مسجد هندی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1266/1/74 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1266/1/74 | ||
}} | }} | ||
* '''امام خمینی و هیات‌های دینی مبارز'''، مرادی | * '''امام خمینی و هیات‌های دینی مبارز'''، محمد جواد مرادی نیا، تهران، ۱۳۸۷ش. | ||
* [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/891/1/77 '''راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق'''، | * [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/891/1/77 '''راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق'''، احسان مقدس، مشعر، تهران، ١٣٨٨ش.] | ||
* [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/630/1/47 '''عتبات عالیات عراق'''، | * [http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/630/1/47 '''عتبات عالیات عراق'''، اصغر قائدان، مشعر، تهران، ١٣٨٧ش.] | ||
* '''ماضی النجف و حاضرها'''، جعفر آل محبوبه، دارالاضواء، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۴۰۶ق، ۱۹۸۶م. | * '''ماضی النجف و حاضرها'''، جعفر آل محبوبه، دارالاضواء، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۴۰۶ق، ۱۹۸۶م. | ||
{{مساجد}} | {{مساجد}} | ||
[[رده:مسجدهای نجف]] | [[رده:مسجدهای نجف]] | ||
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹
.jpg) | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | نماز جماعت، اعتکاف، آیین عزاداری، تدریس علوم حوزوی |
| مکان | نجف، محله حویش، کنار کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم |
| نام‌های دیگر | جامع الهندی، |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
| معماری | |
| سبک | اسلامی |
| بازسازی | ۱۳۲۳ و ۱۳۷۵ق |
مسجد هندی یا جامع هندی، از مساجد بزرگ نجف، در اوائل سده سیزدهم قمری ساخته شده و مورد توجه عالمان نجف بوده است. این مسجد به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده، و پس از حرم امام علی(ع)، مهمترین مکان برای مراسم مذهبی است.
تاریخچه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسجد هندی، که به آن جامع الهندی، حمام و قیساریه نیز گفته شده و از مساجد بزرگ نجف است، در اوائل سده سیزدهم قمری، به دست حاج خان محمد هندی ساخته شد.[۱] این مسجد، در سال ۱۳۲۳ق تجدید بنا شد.[۲] شکل کنونی آن مربوط به همین بازسازی است.[۳] سید محسن حکیم، عالم شیعه در سال ۱۳۷۵ق، با خرید دو خانه در همسایگی مسجد، صحن مسجد هندی را گسترش داد.[۴]
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسجد هندی، نزدیک حرم امام علی(ع)، در محله حویش، انتهای بازار بزازین و جنوب صحن شریف قرار دارد.[۵] کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم در طرف شمال مسجد هندی قرار گرفته است.[۶]
کاربری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
2.jpg)
مسجد هندی، به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده،[۷] و پس از حرم امام علی(ع)، مهمترین مکان نزد مردم نجف است. این مسجد، در هیچ ساعت از شبانه روز تعطیل نبوده، و مراسم اعتکاف، نماز جماعت، عزاداری‌ها، و مراسم ختم بزرگان در آن برگزار می‌شود.[۸] عالمان شیعه سرشناسی مانند سید روح‌الله خمینی در مسجد هندی نماز جماعت برگزار کرده‌اند.[۹]
علت نامگذاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نامگذاری این مسجد به هندی، حمام و قیساریه به خانواده‌ای از کشور هند اشاره دارد که سازنده و مرمت کننده این مسجد بودند. این خانواده یکی از ثروتمندترین خانواده‌های شهر نجف بود. به این مسجد، به دلیل گنجایش و اهمیت تاریخی، جامع الهندی نیز گفته می‌شود.[۱۰]
معماری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسجد هندی، تقریبا مربع شکل است. بخش پوشیده آن دارای ستون‌ها و ایوان‌های بلند و کنده‌کاری شده است که به آن جنبه تاریخی داده است.[۱۱]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ روابط دو فرهنگی نجف اشرف و شبه قاره هند، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۳.
- ↑ عتبات عالیات عراق، ج۱، ص۴۷.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ روابط دو فرهنگی نجف اشرف و شبه قاره هند، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۳.
- ↑ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص۱۱۸.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی؛ راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، ج۱، ص73.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص۱۱۸.
- ↑ امام خمینی و هیات های دینی مبارز، ص ۱۳۳.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- امام خمینی و هیات‌های دینی مبارز، محمد جواد مرادی نیا، تهران، ۱۳۸۷ش.
- راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، احسان مقدس، مشعر، تهران، ١٣٨٨ش.
- عتبات عالیات عراق، اصغر قائدان، مشعر، تهران، ١٣٨٧ش.
- ماضی النجف و حاضرها، جعفر آل محبوبه، دارالاضواء، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۴۰۶ق، ۱۹۸۶م.