مرقد سلمان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
همچنین قبر منسوب به طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) نیز در مرقد سلمان است. | همچنین قبر منسوب به طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) نیز در مرقد سلمان است. | ||
[[پرونده:انتقال عبدالله انصاری و حذیفة بن یمان به مرقد سلمان فارسی.jpg|بندانگشتی|انتقال پیکر عبدالله انصاری و [[حذیفة بن یمان]] به مرقد سلمان فارسی در سال ۱۳۵۰ق.<ref>«[https://www.algardenia.com/maqalat/3949-2013-04-16-18-34-52.html الملک غازی ینقل جثمان حذیفة بن الیمان بجوار سیدنا سلمان]»، الکاردینا، تاریخ درج مطلب: ۱۹ آوریل ۲۰۱۳م، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۰ش.</ref>]] | |||
==== سلمان فارسی ==== | ==== سلمان فارسی ==== | ||
{{اصلی|سلمان فارسی}} | {{اصلی|سلمان فارسی}} | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
[[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] روایتی نقل کرده که بر اساس آن [[امام علی(ع)]] پس از درگذشت سلمان، از [[مدینه]] به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.<ref>بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.</ref> در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»{{یادداشت|تجهیز میّت به معنای مقدمات دفن میت از قبیل غسل دادن، کفن کردن و نمازگزاردن بر او است.}} نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.<ref>«[https://ar.hawzahnews.com/photo/355805 فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن]»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.</ref> | [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] روایتی نقل کرده که بر اساس آن [[امام علی(ع)]] پس از درگذشت سلمان، از [[مدینه]] به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.<ref>بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.</ref> در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»{{یادداشت|تجهیز میّت به معنای مقدمات دفن میت از قبیل غسل دادن، کفن کردن و نمازگزاردن بر او است.}} نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.<ref>«[https://ar.hawzahnews.com/photo/355805 فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن]»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.</ref> | ||
====زیارتنامه سلمان فارسی==== | ====زیارتنامه سلمان فارسی==== | ||
زیارت قبر سلمان فارسی را مستحب دانسته‌اند<ref>تحریر الاحکام، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، زیارتنامه‌ای برای سلمان نقل کرده است که با عبارت «السلام علیک یا ابا عبدالله سلمان» شروع می‌شود.<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> | زیارت قبر سلمان فارسی را مستحب دانسته‌اند<ref>تحریر الاحکام، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، زیارتنامه‌ای برای سلمان نقل کرده است که با عبارت «السلام علیک یا ابا عبدالله سلمان» شروع می‌شود.<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۷
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | زیارتگاه |
| مکان | عراق، سلمان‌پاک در نزدیکی بغداد |
| نام‌های دیگر | مرقد سلمان محمدی |
| معماری | |
| بازسازی | دوره صفویه و قاجاریه |
| وبگاه | تولیت مرقد سلمان فارسی |
مرقد سلمان فارسی در عراق شهر سلمان‌پاک (در عربی: سلمان‌باک) در جنوب شرقی بغداد واقع است. قبر حذیفة بن یمان صحابی پیامبر(ص)، قبری منسوب به عبدالله فرزند جابر بن عبدالله انصاری و قبری منسوب به طاهر فرزند امام سجاد(ع) نیز در این بارگاه قرار دارد.
دو قبر حذیفه و عبدالله انصاری تا نیمه قرن چهاردهم قمری در کنار رود دجله قرار داشت، که به علت از بین رفتن ساحل رودخانه به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل شد.
قبری که به طاهر فرزند امام سجاد(ع) منسوب است نیز، در سال ۱۹۴۰میلادی به دلیل توسعه خیابانی در بغداد به این زیارتگاه منتقل شد؛ البته در منابع، فرزندی به نام طاهر برای امام سجاد(ع) ذکر نشده است. برخی این قبر را به طاهر فرزند امام باقر(ع) انتساب داده‌اند. امام باقر(ع) فرزندی به نام علی و معروف به طاهر داشت که قبر او در جعفریه از توابع بغداد آشکار شد.
شهر مدائن
شهر مدائن در عراق و در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی بغداد واقع است. این شهر با توجه به اینکه مرقد سلمان فارسی در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» (به عربی: سلمان باک) شناخته می‌شود.[۱]
مدائن در گذشته مجموعه‌ای از هفت شهر نزدیک به یکدیگر (از جمله تیسفون) بوده و پیشینه آن به سال ۱۴۱ پیش از میلاد بازمی‌گردد.[۲]
تاریخچه آستانه
ناصرالدین قتلغ‌شاه صاحبی از امیران مغول، در سال ۶۸۰ قمری رِباطی (برج دیده‌بانی) برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا و گروهی را در آن ساکن کرد. او همچنین چند روستا در منطقه واسط و جاهایی در بغداد برای تهیه هزینه‌های رباط، وقف کرد.[۳] وی در سال ۶۸۸ق، در تبریز به قتل رسید و در همین برج دیدبانی در کنار مرقد سلمان فارسی دفن شد.[۴]
در دوره صفوی، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد. پدر آقاخان محلاتی از امامان اسماعیلیان نزاری (درگذشت ۱۲۹۸ق) نیز، صحنی برای این مزار بنا کرد.[۵]
مدفونان در بقعه
در آستانه سلمان فارسی، افزون بر پیکر سلمان، چند مقبره دیگر نیز وجود دارد. تا نیمه اول قرن چهاردهم قمری/بیستم میلادی، قبر حُذَیفَة بن یمان و عبدالله انصاری (فرزند جابر بن عبدالله انصاری) در زیارتگاه مستقلی، کنار رود دجله قرار داشت؛ ولی به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال ۱۳۵۰ق/۱۹۳۱م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.[۶] گفته شده در زمان انتقال قبر حذیفه، جسد او سالم و تازه مشاهد شد.[۷]
همچنین قبر منسوب به طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) نیز در مرقد سلمان است.
سلمان فارسی
سلمان فارسی، ایرانی و از رامهرمز یا جی اصفهان بود.[۹] پیش از مسلمان شدن به دین مسیحیت درآمد و سفرهای طولانی انجام داد و مدتی در شام و موصل و عموریه[یادداشت ۱] زندگی کرد. سپس در جستجوی پیامبر جدیدی که یک راهب مسیحی بشارت ظهورش را داده بود به حجاز رفت. وی در راه اسیر شده و به بردگی فروخته و به حجاز منتقل شد.[۱۰] او پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه، در قبا نزد او رفت و با کمک پیامبر(ص) آزادی خود را خرید.[۱۱] سلمان در سال 35ق، در آخر خلافت عثمان، درگذشت.[۱۲]
علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار روایتی نقل کرده که بر اساس آن امام علی(ع) پس از درگذشت سلمان، از مدینه به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.[۱۳] در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»[یادداشت ۲] نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.[۱۴]
زیارتنامه سلمان فارسی
زیارت قبر سلمان فارسی را مستحب دانسته‌اند[۱۵] و شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، زیارتنامه‌ای برای سلمان نقل کرده است که با عبارت «السلام علیک یا ابا عبدالله سلمان» شروع می‌شود.[۱۶]
حذیفة بن یمان
حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از صحابه پیامبر در شهر مدینه بود. حذیفه در همه غزوه‌های پیامبر(ص)، به‌جز بدر، حضور داشت.[۱۷] او و پدرش، پیش از نبرد بدر، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی قریش دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.[۱۸] حذیفه مدتی کارگزار مدائن بود. مکان وفاتش را مدائن[۱۹] و برخی کوفه دانسته‌اند.[۲۰]
عبدالله بن جابر انصاری
عبدالله انصاری از فرزندان جابر بن عبدالله انصاری است که از جزئیات زندگی وی، اطلاع چندانی در دست نیست. تنها بخاری مؤلف یکی از صحاح اهل سنت، در کتاب تاریخ الکبیر، از وی یاد کرده و نوشته است که او از پدرش، حدیث شنیده و سعید مقبری از وی، روایت کرده است.[۲۱]
طاهر بن باقر(ع)
زیارتگاهی دیگر به نام طاهر، بین مرقد سلمان فارسی و حذیفة بن یمان قرار دارد و به یکی از فرزندان امام سجاد(ع)[۲۲] یا امام باقر(ع)،[۲۳] منسوب است؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای امام سجاد[۲۴] و امام باقر[۲۵] را رد کرده‌اند.
این قبر در گذشته، در زیارتگاهی به نام «امام طه» در محله‌ای به همین نام و در میدان امین شهر بغداد، قرار داشته است که در جریان توسعه خیابان الرشید در سال ۱۹۴۰م، خراب گردید و استخوان‌های شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسی منتقل گردید و در اتاق شرقی مقبره وی، دفن شد.[۲۶]
نگارخانه
-
ضریح جدید سلمان فارسی
-
قبر حذیفة بن یمان
-
![مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط امام علی(ع) است.[یادداشت ۳]](/images/thumb/7/70/%D9%85%D8%B1%D9%82%D8%AF_%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C%DB%B3.jpg/82px-%D9%85%D8%B1%D9%82%D8%AF_%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C%DB%B3.jpg)
مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط امام علی(ع) است.[یادداشت ۳]
-
ضریح قدیمی سلمان فارسی
-
ضریح قدیمی حذیفه بن یمان
-
ضریح عبدالله بن جابر و طاهر بن باقر(ع)
![مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط امام علی(ع) است.[یادداشت ۳]](/view/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D9%85%D8%B1%D9%82%D8%AF_%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C%DB%B3.jpg)
.jpg)
پانویس
- ↑ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.
- ↑ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.
- ↑ الحوادث الجامعة، ص۲۹۰.
- ↑ الحوادث الجامعة، ص۳۱۴.
- ↑ سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص۱۳۴؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص۱۳۴.
- ↑ مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص۱۳۴.
- ↑ برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص۵۱.
- ↑ «الملک غازی ینقل جثمان حذیفة بن الیمان بجوار سیدنا سلمان»، الکاردینا، تاریخ درج مطلب: ۱۹ آوریل ۲۰۱۳م، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۰ش.
- ↑ کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.
- ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.
- ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176.
- ↑ الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.
- ↑ بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.
- ↑ «فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.
- ↑ تحریر الاحکام، ج۲، ص۱۲۶.
- ↑ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۱۸-۱۱۹.
- ↑ الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۱۷.
- ↑ همان؛ اسد الغابة، ج۱، ص۳۹۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۳۶۴.
- ↑ المغازی، ج۱، ص۳۸۴.
- ↑ الطبقات الكبرى، ص۹۸.
- ↑ التاریخ الکبیر، البخاری، ج5، ص60.
- ↑ المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.
- ↑ دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۰۱.
- ↑ المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.
- ↑ الشجرة المبارکه، ص۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۶۶.
- ↑ مراقد بغداد، ص51.
منابع
- الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م.
- الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، یوسف بن عبدالله القرطبی (ابن عبدالبر)، تصحیح: عادل مرشد، ط ۱، عَمّان، دار الاعلام، ۱۴۲۳ق/۲۰۰۲م.
- اسد الغابة فی معرفة الصحابه، علی بن محمد الجزری (ابن الاثیر)، تحقیق علی محمد معّوض و عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
- الاصابة فی تمییز الصحابة، احمد بن علی (ابن حجر العسقلانی)، تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن الترکی، بی‌جا، مرکز هجر للبحوث والدراسات العربیة والاسلامیة، بی‌تا.
- الاصیلی فی انساب الطالبیین، صفی‌الدین محمد بن تاج‌الدین علی (ابن طقطقی)، قم، مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشی النجفی الکبری، ۱۴۱۸ق.
- انساب الاشراف، احمد بن یحیی البلاذری، تحقیق: محمد حمیدالله، نجف، دار المعارف.
- بحارالانوار، محمدباقر المجلسی، ط ۲، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
- تاریخ بغداد (تاریخ مدینة السلام)، احمد بن علی بن ثابت (الخطیب البغدادی)، تحقیق: بشّار عوّاد معروف، ط ۱، بیروت، دار الغرب الاسلامی، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م.
- تاریخ مدینة دمشق، علی بن الحسن الشافعی الدمشقی (ابن عساکر)، تحقیق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.
- التاریخ الکبیر، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان، دارالکتب العلمیه.
- تحریر الاحکام، علامه حلی، به تحقیق: جعفر سبحانی و ابراهیم بهادری، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۲۰ق.
- تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، به تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش.
- دلیل العتبات والمراقد فی العراق، عادل الحسنی، ط ۱، بیروت، دار المؤرخ العربی، ۱۴۳۱ق/۲۰۱۰م.
- السیرة النبویة، ابن هشام، عبد الملک بن هشام، دار المعرفة، مصحح: آبیاری، ابراهیم، سقاء، مصطفی، شبلی، عبدالحفیظ.
- الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة، فخرالدین الرازی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق.
- الطبقات الکبری، محمد بن سعد بن منیع الهاشمی البصری (م ۲۳۰)، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، ط الاولی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
- طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، ۱۹۸۷م.
- الفضائل، شاذان بن جبرئیل القمی، النجف الاشرف، المکتبة الحیدریة ومطبعتها، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۲م.
- الکواکب المشرقة فی انساب وتاریخ و تراجم الاسرة العلویة الزاهرة، السید مهدی الرجائی، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۳۹۰ش.
- لباب الانساب والالقاب والاعقاب، ابوالحسن علی بن زید بیهقی (ابن فندق)، قم، کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۱۰ق.
- المجدی فی انساب الطالبیین، علی بن محمد العلوی العمری، تحقیق: احمد المهدوی الدامغانی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی العامة، ۱۴۲۲ق/۱۳۸۰ش.
- مراقد بغداد، یونس الشیخ ابراهیم السامرائی، بغداد، مکتبة الشرق الجدید، بی‌تا.
- مروج الذهب ومعادن الجوهر، علی بن الحسین بن علی (المسعودی)، تحقیق: اسعد داغر، ط ۲، قم، دار الهجرة، ۱۴۰۹ق.
- المعارف، عبدالله بن مسلم (ابن قتیبة)، تحقیق: ثروت عکاشة، ط ۶، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۲م.
- المغازی، محمد بن عمر الواقدی، تحقیق: مارسدن جونس، ط ۳، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
- الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، (ج ۱۲)، مسعود الخوند، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.
- النفحة العنبریة فی أنساب خیر البریة، محمدکاظم الیمانی الموسوی، تحقیق: السید مهدی الرجائی، ط ۱، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش.