قبر سید ابواحمد موسوی

از ویکی حج
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۳ توسط Hasaninasab (بحث | مشارکت‌ها) (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش رده‌انبوه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
قبر سید ابواحمد موسوی
اطلاعات اوليه
کاربری زیارتگاه
مکان در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مجاب، در حرم امام حسین(ع)
مشخصات
وضعیت غیرفعال

قبر سید ابواحمد موسوی، از نوادگان امام موسی کاظم(ع) است که پدر سیدرضی و سیدمرتضی، در کشور عراق، در شهر کربلا در حرم امام حسین(ع) و در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مجاب، قرار داشته که امروزه از بین رفته است.

ایشان بعد از فوت، در بغداد به خاک سپرده شد و سپس بدنش را به حرم امام حسین(ع)، منتقل کردند.

معرفی اجمالی ابواحمد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابواحمد حسین بن موسی بن محمد بن موسی بن ابراهیم مرتضی بن امام موسی کاظم(ع)، پدر سیدرضی و سیدمرتضی بوده است. او در سال 304 ه. ق به دنیا آمد و به «طاهر ذوالمناقب» ملقب گشت. او نزد خلفای‏ بنی‌‏عباس و امرای آل بویه، منزلت بالایی داشت و از سوی آنان، پنج بار به عنوان نقیب سادات، تعیین شد.

با توجه به جایگاه و موقعیتش، نقش سفیر و میانجی را میان خلفای عباسی و پادشاهان آل‏ بویه و امیران حمدانی حلب، ایفا می‌‏کرد. زمانی که عضدالدوله به بغداد آمد، او را دستگیر کرد و با خود به قلعه‌‏ای در فارس برد. اما پس از مرگ عضدالدوله، فرزندش شرف‏ الدوله، او را آزاد کرد و با خود، به بغداد برگرداند.

محل خاکسپاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید ابواحمد در سن 97 سالگی، در سال 400 ه. ق، از دنیا رفت و ابتدا در خانه‌‏اش (در بغداد) به خاک سپرده شد و سپس بدنش را به حرم امام حسین(ع) منتقل کردند.[۱]

ابن‏‌عنبه نوشته است که در زمان وی، قبر سید ابواحمد آشکار و معروف بوده است.[۲] سپس اشاره کرده است که دو فرزند وی، یعنی سیدرضی و سیدمرتضی، در آغاز در بغداد به خاک سپرده شدند و سپس به کربلا منتقل شدند و نزد پدر خود، نزدیک قبر ابراهیم مجاب دفن شدند.[۳] نویسندگان متاخر شیعه نیز همگی به پیروی از ابن‏‌عنبه، این قول را پذیرفته‏‌اند.[۴] با این حال، در منابع متقدم و تواریخ معتبر، به این مسئله و اینکه در چه زمانی تابوت سیدرضی و سیدمرتضی به کربلا انتقال یافته، اشاره‏ای نشده است.

مکان قبر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قبر ابواحمد حسین و دو قبر منسوب به سیدرضی و سیدمرتضی، در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مجاب، قرار داشته که امروزه از بین رفته است.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. شرح نهج البلاغه، ج1، ص55 و 56.
  2. عمدة الطالب، ص249.
  3. همان، ص250 و 257.
  4. نزهة الحرمین فی عمارة المشهدین، ص22؛ آرامگاه‏های خاندان پاک پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم)، صص 230 و 231.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «قبر سید ابواحمد موسوی»، ج1، ص209. است.


  • شرح نهج البلاغة: عبدالحميد بن هبة الله (ابن ابي الحديد)، ط ١، قم، ١۴٠۴ه. ق.
  • عمدة الطالب في انساب آل ابي‌طالب: جمال‌الدين احمد بن علي الحسيني (ابن عنبة)، لجنة احياء تراث، بيروت، منشورات دارالكتب الحياة، بي‌تا.
  • نزهة اهل الحرمين في عمارة المشهدين: السيد حسن الصدر الكاظمي، تحقيق: السيد مهدي الرجائي، ط ١، قم، مكتبة سماحة آيةالله العظمي المرعشي النجفي الكبري، ١۴٣١ه. ق - ٢٠١٠م- ١٣٨٨ه. ش.
  • آرامگاه‌هاى خاندان پاك پيامبر(ص) و بزرگان صحابه و تابعين: سيد عبدالرّزاق كمونه، ترجمه: عبدالعلى صاحبى، چاپ دوم، مشهد، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، ١٣٧۵ه. ش.