در کعبه

از ویکی حج
نسخهٔ تاریخ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۲ توسط Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
در کعبه
اطلاعات اوليه
کاربری ورودی کعبه
مکان شهر مکه در عربستان
نام‌های دیگر باب الکعبه
وقایع مرتبط نماز خواندن پیامبر(ص) به امامت جبرئیل برابر باب الکعبه • نماز بر جنازه حضرت آدم روبروی دَرِ کعبه
مشخصات
مساحت ۳۱۰ در ۱۹۰ سانتی‌متر
وضعیت فعال
معماری
بازسازی عبدالمطلبقریش • عثمانی • آل سعود
در حال بارگیری نقشه...

دَرِ کعبه (به عربی: باب الکعبه)، سمت شرقی کعبه میان رکن عراقی و رکن حجرالاسود قرار دارد. در روایات فضیلت‌هایی برای آن ذکر شده که گشوده شدن درهای رحمت الهی به روی مردم هنگام بازشدن دَرِ کعبه از آن جمله است. از پیامبر(ص) نقل شده که هرکس پس از لمس حجرالاسود و نماز در رکن ابراهیم، دست بر دَرِ کعبه گذارد و دعا کند، دعای او مستجاب خواهد شد.

در روایت ذکر شده که پیامبر اسلام(ص) به امامت جبرئیل کنار دَرِ کعبه نماز خوانده است. در سده سوم قمری بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف، قریشیان و اعیان دیگر برابر باب الکعبه نماز خوانده می‌شد. در طواف عمره مستحب است که در برابر باب الکعبه دعا خوانده شود. همچنین صلوات بر پیامبر و خاندانش در این مکان بسیار سفارش شده است.

زمان ساخت نخستین دَرِ کعبه نامشخص است؛ ولی از برخی روایات همچون نماز خواندن حضرت آدم در برابر باب الکعبه، فهمیده می‌شود که دَر از همان ابتدا در کعبه وجود داشته است. برخی معتقدند شروع بازسازی‌های باب الکعبه نیز توسط عبدالمطلب انجام گرفته است. دَری که امروزه بر کعبه قرار دارد در سال ۱۳۹۹ق به فرمان ملک خالد، پادشاه عربستان، ساخته و نصب شد. جنس این در از طلا است و روی آن آیات قرآن کنده‌کاری شده است.

موقعیت و تاریخ ساخت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

گاهشمار بازسازی در کعبه
پیش از ظهور اسلام ساخت در برای کعبه توسط عبدالمطلب.[۱]
بازسازی قریش بالا بردن ارتفاع در کعبه.[۲]
سال ۶۴ق ساخت دو در شرقی و غربی برای کعبه پس از بازسازی آن توسط عبدالله بن زبیر در پی سوختن ساختمان کعبه.[۳]
سال ۷۴ق برداشته شدن در دوم به فرمان حجاج بن یوسف.[۴]
سال ۹۳ق طلاپوشی در کعبه به فرمان ولید بن عبدالملک.[۵]
سال ۱۹۴ق طلاپوشی دوباره در کعبه به فرمان امین عباسی.[۶]
سال ۲۳۲-۲۴۷ق تعویض تیر ساجی سردر کعبه در دوره متوکل عباسی.[۷]
سال ۲۸۱ق تزیین در کعبه با طلا به فرمان معتضد عباسی.[۸]
سال ۴۷۹ق نصب دَرِ طلایی تازه‌ای که حاوی نام خلیفه مقتدی عباسی بود.[۹]
سال ۵۳۷ تا ۵۴۱ق یا ۵۴۲ق ساخت و نصب در جدید توسط رامِشت فارسی، تاجر ایرانی[۱۰]
سال۵۵۱ق نصب در تازه پوشیده از طلا توسط جواد اصفهانی. [۱۱]
سال ۶۵۹ ساخت دری با صفحه‌های نقره‌ای به فرمان ملک مظفر یوسف بن منصور، از حاکمان آل رسول یمن.[۱۲]
سال ۶۶۳ق ساخت دری با طلا و نقره برای کعبه به فرمان ملک مظفر یوسف بن منصور .[۱۳]
سال ۷۳۳ق ساخت در تازه به فرمان سلطان محمد قلاوون [۱۴]
سال ۷۶۱ تا ۷۷۶ق ساخت دری از جنس ساج به فرمان ملک ناصرالدین حسن مملوکی.[۱۵]
سال ۸۱۶ نقره پوشی و آب‌طلا کاری در کعبه سال ۸۱۶ق توسط سلطان مؤید ابونصر شیخ محمودی حاکم مصر[۱۶]
سال ۸۵۱ق نقره پوشی و آب‌طلا کاری در کعبه سال ۸۱۶ق توسط بیرم خجا تاتاری ناظر حرم[۱۷]
سال ۹۶۱ پوشاندن در با صفحه نقره و روکش طلا به فرمان سلطان سلیمان قانونی[۱۸]
سال ۹۶۴ق ساخت دری جدید با زیورهای فراوان تزیین شده به فرمان سلطان سلیمان قانونی.[۱۹]
سال ۱۰۴۴ق تعویض باب الکعبه و به کار بردن تزیینات در قدیمی بر روی در جدید به فرمان سلطان مراد چهارم.[۲۰]
سال ۱۱۱۹ق تعمیر ورق‌های چوبی در و زوار آن و طلاپوشی بخش‌هایی از آن.[۲۱]
سال ۱۳۷۰ق نصب دری ساخته شده از جنس آلومینیوم با پوشش طلا و نقره به دستور ملک عبدالعزیز سعودی.[۲۲]
سال ۱۳۹۹ق جایگزینی دری از جنس طلا با عیار بالا [۲۳]

باب الکعبه نام دری است که در دیوار شرقی کعبه میان رکن عراقی و رکن حجرالاسود و در فاصله حدود یک متری حجرالاسود قرار دارد. زمان ساخت نخستین درِ کعبه نامشخص است؛ ولی از برخی اتفاق‌ها مانند نماز خواندن حضرت آدم در برابر باب الکعبه و همینطور نماز خواندن بر جنازه وی برابر این دَر، نشان از وجود دَر از همان ابتدا در کعبه است.[۲۴] برخی گزارش‌ها، ساخت اولین دَر را به انوش بن شیث بن آدم،[۲۵] جُرْهُمیان[۲۶] و اسعد حِمیَری پادشاه یمن[۲۷] نسبت داده‌اند.

گزارش‌های متعددی درباره تاریخ بازسازی‌، تزیین و تعمیر دَر کعبه در منابع تاریخی درج شده است. بنا بر گزارشی، شروع بازسازی‌های در توسط عبدالمطلب انجام گرفته است.[۲۸] بازسازی قریش پیش از ظهور اسلام،[۲۹] بازسازی ابن زبیر،‌[۳۰] بازسازی حجاج بن یوسف،[۳۱] طلاپوش کردن دَر در دوره اموی[۳۲] و عباسی[۳۳] و بازسازی‌های متعدد دیگر در سده‌های ششم تا نهم که در منابع ثبت شده است، از جمله درهایی که رامشت بازرگان ایرانی[۳۴] و جواد اصفهانی[۳۵] وزیر ایرانی حاکم موصل در سده ششم ساختند. این دَر چند بار نیز در عصر ممالیک بازسازی و تعویض شد.[۳۶] در عصر حکومت عثمانی نیز دَر کعبه دوبار بازسازی شد.

آخرین دَر پیش از آل سعود به فرمان سلطان مراد چهارم در ۱۰۴۴ق ساخته شد[۳۷] و در سال ۱۱۱۹ق تعمیر و اصلاح شد.[۳۸]

وضعیت امروزی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آل سعود دو بار اقدام به تعویض دَر کعبه کرد. نخستین بار در سال ۱۳۷۰ق به دستور ملک عبدالعزیز سعودی، دری از جنس آلومینیوم با روکش طلا و نقره برای کعبه ساخته شد.[۳۹] در سال ۱۳۹۷ق ملک خالد بن عبدالعزیز (۱۳۹۵–۱۴۰۲ق) با دیدن فرسودگی باب الکعبه، دستور داد دری جدید از طلا با عیار بسیار بالا بسازند که امروزه نیز به‌عنوان آخرین دَر بر درگاه کعبه نصب است . ساخت این در با وزنی حدود ۲۸۰ کیلوگرم، اول ذی‌حجه ۱۳۹۸ق آغاز گشت و پس از ۱۲ ماه به پایان رسید. ملک خالد آن را در ۲۳ ذی‌قعده ۱۳۹۹ق افتتاح کرد.

ارتفاع این در کمی بیش از سه متر و عرض آن حدود دو متر است و از دو لنگه تشکیل شده است. پایه آن با ضخامت ۱۰ سانتی‌متر از چوبی با نام «ماکامونگ» ساخته شده است. پایین در، تیری چوبی افزوده شده تا از ورود آب به درون کعبه پیش‌گیری کند و میله‌ای دارد که هنگام بسته شدن، در را با آستانه جفت می‌کند.[۴۰]

نقش‌ها و نوشته‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در دو گوشه بالایی در، دو لچکی جداگانه برای بهتر نمود یافتن شکل دایره‌وار آن تدارک شده که بر آن‌ها عبارات «الله جل جلاله» و «محمد صلی الله علیه و سلم» درون دو دایره برجسته نوشته شده است.

پایین این دایره‌ها، آیات: ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ آمِنِینَ [۴۱]؛ جَعَلَ اللهُ الْکَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَامًا لِلنَّاسِ و الشَّهْرَ الْحَرَامَ [۴۲]؛ رَبِّ اَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَاَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا [۴۳] ؛ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَة؛[۴۴] وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی اَسْتَجِبْ لَکُم [۴۵] نقش بسته است. در پی آن‌ها، دو دایره به شکل دو خورشید نورانی که در وسط آن‌ها جمله «لا اله الا الله محمد رسول‌الله» نقش بسته، دیده می‌شود. زیر این حاشیه‌های دایره‌شکل، آیه: قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلَی اَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ اِنَّ اللهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ [۴۶] نقش بسته است.

پایین‌تر از قفل در، جایی مربع‌شکل و فرورفته دیده می‌شود که وسط آن، دو دایره برجسته قرار دارد. وسط این دو دایره، سوره فاتحه به صورت دو دایره کامل نوشته شده است. زیر این دایره‌ها، دو جای مستطیل‌شکل به چشم می‌خورد که بالایی کوچک‌تر از پایینی است. در جای بالایی عبارتی شامل تاریخ ساخت باب الکعبه در دوران ملک عبدالعزیز نقش بسته است. در جای پایینی نیز به تاریخ ساخت باب در دوران ملک خالد اشاره شده است. بر لنگه سمت راست در، تاریخ افتتاح در به دست ملک خالد به چشم می‌خورد و بر لنگه چپ، نام مهندس سازنده در و نیز کاتب عبارات، نوشته شده است.

در کعبه حدود نیم متر به طرف درون خانه پیش رفته است. کناره‌های دیوار که از سه سمت، در را احاطه کرده‌اند، با لوح‌های دایره‌شکل زرین، پوشانده شده است. با در نظر گرفتن تناسب نام‌های ۱۵گانه خداوند که بر روی این لوح‌ها به صورت دایره نوشته شده، در قسمت‌های گوناگون آن نیز کلماتی به این شرح به چشم می‌خورد: بر بالای در عبارت «یا واسع یا مانع یا نافع»؛ در سمت راست، عبارت «یا عالم یا علیم یا حلیم یا عظیم یا حکیم یا رحیم»؛ و در سمت چپ، عبارت «یا غنی یا مغنی یا حمید یا مجید یا سبحان یا مستعان» نقش بسته است. پایین در که از جنس چوب است، صفحه‌های طلایی دارای نقش‌هایی به چشم می‌خورند.[۴۷]

فضیلت‌های باب کعبه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر پایه برخی روایات، حضرت آدم در پی نزول بر زمین، در برابر باب الکعبه به نماز ایستاد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت.[۴۸] برخی مکان قبول توبه آدم را برابر دری که ابن‌زبیر پشت کعبه در سمت رکن یمانی گشوده بود، می‌دانند.[۴۹] بر اساس گزارشی، نماز بر جنازه آدم(ع) در برابر باب الکعبه اقامه شده است.[۵۰] گفتاری از پیامبر در منابع آمده که نشان می‌دهد ایشان به امامت جبرئیل کنار در کعبه نماز خوانده است.[۵۱] شاید به همین سبب، برخی نماز خواندن در باب الکعبه را مستحب دانسته‌اند.[۵۲] در سده سوم قمری بر جنازه افراد نامدار مانند اشراف و قریشیان برابر باب الکعبه نماز خوانده می‌شد.[۵۳]

از پیامبر(ص) نقل شده که هرکس حجرالاسود را لمس کند و دو رکعت نماز در رکن ابراهیم بگزارد و سپس دست بر در کعبه گذارد و دعا کند، دعای او مستجاب خواهد شد.[۵۴] در روایتی لحظه باز شدن دَر کعبه، یکی از مواقع هفت‌گانه‌ گشوده شدن درهای رحمت الهی به روی مردم، شناخته شده است.[۵۵]

مستحبات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در طواف عمره مستحب است که در برابر باب الکعبه این دعا خوانده شود: «سائِلُکَ فَقِیرُکَ مِسْکِینُکَ بِبابِکَ، فَتَصَدَّقْ علیه بِالْجَنَّةِ، اللهم الْبَیْتُ بَیْتُکَ، و الحَرَمُ حَرَمُکَ، و العَبْدُ عَبْدُکَ، وَهذا مَقَامُ الْعائِذِ الْمُسْتَجِیْرِ بِکَ مِنَ النارِ، فَاَعْتِقْنِی وَوالِدَیَّ وَاَهْلِی وَوُلْدِی وَاخْوانِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ النارِ، یا جَوادُ یا کَرِیمُ».[۵۶] دعایی دیگر نیز هنگام روبه‌رو شدن با باب الکعبه گزارش شده است.[۵۷] نیز صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان پاکش در این مکان بسیار سفارش شده است.[۵۸]

گالری[ویرایش | ویرایش مبدأ]


جستار وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. تاریخ یعقوبی، ج1، ص247.
  2. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص135.
  3. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص166؛ تاریخ مکة المشرفه، ص109.
  4. تاریخ مکة المشرفه، ص110.
  5. اتحاف الوری، ج2، ص119؛ تاریخ مکة المشرفه، ص111-112.
  6. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص169.
  7. شفاء الغرام، ج1، ص158.
  8. اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص103-104؛ اتحاف الوری، ج2، ص349-350؛ تاریخ عمارة المسجد الحرام، ص21-22.
  9. البدایة و النهایه، ج12، ص131.
  10. الارج المسکی، ص151.
  11. الارج المسکی، ص151.
  12. شفاء الغرام، ج1، ص142؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276-277.
  13. العقود اللؤلؤیه، ج1، ص152.
  14. شفاء الغرام، ج1، ص142؛ اتحاف الوری، ج3، ص203.
  15. شفاء الغرام، ج1، ص142.
  16. شفاء الغرام، ج1، ص143.
  17. اتحاف الوری، ج4، ص707.
  18. الارج المسکی، ص152؛ منائح الکرم، ج3، ص343.
  19. التاریخ القویم، ج4، ص173؛ منائح الکرم، ج3، ص343؛ منائح الکرم، ج3، ص344.
  20. التاریخ القویم، ج2، ص173-174؛ الارج المسکی، ص154.
  21. منائح الکرم، ج5، ص445-446.
  22. التاریخ القویم، ج4، ص174؛ شفاء الغرام، ج1، ص14۴.
  23. قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.
  24. شفاء الغرام، ج1، ص1۸۶-۱۸۷.
  25. الروض الانف، ج1، ص81.
  26. اخبار مکه، فاکهی، ج5، ص225.
  27. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص۴۱ و ۱۰۱.
  28. تاریخ یعقوبی، ج1، ص247.
  29. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص135.
  30. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص166؛ تاریخ مکة المشرفه، ص109.
  31. تاریخ مکة المشرفه، ص110.
  32. اتحاف الوری، ج2، ص119؛ تاریخ مکة المشرفه، ص111-112.
  33. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص169.
  34. الارج المسکی، ص151.
  35. الکامل، ج9، ص245؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276.
  36. شفاء الغرام، ج1، ص142؛ مرآة الحرمین، ج1، ص276-277؛ شفاء الغرام، ج1، ص142؛ اتحاف الوری، ج3، ص203.
  37. التاریخ القویم، ج2، ص173-174.
  38. منائح الکرم، ج5، ص445-446.
  39. التاریخ القویم، ج4، ص174.
  40. قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.
  41. سوره حجر، ۴۶.
  42. سوره مائده، ۹۷
  43. سوره اسراء، ۸۰.
  44. سوره انعام، ۵۴.
  45. سوره غافر، ۶۰.
  46. سوره زمر، ۵۳.
  47. قصة التوسعه، ص88-91؛ مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، ص95-99.
  48. شفاء الغرام، ج1، ص186.
  49. شفاء الغرام، ج1، ص187.
  50. تاریخ مکه، ص191.
  51. اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص268؛ تحفة الاحوذی، ج1، ص394؛ عون المعبود، ج2، ص40-41.
  52. صحیح ابن خزیمه، ج4، ص333.
  53. شفاء الغرام، ج1، ص317.
  54. المقنعه، ص389؛ مستدرک الوسائل، ج9، ص383.
  55. مستدرک الوسائل، ج14، ص152.
  56. من لا یحضره الفقیه، ج2، ص531-532؛ جامع الخلاف، ص202.
  57. المقنعه، ص401.
  58. الکافی، ج4، ص406.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل باب الکعبه.
  • قرآن کریم؛
  • اتحاف الوری: عمر بن محمد بن فهد (م. ۸۸۵ق)، مکه، جامعةام القری، ۱۴۰۳ق؛
  • اخبار مکه: الازرقی (م. ۲۴۸ق)، به کوشش رشدی الصالح، مکه، مکتبة الثقافه، ۱۴۱۵ق؛
  • اخبار مکه: الفاکهی (م. ۲۷۹ق)، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۱۴ق؛
  • الارج المسکی فی تاریخ المکی: علی عبدالقادر الطبری (م. ۱۰۷۰ق)، به کوشش الجمال، مکه، المکتبة التجاریه، ۱۴۱۶ق؛
  • البدایة و النهایه: ابن کثیر (م. ۷۷۴ق)، بیروت، مکتبة المعارف؛
  • التاریخ القویم: محمد طاهر الکردی، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، ۱۴۲۰ق؛
  • تاریخ عمارة المسجدالحرام: فوزیه حسین مطر، مکه، جامعةام القری، ۱۴۰۶ق؛
  • تاریخ مکة المشرفه: محمد ابن الضیاء (م. ۸۵۴ق)، به کوشش علاء و ایمن، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۴ق؛
  • تاریخ الیعقوبی: احمد بن یعقوب (م. ۲۹۲ق)، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق؛
  • الروض الانف: السهیلی (م. ۵۸۱ق)، به کوشش عبدالرحمن، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق؛
  • تحفة الاحوذی: المبارک فوری (م. ۱۳۵۳ق)، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق؛
  • جامع الخلاف و الوفاق: علی بن محمد القمی السبزواری (م. قرن۷ق)، به کوشش حسنی، قم، زمینه‌سازان ظهور امام عصر، ۱۳۷۹ش؛
  • شفاء الغرام: محمد الفاسی (م. ۸۳۲ق)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق؛
  • صحیح ابن خزیمه: ابن خزیمه (م. ۳۱۱ق)، به کوشش محمد مصطفی، المکتب الاسلامی، ۱۴۱۲ق؛
  • العقود اللؤلؤیه: علی بن الحسن الزبیدی (م. ۸۱۲ق)، به کوشش محمد الاکوع، بیروت، دار الآداب، ۱۴۰۳ق؛
  • عون المعبود: العظیم‌آبادی (م. ۱۳۲۹ق)، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق؛
  • قصة التوسعة الکبری: حامد عباس، جده، دار البلاد، ۱۴۱۶ق؛
  • الکامل فی التاریخ: ابن اثیر (م. ۶۳۰ق)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۷ق.
  • الکافی: الکلینی (م. ۳۲۹ق)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش؛
  • مرآة الحرمین: ابراهیم رفعت پاشا (م. ۱۳۵۳ق)، تهران، مشعر، ۱۳۷۷ش؛
  • مستدرک الوسائل: النوری (م. ۱۳۲۰ق)، بیروت، آل البیت:، ۱۴۰۸ق؛
  • المقنعه: المفید (م. ۴۱۳ق)، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۰ق؛
  • مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی: عبیدالله محمد امین کردی، ترجمه: صابری، مشهد، ۱۳۸۲ش؛
  • من لا یحضره الفقیه: الصدوق (م. ۳۸۱ق)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، ۱۴۰۴ق؛
  • منائح الکرم: علی بن تاج الدین السنجاری (م. ۱۱۲۵ق)، به کوشش المصری، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۱۹ق.