مسجد مغیسله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== تاریخچه بنا == | == تاریخچه بنا == | ||
به گزارش احمد یاسین خیاری، از عالمان مدینه (درگذشت 1339/1340ش)، مسجد بنی‌دینار درون باغی و پشت مدرسه‌ای نظامی قرار داشت که به دار الرعایة تبدیل شده بود. در این مسجد مردگان را غسل می‌دادند و به باغی که درون آن قرار داشت المغیسلة گفته می‌شد.<ref>تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص۱۶۱.</ref> | به گزارش احمد یاسین خیاری، از عالمان مدینه (درگذشت 1339/1340ش)، مسجد بنی‌دینار درون باغی و پشت مدرسه‌ای نظامی قرار داشت که به دار الرعایة تبدیل شده بود. در این مسجد مردگان را غسل می‌دادند و به باغی که درون آن قرار داشت المغیسلة گفته می‌شد.<ref>تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص۱۶۱.</ref> | ||
محمد الیاس عبد الغنی، نویسنده کتاب المساجد الاثریة (زنده در ۱۳۷۶ش)، | |||
==تخریب مسجد و ساخت مسجد جدید== | ==تخریب مسجد و ساخت مسجد جدید== | ||
نسخهٔ ۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۵
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| مکان | عربستان، مدینه، در پشت مقرّ قدیمی جوازات، در منطقه عنبریه |
| نام‌های دیگر | مسجد مغسله، مسجد بنی‌دینار |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
مسجد مُغَیسَله یا مسجد بنی‌دینار از مساجد تاریخی مدینه در جنوب غربی مسجدالنبی در محله بنی‌دینار بن نجار (از طایفه خزرج) قرار داشت[۱] و با نام‌های مسجد بنی‌دینار الاَدنی، مسجد مَغسِله و مسجد الغسّالین نیز شناخته می‌شود.[۲]
نام‌ها و موقعیت مسجد
مغیسله یا مَغْسله نام محلی بوده در مدینه که در اصل قبرستان و غسّال‌خانه بوده و با تبدیل شدن آن به نخلستان، آثار قبرستان از میان رفته است.[۳]
مکان مسجد، در پشت مقرّ قدیمی جوازات، در منطقه عنبریه بوده و از داخل کوچه‌ها راهی به سوی آن وجود داشته است.[۳]
تاریخچه بنا
به گزارش احمد یاسین خیاری، از عالمان مدینه (درگذشت 1339/1340ش)، مسجد بنی‌دینار درون باغی و پشت مدرسه‌ای نظامی قرار داشت که به دار الرعایة تبدیل شده بود. در این مسجد مردگان را غسل می‌دادند و به باغی که درون آن قرار داشت المغیسلة گفته می‌شد.[۴]
محمد الیاس عبد الغنی، نویسنده کتاب المساجد الاثریة (زنده در ۱۳۷۶ش)،
تخریب مسجد و ساخت مسجد جدید
اخیرا دولت سعودی مسجد مذکور را تخریب کرد و به فاصله اندکی در جنوب آن مسجد دیگری ساخت که به نام مسجد مُغَیسله نامیده شد؛ ولی سپس به مسجد مالحه تغییر نام یافت.[۵] در محل مسجد بنی‌دینار تاریخی نیز، ساختمان سه طبقه مربوط به مسجد جدید ساخته شد.[۶]
فضیلت و وقایع تاریخی مسجد
ابن‌شبّه به نقل از عبدالله بن عتبه آورده است که حضرت محمد(ص) در مسجد بنی‌دینار که نزد غسالین قرار داشت، زیاد نماز می‌خواند.[یادداشت ۱][۷]
از ابن زبالة روایت شده که ابوبکر خلیفه اول، زنی را در بنی دینار به همسری گرفت. ابوبکر در آن محل بیمار شد و پیامبر به عیادت او رفت. مردم بنی دینار از پیامبر خواستند در محلی که نماز می‌خوانند، نماز بخواند. پیامبر در مسجدی که در بنی دینار قرار داشت و نزد غسالین بود نماز خواند.[۸]
مساجد هم‌نام
مسجد منارتین که در مدینه و نَقْب بنی‌دینار[یادداشت ۲] قرار دارد، با نام مسجد بنی‌دینار نیز خوانده می‌شود. همچنین مسجدی دیگر در محل بنی‌دینار و جنوب غربی مسجد مالحه قرار دارد، که به آن مسجد مغیسله گفته می‌شود.
نگارخانه
-
تصویری از مسجد مغیسله مربوط به سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ش.
-
خانه‌ای قدیمی در نزدیکی و جنوب مسجد مالحه، که گفته شده مربوط به دوره عثمانی است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ معالم المدینة المنورة، ج۴، ص ۳۶۳
- ↑ معالم المدینة المنورة، ج۴، ص ۳۶۲
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۳۷۰
- ↑ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ص۱۶۱.
- ↑ معالم المدینة المنورة، ج۴، ص ۳۴۶ و ۳۶۵
- ↑ معالم المدینة المنورة، ج۴، ص ۳۴۶ و ۳۶۸
- ↑ تاریخ المدینة المنوره، ج١، ص64.
- ↑ تاریخ معالم المدینة المنورة قدیما و حدیثا، ج۱، ص۱۶۱.
- ↑ اِنَّ النَّبیّ(ص) کانَ کَثِیراً مّا یُصلِّی فِی مَسْجِدِ بَنِی دِینار الَّذِی عِنْدَ الْغَسّالِین.
- ↑ نقب بني دينار: بالفتح ثم السكون: و هو الطريق الضيق في الجبل. و بنو دينار: من الأنصار من بني النجار، و نقب بني دينار من الحرة الغربية بالمدينة، و لعله الطريق المعروف اليوم و الذي يؤدي إلى ذي الحليفة، فقد كان شقّ في الحرة ثم عبّد. و «النقب» صقع واسع من جنوب فلسطين. (المعالم الأثيرة في السنة و السیرة , ج1 , ص289)
منابع
- آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، تهران، مشعر،
- تاریخ المدینة المنورة، ابوزید عمر بن شبه، قم، دارالفکر، ١٣6٨ش.
- المساجد الاثریة فی المدینة المنورة، محمد الیاس عبدالغنی، مدینه، مطابع الرشید، ۱۴۱۹ق، ۱۹۹۹م.
- المعالم الأثيرة في السنة و السیرة، محمد محمدحسن شراب، بیروت، دارالشامیة، ۱۴۱۱ق.
- تاریخ معالم المدینة قدیما و حدیثا، احمد یاسین الخیاری، بی‌جا، بی‌تا.