مسجد جهینه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۵]]|سال=[[۱۴۰۴]]|کاربر=Heidar }} | |||
{{جعبه اطلاعات پدیده‌های طبیعی | {{جعبه اطلاعات پدیده‌های طبیعی | ||
| عنوان = مسجد جهینه | | عنوان = مسجد جهینه | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
| عرض جغرافیایی = 24.471143 | | عرض جغرافیایی = 24.471143 | ||
| وضعیت کنونی = تخریب شده | | وضعیت کنونی = تخریب شده | ||
}} | }} | ||
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۳۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Heidar در تاریخ ۲۵ تیر ۱۴۰۴ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
 | |
| وضعیت کنونی | تخریب شده |
|---|---|
| اطلاعات جغرافیایی | |
| مکان | در غرب مسجد النبی و جنوب شرقیکوه سلع. |
| قدمت | عصر نبوی، صدر اسلام |
| باورها و آیین‌ها | |
| ویژگی یاد شده در متون مذهبی | تعیین محدوده مسجد و خطکشی زمین آن توسط پیامبر(ص) |
| وقایع تاریخی | نماز خواندن حضرت محمد(ص) و بیان روایتی درباره بدی قتل مسلمان |
مسجد جُهَینَه از مساجد قدیمی مدینه در کشور عربستان واقع در غرب مسجد النبی بود که امروزه وجود خارجی ندارد.
مکان
مسجد جُهَيْنَه از مساجد قدیمی مدینه واقع در منطقه باب الکومة[۱] در غرب مسجد النبی و جنوب شرقی کوه سلع[۲] بود که امروزه وجود خارجی ندارد. مسجد پیش از تخریب در کنار مدرسه معروف ناصریه در مدینه قرار داشته است.[۳]
پیامبر(ص) و مسجد جهینه
نقل منابع قدیمی به نماز خواندن پیامبر(ص) در مسجد جهینه اشاره دارد. پیامبر به درخواست رئیس قبیله جهینه، محدوده این مسجد را برای قبیله تعیین کرد و در جهت قبله آن چوبی گذاشت.[۴]
نقل است که شخصی در محدوده این مسجد کشته شده بود و پیامبر(ص) در محل حاضر حاضر شد و پرسید قاتل کیست؟ مردم گفتند نمیدانیم. سپس پیامبر درباره «اهمیت جان مسلمان و جزای سخت جهنم برای قاتل فرد مسلمان» روایتی بیان کرد.[۵]
قبیله جهینه
پانویس
- ↑ تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا، ص215.
- ↑ بهجة النفوس والأسرار في تاريخ دار هجرة النبي المختار، ج1، ص596.
- ↑ معالم المدینة المنورة بین العمارة التاریخ، ج2، ص114.
- ↑ تاریخ المدینه المنوره، ص63.
- ↑ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص307؛ بحار الأنوار، ج101، ص385.
منابع
- بهجة النفوس والأسرار في تاريخ دار هجرة النبي المختار، عبد الله المرجانی، بیروت، دارالغرب الاسلامی، 2002م.
- ثواب الأعمال وعقاب الأعمال، الشيخ الصدوق، قم، شریف الرضی، 1364ش.
- بحار الأنوار، العلامة المجلسی، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، 1403ق.
- إثارة الترغيب والتشويق (ويليه زيارة بيت المقدس لابن تيمية)، محمد بن اسحاق الخوارزمی، مکه، مکتبه نزار، 1418ق.
- المدينة المنورة بين الأدب والتاريخ، عاصم حمدان، مدینه، نادی المدینه، 1412ق.
- روض المعطار فی خبرالاقطار، محمد بن عبدالمنعم حمیری، بیروت، مکتبة لبنان، 1984م.
- موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ایوب صبری پاشا، قاهره، دارالآفاق العربیه، 1424ق.
- اسد الغابه فی معرفه الصحابه، علی بن محمد ابن الاثیر، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
- سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد، محمد بن یوسف الشمس الشامی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
- المعالم الاثیرة، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
- وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
- سفرنامه فرهاد میرزا (ه‍دای‍ه ال‍س‍ب‍ی‍ل و ک‍ف‍ای‍ه ال‍دل‍ی‍ل)، فرهاد میرزا معتمد الدوله، تهران، علمی، ۱۳۶۶ش.
- سفرنامه میرزا محمد حسین فراهانی، محمد حسین فراهانی، تهران، فردوسی، ۱۳۶۲ش.