چاه عهن
چاه العهن یکی از چاه‌های مشهور مدینه است که در روستای قربان و منطقه «العالیه» واقع شده و به نام‌های «الیسیره» و «بئر عالیه» نیز شناخته می‌شود. این چاه دارای آب شیرین و گوارا بوده و پیامبر اسلام(ص) از آن برای نوشیدن آب و وضو گرفتن استفاده می‌کردند. در گذشته، چاه در نزدیکی درختی به نام «سدرة» قرار داشت و در حال حاضر در منطقه بلاد البدریه قابل مشاهده است.
نام[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این چاه به نام العهن نام گذاری شده است،[۱] در زبان عربی، واژه "العهن" به معنی پشم رنگی می‌باشد؛[۲] همچنین این چاه به نام های «الیسیره»[۳] و «بئر عالية» نیز شناخته می‌شده.[۴]
موقعیت مکانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بئر العهن از چاه‌های مشهور مدینه و در روستای قربان[۵] در منطقه «العالیه» واقع بوده؛[۶] این چاه در وسط باغی سرسبز [۷] که نام آن باغ، از همین چاه گرفته شده، قرار داشته است.[۸]
پیامبر و چاه عهن[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پیامبر اسلام(ص) از این چاه آب می‌نوشید[۹] و وضو می‌گرفتند؛[۱۰] و همچنین نقل شده است كه مردم، به چاه عهن به عنوان چاهى كه پيامبر(ص) از آن آبى نوشيده و وضو گرفته، تبرّك مى‌جستند.[۱۱]
پیشینه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
چاه عهن در گذشته، نزدیک درختی به نام «سدرة» (درختی خاص که در عربستان معروف است) [۱۲]بوده است که بعدها قطع شد و زمین آن به یک زمین کشاورزی تبدیل گردید. این چاه که آب فراوانی داشته، [۱۳] در دامنه کوه واقع شده[۱۴] و آب آن شیرین و گوارا است؛[۱۵] این چاه متعلق به انصار بوده[۱۶] و به دلیل نزدیک بودن به خانه انصار و برکت‌هایی که از پیامبر اسلام(ص) در آن‌جا صورت گرفته، حائز اهمیت بوده است.[۱۷]
امروزه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در حال حاضر مىتوانيم در جنوب شرقی وادى بطحان و منطقه‌اى كه به بلاد البدريّه شهرت دارد، از اين چاه ديدار كنيم؛ قطر چاه حدود 3 متر و عمقش 16 متر است. از اسناد اوقافى مدينه چنين برمى‌آيد كه خاندان برزنجى، چاه و باغِ عهن را وقف عام نموده‌اند ؛ فضلاى مدينه موقعيّت جغرافيايى آن را با تعبير «بلادالعهن» مى‌شناسانند.[۱۸]
نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، ص 164
- ↑ تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
- ↑ الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥ خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
- ↑ تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
- ↑ وصف المدینه المنوره، ص ۱۰
- ↑ الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
- ↑ مغانم المطابه، ص ۴۵
- ↑ تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
- ↑ الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
- ↑ خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
- ↑ مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨
- ↑ وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
- ↑ مغانم المطابه، ص ۴۵
- ↑ المدينة بين الماضي والحاضر، ص ۲۶۷
- ↑ موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج ٤، ص ٣٤٢
- ↑ الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
- ↑ وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
- ↑ مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه،1419 ق.
- مدینه شناسی، نجفی،محمد باقر، تهران-ایران، مشعر،1392ش.
- التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، المطری،جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، 1426ق.
- خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، 1972م.
- وصف المدینه المنوره، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات 2 (میقات حج- سال 1378- شماره 27)
- الجواهر الثمينة في محاسن المدنية،حسینی مدنی، محمد کبریت، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمية، 1417 ق.
- وفاء الوفاء، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، 2006م.
- مغانم المطابه، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، 1969م.
- معجم ما استعجم، بکری، عبد الله بن عبد العزیز، بیروت- لبنان، عالم الکتب، 1983.
- الدره الثمنیه فی اخبار المدینه، ابن نجار، محمد بن محمود، بیروت-لبنان، دار الارقم بن ابی الارقم، بی تا
- المدينة بين الماضي والحاضر، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، 1972م.
- موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، صبری پاشا، ایوب، قاهره-مصر، دار الآفاق العربیه، 2004م.
|
چاه‌ها و برکه‌های حرمین | |
|---|---|
| مکه | زمزم • برکه قسری • چاه تفله |
| مدینه | چاه ابی‌عنبه • بغیبغه • چاه اریس • چاه اعواف • چاه انا • چاه انس بن مالک • چاه اهاب • چاه بصه • چاه بضاعه • چاه ذروان • چاه روحاء • چاه رومه • بئر معونه • بیسان • چاه هُجَیم • چاه جاسوم • چاه انا • چاه غرس |
| میان راه مکه و مدینه | چاه تفله |