وقوف در مشعر (فتاوای مراجع)
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام وقوف در مشعر است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله وقوف در مشعر. |
دسته | اعمال حج تمتع |
---|---|
مکان | مشعرالحرام |
زمان | شب دهم ذی الحجه |
عمل قبلی | وقوف در عرفات |
عمل بعدی | بیتوته در منا |
حکم | واجب |
مکانهای وابسته | مشعر یا مزدلفه |
جستارهای وابسته | اعمال حج تمتع؛وقوف در مشعر |
ببینید: آموزش وقوف در مشعر |
زمان حرکت ویرایش
مسئله 978 |
---|
امام خمینی: بعد از آنکه از وقوف به عرفات در مغرب شب دهم فراغت حاصل شد، باید کوچ کند به مشعرالحرام که محل معروفی است و حدود معینی دارد. |
مقدار وقوف ویرایش
مسئله 979 |
---|
امام خمینی: احتیاط واجب [م979 ۱]آن است که شب دهم را تا طلوع صبح در مشعرالحرام به سر ببرد [م979 ۲]و نیت کند اطاعت خدا را در این به سر بردنِ شب. [م979 ۳] |
مراجع دیگر:
|
زمان نیت ویرایش
مسئله 980 |
---|
امام خمینی: چون صبح طلوع کرد نیت وقوف به مشعرالحرام کند تا طلوع آفتاب [م980 ۱] و چون این وقوف عبادت خداوند است باید با نیت خالص از ریا و خودنمایی وقوف کند والاّ حج او در صورت ریا کردن با عمد و علم، باطل خواهد شد. [م980 ۲] |
مراجع دیگر:
|
جواز کوچ کردن کمی قبل از طلوع ویرایش
مسئله 981 |
---|
امام خمینی: اقوی جواز کوچ کردن بلکه استحباب آن است کمی قبل از طلوع آفتاب، به نحوی که قبل از طلوع آفتاب از وادی «محسّر» تجاوز نکند [م981 ۱]و اگر تجاوز کرد گناهکار است ولی کفاره براو نیست و احتیاط آن است که وقتی حرکت کند که قبل از طلوع آفتاب وارد وادی محسّر نشود. |
مراجع دیگر:
|
مقدار وجوب در مشعر ویرایش
مسئله 982 |
---|
امام خمینی: واجب است از طلوع صبح تا کمی قبل از طلوع آفتاب [م982 ۱] (به طوری که در مسئله پیش گفته شد) در مشعر بمانند، لکن تمام آن رکن نیست بلکه رکن وقوف کمی از بین الطلوعین است [م982 ۲] اگرچه به قدر یک دقیقه باشد، پس اگر کسی وقوف بین الطلوعین را یکسره ترک کند به تفصیلی که میآید [م982 ۳]حج او باطل خواهد شد. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 983 |
---|
امام خمینی: جایز است برای کسانی که عذری دارند ،[م983 ۱]قدری که شب در مشعر توقف کردند کوچ کنند به منا؛ مثل زنها و بچهها و بیماران و پیرمردان و اشخاص ضعیف و اشخاصی که برای پرستاری یا راهنمایی آنها لازم است همراه باشند [م983 ۲]و احتیاط واجب آن است که پیش از نصف شب حرکت نکنند، [م983 ۳]بنابراین برای این اشخاص وقوف بین الطلوعین لازم نیست و احتیاط مستحب آن است که اگر توقف مشکل نباشد تخلف نکنند. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 984 |
---|
امام خمینی: کسی که شب یا بعض آن را در مشعر بوده است اگر قبل از طلوع صبح عمداً و بدون عذر از مشعر بیرون رود و تا طلوع آفتاب برنگردد، در صورتی که وقوف عرفه از او فوت نشده است، بنا بر مشهور حج او صحیح است، و باید یک گوسفند کفاره بدهد، لکن احتیاط بر خلاف آن است ؛[م984 ۱] یعنی بعد از اتمام حج لازم است در سال دیگر حجش را اعاده کند و این احتیاط ترک نشود. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 985 |
---|
امام خمینی: کسی که درک نکند وقوف بین الطلوعین را یا وقوف شب را، در صورتی که صاحب عذر باشد، اگر مقداری از طلوع آفتاب تا ظهر در مشعر توقف کند اگرچه کم باشد حج او صحیح است. [م985 ۱] |
مراجع دیگر: |
اوقات وقوف ویرایش
مسئله 986 |
---|
امام خمینی: از آنچه گذشت معلوم شد که برای وقوف به مشعر سه وقت است: اول ـ شب عید برای کسانی که عذری دارند. دوم ـ بین طلوع صبح و طلوع آفتاب. [م986 ۱] سوم ـ از طلوع آفتاب تا ظهر روز دهم، که اضطراری مشعر است ؛ چنانکه قسم اول نیز اضطراری است. [م986 ۲] |
مراجع دیگر: |
حکم وقوف اختیاری و اضطراری ویرایش
مسئله 987 |
---|
امام خمینی: چون معلوم شد که وقوف به عرفات و مشعر اختیاری و اضطراری دارند و از برای وقوف به مشعر دو قسم اضطراری است، پس به ملاحظه ادراک هر دو موقف یا یکی از آنها در وقت اختیاری یا اضطراری، مفرداً و مرکباً، و به ملاحظه ترک عمدی یا جهلی یا نسیانی، اقسام زیادی دارد که در اینجا آنچه مورد ابتلا ممکن است بشود، ذکر میشود: [م987 ۱] اول ـ آنکه مکلف درک هر دو موقف کند در وقت اختیاری؛ یعنی از ظهر روز عرفه، عرفات را و بین الطلوعین صبح دهم، مشعر را درک کند. پس اشکالی در صحت حج او نیست. دوم ـ آنکه هیچیک از دو موقف را درک نکند، نه اختیاری آنها را و نه اضطراری را، پس اشکالی نیست در بطلان حج او و باید به همان احرام حج عمره مفرده [م987 ۲]که عبارت است از طواف و نماز آن و سعی و تقصیر و طواف نساء و نماز آن، به جا آورد و از احرام محلّ شود و اگر گوسفند همراه داشته باشد احتیاطاً ذبح کند [م987 ۳]و باید سال دیگر حج به جا آورد، اگر شرایط استطاعت را دارا باشد ،[م987 ۴]در صورتی که درک نکردن موقف به واسطه عذر باشد. |
مراجع دیگر:
|
مسئله 988 |
---|
امام خمینی: اگر درک نکردن دو موقف که ذکر شد، از روی تقصیر بوده حج بر او مستقر میشود و باید سال دیگر چه شرایط باشد یا نباشد به حج برود. [م988 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 989 |
---|
امام خمینی: احتیاط مستحب [م989 ۱]آن است که این شخص که حج او باطل شد و باید عمره به جا آورد نیت عدول به عمره مفرده بکند. سوم ـ آنکه درک کند اختیاری عرفه را با اضطراری مشعر در روز؛ یعنی اضطراری نهاری مشعر را، پس اگر اختیاری مشعر را عمداً ترک کرده باشد حج او باطل است [م989 ۲]والاّ صحیح است. چهارم ـ آنکه درک کرده باشد اختیاری مشعر را با اضطراری عرفه، پس اگر اختیاری عرفه را عمداً ترک کرده، حج او باطل است والاّ صحیح است. پنجم ـ آنکه درک کرده باشد اختیاری عرفه را با اضطراری شب مشعر؛ یعنی قبل از طلوع صبح، پس اگر اختیاری مشعر را با عذر ترک کرده است، چنانچه گفته شد، حج او صحیح است والاّ باطل است بنا بر احتیاط واجب. [م989 ۳] ششم ـ آنکه درک کرده باشد اضطراری لیلی مشعر و اضطراری عرفه را، پس اگر صاحب عذر [م989 ۴]باشد و اختیاری عرفه را عمداً ترک نکرده باشد ظاهراً حج او صحیح است و غیر صاحب عذر اگر اختیاری یکی را عمداً ترک کرده باشد حجش باطل است بنا بر اقوی در یکی و بنا بر احتیاط در دیگری که اختیاری مشعر باشد ،[م989 ۵] و اگر به غیر عمد باشد احتیاط واجب در بطلان است. هفتم ـ آنکه درک کرده باشد اضطراری عرفه و اضطراری یومی مشعر را، پس اگر ترک یکی از دو اختیاری را عمداً کرده باشد حج او باطل والاّ صحت بعید نیست، گرچه احتیاط اعاده است در سال بعد، [م989 ۶]با حاصل بودن شرایط وجوب. هشتم ـ آنکه درک کند اختیاری عرفه را فقط، احتیاط واجب در این صورت اتمام و اعاده است [م989 ۷]اگر اختیاری مشعر را عمداً ترک نکرده باشد والاّ حج او باطل است. نهم ـ آنکه درک کند اضطراری عرفه را فقط، در این صورت حج او باطل است. [م989 ۸] دهم ـ آنکه درک کند اختیاری مشعر را، در این صورت حج او صحیح است اگر وقوف عرفه را عمداً ترک نکرده باشد والاّ حج او باطل است. یازدهم ـ آنکه درک کند اضطراری روز مشعر را فقط، در این صورت حج او باطل است. [م989 ۹] دوازدهم ـ آنکه درک کند اضطراری لیلی مشعر را فقط، در این صورت اگر وقوف عرفات را عمداً ترک نکرده باشد و از صاحبان عذر باشد، ظاهراً حج او صحیح است [م989 ۱۰]والاّ باطل است. |
مراجع دیگر:
|
استفتائات ویرایش
مسئله 990 |
---|
امام خمینی: سئوال: عدهای در شب دهم ذیحجه عازم مَشعَر بودند، از افرادی که آنجا بودند سؤال نمودند مشعر کجا است؟ جواب دادند اینجا است، اطمینان پیدا کردند که مشعر است، نیت بیتوته و قصد وقوف کردند، بعد که وقت اضطراری مشعر هم گذشته بود، معلوم شد مشعر نبوده، آیا نسبت به باقی اعمال حج و سال آینده وظیفه چیست؟ جواب: احتیاطاً این حج را اتمام کنند و بعد از آن، اعمال عمره مفرده انجام دهند و در صورت استقرار حج یا بقای استطاعت، سال بعد حج را اعاده کنند. [م990 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 991 |
---|
امام خمینی: سئوال: اگر به گفته مدیرگروه که میگوید درک وقوف اختیاری مشعر برای او مشکل است و نمیتواند آن را درک نماید، اعتماد کند و وقوف اختیاری را ترک نماید آیا اشکالی ندارد؟ جواب: اگر برای خود شخص عذر حاصل شده، کفایت میکند. [م991 ۱] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 992 |
---|
امام خمینی: سئوال: خدمهای که با زنها، قبل از طلوع فجر، به منا میروند ولی خود را قبل از طلوع آفتاب به مشعر میرسانند و وقوف رکنی مشعر را درک میکنند، آیا نیابت آنان صحیح است یا نه؟ جواب: اگر از ذوی الأعذار نبودهاند [م992 ۱]که نیابت آنها صحیح است در فرض مرقوم حجشان نیابتاً صحیح است. هرچند مرتکب حرام شدهاند. [م992 ۲] |
مراجع دیگر: |
مسئله 993 |
---|
امام خمینی: سئوال: کسی که نمیدانسته وقوف اختیاری مشعر، بین طلوعین است ،[م993 ۱] پس از آن وقوف اضطراری را درک کرده، وظیفه او چیست؟ جواب: اگر جهل او قصوری و عذری باشد، نه تقصیری و ترک وقوف اختیاری از روی عذر شده باشد، مانع ندارد. [م993 ۲] |
مراجع دیگر:
|
مسئله 994 |
---|
امام خمینی: سئوال: شخصی وقوف عرفات و مقداری از وقوفِ لَیلی مشعر را درک کرده و عمداً قبل از طلوع فجر رفته است به منا، برای بردن اثاث و کار دیگری، و قصد داشته است که مجدداً به مشعر برگردد ولی در منا خوابش برده، وظیفه چنین حاجیای چیست؟ جواب: با فرض اینکه ترک اختیاری مشعر عمدی نبوده، در فرض مرقوم، اضطراری کافی است، [م994 ۱]ولی اگر شب نیت وقوف نداشته، باید اضطراری روز را درک کند، ولی اگر نایب است کافی نیست. |
مراجع دیگر:
|
مستحبات ویرایش
مستحبات وقوف به مشعرالحرام |
---|
امام خمینی: مستحبات وقوف به مشعرالحرام [م* ۱] |
مراجع دیگر: |
مسئله 995 |
---|
امام خمینی: بدان که مستحب است با تن و دلی آرام از عرفات به سوی مشعرالحرام متوجه شده و استغفار نماید و همین که از طرف دست راست به تلّ سرخ رسید بگوید: «اللَّهُمَّ ارْحَمْ [م995 ۱]تَوَقُّفِی وَزِدْهُ فی عَمَلی وَسَلِّمْ لِی دِینی وَتَقَبَّلْ مَناسِکی». و در راه رفتن میانهروی نماید و کسی را آزار ندهد و مستحب است نماز شام و خفتن را تا مزدلفه به تأخیر اندازد اگرچه ثلث شب نیز بگذرد و میان هر دو نماز به یک اذان و دو اقامه جمع کند و نوافل مغرب را بعد از نماز عشا به جا آورد و در صورتی که از رسیدن به مزدلفه پیش از نصف شب مانعی رسید، باید نماز مغرب و عشا را به تأخیر نیندازد و در میان راه بخواند و مستحب است که در وسط وادی، از طرف راست راه نزول نماید و اگر حاجی صروره باشد مستحب است که در مشعرالحرام قدم بگذارد [م995 ۲]و مستحب است که آن شب را به هر مقدار که میسور باشد به عبادت و اطاعت الهی به سر برد و این دعا را بخواند: «أَللَّهُمَّ هذِهِ جُمَعُ، اللَّهُمَّ اِنِّی أَسْأَلُک أنْ تَجْمَعَ لِی فِیها جَوامِعَ الخَیرِ، اللَّهُمَّ لا تُؤْیسْنی مِنَ الخَیرِ الَّذی سَأَلْتُک أنْ تَجْمَعَهُ لِی فی قَلْبی وَأطْلُبُ اِلَیک أنْ تُعَرِّفَنی ما عَرَّفْتَ أوْلِیاءَک فی مَنْزِلِی هذا وَأنْ تَقِینی جَوامِعَ الشَّرِّ». و مستحب است بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثنای الهی را به جا آورد و به هر مقداری که میسور باشد از نعم و تفضلات حضرت حق ذکر کند و بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد آنگاه دعا نماید و این دعا را نیز بخواند: «أللَّهُمَّ رَبَّ المَشْعَرِ الحَرام فُک رَقَبَتی مِنَ النَّارِ وَأوْسِعْ عَلَی مِنْ رِزْقِک الحَلالِ وَادْرَأْ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنَّ وَالْاِنْس، أَللَّهُمَّ أَنْتَ خَیرُ مَطْلُوب اِلَیهِ وَخَیرُ مَدْعُوٍّ وَخَیرُ مَسْؤُول وَلِکلِّ وافِد جائِزَةٌ فَاجْعَلْ جائِزَتی فی مَوْطِنی هذا أنْ تُقِیلَنی عَثْرَتی وَتَقْبَلَ مَعْذِرَتی وَأنْ تُجاوِزَ عَنْ خَطِیئَتی ثُمَّ اجْعَلِ التَّقْوی مِنَ الدُّنیا زادِی». و مستحب است سنگریزههایی را که در منا رمی خواهد نمود، از مزدلفه بردارد و مجموع آنها هفتاد دانه است [م995 ۳]و مستحب است وقتی که از مزدلفه به سوی منا رفته و به وادی محسِّر رسید، به مقدار صد قدم مانند شتر تند رود و اگر سواره است سواری خود را حرکت دهد و بگوید: «أَللَّهُمَّ سَلِّمْ لی عَهْدی وَاقْبَلْ تَوْبَتی وَأجِبْ دَعْوَتی وَاخْلُفْنی فِیمَنْ تَرَکتُ بَعْدی». |
مراجع دیگر:
|