قبر سید ابواحمد موسوی

از ویکی حج
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۴۵ توسط M-mohammad (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} '''قبر سید ابواحمد موسوی'''، ‏در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مج...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

قبر سید ابواحمد موسوی، ‏در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مجاب، قرار داشته که امروزه از بین رفته است.

سید ابواحمد حسین بن موسی موسوی، نسبش به امام موسی کاظم(ع) می رسد و پدر سیدرضی و سیدمرتضی و از سادات بزرگ و جلیل‌‏القدر زمان خود بوده است.

این سید بعد از فوت‌اش، در بغداد به خاک سپرده شد و سپس بدنش را به حرم امام حسین(ع) منتقل کردند که در آن زمان قبرش آشکار و معروف بوده است.

معرفی اجمالی ابواحمد

ابواحمد حسین بن موسی بن محمد بن موسی بن ابراهیم مرتضی بن امام موسی کاظم(ع)، پدر سیدرضی و سیدمرتضی و از سادات بزرگ و جلیل‏‌القدر زمان خود بوده است. او در سال 304 ه. ق به دنیا آمد و به «طاهر ذوالمناقب» ملقب گشت. او نزد خلفای‏ بنی‌‏عباس و امرای آل بویه، منزلت بالایی داشت و از سوی آنان، پنج بار به عنوان نقیب سادات، تعیین شد.

با توجه به جایگاه و موقعیتش، نقش سفیر و میانجی را میان خلفای عباسی و پادشاهان آل‏ بویه و امیران حمدانی حلب، ایفا می‌‏کرد. زمانی که عضدالدوله به بغداد آمد، او را دستگیر کرد و با خود به قلعه‌‏ای در فارس برد. اما پس از مرگ عضدالدوله، فرزندش شرف‏ الدوله، او را آزاد کرد و با خود، به بغداد برگرداند.

محل خاکسپاری

سرانجام در سن 97 سالگی، در سال 400 ه. ق، از دنیا رفت و ابتدا در خانه‌‏اش (در بغداد) به خاک سپرده شد و سپس بدنش را به حرم امام حسین(ع) منتقل کردند.[۱]

ابن‏‌عنبه نوشته است که در زمان وی، قبر سید ابواحمد آشکار و معروف بوده است.[۲] سپس اشاره کرده است که دو فرزند وی، یعنی سیدرضی و سیدمرتضی، در آغاز در بغداد به خاک سپرده شدند و سپس به کربلا منتقل شدند و نزد پدر خود، نزدیک قبر ابراهیم مجاب دفن شدند.[۳] نویسندگان متاخر شیعه نیز همگی به پیروی از ابن‏‌عنبه، این قول را پذیرفته‏‌اند.[۴] با این حال، در منابع متقدم و تواریخ معتبر، به این مسئله و اینکه در چه زمانی تابوت سیدرضی و سیدمرتضی به کربلا انتقال یافته، اشاره‏ای نشده است.

مکان قبر

قبر ابواحمد حسین و دو قبر منسوب به سیدرضی و سیدمرتضی، در سردابی در انتهای رواق ابراهیم مجاب، قرار داشته که امروزه از بین رفته است.

پانویس

  1. شرح نهج البلاغه، ج1، ص55 و 56.
  2. عمدة الطالب، ص249.
  3. همان، ص250 و 257.
  4. نزهة الحرمین فی عمارة المشهدین، ص22؛ آرامگاه‏های خاندان پاک پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌و‌آله‌وسلّم)، صص 230 و 231.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «قبر سید ابواحمد موسوی»، ج1، ص209. است.


  • شرح نهج البلاغة: عبدالحميد بن هبة الله (ابن ابي الحديد)، ط ١، قم، ١۴٠۴ه. ق.
  • عمدة الطالب في انساب آل ابي‌طالب: جمال‌الدين احمد بن علي الحسيني (ابن عنبة)، لجنة احياء تراث، بيروت، منشورات دارالكتب الحياة، بي‌تا.
  • نزهة اهل الحرمين في عمارة المشهدين: السيد حسن الصدر الكاظمي، تحقيق: السيد مهدي الرجائي، ط ١، قم، مكتبة سماحة آيةالله العظمي المرعشي النجفي الكبري، ١۴٣١ه. ق - ٢٠١٠م- ١٣٨٨ه. ش.
  • آرامگاه‌هاى خاندان پاك پيامبر(ص) و بزرگان صحابه و تابعين: سيد عبدالرّزاق كمونه، ترجمه: عبدالعلى صاحبى، چاپ دوم، مشهد، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى، ١٣٧۵ه. ش.