مسجد ابوبکر(مدینه)

از ویکی حج
مسجد ابوبکر در مدینه
اطلاعات اوليه
مکان مدینه، مناخه
تاریخ بنا
بنیانگذار عمربن عبدالعزیز
بازسازی کنندگان سلطان محمود دوم عثمانی، ملک فهد

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

مسجد ابوبکر(مدینه)، یکی از مساجد مصلی است که در منطقه مناخه مدینه در غرب مسجدالنبی واقع شده‌است. مساجد مصلی در مکان‌های بازی ساخته شدند که پیامبر(ص) در آنها نماز عید برپا کرده بود. گفته شده پیامبر در این مکان برای فوت نجاشی نماز خواند. ابوبکر در دوران خلافتش پس از پیامبر در این مکان نماز عید خواند. .

موقعیت مسجد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد ابوبکر از مساجد منطقه مَناخه در مدینه و نزدیک به مسجد النبی است.[۱] مناخه منطقه بازی بود که بازار مدینه بود.[۲] برخی پژوهشگران بر آنند که این مسجد در محل خانه کثیر بن الصلت ساخته شده که بنابر روایات یک بار پیامبر در آن نماز عید خواند.[۳]

مسجد ابوبکر، دومین مسجد از مسجدهای سه‌گانه (مسجد غمامه، مسجد امام علی(ع) و مسجد ابوبکر) موجود در میدان مصلی الاعیاد (محل نماز عیدها) است.[۴] فاصله مسجد ابوبکر تا مسجدالنبی 335 متر است.[۵]این مسجد در گذشته، در کوچه عریضی قرار داشت. هم‌اکنون پس از برداشته شدن ساختمان‌های اطرافش به حیاط مسجد نبوی اشراف دارد.[۶]

منابع قدیم‌تر از وجود این مسجد در وسط باغی با عنوان عین الارزق یاد کرده‌اند.[۷] همچنین گفته‌اند این مسجد در نزدیکی خانه محمدبن عبدالله بن کثیر بن الصلت قرار داشته‌است.[۸]

نماز پیامبر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در منابع نقل شده، پیامبر هنگامی‌که از مرگ نجاشی، حاکم حبشه، آگاه شد، مردم را باخبر کرد و همراه با صحابه در این مکان برای نجاشی نماز خواند.[۹] گفته شده ابوبکر پس از پیامبر، در دوره خلافتش در این مکان نماز عید برپا کرده و از همین رو این مکان، مسجد ابوبکر نام گرفته‌است.[۱۰]

تاریخچه بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخی برآنند که نخستین بار در زمان عمر بن عبدالعزیز (حاکم مدینه در ۸۷-۹۳ق.) مسجدهایی در مکان نمازهای پیامبر در این منطقه ساخته شد.[۱۱][۱۲]

مسجد در زمان سمهودی (م. ۹۱۱ق.)، تاریخ‌نگار مدینه، تخریب شده بود. به گزارش سمهودی این مسجد در وسط باغ و نزدیک چشمه‌ای قرار داشت و اهالی منطقه چارپایان خود را از محوطه مسجد عبور می‌دادند. به گفته سمهودی ورود چارپایان از در شمالی مسجد انجام می‌شد و اهالی به مرور چارپایان خود را در آن منطقه نگه می‌داشتند و آنجا تبدیل به مزبله شده بود. سمهودی از شیخ حرم، اشرف اینال درخواست رسیدگی به وضعیت این مسجد را کرد و او فقیه شهاب‌الدین احمد النوسی را مأمور به این کار کرد.[۱۳] در پی آن در محل محراب که مسقف بود، در سمت شمال آن دیواری قرار گرفت که مانع از ورود چارپایان می‌شد. مسیری نیز در سمت شمال برای عبور چارپایان اختصاص یافت.[۱۴]درباره ساخت و سازهای بعدی مسجد گزارشی در دست نیست.

بنای کنونی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنای فعلی مسجد از زمان سلطان محمود عثمانی است که در سال 1254ق./1838م. ساخته شد[۱۵] متنی با حجاری برجسته در قسمت بالای ورودی‌اش نوشته شده که «این، مسجد سرورمان ابوبکر است». بالای این سطر، نیز امضای سلطان محمود داخل دایره‌ای به همراه تاریخ سال 1254 هجری/ 1838 میلادی وجود دارد.[۱۶]

بنابر آنچه در تابلوی کنار ورودی مسجد آمده است: این مسجد در سال 1411 قمری در زمان ملک فهد بن عبدالعزیز مرمت شده است.[۱۷]اصلاحات و بازسازی‌های دیگری در این مسجد در سال 1429 تا 1430 (2007-2008) به عمل آمد.[۱۸]

ویژگی‌های ساختمان مسجد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مسجد، شامل دو بخش است: قسمت غربی که با گنبدی مسقف شده و ورودی آن در جهت شرقی قرار گرفته است. در گوشه شمال شرقی‌اش مناره‌ای قرار دارد. قسمت شرقی مسجد باز است. طول مسجد به 19/5 متر می‌رسد. عرض آن نیز 15 متر است. مساحتش 292/5 متر مربع است.[۱۹] دیوارها مرتفع و سنگی است. مدخل در دیوار شرقی قرار دارد و در دو طرف مدخل دو ستون قرار گرفته، مدخل مسجد، مربعی است به ابعاد ده متر که گنبدی بر آن واقع شده است.[۲۰]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • آثار اسلامی مکّه و مدینه: رسول جعفریان، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۰ش.
  • التعریف بما أنست الهجره من معالم دارالهجره، جمال‌الدین محمدبن احمد مطری،دراسه و التحقیق،أ.د.سلیمان الرحیلی، الریاض،1426ه
  • المساجدالاثریه فی المدینه النبویه، محمدالیاس عبدالغنی، المدینه المنوره، فهرسة مکتبة الملک فهد الوطنیة أثناءالنشر، الطبعة الثانیة، 1419ه/1999م
  • المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز عبدالرحمن ابراهیم کعکی، جلد اول، بیروت، مؤسسه التاریخ العربی للطباعه و النشر و التجاره، الطبعه الاولی 1432ه/2011م
  • وفاءالوفا باخباردارالمصطفی، علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق و تقدیم الدکتور قاسم السامرائی، الجز الثالث، مؤسسه الفرقان للتراث الاسلامیه، الطبعة الاولی 1422ه/2004م