پرش به محتوا

چاه عهن

از ویکی حج
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۵ توسط Kamran (بحث | مشارکت‌ها)

چاه العهن یکی از چاه‌های مشهور مدینه است که در روستای قربان و منطقه «العالیه» واقع شده و به نام‌های «الیسیره» و «بئر عالیه» نیز شناخته می‌شود. این چاه دارای آب شیرین و گوارا بوده و پیامبر اسلام(ص) از آن برای نوشیدن آب و وضو گرفتن استفاده می‌کردند. در گذشته، چاه در نزدیکی درختی به نام «سدرة» قرار داشت و در حال حاضر در منطقه بلاد البدریه قابل مشاهده است.

نام

این چاه به نام العهن نام گذاری شده است،[۱] در زبان عربی، واژه "العهن" به معنی پشم رنگی می‌باشد؛[۲] همچنین این چاه به نام های «الیسیره»[۳] و «بئر عالية» نیز شناخته می‌شده.[۴]

موقعیت مکانی

بئر العهن از چاه‌های مشهور مدینه و در روستای قربان[۵] در منطقه «العالیه» واقع بوده؛[۶] این چاه در وسط باغی سرسبز [۷] که نام آن باغ، از همین چاه گرفته شده، قرار داشته است.[۸]

پیامبر و چاه عهن

پیامبر اسلام(ص) از این چاه آب می‌نوشید[۹] و وضو می‌گرفتند؛[۱۰] و همچنین نقل شده است كه مردم، به چاه عهن به عنوان چاهى كه پيامبر(ص) از آن آبى نوشيده و وضو گرفته، تبرّك مى‌جستند.[۱۱]

پیشینه

چاه عهن در گذشته، نزدیک درختی به نام «سدرة» (درختی خاص که در عربستان معروف است) [۱۲]بوده است که بعدها قطع شد و زمین آن به یک زمین کشاورزی تبدیل گردید. این چاه که آب فراوانی داشته، [۱۳] در دامنه کوه واقع شده[۱۴] و آب آن شیرین و گوارا است؛[۱۵] این چاه متعلق به انصار بوده[۱۶] و به دلیل نزدیک بودن به خانه‌ انصار و برکت‌هایی که از پیامبر اسلام(ص) در آن‌جا صورت گرفته، حائز اهمیت بوده است.[۱۷]

امروزه

در حال حاضر مىتوانيم در جنوب شرقی وادى بطحان و منطقه‌اى كه به بلاد البدريّه شهرت دارد، از اين چاه ديدار كنيم؛ قطر چاه حدود 3 متر و عمقش 16 متر است. از اسناد اوقافى مدينه چنين برمى‌آيد كه خاندان برزنجى، چاه و باغِ عهن را وقف عام نموده‌اند ؛ فضلاى مدينه موقعيّت جغرافيايى آن را با تعبير «بلادالعهن» مى‌شناسانند.[۱۸]

نگارخانه

جستارهای وابسته

  1. التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، ص 164
  2. تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
  3. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥ خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
  4. تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
  5. وصف المدینه المنوره، ص ۱۰
  6. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  7. مغانم المطابه، ص ۴۵
  8. تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸
  9. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  10. خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧
  11. مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨
  12. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
  13. مغانم المطابه، ص ۴۵
  14. المدينة بين الماضي والحاضر، ص ۲۶۷
  15. موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج ٤، ص ٣٤٢
  16. الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥
  17. وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸
  18. مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨

منابع

  • تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه،1419 ق.
  • مدینه شناسی، نجفی،محمد باقر، تهران-ایران، مشعر،1392ش.
  • التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، المطری،جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، 1426ق.
  • خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، 1972م.
  • وصف المدینه المنوره، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات 2 (میقات حج- سال 1378- شماره 27)
  • الجواهر الثمينة في محاسن المدنية،حسینی مدنی، محمد کبریت، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمية، 1417 ق.
  • وفاء الوفاء، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، 2006م.
  • مغانم المطابه، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، 1969م.
  • معجم ما استعجم، بکری، عبد الله بن عبد العزیز، بیروت- لبنان، عالم الکتب، 1983.
  • الدره الثمنیه فی اخبار المدینه، ابن نجار، محمد بن محمود، بیروت-لبنان، دار الارقم بن ابی الارقم، بی تا
  • المدينة بين الماضي والحاضر، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، 1972م.
  • موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، صبری پاشا، ایوب، قاهره-مصر، دار الآفاق العربیه، 2004م.