کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱

مرقد حر بن یزید ریاحی
اطلاعات اوليه
بنيانگذار عضدالدوله دیلمی
تأسیس ۳۷۰ق
کاربری زیارتگاه
مکان عراق • کربلا
نام‌های دیگر نواویس • کمالیه
وقایع مرتبط تازه و سالم بودن پیکر مطهر حر در نبش قبر وی در زمان شاه اسماعیل صفوی
مشخصات
مساحت ۲۶۰۰ مترمربع
وضعیت فعال
معماری
بازسازی ۹۱۴ق به دست شاه اسماعیل صفوی • حسین خان شجاع السلطان ۱۳۳۰ق • آخرین بازسازی توسط دبیرخانه عتبات عالیات شیعیان عراق

مرقد حُرّ بن یزید ریاحی، حدود ۷ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد و نزدیک منطقه‌ای قرار دارد که به کمالیه معروف است. علت اینکه جنازه حر را به خارج از میدان معرکه منتقل کردند، این بود که قبیله او یعنی بنی‌تمیم، جنازه او را برداشته و به مکان فعلی آورده و به خاک سپردند.

مرقد حر در سال ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد و در سال ۹۱۴ق شاه اسماعیل صفوی گنبدی روی قبر حر بنا کرد و صحن کوچکی برایش ساخت.

در سال‌های بعد نیز این بنا مورد بازسازی واقع شده و پس از سقوط نظام صدام، در سال ۱۴۲۷ه.ق، دیوان وقف شیعی، بنای قدیمی را به‌طور کامل خراب کرد تا ساختمان جدیدی برای آرامگاه حُرّ بنا کند؛ این ساختمان، در حال حاضر، در دست بازسازی است.

ضریح جدید حر بن یزید ریاحی

موقعیت و تاریخچه مرقد

مرقد حرّ، نزدیک منطقه‌ای معروف به کمالیه،[۱] در سمت شمال غربی شهر کربلا واقع شده است که حدود ۷ کیلومتر از حرم امام حسین(ع)، فاصله دارد.[۲]

حُرّ بْن یَزید ریاحی، از قبیله بنی‌تمیم،[۳] یکی از فرماندهان نظامی کوفه بود[۴] که پیش از واقعه عاشورا، ماموریت یافت تا مانع حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه و همچنین مانع بازگشت ایشان شود؛[۵] ولی در جنگ با حسین بن علی مردّد شد[۶] و صبح عاشورا به کاروان امام حسین پیوست.[۷] برخی حر را اولین شهید واقعه کربلا می‌دانند؛[۸] اما به نظر سید بن طاووس، حر نخستین شهید در آن ساعات بود و پیش از او افرادی به شهادت رسیده بودند.[۹]

مرقد حر در ۳۷۰ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد.[۱۰] در قرن هشتم قمری، مزار حُرّ شناخته شده بوده و حمدالله مستوفی نیز به قبر وی، بیرون از کربلا اشاره کرده است.[۱۱]

بازسازی بنا و معماری

مرقد حر بن یزید ریاحی، اولین‌بار در سال ۹۱۴ق به دستور شاه اسماعیل صفوی، زمانی که برای زیارت کربلا آمده بود، تجدید بنا شد.[۱۲][یادداشت ۱] این بنا دارای گنبدی از گچ و آجر و صحنی با ایوان‌هایی که طاق نوک‌تیز داشت، ساخته شد.[۱۳]

در دوره قاجار، مادر آقاخان محلاتی اقدام به تعمیر بقعه نمود و صحنی قلعه مانند برای مقابله با راهزنان بنا نهاد.[۱۴] کتیبه‌های موجود در مرقد حُرّ در دوره اخیر نشان می‌دهد که این مرقد در سال ۱۳۳۰ق، توسط سید عبدالحسین کلیدار بازسازی[۱۵] و همچنین آقا حسین‌خان شجاع السلطان همدانی گنبد مقبره را تعمیر و نمای خارجی آن را کاشی‌کاری کرد.[۱۶] براساس قدیمی‌ترین عکس موجود از بارگاه حرّ، این زیارتگاه دارای گنبد مُضَرَّس (پله‌ای) کوچک و کم‌ارتفاعی بوده است[۱۷] که پس از مدتی جای خود را به گنبد پیازی - شَلْجَمی کاشی‌کاری شده‌ای، داده است.[۱۸]

در سال ۱۳۸۹ق، تعدادی از تاجران عراقی، رواق‌ها و ایوان جلوی مرقد را بازسازی و در سال ۱۳۹۰ق، ورودی اصلی مرقد، کاشی‌کاری شد. در این زمان، ضریح به‌صورت صندوقِ مُشَبَّک نقره‌ای در وسط عمارت و گنبدی کاشی‌کاری شده بر فراز ضریح با ۷ متر قطر و ۱۰ متر ارتفاع از سطح زمین قرار داشت.[۱۹]

 
مرقد حر بن یزید ریاحی درحال بازسازی

بنای مرقد فعلی

پس از سقوط حکومت صدام (۲۰۰۳م)، دیوان وقف شیعی عراق در سال ۲۰۰۶م، بنای قدیمی را تخریب[۲۰] و مرحله بازسازی شروع شد؛ اما به دلیل اشتباه در طراحی‌، کار را متوقف شد. پس از تأسیس دبیرخانه عتبات عالیات شیعیان، این دبیرخانه در سال ۲۰۰۷م عهده‌دار ساخت این حرم شد و کار بازسازی از ۲۰۰۹م آغاز گشت که هنوز درحال تکمیل است. مرقد جدید حر از یک گنبد و یک صحن مربع تشکیل شده و دارای چهار در است که حرم از در بزرگ چوبی (فولاد) قابل دیدن است. در داخل ضریح، قبر حر قرار دارد که با پنجره ای احاطه شده و بالای آن قطعه ای با عبارت (السلام علیک یا حر بن یزید الریاحی) نوشته شده است. ضریح از چهار در شمالی، جنوبی، شرقی و غربی تشکیل شده است. در صحن بیرونی نیز درخت نخلی با قدمت بیش از صد سال روبروی در ورودی وجود دارد. مساحت کل حرم ۲۶۰۰، مساحت مرقد 1369، ارتفاع مناره 33.8، ارتفاع گنبد 12.8، عرض پنجره حرم 4، طول آن 5 و ارتفاع پنجره 2/4 متر است.[۲۱]

تردید در محل دفن حرّ

به گفته سید محسن امین، نویسنده کتاب اعیان الشیعه، هنگام دفن شهدای کربلا توسط افراد قبیله بنی‌اسد، گروهی از قبیله حر، مانع دفن جسد او همراه با دیگر شهدای کربلا شدند و جسد حر را در مکانی دورتر از سایر شهدا، به خاک سپردند[۲۲] که در قدیم به آن «نواویس» می‌گفتند.[۲۳]

شیخ مفید و میرزا حسین نوری معتقدند که حرّ با سایر اصحاب دفن شده است و میرزا حسین نوری می‌گوید که روایتی در مورد دفن حرّ در مرقد فعلی وجود ندارد.[۲۴]

اما از دیدگاه شیخ عباس قمی کتب مزاریه و کتاب‌های دیگر به محل دفن حرّ متعرض نشده‌اند. وی با ذکر عبارتی از کتاب الدروس که در آن به زیارت حضرت عباس(ع) و حرّ سفارش شده است، آورده‌ است که قبر حرّ در عصر شهید اول، در مکان فعلی معروف بوده و همین مقدار برای اعتبار این مرقد کافی است.[۲۵] همچنین از دیدگاه سید محسن امین شهرت این مزار و تقید مردم به زیارت آن، غیرمستند نیست.[۲۶]

زوار حرم

تعداد زائرین در روزهای عادی به بیش از چهار هزار نفر، در روزهای زیارت به بیش از ده هزار نفر و در ایام اربعین به ۴۰-۵۰ هزار نفر می رسد. زیارت ویژه حر، چهارشنبه آخر ماه صفر است که عزاداری و تعزیه در این محل برگزار می‌شود. زیارت های منظم این مرقد در روزهای جمعه و شنبه است.[۲۷]

زیارت‌نامه حر

در زیارت رجبیه، دو بار و در زیارت ناحیه مقدسه نیز یک بار به حر سلام داده شده است: «السلام علی الحرّ بن یزید الریاحی».[۲۸] حر همچنین دارای زیارت‌نامه مستقلی است که به شرح ذیل می‌باشد:

زیارت‌نامه حر بن یزید ریاحی
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا العَبْدُ الصَّالحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا المُجَاهِدُ النَّاصحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ وَفی بالسَّعادَةِ الرَّابح، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ نَکَثَ بَیعَة یَزید وَفَدَی برُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشّهِیدِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ الصِّنْدِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الفارِسُ الشُّجَاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ المَنَّاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ تَرَکَ الطُّغیانَ، وَأَطَاعَ الوَاحِدَ الدیَّانَ، وَدَخَلَ فِی طَاعةِ الرَّحْمنِ، وَفَدی بِرُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشَّهیدِ الغَرِیبِ العَطشانِ، وَصالَ عَلَی العُدوانِ، وَهَوی صَریعاً عَلی التُّربَانِ، وَحَظی بالخُلدِ والجنانِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ فَدَی بِنَفْسِهِ لِابْنِ الرَّسُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُجاهداً دُونَ ابْنِ البَتُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ ثَبَتَ لِلطَّعْنِ وَضَرْبِ السُّیُوفِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی وَلَدِکَ المَقْتُولُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ بکاهُ الحُسَینُ عَلَیْهِ السَّلامُ وَقَالَ: مَا أَخْطَأَتْ أُمُّکَ إِذْ سَمَّتْکَ الحُرَّ، فَأَنْتَ حُرٌّ فِی الدُّنْیا وَسَعِیدٌ فِی الآخِرَةِ، فَیا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَکَ فَأَفُوزُ مَعَکَ کَمَا فُزْتَ مَعَ الحُسَینِ وَأَصْحابِ الحُسَینِ، والسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُرَّ بْنَ یَزیدَ الرِّیَاحِی وَرَحْمَةُ اللَّه وَبَرَکَاتُهُ.
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا العَبْدُ الصَّالحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا المُجَاهِدُ النَّاصحُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ وَفی بالسَّعادَةِ الرَّابح، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ نَکَثَ بَیعَة یَزید وَفَدَی برُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشّهِیدِ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ الصِّنْدِیدُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الفارِسُ الشُّجَاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا البَطَلُ المَنَّاعُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ تَرَکَ الطُّغیانَ، وَأَطَاعَ الوَاحِدَ الدیَّانَ، وَدَخَلَ فِی طَاعةِ الرَّحْمنِ، وَفَدی بِرُوحِهِ لِلْحُسَیْنِ الشَّهیدِ الغَرِیبِ العَطشانِ، وَصالَ عَلَی العُدوانِ، وَهَوی صَریعاً عَلی التُّربَانِ، وَحَظی بالخُلدِ والجنانِ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وبَرَکاتُهُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ فَدَی بِنَفْسِهِ لِابْنِ الرَّسُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُجاهداً دُونَ ابْنِ البَتُولِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ ثَبَتَ لِلطَّعْنِ وَضَرْبِ السُّیُوفِ، السَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی وَلَدِکَ المَقْتُولُ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَنْ بکاهُ الحُسَینُ عَلَیْهِ السَّلامُ وَقَالَ: مَا أَخْطَأَتْ أُمُّکَ إِذْ سَمَّتْکَ الحُرَّ، فَأَنْتَ حُرٌّ فِی الدُّنْیا وَسَعِیدٌ فِی الآخِرَةِ، فَیا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَکَ فَأَفُوزُ مَعَکَ کَمَا فُزْتَ مَعَ الحُسَینِ وَأَصْحابِ الحُسَینِ، والسَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُرَّ بْنَ یَزیدَ الرِّیَاحِی وَرَحْمَةُ اللَّه وَبَرَکَاتُهُ.
سلام بر تو ای بنده صالح، سلام بر تو ای مجاهد خیرخواه، سلام بر تو ای وفادار به سعادت پیروز، سلام بر تو ای کسی که بیعت خود را با یزید شکست و جان خود را فدای حسین شهید کرد، سلام بر تو ای قهرمان استوار، سلام بر تو ای تک‌سوار دلاور، سلام بر تو ای دلیر مقاوم، سلام بر تو ای تارک طغیان و مطیع (خدای) یگانه قاهر که به اطاعت خدای رحمان در آمدی و جان خویش را فدای حسین شهید و غریب و لب تشنه کردی و حمله کردی بر دشمنان و بر خاک (کربلا) غلطیدی و به بهشت برین کامیاب شدی و رحمت و برکات الهی بر تو، سلام بر تو ای آنکه جانت را فدای فرزند پیامبر کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر پسر زهرای بتول جهاد کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر ضرب نیزه و شمشیر استوار ماندی،سلام بر تو و بر فرزند شهیدت، سلام بر تو ای آنکه امام حسین(ع) بر تو گریست و گفت: مادرت به اشتباه نامت را «حُرّ» ننهاد، تو حرّ و آزاد مردی در دنیا و سعادتمندی در آخرت، ای کاش من همرزم تو بودم و با تو به شهادت می رسیدم آنگونه که تو با امام حسین علیه السلام و یاران او شهید شدی، سلام بر تو ای حُرّ فرزند یزید ریاحی و رحمت و برکات خداوند بر تو باد.[۲۹]
سلام بر تو ای بنده صالح، سلام بر تو ای مجاهد خیرخواه، سلام بر تو ای وفادار به سعادت پیروز، سلام بر تو ای کسی که بیعت خود را با یزید شکست و جان خود را فدای حسین شهید کرد، سلام بر تو ای قهرمان استوار، سلام بر تو ای تک‌سوار دلاور، سلام بر تو ای دلیر مقاوم، سلام بر تو ای تارک طغیان و مطیع (خدای) یگانه قاهر که به اطاعت خدای رحمان در آمدی و جان خویش را فدای حسین شهید و غریب و لب تشنه کردی و حمله کردی بر دشمنان و بر خاک (کربلا) غلطیدی و به بهشت برین کامیاب شدی و رحمت و برکات الهی بر تو، سلام بر تو ای آنکه جانت را فدای فرزند پیامبر کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر پسر زهرای بتول جهاد کردی، سلام بر تو ای آنکه در برابر ضرب نیزه و شمشیر استوار ماندی،سلام بر تو و بر فرزند شهیدت، سلام بر تو ای آنکه امام حسین(ع) بر تو گریست و گفت: مادرت به اشتباه نامت را «حُرّ» ننهاد، تو حرّ و آزاد مردی در دنیا و سعادتمندی در آخرت، ای کاش من همرزم تو بودم و با تو به شهادت می رسیدم آنگونه که تو با امام حسین علیه السلام و یاران او شهید شدی، سلام بر تو ای حُرّ فرزند یزید ریاحی و رحمت و برکات خداوند بر تو باد.[۲۹]

نگارخانه

پانویس

  1. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  2. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  3. جمهرة انساب العرب، ابن حزم الاندلسی، ص٢٢٧.
  4. البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  5. البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶.
  6. تاریخ طبری، ج۴، ص۳۲۱.
  7. الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۹۹.
  8. مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۱۳؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۱.
  9. الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۰.
  10. قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶.
  11. نزهة القلوب، ص٣٢.
  12. جزائری، الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶؛ قائدان،عتبات عالیات عراق، ص۱۴۷ـ۱۴۶
  13. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  14. سفرنامه ادیب الملک به عتبات (دلیل الزایرین)، ص۲۱۳.
  15. تراث کربلاء، ص١١5.
  16. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۶.
  17. خامه‌یار، «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، سایت گنجینه.
  18. زیارتگاه‌های عراق (معرفی زیارتگاه‌های مشهور در کشور عراق)، ج۱، ص۲۴۰.
  19. انصاری، معماری کربلا در گذر تاریخ، ص۱۲۷.
  20. مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، ص٩٨.
  21. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  22. اعیان الشیعة، ج١، ص6١٣.
  23. ابن کلبی، جَمْهَرة النسب، ج۱، ص۲۱۶.
  24. نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ مفید، ج۲، ص۱۱۴.
  25. قمی، هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، ص۱۳۷ـ۱۳۶؛ نوری، لؤلؤ و مرجان، ص۱۵۴؛ قمی، منتهی الامال، ج۱، ص۷۴۸.
  26. امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۰ـ۴۳۹.
  27. «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م، ص۹.
  28. شهیدان جاوید، ص334.
  29. مرکز تحقیقات حج، ادعیه و زیارات عتبات عالیات، ص۲۷۲-۲۷۴.
  1. به گفته سید نعمت‌الله جزائری، عالم شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم قمری، زمانی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا آمد، پس از زیارت امام حسین(ع)، به زیارت حر رفت و دستور داد تا قبر وی را باز کنند. پس از شکافتن قبر حر، جنازه تازه وی را در قبر دید که بر سر او دستمالی، بسته شده بود.(الانوار النعمانیة، ج٣، ص۲۶۵-۲۶۶.)

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «مرقد حر بن یزید ریاحی»، ج۱، ص۲۳۴. است.
  • اعیان الشیعه، امین، محسن، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۹۹۸م.
  • ادعیه و زیارات عتبات عالیات، مرکز تحقیقات حج، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۳ش.
  • الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم‌السّلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق - ۱۹۹۳م.
  • الانوار النعمانیة، السید نعمةالله الجزائری، تبریز، مطبعة شرکت چاپ، (بی‌تا).
  • البدایة و النّهایة، اسماعیل ابن کثیر، تحقیق: علی شیری، بیروت: داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق.
  • تاریخ الطبری، محمد بن جریر الطبری، ط ۱، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۸ق - ۱۹۸۸م.
  • تاریخ گزیده، حمد الله مستوفی، تهران، امیر کبیر، چاپ ۳، ۱۳۶۴ش.
  • تراث کربلاء، سلمان‌هادی الطعمة، ط ۲، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م.
  • جمهرة النسب، ابن‌کلبی، هشام بن محمد، محقق: حسن ناجی، ناشر: عالم الکتب.
  • جمهرة انساب العرب، علی بن احمد بن سعید (ابن حزم الاندلسی)، تحقیق: عبدالسلام محمد‌هارون، ط ۵، القاهرة، دار المعارف.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
  • «درباره عکسی که در فضای مجازی به عنوان قدیمی‌ترین عکس حرم امام حسین (ع) معرفی شده»، احمد خامه‌یار، سایت گنجینه.
  • زیارتگاه‌های عراق (معرفی زیارتگاه‌های مشهور در کشور عراق)، فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی، خامه‌یار، احمد، تهران، سازمان حج و زیارت، بی‌تا.
  • سفرنامه ادیب الملک به عتبات (دلیل الزایرین)، ادیب الملک، عبدالعلی، چاپ مسعود گلزاری، تهران، ۱۳۶۴ش.
  • شهیدان جاوید، پژوهشی تاریخی پیرامون شهدای نهضت امام حسین (علیه‌السّلام)، مرضیه محمدزاده، تهران، بصیرت، ۱۳۹۱ش.
  • عتبات عالیات عراق، اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۶ش.
  • لؤلؤ و مرجان، نوری، حسین، آفاق، تهران، ۱۳۸۷ش.
  • مرقدها و مکان‌های زیارتی کربلا، عبدالامیر قریشی، ترجمه: احسان مقدس، چاپ ۱، تهران، مشعر، ۱۳۹۱ش.
  • معماری کربلا در گذر تاریخ، انصاری، محمدعلی، انتشارات مسجد جمکران، قم، ۱۳۸۹ش.
  • مقتل الحسین، موفّق بن احمد (الخوارزمی)، تحقیق: الشیخ محمد السماوی، ط ۱، قم، انوار الهدی، ۱۴۱۸ق.
  • منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، چاپ ۱۴، قم، هجرت، ۱۳۸۰ش.
  • نزهة القلوب، حمدالله بن ابی‌بکر مستوفی قزوینی، به کوشش: سید محمد دبیرسیاقی، چاپ ۲، قزوین، طه، ۱۳۷۸ش.
  • «نصيرُ الإمام الحسين(ع) الحرُّ الرياحی.. شهيدُ اللطف»، عامر جلیل ابراهیم، جریدة الصباح، ۲۹ آگوست ۲۰۲۳م.
  • هدیة الزائرین و بهجة الناظرین، قمی، عباس، موسسه جهانی سبطین، قم، ۱۳۸۳ش.