مشهد الحسین(حلب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (removed Category:زیارتگاه‌های سوریه using HotCat) |
جز (جایگزینی متن - 'تاسیس' به 'تأسیس') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مسجد | {{جعبه اطلاعات مسجد | ||
| نام = مشهد الحسین (ع) | | نام = مشهد الحسین(ع) | ||
| نام دیگر = مسجد النقطه | | نام دیگر = مسجد النقطه | ||
| تصویر = 1133.jpg | | تصویر = 1133.jpg | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
}} | }} | ||
مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر [[حلب]] واقع در [[سوریه]] است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر [[امام حسین(ع)]] به هنگام انتقال از [[کربلا]] به [[دمشق]] در آنجا، بر روی سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است. | مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر [[حلب]] واقع در [[سوریه]] است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر [[امام حسین(ع)]] به هنگام انتقال از [[کربلا]] به [[دمشق]] در آنجا، بر روی سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است. | ||
این مکان به عنوان یکی از مقام های سر امام حسین (ع) قرار گرفته و مسلمانان آن را زیارت می کنند. | این مکان به عنوان یکی از مقام های سر امام حسین(ع) قرار گرفته و مسلمانان آن را زیارت می کنند. | ||
==مشهد الحسین(ع)|مسجد النقطه== | ==مشهد الحسین(ع)|مسجد النقطه== | ||
یکی از اماکنی که نزد شیعه اهمیت بسزائی دارد، مشهد الحسین (ع) یا [[مسجد النقطه]] است.این مکان یادآورۀ خاطرۀ تلخی در تاریخ تشیع است.هنگامی که کاروان اسرا و سرهای [[شهدای کربلا]] از سرزمین [[عراق]] به [[حلب]] رسیدند، در کنار تپه یا کوهی به نام جوشن<ref>.آن را بدین علت جوشن نامیده‌اند که [[شمر بن ذی الجوشن]] سر مبارک [[امام حسین (ع)]] را بر این تپه‌گذاشته بود.ابن شحنه، الدر المنتخب، ص٨5.</ref> در غرب حلب و کنار معبدی به نام «[[مارت مروثا]]» کاروان یک شب متوقف شد تا لَختی بیاساید و صبحگاهان حرکت به سوی [[دمشق]] را از سر گیرد.نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت نشستند. | یکی از اماکنی که نزد شیعه اهمیت بسزائی دارد، مشهد الحسین(ع) یا [[مسجد النقطه]] است.این مکان یادآورۀ خاطرۀ تلخی در تاریخ تشیع است.هنگامی که کاروان اسرا و سرهای [[شهدای کربلا]] از سرزمین [[عراق]] به [[حلب]] رسیدند، در کنار تپه یا کوهی به نام جوشن<ref>.آن را بدین علت جوشن نامیده‌اند که [[شمر بن ذی الجوشن]] سر مبارک [[امام حسین(ع)]] را بر این تپه‌گذاشته بود.ابن شحنه، الدر المنتخب، ص٨5.</ref> در غرب حلب و کنار معبدی به نام «[[مارت مروثا]]» کاروان یک شب متوقف شد تا لَختی بیاساید و صبحگاهان حرکت به سوی [[دمشق]] را از سر گیرد.نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت نشستند. | ||
راهبی که در آن دیر بود با دادن مبلغی به نگهبانان کاروان، سر مبارک امام حسین (ع) را بر صخره‌ای در داخل دیر قرار داد و تا صبح کنار سر مقدس بود.هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشتند، چند قطره‌ای خون بر این صخره یا سنگ جاری گشته بود.پس از حرکت کاروان، مردم [[حلب]] از این مساله خبر یافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری بر کشتگان [[کربلا]] و [[نوادۀ پیامبر خدا (ص)]] پرداختند. | راهبی که در آن دیر بود با دادن مبلغی به نگهبانان کاروان، سر مبارک امام حسین(ع) را بر صخره‌ای در داخل دیر قرار داد و تا صبح کنار سر مقدس بود.هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشتند، چند قطره‌ای خون بر این صخره یا سنگ جاری گشته بود.پس از حرکت کاروان، مردم [[حلب]] از این مساله خبر یافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری بر کشتگان [[کربلا]] و [[نوادۀ پیامبر خدا(ص)]] پرداختند. | ||
===انتقال سنگ=== | ===انتقال سنگ=== | ||
[[پرونده:M,alhosain.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|سنگی ملقب به مقام رأس الحسین (ع) ]] | [[پرونده:M,alhosain.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|سنگی ملقب به مقام رأس الحسین(ع) ]] | ||
بر اساس روایات شیعه، همه ساله در روز [[عاشورا]] آن خون بر سنگ می‌جوشید و توجه بسیاری از مردم [[شام]] را به خود جلب کرده بود برخی گفته‌اند [[عبدالملک بن مروان اموی]] دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثری از آن دیده نشد.<ref>.عبداللّٰه حجاز، معالم حلب الاثریه، ص١٣6؛ کامل غزی، نهر الذهب فی تاریخ الحلب، ج٢، ص٢٠٩؛ خیرالدین اسدی، احیاء حلب و اسواقها، ص١٧6.</ref> اما نویسنده کتاب حلب و التشیع معتقد است این سنگ از ابتدا تا کنون برجای خود باقی بوده است مگر مدت کوتاهی در سال ١٩٢٠م که مشهد النقطه پایگاه ذخیره سلاح [[عثمانی]]ها بوده و چون بخاطر انفجار در تسلیحات موجود، مشهد النقطه تخریب و دچار آسیب شد این سنگ موقتاً به [[مشهد المحسن]] در جوار آن منتقل و پس از بازسازی به سال ١٩6٠م دوباره بر جای خود بازگشت داده شد.<ref>.ابراهیم نصراللّٰه، همان کتاب، ص٣١</ref> | بر اساس روایات شیعه، همه ساله در روز [[عاشورا]] آن خون بر سنگ می‌جوشید و توجه بسیاری از مردم [[شام]] را به خود جلب کرده بود برخی گفته‌اند [[عبدالملک بن مروان اموی]] دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثری از آن دیده نشد.<ref>.عبداللّٰه حجاز، معالم حلب الاثریه، ص١٣6؛ کامل غزی، نهر الذهب فی تاریخ الحلب، ج٢، ص٢٠٩؛ خیرالدین اسدی، احیاء حلب و اسواقها، ص١٧6.</ref> اما نویسنده کتاب حلب و التشیع معتقد است این سنگ از ابتدا تا کنون برجای خود باقی بوده است مگر مدت کوتاهی در سال ١٩٢٠م که مشهد النقطه پایگاه ذخیره سلاح [[عثمانی]]ها بوده و چون بخاطر انفجار در تسلیحات موجود، مشهد النقطه تخریب و دچار آسیب شد این سنگ موقتاً به [[مشهد المحسن]] در جوار آن منتقل و پس از بازسازی به سال ١٩6٠م دوباره بر جای خود بازگشت داده شد.<ref>.ابراهیم نصراللّٰه، همان کتاب، ص٣١</ref> | ||
==ساخت مسجد النقّطه== | ==ساخت مسجد النقّطه== | ||
[[سیف الدوله حمدانی]] شیعه نخستین کسی است که بر مکان آن سنگ، یعنی دیر یاد شده حجره و جامعی به سال 350 هجری ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.او به این مکان اعتقاد ویژه‌ای داشت و همواره به زیارت آن می‌رفت.مشهد الحسین (ع) امروزه در شهر حلب معروف است و از سوی اهالی و زائران [[حضرت زینب (س)]] که از طریق [[ترکیه]] و مرز زمینی به [[سوریه]] می‌روند-زیارت می‌شود. | [[سیف الدوله حمدانی]] شیعه نخستین کسی است که بر مکان آن سنگ، یعنی دیر یاد شده حجره و جامعی به سال 350 هجری ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.او به این مکان اعتقاد ویژه‌ای داشت و همواره به زیارت آن می‌رفت.مشهد الحسین(ع) امروزه در شهر حلب معروف است و از سوی اهالی و زائران [[حضرت زینب (س)]] که از طریق [[ترکیه]] و مرز زمینی به [[سوریه]] می‌روند-زیارت می‌شود. | ||
===حیّ الانصاری=== | ===حیّ الانصاری=== | ||
[[پرونده:1122.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضریح مقام رأس الحسین (ع) در مسجد النقطه حلب]] | [[پرونده:1122.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|ضریح مقام رأس الحسین(ع) در مسجد النقطه حلب]] | ||
منطقه مشهد الحسین (ع) اکنون به «حیّ الانصاری» مشهور است.[[تپۀ جوشن]] نیز به رغم اینکه خانه‌های متعددی بر فراز آن ساخته شده است ولی همچنان باقی است.مکان مشهدالحسین (ع) سمت راست خیابان اصلی و حدود پنجاه متر بالاتر از پل هوایی است که [[صحن]] بزرگی داشته و بر در ورودی، نام این مکان بر روی سنگی حجاری شده است. | منطقه مشهد الحسین(ع) اکنون به «حیّ الانصاری» مشهور است.[[تپۀ جوشن]] نیز به رغم اینکه خانه‌های متعددی بر فراز آن ساخته شده است ولی همچنان باقی است.مکان مشهدالحسین(ع) سمت راست خیابان اصلی و حدود پنجاه متر بالاتر از پل هوایی است که [[صحن]] بزرگی داشته و بر در ورودی، نام این مکان بر روی سنگی حجاری شده است. | ||
در انتهای صحن و حیاط درب دیگری است که به داخل [[شبستان]] و محل اصلی مشهد مرتبط است، بر در ورودی آن کتیبه‌ای به [[خط کوفی]] دیده می‌شود که بر آن نوشته شده است: «هذا مقام و مشهد الحسین (ع) » و پایین آن نیز نام سیف الدّوله حمدانی به عنوان سازندۀ این بنا به چشم می‌خورد.پس از ورود؛ به شبستان کوچک دیگری می‌رسیم که در انتهای آن ایوانی قرار دارد و کنار آن [[ضریح]]ی کوچک به ابعاد ١/5* ١ متر و به رنگ زرد دیده می‌شود.در داخل آن سنگی بر روی استوانه‌ای قرار داده شده و این جا همان مکانی است که سر مقدس [[امام حسین (ع)]] بر آن گذاشته شده و قطره‌هایی از خون بر آن ریخته است. | در انتهای صحن و حیاط درب دیگری است که به داخل [[شبستان]] و محل اصلی مشهد مرتبط است، بر در ورودی آن کتیبه‌ای به [[خط کوفی]] دیده می‌شود که بر آن نوشته شده است: «هذا مقام و مشهد الحسین(ع) » و پایین آن نیز نام سیف الدّوله حمدانی به عنوان سازندۀ این بنا به چشم می‌خورد.پس از ورود؛ به شبستان کوچک دیگری می‌رسیم که در انتهای آن ایوانی قرار دارد و کنار آن [[ضریح]]ی کوچک به ابعاد ١/5* ١ متر و به رنگ زرد دیده می‌شود.در داخل آن سنگی بر روی استوانه‌ای قرار داده شده و این جا همان مکانی است که سر مقدس [[امام حسین(ع)]] بر آن گذاشته شده و قطره‌هایی از خون بر آن ریخته است. | ||
==بازسازی مشهد الحسین (ع)== | ==بازسازی مشهد الحسین(ع)== | ||
در سال ١٩6٠م برای بازسازی مشهد الحسین [[مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری]] | در سال ١٩6٠م برای بازسازی مشهد الحسین [[مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری]] تأسیس شد و از آن سال ضمن بازسازی این مکان، اقدامات عمرانی دیگری از جمله مسجد، مرکز پزشکی تخصصی، حوزه علمیه به ریاست [[شیخ ابراهیم نصراللّٰه]] تا عصر حاضر انجام شده است.شیخ ابراهیم نصراللّٰه نویسنده کتاب حلب و التشیع، خود امامت نماز در مشهد الحسین را امروزه بر عهده دارد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۲
| مشهد الحسین(ع) | |
|---|---|
| مسجد النقطه | |
 | |
| اطلاعات | |
| مکان | کشور سوریه/حلب |
| مذهب | اسلام/شیعه |
| پایه‌گذاری در | 350 هجری |
| پایه‌گذار | سیف الدوله حمدانی |
| روحانی | شیخ ابراهیم نصرالله |
| معماری | |
| پیمان‌کار | (بازسازی)مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری |
| نوسازی‌شده در | 1960 میلادی |
مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه از زیارتگاه‌های شیعیان در شهر حلب واقع در سوریه است. این زیارتگاه در مکانی ساخته شده که گفته می‌شود سر امام حسین(ع) به هنگام انتقال از کربلا به دمشق در آنجا، بر روی سنگی قرار داده شده و چند قطره از خون سر حضرت بر آن سنگ جاری شده است. این مکان به عنوان یکی از مقام های سر امام حسین(ع) قرار گرفته و مسلمانان آن را زیارت می کنند.
مشهد الحسین(ع)|مسجد النقطه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یکی از اماکنی که نزد شیعه اهمیت بسزائی دارد، مشهد الحسین(ع) یا مسجد النقطه است.این مکان یادآورۀ خاطرۀ تلخی در تاریخ تشیع است.هنگامی که کاروان اسرا و سرهای شهدای کربلا از سرزمین عراق به حلب رسیدند، در کنار تپه یا کوهی به نام جوشن[۱] در غرب حلب و کنار معبدی به نام «مارت مروثا» کاروان یک شب متوقف شد تا لَختی بیاساید و صبحگاهان حرکت به سوی دمشق را از سر گیرد.نگهبانان و حاملان سرهای مقدس نیز به استراحت نشستند. راهبی که در آن دیر بود با دادن مبلغی به نگهبانان کاروان، سر مبارک امام حسین(ع) را بر صخره‌ای در داخل دیر قرار داد و تا صبح کنار سر مقدس بود.هنگام طلوع آفتاب که سر مقدس را برداشتند، چند قطره‌ای خون بر این صخره یا سنگ جاری گشته بود.پس از حرکت کاروان، مردم حلب از این مساله خبر یافته و اطراف آن سنگ، جمع شده و به عزاداری و شیون و زاری بر کشتگان کربلا و نوادۀ پیامبر خدا(ص) پرداختند.
انتقال سنگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر اساس روایات شیعه، همه ساله در روز عاشورا آن خون بر سنگ می‌جوشید و توجه بسیاری از مردم شام را به خود جلب کرده بود برخی گفته‌اند عبدالملک بن مروان اموی دستور انتقال سنگ را از آن نقطه داد و از آن پس اثری از آن دیده نشد.[۲] اما نویسنده کتاب حلب و التشیع معتقد است این سنگ از ابتدا تا کنون برجای خود باقی بوده است مگر مدت کوتاهی در سال ١٩٢٠م که مشهد النقطه پایگاه ذخیره سلاح عثمانی‌ها بوده و چون بخاطر انفجار در تسلیحات موجود، مشهد النقطه تخریب و دچار آسیب شد این سنگ موقتاً به مشهد المحسن در جوار آن منتقل و پس از بازسازی به سال ١٩6٠م دوباره بر جای خود بازگشت داده شد.[۳]
ساخت مسجد النقّطه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیف الدوله حمدانی شیعه نخستین کسی است که بر مکان آن سنگ، یعنی دیر یاد شده حجره و جامعی به سال 350 هجری ساخت و آن را مسجد النقطه نامید.او به این مکان اعتقاد ویژه‌ای داشت و همواره به زیارت آن می‌رفت.مشهد الحسین(ع) امروزه در شهر حلب معروف است و از سوی اهالی و زائران حضرت زینب (س) که از طریق ترکیه و مرز زمینی به سوریه می‌روند-زیارت می‌شود.
حیّ الانصاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منطقه مشهد الحسین(ع) اکنون به «حیّ الانصاری» مشهور است.تپۀ جوشن نیز به رغم اینکه خانه‌های متعددی بر فراز آن ساخته شده است ولی همچنان باقی است.مکان مشهدالحسین(ع) سمت راست خیابان اصلی و حدود پنجاه متر بالاتر از پل هوایی است که صحن بزرگی داشته و بر در ورودی، نام این مکان بر روی سنگی حجاری شده است. در انتهای صحن و حیاط درب دیگری است که به داخل شبستان و محل اصلی مشهد مرتبط است، بر در ورودی آن کتیبه‌ای به خط کوفی دیده می‌شود که بر آن نوشته شده است: «هذا مقام و مشهد الحسین(ع) » و پایین آن نیز نام سیف الدّوله حمدانی به عنوان سازندۀ این بنا به چشم می‌خورد.پس از ورود؛ به شبستان کوچک دیگری می‌رسیم که در انتهای آن ایوانی قرار دارد و کنار آن ضریحی کوچک به ابعاد ١/5* ١ متر و به رنگ زرد دیده می‌شود.در داخل آن سنگی بر روی استوانه‌ای قرار داده شده و این جا همان مکانی است که سر مقدس امام حسین(ع) بر آن گذاشته شده و قطره‌هایی از خون بر آن ریخته است.
بازسازی مشهد الحسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در سال ١٩6٠م برای بازسازی مشهد الحسین مؤسسه بازسازی و احسان اسلامی جعفری تأسیس شد و از آن سال ضمن بازسازی این مکان، اقدامات عمرانی دیگری از جمله مسجد، مرکز پزشکی تخصصی، حوزه علمیه به ریاست شیخ ابراهیم نصراللّٰه تا عصر حاضر انجام شده است.شیخ ابراهیم نصراللّٰه نویسنده کتاب حلب و التشیع، خود امامت نماز در مشهد الحسین را امروزه بر عهده دارد.
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ .آن را بدین علت جوشن نامیده‌اند که شمر بن ذی الجوشن سر مبارک امام حسین(ع) را بر این تپه‌گذاشته بود.ابن شحنه، الدر المنتخب، ص٨5.
- ↑ .عبداللّٰه حجاز، معالم حلب الاثریه، ص١٣6؛ کامل غزی، نهر الذهب فی تاریخ الحلب، ج٢، ص٢٠٩؛ خیرالدین اسدی، احیاء حلب و اسواقها، ص١٧6.
- ↑ .ابراهیم نصراللّٰه، همان کتاب، ص٣١
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- الدرالمنتخب من تاریخ الحلب،ابن شحنه، دمشق، دارالکتاب العربی، چاپ دوم 1404 ق؛
- معالم حلب الاثریه، حجاز، عبدالله، حلب، جامعه حلب، جمعیۀ العادیات، [بی تا]؛
- نهرالذهب فی تاریخ حلب، غزي البابی الحلبی، کامل، تحقیق و تصحیح شوقی شعث، محمود الفاخوري، حلب، دارالقلم العربی، چاپ دوم، 1412 ق؛
- احیاء حلب واسواقها، اسدي، خیرالدین، تحقیق عبدالفتاح رواس قلعه جی، بیروت، دارقتیبه، 1990 م؛
- حلب و التشیع، نصراللَّه، ابراهیم، بیروت، دارالوفاء، 1403 ق.