۶۱.
  11. آهنگ حجاز، ص۲۶۲، ۲۶۳.
  12. آهنگ حجاز، ص۲۶۴-۲۸۰.
  13. آهنگ حجاز، ص۲۷۱، ۲۷۲.
  14. آهنگ حجاز، ص۲۸۱، ۲۸۲.
  15. آهنگ حجاز، ص۲۸۴-۲۸۶.
  16. آهنگ حجاز، ص۲۸۵، ۲۸۶.
  17. آهنگ حجاز، ص۲۸۱.
  18. آهنگ حجاز، ص۲۸۶.
  19. آهنگ حجاز، ص۲۸۶.
  20. آهنگ حجاز، ص۲۸۹.
  21. آهنگ حجاز، ص۲۹۶.
  22. آهنگ حجاز، ص۲۹۷.
  23. آهنگ حجاز، ص۳۴۶، ۳۴۷.
  24. آهنگ حجاز، ص۳۵۹.
  25. آهنگ حجاز، ص۳۵۳-۳۴۵.
  26. آهنگ حجاز، ص۳۴۶، ، ۳۵۰، ۳۵۱، ۳۶۲.
  27. آهنگ حجاز، ص۳۵۵، ۳۵۶.
  28. آهنگ حجاز، ص۳۵۸، ۳۵۹.
  29. آهنگ حجاز، ص۳۶۳.
  30. آهنگ حجاز، ص۳۶۳.
  31. آهنگ حجاز، ص۳۶۴.
  32. آهنگ حجاز، ص۳۶۵-۳۶۷.
  33. آهنگ حجاز، ص۳۵۶.
  34. آهنگ حجاز، ص۳۶۷.
  35. آهنگ حجاز، ص۳۶۹-۳۷۶.
  36. آهنگ حجاز، ص۳۷۶-۳۸۲.
  37. آهنگ حجاز، ص۳۷۸، ۳۷۹.


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل آهنگ حجاز.
  • آهنگ حجاز: سیدعلیرضا حجازی، قم، فارس الحجاز، ۱۳۸۷ش.