مقبره یحیی بن سعید حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
A sharefat (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:مکان‌های تاریخی مذهبی حله using HotCat) |
جز (removed Category:زیارتگاههای عراق using HotCat) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[Category:مزار علمای شیعه در حله]] | [[Category:مزار علمای شیعه در حله]] | ||
[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[Category:مزار علمای شیعه در حله]] | [[Category:مزار علمای شیعه در حله]] | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
[[رده:مزار علمای شیعه در حله]] | [[رده:مزار علمای شیعه در حله]] | ||
[[رده:مکان‌های تاریخی حله]] | [[رده:مکان‌های تاریخی حله]] | ||
[[رده:مکان‌های مذهبی حله]] | [[رده:مکان‌های مذهبی حله]] | ||
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۵۷
مقبره یحیی بن سعید حلی در خیابان امام علی(ع) در محله طاق شهر حله، قرار دارد. کنار قبر وی، قبور مشاهیر دیگری نیز، از جمله امیر دبیس بن علی مزیدی و سیدمحمد جلال‌الدین ملحوس حسینی قرار دارد.
محل مرقد
زیارتگاه و مرقد یحیی بن سعید حلی، در خیابان امام علی(ع) در محله طاق شهر حله، قرار دارد.
دفن شدگان در مرقد
کنار قبر وی، قبور مشاهیر دیگری نیز، از جمله امیر دبیس بن علی مزیدی و سید محمد جلال‌الدین ملحوس حسینی قرار دارد که در اینجا، به معرفی اجمالی دفن شدگان در آن، می‌پردازیم:
نجیب‌الدین یحیی حلی
او از محدثان شیعه در سده هفتم هجری است. کنیه‌اش، «ابوزکریا» و لقبش، «نجیب‌الدین» بوده است.[۱] منابع شیعه، نسب وی را چنین گفته‌اند:
یحیی بن سعید بن احمد بن یحیی بن حسن بن سعید هُذَلی حلّی.[۲] اما ذهبی، نسبش را یحیی بن احمد بن یحیی بن سعید، گفته است.[۳] جد وی، یحیی بن حسن بن سعید، از فقهای امامیه و مشایخ اجازه روایی، به‌شمار می‌آید.[۴] گویند ابن ادریس حلی نیز، جد مادری وی بوده است.[۵] شیخ نجیب‌الدین یحیی، در سال 601 ه. ق، در کوفه به دنیا آمد و در شب عرفه سال 689 ه. ق، از دنیا رفت. او با علوم زبان و ادب عربی، آشنا بود.[۶]
امیر دُبَیس بن علی مزیدی حلی
او از امرای خاندان شیعه مذهب بنی‌مَزید است. او معاصر سلجوقیان و از امرای شهر «نیل» (مرکز حکومت مَزیدیان پیش از تاسیس شهر حله) بود. سیدحسن صدر، این قبر را به «سیف‌الدولة بن دبیس»، نسبت داده است.[۷]
سید محمد جلال‌الدین ملحوس حسینی
سیدمحمد جلال‌الدین بن جعفر بن احمد ملحوس حسینی، از بزرگان سده نهم هجری است. پدرش، جعفر بن احمد، صاحب تکملة الدروس، از علمای شیعه بوده است. سیدحسن صدر، از قبر وی در گنبد شیخ منتجب‌الدین یحیی بن سعید، سخن گفته و به وجود کتیبه کاشی قدیمی بر ورودی گنبد، اشاره کرده است که متن آن، حاوی اوصاف و القاب علمی ابن ملحوس، بوده است.[۸]
پانویس
منابع
- تعليقة امل الآمل، ميرزا عبدالله افندي اصفهاني، قم، مكتبة آيت‌الله العظمي المرعشي النجفي، ١۴١٠ه. ق.
- روضات الجنات في احوال العلماء والسادات، محمد باقر الموسوي الخوانساري، ط ١، بيروت، دار الاسلامية، ١۴١١ه. ق - ١٩٩١م.
- تاريخ الاسلام ووفيات المشاهير والأعلام، شمس‌الدين محمد بن احمد بن عثمان الذهبي، تحقيق: عمر عبدالسلام تدمري، بيروت، دار الكتاب العربي.
- تكملة امل الآمل، السيد حسن الصدر، تحقيق: حسين علي محفوظ، عبدالكريم الدباغ، عدنان الدباغ، ط ١، بيروت، دار المؤرخ العربي، ١۴٢٩ه. ق - ٢٠٠٨م.