مرقد سلمان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مرقد سلمان فارسی''' در مدائن عراق دربرگیرنده تربت مطهر دو تن از یاران عظیم‌الشان [[پیامبر(ص)]] و [[امیرمؤمنان علی(ع)]]، یعنی [[سلمان فارسی]] و [[حذیفة بن یمان]] است، كه كنار آنها، دو قبر ديگر نيز منسوب به [[عبدالله بن جابر انصارى]] و [[طاهر بن امام محمدباقر(ع)]] وجود دارد. این قبور، در یک مجموعه می‌باشند که به آستان سلمان فارسی شناخته می‌شود.  
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
| عنوان            =
| تصویر            =مرقد سلمان فارسی.jpg
| اندازه تصویر    = مرقد سلمان فارسی در مدائن
| توضیح تصویر      =
| بنيانگذار        =
| تأسیس            =
| کاربری          =زیارتگاه
| مکان            = [[عراق]]، سلمان‌پاک در نزدیکی [[بغداد]]
| نام‌های دیگر      =مرقد سلمان محمدی
| وقایع مرتبط      =
| تخریب            =
| ظرفیت            =
| وضعیت            =
| مساحت            =
| امکانات          =
| شماره ثبت        =
| معمار            =
| سبک              =
| بازسازی          = دوره [[صفویه]] و [[قاجاریه]]
| وبگاه            =
}}
'''مرقد سلمان فارسی''' در شهر مدائن  در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی [[بغداد]] واقع است. قبر [[حذیفة بن یمان]] صحابی پیامبر(ص)، قبری منسوب به عبدالله فرزند [[جابر بن عبدالله انصاری]] و قبری منسوب به طاهر فرزند [[امام سجاد(ع)]] یا [[امام باقر(ع)]] نیز در این آستانه قرار دارد؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای این دو امام را رد کرده‌اند.


این بارگاه مطهر امروزه از زیارتگاه‌های مهم اسلامی [[عراق]] به‌شمار می‌آید.
دو قبر حذیفه و عبدالله انصاری تا نیمه قرن چهاردهم قمری در کنار رود [[دجله]] قرار داشت، که به علت از بین رفتن ساحل رودخانه به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل شد.


[[پرونده:مرقد سلمان فارسی.jpg|بندانگشتی|تصویری از مرقد سلمان فارسی در مدائن]]
مرقد سلمان فارسی و دیگر دفن‌شدگان این آرامگاه، از زیارتگاه‌های اسلامی عراق به شمار می‌آید. همچنین مرقد هر یک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است.
==تاریخچه آستانه==
مرقد سلمان فارسی در شهر مدائن در [[عراق]] و در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی [[بغداد]] واقع است. مدائن با توجه به اینکه مرقد سلمان در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» (به عربی: سلمان باک) شناخته می‌شود.<ref>الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.</ref>


==معرفی شهر مدائن==
ناصرالدین قُتلُغ‌شاه صاحبی از امیران [[حکومت مغول|مغول]]، در سال ۶۸۰ قمری [[رباط|رِباطی]] (برج دیده‌بانی) برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا و گروهی را در آن ساکن کرد. او همچنین چند روستا در منطقه واسط و جاهایی در بغداد برای تهیه هزینه‌های رباط، وقف کرد.<ref>الحوادث الجامعة، ص۲۹۰.</ref> وی در سال ۶۸۸ق، در تبریز به قتل رسید و در همین برج دیدبانی در کنار مرقد سلمان فارسی دفن شد.<ref>الحوادث الجامعة، ص۳۱۴.</ref>


مدائن (شهرها)، مجموعه‌ای از هفت شهر نزدیک به یکدیگر بوده که میان آنها، «تیسفون»، از همه مهم‌تر به‌شمار می‌آمده است. [[اشکانیان]] پس از تصرف [[عراق]] در سال 141 پیش از میلاد، به ساختن این شهر اقدام نمودند. در اواخر [[دوره ساسانی]]، انوشیروان، مدائن را پایتخت خود قرار داد و در آن، کاخ معروف خود را بنا کرد.<ref>الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج12، ص223.</ref>
در [[دوره صفوی]]، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد. پدر [[آقاخان محلاتی]] از امامان اسماعیلیان نزاری (درگذشت ۱۲۹۸ق) نیز، صحنی برای این مزار بنا کرد.<ref>سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص۱۳۴؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص۱۳۴.</ref>
===بنای فعلی===
مسجد و مرقد سلمان فارسی و دیگر دفن‌شدگان این آرامگاه، از زیارتگاه‌های اسلامی عراق به شمار می‌آید. همچنین مرقد هر یک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> به نوشته خبرگزاری شبستان، مسجد سلمان دارای ۲ مناره و چهار گنبد است. این مسجد در سال 1950 میلادی ساخته شده و دارای بخش‌هایی مانند منزلی برای امام و خطیب مسجد، بخشی برای بانوان، غسالخانه، کتابخانه و مدرسه دینی است.<ref>[https://www.shabestan.news/news/665485/مسجد-و-مرقد-سلمان-فارسی-در-بغداد-تصاویر «مسجد و مرقد «سلمان فارسی» در بغداد + تصاویر»]، خبرگزاری شبستان.</ref>
===مدفونان در بقعه===
در آستانه سلمان فارسی، افزون بر پیکر سلمان، چند مقبره دیگر نیز وجود دارد.


این شهر در صدر اسلام، همچنان شهر مهمی بود. اما به تدریج، اهمیت خود را از دست داد و به روستا یا شهر کوچکی، تبدیل شد. امروزه این شهر در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی [[بغداد]] واقع است و با توجه به اینکه مرقد سلمان فارسی در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» شناخته می‌شود.
تا نیمه اول قرن چهاردهم قمری/بیستم میلادی، قبر [[حذیفة بن یمان|حُذَیفَة بن یمان]] و عبدالله انصاری (فرزند [[جابر بن عبدالله انصاری]]) در زیارتگاه مستقلی، کنار رود [[دجله]] قرار داشت؛ ولی به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال ۱۳۵۰ق/۱۹۳۱م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.<ref>مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص۱۳۴.</ref> گفته شده در زمان انتقال قبر حذیفه، جسد او سالم و تازه مشاهد شد.<ref>برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص۵۱.</ref>


مهم‌ترین اثر باستانی به‌جا مانده در مدائن، بنای معروف به «ایوان مدائن» است که بقایای کاخ عظیم انوشیروان، پادشاه ساسانی، به‌شمار می‌آید و امروزه بیشتر بخش‌های آن، از بین رفته است. در منابع تاریخی دوره اسلامی، از این کاخ به نام‌های طاق کسری، ایوان کسری و قصر ابیض (قصر سفید) نیز یاد شده است. این ایوان با ارتفاع 31 متر، از آثار برجسته معماری اسلامی، از دوره پیش از [[اسلام]] و از طاق‌های بزرگ شناخته شده در جهان باستان، به‌شمار می‌آید.<ref>همان.</ref>
قبر منسوب به طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) نیز در مرقد سلمان است.
[[پرونده:انتقال عبدالله انصاری و حذیفة بن یمان به مرقد سلمان فارسی.jpg|بندانگشتی|انتقال پیکر عبدالله انصاری و [[حذیفة بن یمان]] به مرقد سلمان فارسی در سال ۱۳۵۰ق.<ref>«[https://www.algardenia.com/maqalat/3949-2013-04-16-18-34-52.html الملک غازی ینقل جثمان حذیفة بن الیمان بجوار سیدنا سلمان]»، الکاردینا، تاریخ درج مطلب: ۱۹ آوریل ۲۰۱۳م، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۰ش.</ref>]]
==== سلمان فارسی ====
{{اصلی|سلمان فارسی}}
سلمان فارسی، ایرانی و از رامهرمز یا جی اصفهان بود.<ref>کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.</ref> پیش از مسلمان شدن به دین مسیحیت درآمد و سفرهای طولانی انجام داد و مدتی در شام و موصل و عموریه{{یادداشت|عموریه شهری تاریخی و ویران شده در ترکیه کنونی}} زندگی کرد. سپس در جستجوی پیامبر جدیدی که یک راهب مسیحی بشارت ظهورش را داده بود به [[حجاز]] رفت. وی در راه اسیر شده و به بردگی فروخته و به [[حجاز]] منتقل شد.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.</ref> او پس از هجرت پیامبر(ص) به [[مدینه]]، در [[قبا]] نزد او رفت و با کمک پیامبر(ص) آزادی خود را خرید.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176.</ref> سلمان در سال 35ق، در آخر خلافت عثمان، درگذشت.<ref>الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.</ref>  


==تاریخچه آستانه==
[[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] روایتی نقل کرده که بر اساس آن [[امام علی(ع)]] پس از درگذشت سلمان، از [[مدینه]] به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.<ref>بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.</ref> در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»{{یادداشت|تجهیز میّت به معنای مقدمات دفن میت از قبیل غسل دادن، کفن کردن و نمازگزاردن بر او است.}} نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.<ref>«[https://ar.hawzahnews.com/photo/355805 فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن]»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.</ref>


در سال 680 ه. ق، ناصرالدین قتلغ‌شاه صاحبی، رباطی برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا کرد و جماعتی را در آن ساکن و روستاهایی را در واسط و جاهایی را در بغداد برای آن، وقف کرد.<ref>الحوادث الجامعة، ص290.</ref> او در سال 688 ه. ق، در تبریز به قتل رسید و جنازه‌اش را به بغداد منتقل کردند و در همین رباطی که کنار زیارتگاه سلمان ساخته بود، به خاک سپردند.<ref>الحوادث الجامعة، ص314.</ref> افزون‌ بر قتلغ‌شاه، برادر وی عزالدین دولت‌شاه صاحبی علائی نیز که در سال 699 ه. ق، در لرستان درگذشت، جنازه‌اش به این مقبره انتقال یافت و در اینجا دفن گردید.<ref>همان، ص339.</ref>
====زیارتنامه سلمان فارسی====
زیارت قبر سلمان فارسی را مستحب دانسته‌اند<ref>تحریر الاحکام، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، زیارتنامه‌ای برای سلمان نقل کرده است که با عبارت «السلام علیک یا ابا عبدالله سلمان» شروع می‌شود.<ref>تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref>


در [[دوره صفوی]]، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد و در دوره‌های اخیر، صحن آن را پدر [[آقاخان محلاتی]]، بنا کرد.<ref>سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص134؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص134.</ref> تا نیمه اول قرن چهاردهم هجری، بیستم میلادی، قبر حذیفة بن یمان و عبدالله انصاری در زیارتگاه مستقلی، کنار رود دجله قرار داشت. اما به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال 1350 ه. ق- 1931 م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.<ref>مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص134.</ref>
گفته می‌شود که در زمان انتقال قبر حذیفه، خاک‌های لحد وی فرو ریخت و جسد مطهر و کفن وی رؤیت شد که بعد از حدود 1300 سال، همچنان سالم و تازه باقی‌مانده بود.<ref>برای آگاهی بیشتر، ر. ک: اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص51</ref>
==مدفونان در بقعه==
[[پرونده:ضریح سلمان فارسی.jpg|بندانگشتی|تصویری از ضریح سلمان فارسی]]
همچنین مدائن دربرگیرنده تربت مطهر دو تن از یاران عظیم‌الشان [[پیامبر(ص)]] و [[امیرمؤمنان علی(ع)]]، یعنی [[سلمان فارسی|سلمان محمدی]] (فارسی) و [[حذیفة بن یمان]] است، كه كنار آنها، دو قبر ديگر نيز منسوب به [[عبدالله بن جابر انصارى]] و طاهر بن امام محمد باقر(ع) وجود دارد. این قبور، در یک مجموعه می‌باشند که به آستان سلمان فارسی شناخته می‌شود؛ با این‌حال، مرقد هریک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است. این بارگاه مطهر امروزه از زیارتگاه‌های مهم اسلامی [[عراق]] به‌شمار می‌آید.
===سلمان فارسی===
سلمان فارسی، مکنا به ابوعبدالله و معروف به سلمان الخیر یا سلمان محمدی، آزاد شده رسول خدا(ص) است. او ایرانی و اصالتاً از رامهرمز یا جی اصفهان بود که پیش از اسلام، نامش مابه یا ماهویه بود.<ref>کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.</ref> به گزارشی، او در فارس از فرزندان یکی از دهقان‌های توانگر فارس و از محافظان معبد آتش بود. هنگامی که از نسب وی می‌پرسیدند، می‌گفت: «من سلمان فرزند اسلام از بنی‌آدم هستم». <ref>الاستیعاب، ج2، ص634.</ref> به گزارش دیگری، پدر سلمان یک اصفهانی بود که در رامهرمز زندگی می‌کرد و سلمان در رامهرمز از توابع اهواز به دنیا آمد.<ref>طبقات المحدثین باصبهان والواردین علیها، ج1، ص218؛ تاریخ مدینة دمشق، ج21، ص383.</ref>
او پس از آشنا شدن با [[دین مسیحیت]] و مقایسه آن با زرتشتی‌گری، مسیحی شد و سپس دورانی طولانی را در خدمت راهبان صومعه‌نشین در نقاط مختلفی، چون [[شام]]، [[موصل]] و عموریه، سپری کرد. آخرین راهبی که سلمان، او را درک کرد، به وی بشارت نزدیکی ظهور پیامبر اسلام(ص) را داد. از این‌رو او، در جست‌وجوی پیامبر(ص)، به سمت [[حجاز]] رفت. سلمان در راه حجاز، به اسارت گرفته شد و به‌صورت برده‌ای میان مالکان، دست به دست می‌شد؛ تا اینکه او را به حجاز بردند و به یک یهودی از [[بنی‌قریظه]]، به نام عثمان بن اشهل، در [[مدینه]] فروختند.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.</ref> او پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه، در [[قبا]] به خدمت‌ ایشان رسید و نشانه‌های پیامبری را که شنیده بود، در آن حضرت یافت. اما به علت بردگی، نتوانست در نبردهای [[نبرد بدر|بدر]] و [[نبرد احد|احد]]، کنار آن حضرت باشد. پس از نبرد احد، به فرمان پیامبر(ص) با مالکش قرارداد مکاتبه بست و خود را در ازای سیصد اصله نخل و چهل اوقیه طلا که با کمک پیامبر اکرم(ص) توانست تامین کند، آزاد کرد و به پیامبر(ص) و [[اهل‌بیت]] آن حضرت، [[موالات]] ورزید.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176.</ref>
سلمان در سال 35 ه. ق، در آخر خلافت عثمان، در حالی‌که بیش از 250 یا 350 سال سن داشت، در مدائن از دنیا رفت. به گزارشی، پس از وفات سلمان، امیرمؤمنان علی(ع) با طی‌الارض، از مدینه به مدائن آمد و [[غسل]]، [[تکفین]]، [[نماز]] بر جنازه و دفن وی را انجام داد.<ref>الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.</ref> از او، دختری در اصفهان و دو دختر در حجاز، باقی ماند و جماعتی از اهل اصفهان، خود را از نسل دختر سلمان می‌دانستند.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص181؛ اسد الغابة، ج2، ص269؛ طبقات المحدثین باصبهان والواردین علیها، ج1، ص235.</ref>
[[پرونده:قبر حذیفة بن یمان.jpg|بندانگشتی|نمایی از قبر حذیفة بن یمان]]
===حذیفة بن یمان===
===حذیفة بن یمان===
حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از تیره بنی عَبْس بن بَغیض از عرب عدنانی است.<ref>انساب الاشراف، ج3، ص193.</ref> کنیه او ابوعبدالله‌<ref>الطبقات الکبری، ج6، ص15؛ ج7، ص317؛ الطبقات، خلیفة بن خیاط، ص98؛ المعارف، ص263.</ref> و یَمان، لقب پدرش بوده است. زمان تولد حذیفه، مشخص نیست. اما [[ابن‌ حجر]]، مکان آن را [[مدینه]] دانسته است.<ref>الاصابه، ج2، ص39.</ref> او و پدرش با هجرت [[رسول خدا(ص)]] به [[یثرب]]، مسلمان شدند. اما زمان دقیق آن، مشخص نیست. براساس قول مشهور، پیامبر(ص) هنگام عقد برادری میان [[مهاجران]] و [[انصار]]، میان حذیفه و [[عمار یاسر]]، پیمان برادری بست.<ref>الطبقات، خلیفة بن خیاط، ص352.</ref>
{{اصلی|حذیفه بن یمان}}
حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از صحابه پیامبر در شهر [[مدینه]] بود. حذیفه در همه غزوه‌های پیامبر(ص)، به‌جز بدر، حضور داشت.<ref>الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۱۷.</ref> او و پدرش، پیش از [[نبرد بدر]]، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی [[قریش]] دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.<ref>همان؛ اسد الغابة، ج۱، ص۳۹۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۳۶۴.</ref> حذیفه مدتی کارگزار مدائن بود. مکان وفاتش را مدائن<ref>المغازی، ج۱، ص۳۸۴.</ref> و برخی [[کوفه]] دانسته‌اند.<ref>الطبقات الكبرى، ص۹۸.</ref>


حذیفه در همه غزوه‌های رسول خدا، به‌جز بدر، حضور داشت.<ref>الطبقات الکبری، ج7، ص317.</ref> او و پدرش، پیش از [[نبرد بدر]]، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی [[قریش]] دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.<ref>همان؛ اسد الغابة، ج1، ص391؛ سیر اعلام النبلاء، ج2، ص364.</ref> او در [[نبرد احد]]، همراه پدر سالخورده و برادرش، صفوان، شرکت کرد و پدرش به اشتباه، به دست یکی از مسلمانان، کشته شد.<ref>السیرة النبویة، ج3، ص604؛ المغازی، ج1، ص233.</ref>
===عبدالله بن جابر انصاری‌===
عبدالله انصاری از فرزندان [[جابر بن عبدالله انصاری]] است که از جزئیات زندگی وی، اطلاع چندانی در دست نیست. تنها [[بخاری]] مؤلف یکی از صحاح اهل سنت، در کتاب تاریخ الکبیر، از وی یاد کرده و نوشته است که او از پدرش، حدیث شنیده و سعید مقبری از وی، روایت کرده است.<ref>التاریخ الکبیر، البخاری، ج5، ص60.</ref>


به گزارش مسعودی، حذیفه در سال 36 ه. ق، در [[کوفه]] بیمار بود و چون قتل [[عثمان]] و بیعت مردم با [[علی(ع)]] را شنید، به مسجد رفت و بر منبر، خدا را شکر کرد که تا این روز، زنده مانده است و به پسرانش سعد و صفوان، سفارش کرد که از یاری آن حضرت، دست بر ندارند.<ref>مروج الذهب، ج2، ص383.</ref> او پس از هفت یا چهل روز، در مدائن درگذشت.<ref>همان، ص384.</ref> اما برخی، وفات وی را در کوفه دانسته‌اند.<ref>الطبقات الكبرى، ص98.</ref>
=== طاهر بن باقر(ع) ===
[[پرونده:قبر عبدالله بن جابر انصاری و امامزاده طاهر بن محمدباقر(ع).jpg|بندانگشتی|نمایی از قبر عبدالله بن جابر انصاری و امامزاده طاهر بن محمدباقر(ع)]]
زیارتگاهی دیگر  به نام طاهر، بین مرقد سلمان فارسی و حذیفة بن یمان قرار دارد و به یکی از فرزندان [[امام سجاد(ع)]]<ref>المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.</ref> یا امام باقر(ع)،<ref>دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۰۱.</ref> منسوب است؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای امام سجاد<ref>المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.</ref> و امام باقر<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۶۶.</ref> را رد کرده‌اند.
===عبدالله بن جابر انصاری‌===
از فرزندان [[جابر بن عبدالله انصاری]] است که از جزئیات زندگی وی، اطلاع زیادی در دست نداریم. تنها [[بخاری]] در تاریخ خود، از وی یاد کرده و نوشته است که او از پدرش، حدیث شنیده و سعید مقبری نیز از وی، روایت کرده است و دو برادر، به نام‌های محمد و عمر دارد.<ref>التاریخ الکبیر، البخاری، ج5، ص60.</ref>
===امامزاده طاهر بن امام محمدباقر===
این زیارتگاه، بین مرقد حضرت سلمان فارسی و حذیفة بن یمان، قرار دارد و به یکی از فرزندان [[امام زین‌العابدین(ع)]]، به نام طاهر، منسوب است؛ حال آنکه میان فرزندان امام سجاد(ع)، این نام به ثبت نرسیده است.<ref>المجدی، ص283؛ النفحة العنبریه، ص47؛ الشجرة المبارکه، ص87 و 88، لباب الانساب، ج1، ص381.</ref> بعضی دیگر، شخص مدفون در این مکان را طاهر بن امام محمدباقر(ع) معرفی کرده‌اند.<ref>دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص101.</ref> این در حالی است که [[امام محمدباقر(ع)]] نیز فرزندی به نام طاهر، نداشته است.<ref>الشجرة المبارکه، ص89؛ الارشاد، ج2، ص176؛ بحار الانوار، ج46، ص266.</ref> البته برخی علی بن امام باقر(ع) را ملقب به طاهر دانسته‌اند<ref>الکواکب المشرقه، ج2، ص617.</ref> که قبر وی در جعفریه، از توابع بغداد، آشکار شد.<ref>الاصیلی، ص147 و 148.</ref>


گفتنی است، این قبر در اصل، در زیارتگاهی به نام «امام طه» در محله‌ای به همین نام و در میدان امین شهر بغداد، قرار داشته است که در جریان توسعه خیابان الرشید در سال 1940 م، خراب گردید و استخوان‌های شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسی منتقل گردید و در اتاق شرقی مقبره وی، به خاک سپرده شد.<ref>مراقد بغداد، ص51.</ref>
این قبر در گذشته، در زیارتگاهی به نام «امام طه» در محله‌ای به همین نام و در میدان امین شهر بغداد، قرار داشته است که در جریان توسعه خیابان الرشید در سال ۱۹۴۰م، خراب گردید و استخوان‌های شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسی منتقل گردید و در اتاق شرقی مقبره وی، دفن شد.<ref>مراقد بغداد، ص51.</ref>
==پیوند به بیرون==


[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/540051/مرقد-سلمان-فارسی-و-ایوان-مدائن-در-200-سال-پیش مرقد سلمان فارسی و ایوان مدائن در 200 سال پیش، مجله حافظ، فروردین و اردیبهشت 1388 - شماره 59 (1 صفحه - از 14 تا 14).]
== نگارخانه ==
<gallery class="center">
پرونده:ضریح سلمان فارسی۲.jpg|بندانگشتی|ضریح جدید سلمان فارسی
پرونده:قبر حذیفة بن یمان۲.jpg|بندانگشتی|قبر حذیفة بن یمان
پرونده:مرقد سلمان فارسی۳.jpg|بندانگشتی|مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط [[امام علی(ع)]] است.
پرونده:ضریح سلمان فارسی.jpg|بندانگشتی|ضریح قدیمی سلمان فارسی
پرونده:قبر حذیفة بن یمان.jpg|بندانگشتی|ضریح قدیمی حذیفه بن یمان
پرونده:قبر عبدالله بن جابر انصاری و امامزاده طاهر بن محمدباقر(ع).jpg|بندانگشتی|ضریح عبدالله بن جابر و طاهر بن باقر(ع)
</gallery>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


خط ۵۹: خط ۸۳:
|پیش از لینک = کتاب
|پیش از لینک = کتاب


|منبع = زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم.
|منبع = زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم و احمد خامه یار


|پس از لینک = بخش «آستان سلمان فارسی»، ج1، ص457-464،
|پس از لینک = بخش «آستان سلمان فارسی»، ج1، ص457-464،
خط ۶۶: خط ۹۰:


}}
}}
 
* '''الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد'''، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م.
*'''اسد الغابة في معرفة الصحابه'''، علي بن محمد الجزري (ابن الاثير)، تحقيق: علي محمد معّوض و عادل احمد عبدالموجود، بيروت، دار الكتب العلميه، (لا ت).
* '''الاستیعاب فی معرفة الاصحاب'''، یوسف بن عبدالله القرطبی (ابن عبدالبر)، تصحیح: عادل مرشد، ط ۱، عَمّان، دار الاعلام، ۱۴۲۳ق/۲۰۰۲م.
 
* '''اسد الغابة فی معرفة الصحابه'''، علی بن محمد الجزری (ابن الاثیر)، تحقیق علی محمد معّوض و عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
*'''بحارالانوار'''، محمدباقر المجلسي، ط ٢، بيروت، مؤسسة الوفاء، ١۴٠٣ه. ق - ١٩٨٣م.
* '''الاصابة فی تمییز الصحابة'''، احمد بن علی (ابن حجر العسقلانی)، تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن الترکی، بی‌جا، مرکز هجر للبحوث والدراسات العربیة والاسلامیة، بی‌تا.
 
* '''الاصیلی فی انساب الطالبیین'''، صفی‌الدین محمد بن تاج‌الدین علی (ابن طقطقی)، قم، مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشی النجفی الکبری، ۱۴۱۸ق.
*'''الفضائل'''، شاذان بن جبرئيل القمي، النجف الاشرف، المكتبة الحيدرية ومطبعتها، ١٣٨١ه. ق - ١٩۶٢م.
* '''انساب الاشراف'''، احمد بن یحیی البلاذری، تحقیق: محمد حمیدالله، نجف، دار المعارف.
 
* '''بحارالانوار'''، محمدباقر المجلسی، ط ۲، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
*'''تاريخ بغداد (تاريخ مدينة السلام)'''، احمد بن علي بن ثابت (الخطيب البغدادي)، تحقيق: بشّار عوّاد معروف، ط ١، بيروت، دار الغرب الاسلامي، ١۴٢٢ه. ق - ٢٠٠١م.
* '''تاریخ بغداد (تاریخ مدینة السلام)'''، احمد بن علی بن ثابت (الخطیب البغدادی)، تحقیق: بشّار عوّاد معروف، ط ۱، بیروت، دار الغرب الاسلامی، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م.
 
* '''تاریخ مدینة دمشق'''، علی بن الحسن الشافعی الدمشقی (ابن عساکر)، تحقیق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.
*'''تاريخ مدينة دمشق'''، علي بن الحسن الشافعي الدمشقي (ابن عساكر)، تحقيق: علي شيري، بيروت، دار الفكر، ١۴١۵ه. ق - ١٩٩۵م.
* '''التاریخ الکبیر'''، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان، دارالکتب العلمیه.
 
* '''تحریر الاحکام'''، علامه حلی، به تحقیق: جعفر سبحانی و ابراهیم بهادری، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۲۰ق.
*'''طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها'''، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، 1987م.، 4 جلد.
* '''تهذیب الاحکام'''، شیخ طوسی، به تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش.
 
* '''دلیل العتبات والمراقد فی العراق'''، عادل الحسنی، ط ۱، بیروت، دار المؤرخ العربی، ۱۴۳۱ق/۲۰۱۰م.
*'''الاستيعاب في معرفة الاصحاب'''، يوسف بن عبدالله القرطبي (ابن عبدالبر)، تصحيح: عادل مرشد، ط ١، عَمّان، دار الاعلام، ١۴٢٣ه. ق - ٢٠٠٢م.
* '''السیرة النبویة'''، ابن هشام، عبد الملک بن هشام، دار المعرفة، مصحح: آبیاری، ابراهیم، سقاء، مصطفی، شبلی، عبدالحفیظ.
 
* '''الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة'''، فخرالدین الرازی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق.
*'''الموسوعة التاريخية الجغرافية'''، (ج ١٢)، مسعود الخوند، بيروت، (لا. ن)، (لا. ت).
* '''الطبقات الکبری'''، محمد بن سعد بن منیع الهاشمی البصری (م ۲۳۰)، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، ط الاولی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
 
* '''طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها'''، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، ۱۹۸۷م.
*'''انساب الاشراف'''، احمد بن يحيي البلاذري، تحقيق: محمد حميدالله، نجف، دار المعارف.
* '''الفضائل'''، شاذان بن جبرئیل القمی، النجف الاشرف، المکتبة الحیدریة ومطبعتها، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۲م.
 
* '''الکواکب المشرقة فی انساب وتاریخ و تراجم الاسرة العلویة الزاهرة'''، السید مهدی الرجائی، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۳۹۰ش.
*'''المعارف'''، عبدالله بن مسلم (ابن قتيبة)، تحقيق: ثروت عكاشة، ط ۶، القاهرة، الهيئة المصرية العامة للكتاب، ١٩٩٢م.
* '''لباب الانساب والالقاب والاعقاب'''، ابوالحسن علی بن زید بیهقی (ابن فندق)، قم، کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۱۰ق.
 
* '''المجدی فی انساب الطالبیین'''، علی بن محمد العلوی العمری، تحقیق: احمد المهدوی الدامغانی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی العامة، ۱۴۲۲ق/۱۳۸۰ش.
*'''الاصابة في تمييز الصحابة'''، احمد بن علي (ابن حجر العسقلاني)، تحقيق: عبدالله بن عبدالمحسن التركي، (لا. م)، مركز هجر للبحوث والدراسات العربية والاسلامية، (لا. ت).
* '''مراقد بغداد'''، یونس الشیخ ابراهیم السامرائی، بغداد، مکتبة الشرق الجدید، بی‌تا.
 
* '''مروج الذهب ومعادن الجوهر'''، علی بن الحسین بن علی (المسعودی)، تحقیق: اسعد داغر، ط ۲، قم، دار الهجرة، ۱۴۰۹ق.
*'''السیرة النبویة'''، ابن هشام، عبد الملک بن هشام، عربی، دار المعرفة، مصحح: ابیاری، ابراهیم، سقاء، مصطفی، شبلی، عبدالحفیظ، 2ج.
* '''المعارف'''، عبدالله بن مسلم (ابن قتیبة)، تحقیق: ثروت عکاشة، ط ۶، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۲م.
 
* '''المغازی'''، محمد بن عمر الواقدی، تحقیق: مارسدن جونس، ط ۳، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
*'''المغازي'''، محمد بن عمر الواقدي، تحقيق: مارسدن جونس، ط ٣، بيروت، مؤسسة الأعلمي، ١۴٠٩ه. ق - ١٩٨٩م.
* '''الموسوعة التاریخیة الجغرافیة'''، (ج ۱۲)، مسعود الخوند، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.
 
* '''النفحة العنبریة فی أنساب خیر البریة'''، محمدکاظم الیمانی الموسوی، تحقیق: السید مهدی الرجائی، ط ۱، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش.
*'''الطبقات الكبري'''، محمد بن سعد بن منيع الهاشمي البصري (م ٢٣٠)، تحقيق محمد عبدالقادر عطا، ط الاولي، بيروت، دار الكتب العلمية، ١۴١٠ه. ق -١٩٩٠م.
 
*'''مروج الذهب ومعادن الجوهر'''، علي بن الحسين بن علي (المسعودي)، تحقيق: اسعد داغر، ط ٢، قم، دار الهجرة، ١۴٠٩ه. ق.
 
*'''التاریخ الکبیر'''، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان،  دارالکتب العلمیه.
 
*'''لباب الانساب والالقاب والاعقاب'''، ابوالحسن على بن زيد بيهقى (ابن فندق)، قم، كتابخانه آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى، ١۴١٠ه. ق.
 
*'''النفحة العنبرية في أنساب خير البرية'''، محمدكاظم اليماني الموسوي، تحقيق: السيد مهدي الرجائي، ط ١، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي، ١۴١٩ه. ق - ١٣٧٧ه. ش.
 
*'''المجدي في انساب الطالبيين'''، علي بن محمد العلوي العمري، تحقيق: احمد المهدوي الدامغاني، ط ٢، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي العامة، ١۴٢٢ه. ق - ١٣٨٠ه. ش.
 
*'''دليل العتبات والمراقد في العراق'''، عادل الحسني، ط ١، بيروت، دار المؤرخ العربي، ١۴٣١ه. ق - ٢٠١٠م.
 
*'''مراقد بغداد'''، يونس الشيخ ابراهيم السامرائي، بغداد، مكتبة الشرق الجديد، (لا ت).
 
*'''الاصيلي في انساب الطالبيين'''، صفي‌الدين محمد بن تاج‌الدين علي (ابن طقطقي)، قم، مكتبة آيت‌الله العظمي المرعشي النجفي الكبري، ١۴١٨ه. ق.
 
*'''الكواكب المشرقة في انساب وتاريخ و تراجم الاسرة العلوية الزاهرة'''، السيد مهدي الرجائي، قم، مكتبة آيةالله المرعشي النجفي، ١٣٩٠ه. ش.
 
*'''الشجرة المباركة في انساب الطالبية'''، فخرالدين الرازي، ط ٢، قم، مكتبة آيةالله العظمي المرعشي النجفي، ١۴١٩ه. ق.
 
*'''الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد'''، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت(عليهم السلام) لاحياء التراث، ط ٢، بيروت، دار المفيد، ١۴١۴ه. ق - ١٩٩٣م.
 
{{پایان}}
{{پایان}}


{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}}


[[Category:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[Category:مکان‌های مذهبی عراق]]
[[Category:مکان‌های مذهبی عراق]]
[[Category:مکان‌های تاریخی عراق]]
[[Category:مکان‌های تاریخی عراق]]
خط ۱۲۷: خط ۱۲۶:
[[Category:مزار اصحاب امام علی(ع)]]
[[Category:مزار اصحاب امام علی(ع)]]


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مکان‌های مذهبی عراق]]
[[رده:مکان‌های مذهبی عراق]]
[[رده:مکان‌های تاریخی عراق]]
[[رده:مکان‌های تاریخی عراق]]
[[رده:مزار اصحاب پیامبر در عراق]]
[[رده:مزار اصحاب پیامبر در عراق]]
[[رده:مزار اصحاب امام علی(ع)]]
[[رده:مزار اصحاب امام علی(ع)]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۸

مرقد سلمان فارسی در مدائن
اطلاعات اوليه
کاربری زیارتگاه
مکان عراق، سلمان‌پاک در نزدیکی بغداد
نام‌های دیگر مرقد سلمان محمدی
معماری
بازسازی دوره صفویه و قاجاریه

مرقد سلمان فارسی در شهر مدائن در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی بغداد واقع است. قبر حذیفة بن یمان صحابی پیامبر(ص)، قبری منسوب به عبدالله فرزند جابر بن عبدالله انصاری و قبری منسوب به طاهر فرزند امام سجاد(ع) یا امام باقر(ع) نیز در این آستانه قرار دارد؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای این دو امام را رد کرده‌اند.

دو قبر حذیفه و عبدالله انصاری تا نیمه قرن چهاردهم قمری در کنار رود دجله قرار داشت، که به علت از بین رفتن ساحل رودخانه به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل شد.

مرقد سلمان فارسی و دیگر دفن‌شدگان این آرامگاه، از زیارتگاه‌های اسلامی عراق به شمار می‌آید. همچنین مرقد هر یک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است.

تاریخچه آستانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مرقد سلمان فارسی در شهر مدائن در عراق و در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی بغداد واقع است. مدائن با توجه به اینکه مرقد سلمان در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» (به عربی: سلمان باک) شناخته می‌شود.[۱]

ناصرالدین قُتلُغ‌شاه صاحبی از امیران مغول، در سال ۶۸۰ قمری رِباطی (برج دیده‌بانی) برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا و گروهی را در آن ساکن کرد. او همچنین چند روستا در منطقه واسط و جاهایی در بغداد برای تهیه هزینه‌های رباط، وقف کرد.[۲] وی در سال ۶۸۸ق، در تبریز به قتل رسید و در همین برج دیدبانی در کنار مرقد سلمان فارسی دفن شد.[۳]

در دوره صفوی، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد. پدر آقاخان محلاتی از امامان اسماعیلیان نزاری (درگذشت ۱۲۹۸ق) نیز، صحنی برای این مزار بنا کرد.[۴]

بنای فعلی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد و مرقد سلمان فارسی و دیگر دفن‌شدگان این آرامگاه، از زیارتگاه‌های اسلامی عراق به شمار می‌آید. همچنین مرقد هر یک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است.[۵] به نوشته خبرگزاری شبستان، مسجد سلمان دارای ۲ مناره و چهار گنبد است. این مسجد در سال 1950 میلادی ساخته شده و دارای بخش‌هایی مانند منزلی برای امام و خطیب مسجد، بخشی برای بانوان، غسالخانه، کتابخانه و مدرسه دینی است.[۶]

مدفونان در بقعه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در آستانه سلمان فارسی، افزون بر پیکر سلمان، چند مقبره دیگر نیز وجود دارد.

تا نیمه اول قرن چهاردهم قمری/بیستم میلادی، قبر حُذَیفَة بن یمان و عبدالله انصاری (فرزند جابر بن عبدالله انصاری) در زیارتگاه مستقلی، کنار رود دجله قرار داشت؛ ولی به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال ۱۳۵۰ق/۱۹۳۱م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.[۷] گفته شده در زمان انتقال قبر حذیفه، جسد او سالم و تازه مشاهد شد.[۸]

قبر منسوب به طاهر فرزند امام محمد باقر(ع) نیز در مرقد سلمان است.

انتقال پیکر عبدالله انصاری و حذیفة بن یمان به مرقد سلمان فارسی در سال ۱۳۵۰ق.[۹]

سلمان فارسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: سلمان فارسی

سلمان فارسی، ایرانی و از رامهرمز یا جی اصفهان بود.[۱۰] پیش از مسلمان شدن به دین مسیحیت درآمد و سفرهای طولانی انجام داد و مدتی در شام و موصل و عموریه[یادداشت ۱] زندگی کرد. سپس در جستجوی پیامبر جدیدی که یک راهب مسیحی بشارت ظهورش را داده بود به حجاز رفت. وی در راه اسیر شده و به بردگی فروخته و به حجاز منتقل شد.[۱۱] او پس از هجرت پیامبر(ص) به مدینه، در قبا نزد او رفت و با کمک پیامبر(ص) آزادی خود را خرید.[۱۲] سلمان در سال 35ق، در آخر خلافت عثمان، درگذشت.[۱۳]

علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار روایتی نقل کرده که بر اساس آن امام علی(ع) پس از درگذشت سلمان، از مدینه به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.[۱۴] در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»[یادداشت ۲] نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.[۱۵]

زیارتنامه سلمان فارسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زیارت قبر سلمان فارسی را مستحب دانسته‌اند[۱۶] و شیخ طوسی در تهذیب الاحکام، زیارتنامه‌ای برای سلمان نقل کرده است که با عبارت «السلام علیک یا ابا عبدالله سلمان» شروع می‌شود.[۱۷]

حذیفة بن یمان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: حذیفه بن یمان

حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از صحابه پیامبر در شهر مدینه بود. حذیفه در همه غزوه‌های پیامبر(ص)، به‌جز بدر، حضور داشت.[۱۸] او و پدرش، پیش از نبرد بدر، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی قریش دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.[۱۹] حذیفه مدتی کارگزار مدائن بود. مکان وفاتش را مدائن[۲۰] و برخی کوفه دانسته‌اند.[۲۱]

عبدالله بن جابر انصاری‌[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله انصاری از فرزندان جابر بن عبدالله انصاری است که از جزئیات زندگی وی، اطلاع چندانی در دست نیست. تنها بخاری مؤلف یکی از صحاح اهل سنت، در کتاب تاریخ الکبیر، از وی یاد کرده و نوشته است که او از پدرش، حدیث شنیده و سعید مقبری از وی، روایت کرده است.[۲۲]

طاهر بن باقر(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زیارتگاهی دیگر به نام طاهر، بین مرقد سلمان فارسی و حذیفة بن یمان قرار دارد و به یکی از فرزندان امام سجاد(ع)[۲۳] یا امام باقر(ع)،[۲۴] منسوب است؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای امام سجاد[۲۵] و امام باقر[۲۶] را رد کرده‌اند.

این قبر در گذشته، در زیارتگاهی به نام «امام طه» در محله‌ای به همین نام و در میدان امین شهر بغداد، قرار داشته است که در جریان توسعه خیابان الرشید در سال ۱۹۴۰م، خراب گردید و استخوان‌های شخص مدفون در آن، به آستانه سلمان فارسی منتقل گردید و در اتاق شرقی مقبره وی، دفن شد.[۲۷]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • ضریح جدید سلمان فارسی

    ضریح جدید سلمان فارسی

  • قبر حذیفة بن یمان

    قبر حذیفة بن یمان

  • مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط امام علی(ع) است.

    مکانی که گفته شده محل تجهیز سلمان توسط امام علی(ع) است.

  • ضریح قدیمی سلمان فارسی

    ضریح قدیمی سلمان فارسی

  • ضریح قدیمی حذیفه بن یمان

    ضریح قدیمی حذیفه بن یمان

  • ضریح عبدالله بن جابر و طاهر بن باقر(ع)

    ضریح عبدالله بن جابر و طاهر بن باقر(ع)

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.
  2. ↑ الحوادث الجامعة، ص۲۹۰.
  3. ↑ الحوادث الجامعة، ص۳۱۴.
  4. ↑ سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص۱۳۴؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص۱۳۴.
  5. ↑ زیارتگاه‌های عراق، ج۱، ص۴۵۸.
  6. ↑ «مسجد و مرقد «سلمان فارسی» در بغداد + تصاویر»، خبرگزاری شبستان.
  7. ↑ مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص۱۳۴.
  8. ↑ برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص۵۱.
  9. ↑ «الملک غازی ینقل جثمان حذیفة بن الیمان بجوار سیدنا سلمان»، الکاردینا، تاریخ درج مطلب: ۱۹ آوریل ۲۰۱۳م، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۰ش.
  10. ↑ کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.
  11. ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.
  12. ↑ تاریخ بغداد، ج1، ص176.
  13. ↑ الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.
  14. ↑ بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.
  15. ↑ «فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.
  16. ↑ تحریر الاحکام، ج۲، ص۱۲۶.
  17. ↑ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۱۸-۱۱۹.
  18. ↑ الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۱۷.
  19. ↑ همان؛ اسد الغابة، ج۱، ص۳۹۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۳۶۴.
  20. ↑ المغازی، ج۱، ص۳۸۴.
  21. ↑ الطبقات الكبرى، ص۹۸.
  22. ↑ التاریخ الکبیر، البخاری، ج5، ص60.
  23. ↑ المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.
  24. ↑ دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۰۱.
  25. ↑ المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.
  26. ↑ الشجرة المبارکه، ص۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۶۶.
  27. ↑ مراقد بغداد، ص51.
  1. ↑ عموریه شهری تاریخی و ویران شده در ترکیه کنونی
  2. ↑ تجهیز میّت به معنای مقدمات دفن میت از قبیل غسل دادن، کفن کردن و نمازگزاردن بر او است.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم و احمد خامه یار بخش «آستان سلمان فارسی»، ج1، ص457-464، است.
  • الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لاحیاء التراث، ط ۲، بیروت، دار المفید، ۱۴۱۴ق/۱۹۹۳م.
  • الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، یوسف بن عبدالله القرطبی (ابن عبدالبر)، تصحیح: عادل مرشد، ط ۱، عَمّان، دار الاعلام، ۱۴۲۳ق/۲۰۰۲م.
  • اسد الغابة فی معرفة الصحابه، علی بن محمد الجزری (ابن الاثیر)، تحقیق علی محمد معّوض و عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا.
  • الاصابة فی تمییز الصحابة، احمد بن علی (ابن حجر العسقلانی)، تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن الترکی، بی‌جا، مرکز هجر للبحوث والدراسات العربیة والاسلامیة، بی‌تا.
  • الاصیلی فی انساب الطالبیین، صفی‌الدین محمد بن تاج‌الدین علی (ابن طقطقی)، قم، مکتبة آیت‌الله العظمی المرعشی النجفی الکبری، ۱۴۱۸ق.
  • انساب الاشراف، احمد بن یحیی البلاذری، تحقیق: محمد حمیدالله، نجف، دار المعارف.
  • بحارالانوار، محمدباقر المجلسی، ط ۲، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
  • تاریخ بغداد (تاریخ مدینة السلام)، احمد بن علی بن ثابت (الخطیب البغدادی)، تحقیق: بشّار عوّاد معروف، ط ۱، بیروت، دار الغرب الاسلامی، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م.
  • تاریخ مدینة دمشق، علی بن الحسن الشافعی الدمشقی (ابن عساکر)، تحقیق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق/۱۹۹۵م.
  • التاریخ الکبیر، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان، دارالکتب العلمیه.
  • تحریر الاحکام، علامه حلی، به تحقیق: جعفر سبحانی و ابراهیم بهادری، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۲۰ق.
  • تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، به تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش.
  • دلیل العتبات والمراقد فی العراق، عادل الحسنی، ط ۱، بیروت، دار المؤرخ العربی، ۱۴۳۱ق/۲۰۱۰م.
  • السیرة النبویة، ابن هشام، عبد الملک بن هشام، دار المعرفة، مصحح: آبیاری، ابراهیم، سقاء، مصطفی، شبلی، عبدالحفیظ.
  • الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة، فخرالدین الرازی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق.
  • الطبقات الکبری، محمد بن سعد بن منیع الهاشمی البصری (م ۲۳۰)، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، ط الاولی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م.
  • طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، ۱۹۸۷م.
  • الفضائل، شاذان بن جبرئیل القمی، النجف الاشرف، المکتبة الحیدریة ومطبعتها، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۲م.
  • الکواکب المشرقة فی انساب وتاریخ و تراجم الاسرة العلویة الزاهرة، السید مهدی الرجائی، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۳۹۰ش.
  • لباب الانساب والالقاب والاعقاب، ابوالحسن علی بن زید بیهقی (ابن فندق)، قم، کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۱۰ق.
  • المجدی فی انساب الطالبیین، علی بن محمد العلوی العمری، تحقیق: احمد المهدوی الدامغانی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی العامة، ۱۴۲۲ق/۱۳۸۰ش.
  • مراقد بغداد، یونس الشیخ ابراهیم السامرائی، بغداد، مکتبة الشرق الجدید، بی‌تا.
  • مروج الذهب ومعادن الجوهر، علی بن الحسین بن علی (المسعودی)، تحقیق: اسعد داغر، ط ۲، قم، دار الهجرة، ۱۴۰۹ق.
  • المعارف، عبدالله بن مسلم (ابن قتیبة)، تحقیق: ثروت عکاشة، ط ۶، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۲م.
  • المغازی، محمد بن عمر الواقدی، تحقیق: مارسدن جونس، ط ۳، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.
  • الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، (ج ۱۲)، مسعود الخوند، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.
  • النفحة العنبریة فی أنساب خیر البریة، محمدکاظم الیمانی الموسوی، تحقیق: السید مهدی الرجائی، ط ۱، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=مرقد_سلمان_فارسی&oldid=56344»