مسجد ثنایا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''مسجد الثنایا''' يا '''قبة الثنایا''' یکی از مسجدهاي قديمي [[شهر مدینه]] بود که در جايگاه شکسته شدن دندان‌هاي پيامبر در [[جنگ احد]]، ساخته شده بود. اين مسجد در شمال [[مقبرة الشهدا]]، در نزدیکی [[کوه احد]] واقع بوده که اکنون اثري از آن بر اي نمانده است. | '''مسجد الثنایا''' يا '''قبة الثنایا''' یکی از مسجدهاي قديمي [[شهر مدینه]] بود که در جايگاه شکسته شدن دندان‌هاي پيامبر در [[جنگ احد]]، ساخته شده بود. اين مسجد در شمال [[مقبرة الشهدا]]، در نزدیکی [[کوه احد]] واقع بوده که اکنون اثري از آن بر اي نمانده است. | ||
==موقعیت == | ==موقعیت == | ||
این مسجد کوچک در | این مسجد کوچک در دامنه کوه احد و به فاصله 150 قدم بعد از قبر حضرت حمزه <ref>پنجاه سفرنامه حج قاجاري، ج3، ص 738.</ref>، در مسير راه عبوري به کوه احد قرار داشته است. | ||
== داستان مسجد ثنايا == | == داستان مسجد ثنايا == | ||
این مسجد در محل | این مسجد در محل شکسته شدن دندان رباعي پیامبر(ص) در [[غزوه احد]] و زخمي شدن ايشان <ref>السيره النبويه، ج2، ص80.</ref> ساخته شده است. | ||
== سرگذشت مسجد ثنايا== | |||
و بنابر گزارش [[سیداحمد یاسین خیاری|سید احمد یاسین خیاری]] (1321 - 1380ق)، ابتدا داراي گنبد بوده لکن در زمان نگارش کتاب [[تاریخ معالم المدینة المنوره قدیما و حدیثا (کتاب)|تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا]]، گنبد آن از بین رفته و تنها بقاياي ساختمان آن وجود داشته است.<ref>تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، صص 192 - 191.</ref> البته در حال حاضر هيچ اثری از اين مسجد نیست. | |||
و در فاصله پانصد قدمی مقبرة الشهدا قرار داشته است. ساختمان مسجد، دارای صحن کوچک و گنبدی بوده است و بالاتر از بقعه حمزه و در شمال آن واقع بوده است.<ref>سفرنامه مکه، حسام السلطنه، ص١54.</ref> | |||
بنابر روايتي از [[حضرت صادق(ع)]] به عقبة بن خالد، خواندن نماز در این مسجد، سفارش شده است. | |||
«... فاذا قضیتَ هذا الجانب اتیتَ جانب احد فَبَداتَ بِالْمَسجد الَّذی دون الحرّة فَصَلَّیتَ فِیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقَبر حَمْزَةبن عبدالمطّلب فَسَلَّمتَ عَلَیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقُبُور الشهداء قُمْتَ عِنْدَهُم فَقُلْتَ: «السَّلامُ عَلَیکُمْ یا اَهْلَ الدِّیار، اَنْتُم لَنا فَرَط وَ انّا بِکُمْ لاحِقُون»، ثُمَّ تَاتی الْمَسْجِد الَّذی کانَ فی الْمَکان الواسِع الی جَنْب اْلجَبَل عَنْ یَمِینِکَ حِینَ تَدْخُلُ اُحداً فَتُصَلِّی فِیهِ فَعِنْدَهُ خَرَجَ النَّبی (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) الی احُد حِینَ لَقی الْمُشْرِکِین فَلَمْ یَبْرَحُوا حَتّی حَضَرت الصَّلاة فَصَلّی فِیهِ، ثُمَّ مُرْ ایضاً حَتّی تَرْجِع فَتصلّی عِنْدَ قُبُور الشهداء ما کَتَبَ اللهُ لَکَ». <ref>الکافی، ج4، صص 65١ - 56٠.</ref> | «... فاذا قضیتَ هذا الجانب اتیتَ جانب احد فَبَداتَ بِالْمَسجد الَّذی دون الحرّة فَصَلَّیتَ فِیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقَبر حَمْزَةبن عبدالمطّلب فَسَلَّمتَ عَلَیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقُبُور الشهداء قُمْتَ عِنْدَهُم فَقُلْتَ: «السَّلامُ عَلَیکُمْ یا اَهْلَ الدِّیار، اَنْتُم لَنا فَرَط وَ انّا بِکُمْ لاحِقُون»، ثُمَّ تَاتی الْمَسْجِد الَّذی کانَ فی الْمَکان الواسِع الی جَنْب اْلجَبَل عَنْ یَمِینِکَ حِینَ تَدْخُلُ اُحداً فَتُصَلِّی فِیهِ فَعِنْدَهُ خَرَجَ النَّبی (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) الی احُد حِینَ لَقی الْمُشْرِکِین فَلَمْ یَبْرَحُوا حَتّی حَضَرت الصَّلاة فَصَلّی فِیهِ، ثُمَّ مُرْ ایضاً حَتّی تَرْجِع فَتصلّی عِنْدَ قُبُور الشهداء ما کَتَبَ اللهُ لَکَ». <ref>الکافی، ج4، صص 65١ - 56٠.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۵
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | مسجد |
| مکان | عربستان * مدینه * در 500 قدمی شمال شرقی مقابر شهدای احد |
| نام‌های دیگر | قبة الثنایا |
| وقایع مرتبط | محل شکسته شدن دندان مبارک پیامبر اسلام(ص) در غزوه احد |
| مشخصات | |
| وضعیت | تخریب توسط وهابی‌ها |
مسجد الثنایا يا قبة الثنایا یکی از مسجدهاي قديمي شهر مدینه بود که در جايگاه شکسته شدن دندان‌هاي پيامبر در جنگ احد، ساخته شده بود. اين مسجد در شمال مقبرة الشهدا، در نزدیکی کوه احد واقع بوده که اکنون اثري از آن بر اي نمانده است.
موقعیت
این مسجد کوچک در دامنه کوه احد و به فاصله 150 قدم بعد از قبر حضرت حمزه [۱]، در مسير راه عبوري به کوه احد قرار داشته است.
داستان مسجد ثنايا
این مسجد در محل شکسته شدن دندان رباعي پیامبر(ص) در غزوه احد و زخمي شدن ايشان [۲] ساخته شده است.
سرگذشت مسجد ثنايا
و بنابر گزارش سید احمد یاسین خیاری (1321 - 1380ق)، ابتدا داراي گنبد بوده لکن در زمان نگارش کتاب تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، گنبد آن از بین رفته و تنها بقاياي ساختمان آن وجود داشته است.[۳] البته در حال حاضر هيچ اثری از اين مسجد نیست.
و در فاصله پانصد قدمی مقبرة الشهدا قرار داشته است. ساختمان مسجد، دارای صحن کوچک و گنبدی بوده است و بالاتر از بقعه حمزه و در شمال آن واقع بوده است.[۴] بنابر روايتي از حضرت صادق(ع) به عقبة بن خالد، خواندن نماز در این مسجد، سفارش شده است.
«... فاذا قضیتَ هذا الجانب اتیتَ جانب احد فَبَداتَ بِالْمَسجد الَّذی دون الحرّة فَصَلَّیتَ فِیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقَبر حَمْزَةبن عبدالمطّلب فَسَلَّمتَ عَلَیه، ثُمَّ مَرَرْتَ بِقُبُور الشهداء قُمْتَ عِنْدَهُم فَقُلْتَ: «السَّلامُ عَلَیکُمْ یا اَهْلَ الدِّیار، اَنْتُم لَنا فَرَط وَ انّا بِکُمْ لاحِقُون»، ثُمَّ تَاتی الْمَسْجِد الَّذی کانَ فی الْمَکان الواسِع الی جَنْب اْلجَبَل عَنْ یَمِینِکَ حِینَ تَدْخُلُ اُحداً فَتُصَلِّی فِیهِ فَعِنْدَهُ خَرَجَ النَّبی (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم) الی احُد حِینَ لَقی الْمُشْرِکِین فَلَمْ یَبْرَحُوا حَتّی حَضَرت الصَّلاة فَصَلّی فِیهِ، ثُمَّ مُرْ ایضاً حَتّی تَرْجِع فَتصلّی عِنْدَ قُبُور الشهداء ما کَتَبَ اللهُ لَکَ». [۵]
در گزارشی که تاریخ‌پژوه معاصر آقای رسول جعفریان در روز شنبه 25 ذی قعده 1416 (5 فروردین ماه 75) از منطقه داشته‌اند، روشن شد که در حال حاضر مسجدی با نام «مسجد الثنایا» وجود ندارد؛ این در حالی است که تصویر مخروبه آن در برخی از کتاب‌ها موجود است.
وی در ادامه چنین می‌نویسد: در قسمت شمالی مقبرة الشهداء، در حارّه یا محلّه احد، چند مسجد هست؛ یکی از آنها که تقریباً در شمال شرقی مزار حمزه با زاویه بسیار کم قرار دارد و در پانصد قدمی مقبرة الشهداء می‌شود، مسجد السطحی است. امید داشتیم که این مسجد همان مسجد ثنایا باشد، اما کسی از محلی‌ها نتوانست کمک کند. مسجد الرداده با فاصله بیشتر و مسجدی نیز که تابلوی آن شکسته بود و گویا نامش «مسجدالموت» بود، در بخش شمال شرقی مقبره وجود داشت.
پس از تخریب این مسجد توسط وهابی‌ها، بعید است که کسی جرات بازسازی آن را یافته باشد. بنابراین، باید گفت مسجد یاد شده از میان رفته است.
میرزا محمد مهندس در سال 1294 نوشته است: به فاصله سه ربع ساعت از مدینه، مرقد حضرت حمزه سید الشهدا(ع) است و در شمالش به بُعد پانصد قدم، تقریباً محل صدمه خوردن دندان مبارک حضرت رسول‌الله(ص) و در هشتصد و شانزده قدمی مقبره حضرت حمزه، در انتهای درّه مسجدی است که حضرت رسول الله در روز احد در حالت جراحت و به تنهایی در این مکانی که مسجد است نماز خوانده‌اند.
پانویس
منابع
- تاريخ معالم المدينة المنورة قديما و حديثا، سید احمد یاسین خیاری، رياض، الامانة العامة للاحتفال بمرور مائة عام علي تاسيس المملکة العربية السعودية، 1419 / 1999م.
- سفرنامه مکه، حسام السلطنة، به کوشش رسول جعفریان، تهران، نشر مشعر، 1374.
- السيره النبويه، ابن هشام، تحقيق مصطفى السقا و ابراهيم الأبيارى و عبدالحفيظ شلبى، بيروت، دارالمعرفة، بى‌تا.
- به سوی‌ام القری، رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1373.
- الکافی، ثقةالاسلام کلینی، تصحیح: علی اکبر غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه.