اقانیم العلی فی احوال ام‌القری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۷۱: خط ۷۱:


[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]
[[رده:کتاب‌های قرن سیزدهم قمری]]
[[رده:کتاب‌های احمد بن حسن یزدی مشهدی]]
[[رده:کتاب‌های احمد بن حسن یزدی مشهدی]]
[[رده:کتاب‌های تاریخ مکه]]
[[رده:کتاب‌های تاریخ مکه]]

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۰۵

اقانیم العلی فی احوال ام‌القری
پدید آورندگان
نویسنده مولا احمد بن حسن یزدی مشهدی
محتوا
موضوع تاریخ مکه
زبان فارسی
نشر
محل نشر ایران

اقانیم العلی فی احوال‌ام القری رساله‌ای در تاریخ مکه نوشته مولا احمد بن حسن یزدی مشهدی است. از این رساله اثری نیست و تنها آقابزرگ تهرانی از آن یاد کرده، این کتاب رساله‌ای به زبان فارسی در مورد تاریخ مکه بوده، که محتوایی از آن در دست نیست.

توضیح اجمالی

نویسنده این رساله، از عالمان و واعظان یزدی مقیم مشهد بوده که به سال 1288ق. به حج مشرّف شده و به سال 1310ق. در مشهد درگذشته است. از رسالۀ او اثری در دست نیست. آقابزرگ تهرانی از این رساله یاد کرده و گویا خود آن را ندیده و نامش را در کتاب دیگر مولا احمد، نواصیص العجب فی زیارة رجب، یافته است. به گفته او، این اثر، رساله‌ای فارسی در تاریخ مکه بوده[۱]و از محتوای کتاب جز این اطلاعی در دست نیست. فهرست‌واره منزوی این اثر را در تاریخ و جغرافیا دانسته است.[۲]

آقابزرگ 17 اثر به مولا احمد یزدی نسبت داده[۳]که از آن میان، خود وی تنها نواصیص العجب را دیده و تصریح کرده که این اثر در ایران به چاپ رسیده است.[۴]کتابشناسان دیگر نیز به تبع آقابزرگ از این کتاب یاد کرده‌اند.[۵]


پانویس

  1. نک: الذریعه، ج11، ص101؛ فهرستواره منزوی، ج1، ص171؛ .
  2. فهرستواره منزوی، ج1، ص171؛ .
  3. الذریعه، ج3، ص11، 39، 80؛ ج4، ص177؛ ج5، ص109؛ ج6، ص263؛ ج7، ص153؛ ج8، ص59؛ ج11، ص101؛ ج12، ص229؛ ج14، ص235؛ ج23، ص148؛ ج24، ص350؛ ج26، ص268؛ ج21، ص266؛ ج22، ص121؛ .
  4. الذریعه، ج11، ص101؛ .
  5. نک: فهرستواره منزوی، ج1، ص171؛ معجم ما کتب فی الحج، ص37؛ .

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل اقانیم العلی فی احوال‌ام القری.
  • الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقابزرگ تهرانی (م. 1389ق.) ، بیروت، دار الاضواء، 1403ق؛
  • فهرستواره کتاب‌های فارسی: احمد منزوی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1374ش؛
  • معجم ما کتب فی الحج و الزیاره: عبدالجبار الرفاعی، دار مشعر، 1427ق؛