جاهلیت: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در برخی از این بازارها، [[پیامبر(ص)]] حج‌گزاران را به [[اسلام]] دعوت می‌کرد.<ref>الاستیعاب، ج2، ص677؛ البدایة و النهایه، ج3، ص41.</ref> عرب جاهلی در مالیات رسمی ویژه داشت و به آن پایبند بود.<ref>الاوائل، ص44.</ref> فعالیت بازارهای محلی و موسمی، زمینه رونق صنایع را در مکه و [[مدینه]] فراهم ساخته بود.<ref>جزیرة العرب قبل الاسلام، ج1، ص102-103.</ref> اسلحه‌سازی، آهنگری، صیقل دادن شمشیر، و ساخت زیورآلات در [[حجاز]] رواج و اهمیت داشت.<ref>المعارف، ص575؛ الازمنة و الامکنه، ص515؛ جزیرة العرب قبل الاسلام، ج1، ص109-120.</ref> بازمانده اصطلاحات مربوط به مناصب، نظام اجتماعی، تجارت و معاهدات مانند [[اشناق|اَشناق]] (دیات)،<ref>اسد الغابه، ج3، ص206.</ref> رِفادت* (پذیرایی از حاجیان)، سقایت، [[ندوه]]، [[حمس|حُمس]]، [[حلف المطیبین|حِلف المُطَیبین]]، [[حلف الفضول|حِلف الفُضول]]، و [[احابیش|اَحابیش]]، نمایی از سنت‌های آن عصر را به ما نشان می‌دهد.<ref>تاریخ العرب القدیم، ص177، 298-299؛ نک: مفید الانام.</ref> | در برخی از این بازارها، [[پیامبر(ص)]] حج‌گزاران را به [[اسلام]] دعوت می‌کرد.<ref>الاستیعاب، ج2، ص677؛ البدایة و النهایه، ج3، ص41.</ref> عرب جاهلی در مالیات رسمی ویژه داشت و به آن پایبند بود.<ref>الاوائل، ص44.</ref> فعالیت بازارهای محلی و موسمی، زمینه رونق صنایع را در مکه و [[مدینه]] فراهم ساخته بود.<ref>جزیرة العرب قبل الاسلام، ج1، ص102-103.</ref> اسلحه‌سازی، آهنگری، صیقل دادن شمشیر، و ساخت زیورآلات در [[حجاز]] رواج و اهمیت داشت.<ref>المعارف، ص575؛ الازمنة و الامکنه، ص515؛ جزیرة العرب قبل الاسلام، ج1، ص109-120.</ref> بازمانده اصطلاحات مربوط به مناصب، نظام اجتماعی، تجارت و معاهدات مانند [[اشناق|اَشناق]] (دیات)،<ref>اسد الغابه، ج3، ص206.</ref> رِفادت* (پذیرایی از حاجیان)، سقایت، [[ندوه]]، [[حمس|حُمس]]، [[حلف المطیبین|حِلف المُطَیبین]]، [[حلف الفضول|حِلف الفُضول]]، و [[احابیش|اَحابیش]]، نمایی از سنت‌های آن عصر را به ما نشان می‌دهد.<ref>تاریخ العرب القدیم، ص177، 298-299؛ نک: مفید الانام.</ref> | ||
=== | ===حج=== | ||
{{اصلی|حج جاهلی}} | {{اصلی|حج جاهلی}} | ||
در موضوع حج، قبایل عرب چند سنت و آیین متفاوت داشتند. آیین [[حمس|حُمس]] را قریش برنهاده بود و همه قبایل آن را لازم می‌شمردند. [[ | در موضوع حج، قبایل عرب چند سنت و آیین متفاوت داشتند. آیین [[حمس|حُمس]] را قریش برنهاده بود و همه قبایل آن را لازم می‌شمردند. [[حل|آیین حِله]] به رفتار و رسوم مردم بیرون از [[حرم]] اطلاق می‌گردید. اینان ناچار بودند سنت مکیان را در خوراک و پوشاک و مسکن بپذیرند.<ref>نک: اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص179-182.</ref> عریان طواف کردن، شیوه برخی از همین حله‌ای‌ها بود که گاه در مکه [[لباس احرام]] مخصوص حُمسی نمی‌یافتند.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص182.</ref> این‌که [[اهل حرم]]، [[اهل حل]] و قبایل بیرون از [[حرم]] را به رعایت سنت‌های خود وامی‌داشتند، به سبب مجبور ساختن آن‌ها برای خرید کالای مکیان بود.<ref>جزیرة العرب قبل الاسلام، ج2، ص272-280.</ref> | ||
بسیاری از قبایل، [[تلبیه|تَلبیه‌ای]] ویژه برای خود برنهاده، آن را در موسم حج اجرا می‌کردند.<ref>نک: الازمنة و تلبیة الجاهلیه، ص38-45.</ref> پاره‌ای از این آیین‌ها که در [[دین ابراهیم]] ریشه داشت، به تایید و امضای اسلام رسید.<ref>احکام القرآن، ابن عربی، ج2، ص536.</ref> بسیاری از این سنت‌ها که خاستگاه غیر الهی داشت، در حج آخر پیامبر(ص) منسوخ شد. در [[حجة الوداع]]، پیامبر(ص) فرمان داد که هیچ‌کس در حال [[شرک]] حج نگزارد و عریان [[طواف]] ننماید. نیز با نسخ نسیء، دَوَرانی بودن ماه‌ها را اعلام کرد.<ref>التنبیه و الاشراف، ص186-187؛ الاکتفاء، ج1، ص56؛ مفید الانام، ص185-186.</ref> | بسیاری از قبایل، [[تلبیه|تَلبیه‌ای]] ویژه برای خود برنهاده، آن را در موسم حج اجرا می‌کردند.<ref>نک: الازمنة و تلبیة الجاهلیه، ص38-45.</ref> پاره‌ای از این آیین‌ها که در [[دین ابراهیم]] ریشه داشت، به تایید و امضای اسلام رسید.<ref>احکام القرآن، ابن عربی، ج2، ص536.</ref> بسیاری از این سنت‌ها که خاستگاه غیر الهی داشت، در حج آخر پیامبر(ص) منسوخ شد. در [[حجة الوداع]]، پیامبر(ص) فرمان داد که هیچ‌کس در حال [[شرک]] حج نگزارد و عریان [[طواف]] ننماید. نیز با نسخ نسیء، دَوَرانی بودن ماه‌ها را اعلام کرد.<ref>التنبیه و الاشراف، ص186-187؛ الاکتفاء، ج1، ص56؛ مفید الانام، ص185-186.</ref> | ||