مسجد مشربه ام ابراهیم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== نام == | == نام == | ||
'''مسجد مَشرَبه اُم اِبراهیم'''، با نام مشربه | '''مسجد مَشرَبه اُم اِبراهیم'''، با نام مشربه<ref name=":0">مغانم المطابة فی معالم طابة، ج2، ص547.</ref> نیز شناخته میشود. ابراهیم پسر [[رسول خدا(ص)]] است که مشربه ام ابراهیم به علت سکونت مادر ایشان «ماریه قبطیه» در این مکان، اینچنین نامگزاری شده است.<ref>أقضية رسول الله(ص)، ص۱۰۳.</ref> ابراهیم نیز در سال نهم هجرت در همین مکان به دنیا آمد(او در خردسالی فوت شده است).<ref>إمتاع الأسماع، ج۵، ص۳۳۵.</ref> | ||
== مکان == | == مکان == | ||
مسجد مشربه ام ابراهیم در منطقه قبا و شمال [[مسجد بنی قریضه]] قرار دارد.<ref>إثارة الترغيب والتشويق، ج۲، ص۷۲.</ref> مکان این مسجد، در اصل بستانی | مسجد مشربه ام ابراهیم در منطقه قبا و شمال [[مسجد بنی قریضه]] قرار دارد.<ref>إثارة الترغيب والتشويق، ج۲، ص۷۲.</ref> مکان این مسجد، در اصل بستانی بود متعلق به شخصی به نام مُخَیریق که عالمی یهودی بود<ref>مغازی، ج1، ص262 و 263 و 378</ref> او پس از ایمان به اسلام آن را به رسول خدا(ص) اختصاص داده بود.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D8%BA%D8%A7%D9%86%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B7%D8%A7%D8%A8%D9%87.pdf&page=412 مغانم المطابة فی معالم طابة، ص412.] ؛ انساب الاشراف، ج1، ص339 و 379.</ref> | ||
== اهمیت بنا و پیشینه == | == اهمیت بنا و پیشینه == | ||
پیامبر(ص) در مشربه ام ابراهیم نماز خوانده است<ref>الدرة الثمينة في أخبار المدينة، ص۱۲۷.</ref> و [[امام صادق(ع)]] در روایتی به نماز خواندن در این مکان توصیه دارد، زیرا آنجا مسکن دوم پیامبر خدا و محل نماز او است.<ref>الکافى، ج4، ص560 ، کتاب الحج باب اتیان المشاهد و قبور الشهدا.</ref> | پیامبر(ص) در مشربه ام ابراهیم نماز خوانده است<ref>الدرة الثمينة في أخبار المدينة، ص۱۲۷.</ref> و [[امام صادق(ع)]] در روایتی به نماز خواندن در این مکان توصیه دارد، زیرا آنجا مسکن دوم پیامبر خدا و محل نماز او است.<ref>الکافى، ج4، ص560 ، کتاب الحج باب اتیان المشاهد و قبور الشهدا.</ref> | ||
پیامبر در مشربه ام ابراهیم در حالی که اصحاب در اطرافشان بودند، سخنانی درباره امام علی(ع) و ولایت ایشان بیان کرده است.<ref>إثبات الهداة بالنصوص والمعجزات، ج۲، ص۱۰۱؛ الأمالی، ص۱۷۳.</ref> | [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] در مشربه ام ابراهیم در حالی که اصحاب در اطرافشان بودند، سخنانی درباره [[امام علی(ع)]] و ولایت ایشان بیان کرده است.<ref>إثبات الهداة بالنصوص والمعجزات، ج۲، ص۱۰۱؛ الأمالی، ص۱۷۳.</ref> | ||
== تاریخچه بنا == | == تاریخچه بنا == | ||
محدوده مسجد مشربه ام ابراهیم تا قبل از قرن نهم هجری با نام مشربه ام ابراهیم شناخته میشده و اثری از وجود مسجد در منابع وجود ندارد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AB%D8%B1%DB%8C%D9%87.pdf&page=218 مساجد الاثریه، ص218.]</ref> | |||
محمد فیروزآبادی محقق مدینه متوفی 817قمری، مسجد را در منطقه قُبا در موضعی که به «الدشت» معروف بود، در میان نخل های قبیله «اشراف القواسم»{{یادداشت|قبلیه ای است از فرزندان قاسم بن ادریس بن جعفر که برادر امام حسن عسکری(ع) بوده است.}} دیده که طول آن ده ذراع و عرض آن نه ذراع بدون بنا و دیوار بوده و محدوده آن سنگچینی شده بود.<ref name=":0" /> | محمد فیروزآبادی محقق مدینه متوفی 817قمری، مسجد را در منطقه قُبا در موضعی که به «الدشت» معروف بود، در میان نخل های قبیله «اشراف القواسم»{{یادداشت|قبلیه ای است از فرزندان قاسم بن ادریس بن جعفر که برادر امام حسن عسکری(ع) بوده است.}} دیده که طول آن ده ذراع و عرض آن نه ذراع بدون بنا و دیوار بوده و محدوده آن سنگچینی شده بود.<ref name=":0" /> | ||
مطابق نقلی از کتاب [[الجواهر الثمینه فی محاسن المدینه (کتاب)|جواهرالثمینه فی محاسن المدینه]]، در قرن دهم در مکان مشربه ام ابراهیم مسجدی موجود بوده است.<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص۱۶۰.</ref> | در ادامه قرن نهم و در قرن دهم هجری منابع متعددی به وجود مسجد در این مکان بدون توصیفی از بنای آن اشاره دارند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AB%D8%B1%DB%8C%D9%87.pdf&page=219 مساجد الاثریه، 218 و 219.]</ref> به مطابق نقلی از کتاب [[الجواهر الثمینه فی محاسن المدینه (کتاب)|جواهرالثمینه فی محاسن المدینه]]، در قرن دهم در مکان مشربه ام ابراهیم مسجدی موجود بوده است.<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص۱۶۰.</ref> | ||