پرش به محتوا

چاه سقیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات بنا
| عنوان = چاه سقیا
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| پیوند تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام‌های دیگر =
| مکان = [[مدینه]]
| کاربری =
| بزرگداشت نزد = مسلمانان
| وابسته به دین/مذهب =
| باورها =
| آیین‌ها =
| احکام =
| زیارت کنندگان =
| بازدیدکنندگان =
| زمان پایه‌گذاری =
| بنیانگذار =
| رویدادها = نوشیدن آب توسط [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (ص)]]
| بازسازی‌ها =
| بازسازی کنندگان =
| بخش‌های از میان رفته =
| ویژگی‌های تاریخی =
| متولیان =
| مساحت =
| طول =
| عرض =
| ارتفاع =
| وضعیت بنا =
| گنجایش =
| امکانات =
| بخش‌های بنا =
| معمار =
| سبک =
| ویژگی‌ها =
| گنبدها =
| مناره‌ها =
| درها =
| رواق‌ها =
| صحن‌ها =
| ایوان‌ها =
| گرداننده =
| نهاد وابسته =
| نهاد نگهدارنده =
| مدیر =
| روحانی =
| نهادهای زیر مجموعه =
| ثبت در =
| شماره ثبت =
| تاریخ ثبت =
| وبگاه =
| عرض جغرافیایی = ۲۴٫۴۶۱۰۹۹,
| طول جغرافیایی = ۳۹٫۶۰۰۰۵۹
| توضیح نقشه =
| فیلم =
| توضیح فیلم =
}}
'''چاه سُقیا''' از چاه‌های معروف و تاریخی [[مدینه]] که قبل از هجرت پیامبر به مدینه وجود داشته است. این چاه در نزدیک [[مسجد سقیا]] قرار داشته‌است و به نام‌های بئر المالک و بئر الأعجام نیز شناخته می‌شد.


A.M, [10/23/2025 5:02 PM]
چاه سقیا توسط قبیله [[بنی‌مخزوم]] حفر شد و در طول تاریخ چندین بار بازسازی شد. امروزه به دلیل توسعه‌های شهری چاه مسدود شده و اثری از آن نیست.


موقعیت مکانی
این چاه در [[غزوه بدر|جنگ بدر]] مورد استفاده [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (ص)]] و مسلمانان قرار گرفت، سپاه [[حضرت محمد (ص)|پیامبر (ص)]] در کنار آن مستقر شد و پیامبر برای اهل مدینه دعا کرد.


زمین اطراف چاه به نام "الفلجان" شناخته می‌شد که در اصطلاح کشاورزان به معنی زمین‌هایی است که توسط کانالی واحد آبیاری می‌شوند. همچنین، این منطقه به نام "البقع" نیز شناخته می‌شد که به مجموعه‌ای از زمین‌ها اطلاق می‌شد که از هم توسط زمین‌های خشک (حرة) جدا می‌شدند.
== موقعیت مکانی ==
'''چاه سقیا''' در جنوب [[مسجد سقیا]] و در منطقه راه‌آهن عنبریه واقع است،<ref name=":0">وفاء الوفاء، ج۳، ص 381.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=381]</ref> همچنین این منطقه به نام «البقع»<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۸۹.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=193]</ref> و «منزلة النقا» نیز شهرت داشته است.<ref name=":2">وفاء الوفاء، ج۳، ص 382.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=382]</ref>


طبق این روایت، نام بئر «السقیا» بوده و مکان آن در منطقه‌ای به نام «الفُلجان» قرار داشت.
== پیامبر و چاه سقیا ==
چاه سقیا از چاه‌های معروف و تاریخی شهر مدینه است<ref name=":12">وصف مدینه منوره، ص ۱۷.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوصف_المدینه_المنوره.pdf&page=17]</ref> که [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (ص)]] در هنگام عبور از کنار آن در [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، لشکر خود را در کنار آن مستقر کرد<ref name=":13">وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=384]</ref> و در مسجد آن نماز خواند<ref name=":14">المدینه بین ماضی و الحاضر، ص 191.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=195]</ref> و برای اهل [[مدینه]] دعا نمود.<ref name=":15">وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=380]


وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
مدینه‌شناسی، ج ١، ص ٣٩٠.


چاه‌های مشابه دیگری به اشتباه به عنوان چاه السقیا معرفی شدند، اما چاه اصلی در نزدیکی مسجد السقیا قرار داشت
آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ٣١٣.</ref>


در نزدیکی چاه‌هایی که به «السقیا» مشهور بودند، خانه‌هایی وجود نداشت. اما بررسی‌ها نشان می‌دهند که در آن منطقه خانه‌ها و روستاهایی نیز وجود داشته است.
پیامبر(ص) و یارانش از آب این چاه <ref name=":20">الطبقات الکبری، ج ١، ص ٤٠٥.</ref> استفاده می‌کردند؛ و زمانی که آب چاه‌های [[مدینه]] کم شده بود، برای پیامبر از چاه سقیا آب می‌آوردند.<ref name=":16">وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=384]</ref>


وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
مالک و فرزندانش، آب را از این چاه به خانه‌های [[همسران پیامبر(ص)|همسران پیامبر]] می‌آوردند.<ref name=":17">الطبقات الکبری، ج ١، ص ٥٠١.</ref> همچنین [[بلال بن رباح]]، غلام پیامبر، در دوره‌ای از [[چاه غرس|بئر غرس]] و این چاه<ref name=":18">تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص ۲۷۱.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aتاریخ_معالم_المدینه_المنوره_قدیما_و_حدیثا.pdf&page=271]</ref> برای پیامبر آب می‌آورد.<ref name=":19">التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینه الشریفه، جلد ۱، صفحه ۲۷۱


پیشینه
تاریخ مدینه دمشق، صفحه ۹۰.</ref>


بئر السقیا، یکی از چاه‌های معروف در تاریخ اسلام است. پیامبر اسلام (ص) در مسیر جنگ بدر، لشکر را در کنار این چاه مستقر کرد و در مسجد آن نماز خواند و دعا کرد.
== تاریخچه ==
بنا بر گزارش مورخان چاه سقیا را قبیله [[بنی‌مخزوم]] حفر کرده‌اند<ref name=":7">اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، جلد ۲، ص ۲۲۳</ref> و بعدها متعلق به[[ذُکوان بن عبد قیس]] شد و بعد از او [[سعد بن ابی وقاص]] آن را خریداری کرد.<ref name=":8">تاریخ مدینه منوره، ص۱۵۸.</ref>


در زمان جنگ بدر، زمانی که پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان در حال مبارزه با یهودیان بودند، به این مکان رسیدند و جنگیدند.[۱] یکی از صحابه نقل می‌کند که پدرش به او گفت: «ما در نزدیکی بئر السقیا با یهودیان در منطقه حسیکه نبرد(( حُسَيكه نام جايى است در مدينه ، در كنار كوه ذباب . در اين آبادى يهوديان سكونت داشتند )[۲] کردیم و پیروز شدیم. سپس پیامبر اسلام (ص) در مسیر بدر از این مکان عبور کرد و به من گفت که اگر زنده ماندم و به خانه برگشتم، این بئر را خریداری کن، اما اگر کشته شدم، این کار را فراموش نکن.»[۳]
در [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (ص)]] و مسلمانان به این مکان رسیدند و جنگیدند.<ref name=":3">تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص ۲۷۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aتاریخ_معالم_المدینه_المنوره_قدیما_و_حدیثا.pdf&page=270]</ref> بنا به نقل یکی از صحابه، پدرش به او گفت: «ما در نزدیکی بئر السقیا با یهودیان در منطقه [[حسیکه]] ([[حُسَیکه]] نام جایی است در مدینه، در کنار [[کوه ذباب]]، در این آبادی یهودیان سکونت داشتند)<ref name=":4">مغانم المطابه، ص115.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aمغانم_المطابه.pdf&page=115]</ref> نبرد کردیم و پیروز شدیم.<ref name=":5">وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=380]</ref> سپس [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام (ص)]] در مسیر بدر از این مکان عبور کرد و به من گفت که اگر زنده ماندم و به خانه برگشتم، این بئر را خریداری کن.<ref name=":6">المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۸۹.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=193]</ref> چاه سقیا در طول تاریخ به نام‌های بئر المالک<ref name=":9">تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص 272.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aتاریخ_معالم_المدینه_المنوره_قدیما_و_حدیثا.pdf&page=272]</ref> و بئر الأعجام نیز به کار رفته است.<ref name=":10">المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۹۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=194]</ref>


جستجوی بئر رفت و آن را متعلق به ذُکوان بن عبد قیس یافت. سعد بن ابی وقاص پیش از او این بئر را خریداری کرده بود. [۴]
این چاه در سال ۶۸۶ق توسط [[حسن بن ابراهیم]] تجدید بنا شد؛<ref name=":25">تاریخ بغداد، ص ۳۴۶.</ref> و در سال ۷۷۸ق نیز توسط عده‌ای از ایرانیان مجددا بازسازی شد، که سال‌ها به بئرالأعجام شهرت یافت.<ref name=":26">وفاء الوفاء، ج۳، ص 382.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=382]</ref> بدرالدین بن علیبة در ۸۸۶ق به بازسازی و مرمّت آن چاه همت کرد.<ref name=":27">خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص ۴۵۰.</ref> بنابر گزارشی از قرن نهم، چاه سقیا ۱۴ متر عمق و ۶ متر قطر داشته است.<ref name=":24">خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص ۴۵۰</ref>


چاه سقیا در منزله النقا واقع شده که این بنا حوض یا برکه‌ای(برکه الحج) برای استفاده حجاج بوده است که در دوران ساخت‌وساز مدینه، به عنوان محل استراحت و آب‌رسانی به مسافران استفاده می‌شد. این چاه چاه بزرگی و زیبا بود که در دل کوه حفر شده و بعدها خراب شده بود.[۵]
در سده اخیر چاه سقیا خشک شد<ref name=":28">تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص 272.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aتاریخ_معالم_المدینه_المنوره_قدیما_و_حدیثا.pdf&page=272]</ref> که با گسترش و توسعه‌های پروژه‌های شهری در این منطقه، از بین رفت.<ref name=":29">المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۹۰.[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:المدینه_بین_الماضی_و_الحاضر.pdf&page=194]</ref>


وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
== پانویس ==
{{پانویس}}


نام
== منابع ==
{{برگرفتگی
| پیش از لینک =
| منبع =
| لینک =
| توضیحات منبع = '''مقاله چاه سقیا در دانشنامه حج و حرمین شریفین'''
}}
{{منابع}}
* '''تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا'''، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه، ۱۴۱۹ ق.
* '''مدینه‌شناسی'''، نجفی، محمد باقر، تهران-ایران، مشعر، ۱۳۹۲ش.
* '''التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره'''، المطری، جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، ۱۴۲۶ق.
* '''اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار'''، ارزقی، محمد بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الاندلس، ۱۴۱۶ق.
* '''تاریخ المدینه المنوره،''' بن شبه النمیری البصری، ابوزید عمر، لنبان-بیروت، الدار الإسلامیة، ۱۹۹۰م.
* '''آثار اسلامی مکه و مدینه'''، جعفریان، رسول، تهران-ایران، مشعر، ۱۳۹۰ ه.
* '''طبقات الکبری (فارسی)'''، ابن سعد، تهران، فرهنگ و اندیشه، بی‌تا.
* '''التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینه الشریفه'''، سخاوی، محمد بن عبد الرحمن بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیة، ۱۹۹۳ م.
* '''تاریخ مدینه دمشق'''، ابن عساکر، علی بن حسن، بیروت-لبنان، دار الفکر، ۱۹۹۵م.
* '''تاریخ بغداد'''، خطیب بغدادی، احمد بن علی، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیة، ۱۹۹۷م.
* '''خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفی'''، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، ۱۹۷۲م.
* '''وصف المدینه المنوره'''، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات ۲ (میقات حج- سال ۱۳۷۸- شماره ۲۷)
* '''وفاء الوفاء'''، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
* '''مغانم المطابه'''، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، ۱۹۶۹م.
* '''المدینة بین الماضی والحاضر'''، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، ۱۹۷۲م.
{{پایان}}


بئر السقيا أو بئر مالك بن النضر والد أنس
{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}
 
{{اماکن مدینه}}
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
[[رده:چاه‌های مدینه]]
 
همچنین، این چاه بعدها به نام "بئر الأعجام" نیز شناخته شد.
 
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
 
چاه سقیا در اسلام
 
از آن برای تأمین آب در جنگ‌ها، به ویژه در غزوه بدر، استفاده می‌شد.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
 
این چاه اهمیت زیادی در تاریخ اسلام دارند و نقش مهمی در تأمین آب برای پیامبر و مسلمانان در مدینه ایفا می‌کرده است.
 
به عنوان نمادی از تاریخ مدینه و جنگ بدر شناخته می‌شود.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
این خرید چاه سقیا، به ویژه در زمان‌های بحرانی و در دوران جنگ‌ها اهمیت ویژه‌ای داشت، زیرا تأمین آب یکی از نیازهای اساسی لشکریان مسلمان در مسیر جنگ‌ها بود.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹.
 
پیامبر و چاه سقیا
 
همچنین ذکر شده که پیامبر اسلام (ص) در هنگام عبور از این چاه در جنگ بدر، لشکر خود را در کنار آن مستقر کرده[۶] و در مسجد آن نماز خوانده و برای اهل مدینه دعا کرده است.[۷]
 
این چاه همان‌طور که در کتاب «آداب الزائر» اثر امام غزالی آمده، همان چاهی است که برای غسل توصیه شده است.
 
همچنین، چاه السقیا زمانی که آب چاه‌های مدینه به علت بیماری‌ها و آلودگی‌ها به بن‌بست می‌رسید، برای پیامبر اسلام (ص) آب تازه از آن چاه آورده می‌شد.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
عائشه، همسر پیامبر، روایت کرده است که پیامبر اسلام برای خود از بئر السقیا آب شیرین می‌گرفت.[۸]
 
مالك بن النضر همچنین فرزندان او، ، آب را از بئر السقیا به خانه‌های همسران پیامبر می‌آوردند.[۹] همچنین رباح، غلام سیاه پیامبر، به‌طور دوره‌ای از "بدغرس" یا "بئر السقیا" برای پیامبر آب می‌آورد.[۱۰]
 
پیامبر اسلام از آب گوارای این بئر برای خود و یارانش استفاده می‌کرد. این بئر به عنوان یکی از منابع مهم آب در زمان پیامبر شناخته می‌شد.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
 
تاريخ المدينة المنورة ، ص ١٦٦
 
براى پيامبر ص از چاه سُقيا آب گوارا مى‌آوردند.
 
پیامبر اسلام از آب چاه السقیا برای وضو استفاده می‌کرد و در آن مکان دعای برکت برای اهل مدینه می‌خواند،[۱۱] مشابه دعای حضرت ابراهیم برای اهل مکه. در برخی نقل‌ها نیز آمده که پیامبر در این منطقه پس از وضو، در همان مکان نماز می‌خواند.[۱۲]
 
و چاه سقیا یکی از چاه‌های معروف و تاریخی است.»
 
وصف مدینه منوره ص ۱۷
 
تاریخچه
 
خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی ص ۴۵۰
 
A.M, [10/23/2025 5:02 PM]
 
زين‌الدّين مراغى از چاه سقيا ياد مىكند كه در سال 778 ه . ق . توسّط عدّه‌اى از ايرانيان مسلمان تجديد بنا گرديد و در آنجا عمارتى بنا نهادند كه سال‌ها به بئرالأعجام زبانزد اهل مدينه گشت . در اواسط سدهء نهم هجرت كه نورالدّين سمهودى آثار زيرين مسجد سقيا را يافت ، بار ديگر چاه سقيا مورد توجّه اهل مدينه و مدينه‌شناسان قرار گرفت و بدرالدّين بن عليبة در 886 ه . ق . به بازسازى و مرمّت آن همّت گماشت . موقعيّت فعلى اين چاه ، همانطور كه در مستندات تاريخى ذكر شده ، در آغاز مسير راه ذىالحليفه قرار دارد : 14 متر عمق و 6 متر قطر آن است . اين چاه در جنوب مسجد سقيا ، يا جنوب غربى ايستگاه قديمى راه آهن مدينه - دمشق واقع
 
در ادامه اشاره کرده که برخی از فقرای عجم این چاه را در سال ۷۸ هجری بازسازی کرده و آن را به نام "بئر الأعجام" شناخته می‌شد.
 
این مطلب را به خط زین المراغی دیده‌ام. همچنین بعد از آن، چاه دوباره تخریب شد و خراب گشت. در سال ۸۶۸ هجری، جناب الخواجه‌کی بدری بدرالدین بن عُلیبه، چاه را بازسازی کرده و به نام «بئر الأعجام» دوباره مرمت کرد.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
آثار اسلامى مكه و مدينه، ص ٣١٣
 
رسول خدا ص در آنجا ، از آب چاه سقيا وضو گرفته و براى مردم مدينه دعا كرده است
 
اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار جلد ۲،صفحه ۲۲۳
 
چاهِ سقیا: این چاه را بنی‌مخزوم حفر کرده‌اند.
 
اخبار مکه فی قدیم الدهر و حدیثه، جلد ۴، صفحه ۱۰۲
 
چاهِ بین مئزَمین، و صحیح‌تر آن است که گفته شود در رأس مئزَمین (مئزَمِی عرفة)، چاهِ سقیا است نه شفیّه. چاهِ سقیا را عبدالله بن زبیر حفر کرده است و هنوز هم به نام چاهِ سقیا شناخته می‌شود. این چاه در سمت راست کسانی که از عرفة پایین می‌آیند، واقع شده است
 
"تاریخ بغداد، صفحه ۳۴۶"
 
رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم دستور داده بودند که آب شیرین از چاهِ سقیا برای ایشان آورده شود.
 
تاریخ مدینه دمشق، صفحه ۹۰
 
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم زمانی که بین مکه و مدینه سفر می‌کردند، از چاهِ سقیا برای ایشان آب شیرین می‌آوردند.
 
التحفة اللطيفة فی تاریخ المدینه الشریفه، جلد ۱، صفحه ۲۷۱
 
حسن بن ابراهیم در سال ۶۸۶ هجری، چاهِ سقیا را تجدید بنا کرد.
 
امروزه
 
بئر السقیا در جنوب غربی ایستگاه قطار واقع شده است و از طریق جاده عمومی از آن جدا می‌شود. پس از عبور از جاده. مسیر دسترسی به آن از مسجد الغمامة آغاز می‌شود که باید از خیابان عمومی العنبریه عبور کنید. پس از عبور از تکنه (که اکنون ساختمان دولتی است)، جاده کمی به سمت جنوب غربی خم می‌شود و به اولین دیوار جنوبی ایستگاه می‌رسد، که تقریباً نیم کیلومتر از مسجد الغمامه فاصله دارد.
 
اگر از محل دیوار آهنی ایستگاه عبور کنید و خانه ناظر ایستگاه (که اکنون متعلق به بخش حمل و نقل است) را به سمت چپ ترک کنید، چاه در سمت چپ شما قرار دارد. در اینجا، برکه‌ای به نام "برکه الحج" و دوانی (دفتر کاری با محراب) وجود داشت. در سمت مشرق چاه، کارخانه سد محمود برای تولید یخ قرار داشت که توسط جاده‌ای از این سمت از مغسله جدا می‌شد.
 
چاه السقیا در سمت چپ خروجی درب العنبریه، در مقابل خانه ناظر ایستگاه واقع شده بود. این خانه اکنون متعلق به بخش حمل و نقل است. فاصله‌ای حدود 10 متر از خانه به چاه وجود داشت. این چاه دو حوض کوچک در کنار دیوار داشت و آب آن بسیار شیرین بود. من در دوران کودکی از این چاه آب نوشیدم زمانی که هنوز به آن رسیدگی می‌شد.
 
در نهایت، با توجه به گسترش و توسعه‌های بعدی در این منطقه، بئر السقیا برای پروژه‌های توسعه‌ای سعودی مسدود و به عنوان بخشی از پروژه‌های توسعۀ شهری از بین رفت.
 
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
 
در حال حاضر، بئر السقیا خشک شده و هیچ آبی در آن موجود نیست.
 
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
 
. همچنین، بئر السقیا که به بئر مالك نیز معروف است، در سمت چپ کسانی که از دروازه‌ی العنبرية به خارج می‌روند و در سمت راست کسانی که وارد مدینه می‌شوند، قرار دارد.
 
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
 
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
 
تاريخ المدينة المنورة ص ١٦٧
 
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
 
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
 
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
الطبقات الكبرى  ج ١ ص ٤٠٥
 
الطبقات الكبرى  ج ١،  ص ٥٠١
 
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
 
مدينه شناسى، ج ١، ص ٣٩٠
 
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۵۹

چاه سقیا
اطلاعات اوليه
مکانمدینه
جنبه دینی
بزرگداشت نزدمسلمانان
تاریخ بنا
رویدادهانوشیدن آب توسط پیامبر اسلام (ص)

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

چاه سُقیا از چاه‌های معروف و تاریخی مدینه که قبل از هجرت پیامبر به مدینه وجود داشته است. این چاه در نزدیک مسجد سقیا قرار داشته‌است و به نام‌های بئر المالک و بئر الأعجام نیز شناخته می‌شد.

چاه سقیا توسط قبیله بنی‌مخزوم حفر شد و در طول تاریخ چندین بار بازسازی شد. امروزه به دلیل توسعه‌های شهری چاه مسدود شده و اثری از آن نیست.

این چاه در جنگ بدر مورد استفاده پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان قرار گرفت، سپاه پیامبر (ص) در کنار آن مستقر شد و پیامبر برای اهل مدینه دعا کرد.

موقعیت مکانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چاه سقیا در جنوب مسجد سقیا و در منطقه راه‌آهن عنبریه واقع است،[۱] همچنین این منطقه به نام «البقع»[۲] و «منزلة النقا» نیز شهرت داشته است.[۳]

پیامبر و چاه سقیا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

چاه سقیا از چاه‌های معروف و تاریخی شهر مدینه است[۴] که پیامبر اسلام (ص) در هنگام عبور از کنار آن در جنگ بدر، لشکر خود را در کنار آن مستقر کرد[۵] و در مسجد آن نماز خواند[۶] و برای اهل مدینه دعا نمود.[۷]

پیامبر(ص) و یارانش از آب این چاه [۸] استفاده می‌کردند؛ و زمانی که آب چاه‌های مدینه کم شده بود، برای پیامبر از چاه سقیا آب می‌آوردند.[۹]

مالک و فرزندانش، آب را از این چاه به خانه‌های همسران پیامبر می‌آوردند.[۱۰] همچنین بلال بن رباح، غلام پیامبر، در دوره‌ای از بئر غرس و این چاه[۱۱] برای پیامبر آب می‌آورد.[۱۲]

تاریخچه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بنا بر گزارش مورخان چاه سقیا را قبیله بنی‌مخزوم حفر کرده‌اند[۱۳] و بعدها متعلق بهذُکوان بن عبد قیس شد و بعد از او سعد بن ابی وقاص آن را خریداری کرد.[۱۴]

در جنگ بدر، پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان به این مکان رسیدند و جنگیدند.[۱۵] بنا به نقل یکی از صحابه، پدرش به او گفت: «ما در نزدیکی بئر السقیا با یهودیان در منطقه حسیکه (حُسَیکه نام جایی است در مدینه، در کنار کوه ذباب، در این آبادی یهودیان سکونت داشتند)[۱۶] نبرد کردیم و پیروز شدیم.[۱۷] سپس پیامبر اسلام (ص) در مسیر بدر از این مکان عبور کرد و به من گفت که اگر زنده ماندم و به خانه برگشتم، این بئر را خریداری کن.[۱۸] چاه سقیا در طول تاریخ به نام‌های بئر المالک[۱۹] و بئر الأعجام نیز به کار رفته است.[۲۰]

این چاه در سال ۶۸۶ق توسط حسن بن ابراهیم تجدید بنا شد؛[۲۱] و در سال ۷۷۸ق نیز توسط عده‌ای از ایرانیان مجددا بازسازی شد، که سال‌ها به بئرالأعجام شهرت یافت.[۲۲] بدرالدین بن علیبة در ۸۸۶ق به بازسازی و مرمّت آن چاه همت کرد.[۲۳] بنابر گزارشی از قرن نهم، چاه سقیا ۱۴ متر عمق و ۶ متر قطر داشته است.[۲۴]

در سده اخیر چاه سقیا خشک شد[۲۵] که با گسترش و توسعه‌های پروژه‌های شهری در این منطقه، از بین رفت.[۲۶]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. وفاء الوفاء، ج۳، ص 381.[۱]
  2. المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۸۹.[۲]
  3. وفاء الوفاء، ج۳، ص 382.[۳]
  4. وصف مدینه منوره، ص ۱۷.[۴]
  5. وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[۵]
  6. المدینه بین ماضی و الحاضر، ص 191.[۶]
  7. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۰.[۷] مدینه‌شناسی، ج ١، ص ٣٩٠. آثار اسلامی مکه و مدینه، ص ٣١٣.
  8. الطبقات الکبری، ج ١، ص ٤٠٥.
  9. وفاء الوفاء، ج۳، ص 384.[۸]
  10. الطبقات الکبری، ج ١، ص ٥٠١.
  11. تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص ۲۷۱.[۹]
  12. التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینه الشریفه، جلد ۱، صفحه ۲۷۱ تاریخ مدینه دمشق، صفحه ۹۰.
  13. اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، جلد ۲، ص ۲۲۳
  14. تاریخ مدینه منوره، ص۱۵۸.
  15. تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص ۲۷۰.[۱۰]
  16. مغانم المطابه، ص115.[۱۱]
  17. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۰.[۱۲]
  18. المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۸۹.[۱۳]
  19. تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص 272.[۱۴]
  20. المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۹۰.[۱۵]
  21. تاریخ بغداد، ص ۳۴۶.
  22. وفاء الوفاء، ج۳، ص 382.[۱۶]
  23. خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص ۴۵۰.
  24. خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص ۴۵۰
  25. تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا، ص 272.[۱۷]
  26. المدینه بین ماضی و الحاضر، ص ۱۹۰.[۱۸]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله چاه سقیا در دانشنامه حج و حرمین شریفین است.
  • تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه، ۱۴۱۹ ق.
  • مدینه‌شناسی، نجفی، محمد باقر، تهران-ایران، مشعر، ۱۳۹۲ش.
  • التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، المطری، جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، ۱۴۲۶ق.
  • اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، ارزقی، محمد بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الاندلس، ۱۴۱۶ق.
  • تاریخ المدینه المنوره، بن شبه النمیری البصری، ابوزید عمر، لنبان-بیروت، الدار الإسلامیة، ۱۹۹۰م.
  • آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران-ایران، مشعر، ۱۳۹۰ ه.
  • طبقات الکبری (فارسی)، ابن سعد، تهران، فرهنگ و اندیشه، بی‌تا.
  • التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینه الشریفه، سخاوی، محمد بن عبد الرحمن بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیة، ۱۹۹۳ م.
  • تاریخ مدینه دمشق، ابن عساکر، علی بن حسن، بیروت-لبنان، دار الفکر، ۱۹۹۵م.
  • تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، احمد بن علی، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیة، ۱۹۹۷م.
  • خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفی، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، ۱۹۷۲م.
  • وصف المدینه المنوره، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات ۲ (میقات حج- سال ۱۳۷۸- شماره ۲۷)
  • وفاء الوفاء، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
  • مغانم المطابه، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، ۱۹۶۹م.
  • المدینة بین الماضی والحاضر، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، ۱۹۷۲م.