چشمه امام علی (کربلا)

چشمه امام علی
اطلاعات اوليه
مکان	۲۰ کیلومتری جنوب غربی کربلا، عین‌التمر
وقایع مرتبط	معجزه ظاهر کردن چشمه آب توسط امام علی(ع)
مشخصات
امکانات	چشمه آب، اتاق و گنبد
معماری
وبگاه	صفحه رسمی تولیت قطاره امام علی(ع).

قَطّاره امام علی(ع) یا چشمه امام علی(ع)، نام زیارتگاهی در شمال جاده کربلا به سمت عین‌التمر است. بر اساس داستانی امام علی(ع) با اصحابش هنگام رفت یا برگشت از جنگ صفین به بیابان بی آب و علفی می‌رسند. ایشان با اعجاز خود این چشمه را ظاهر می‌کنند و باعث اسلام‌آوردن راهب مسیحی می‌گردند.

البته در باره محل وقوع این داستان اختلاف نظر زیادی وجود دارد. نصر بن حازم احتمالًا قدیمی‌ترین راوی این داستان مکان آن را ظهر کوفه دانسته است. چشمه‌ای که امروزه به قطاره امام علی معروف است در جاده کربلا به سمت عین‌التمر و در نزدیکی دریاچه رزازه بوده و بر آن بنایی با گنبد سبز ساخته‌ شده است.

مکان

قَطّاره امام علی(ع)، نزدیک به ۲۰ کیلومتری جنوب غربی کربلا و در شمال جاده این شهر به سمت عین‌التمر، قرار دارد. این زیارتگاه، نزدیک دریاچه رَزّازه^{[یادداشت ۱]} واقع شده است.

رویداد پیدایش چشمه

بر پایه برخی منابع شیعه، امام علی(ع) در مسیر صفین، به همراه لشکر خود وارد صحرایی بی‌آب و علف شد. وی نزدیک ستون یا میل بلندی توقف کرد که بالای آن، راهبی مسیحی زندگی می‌کرد. نزدیک این ستون یا میل، صخره‌ای بود که اصحاب امام علی(ع) نتوانستند با یکدیگر آن را بلند کنند. امام علی(ع) آن را از جا کند و زیر آن، چشمه آب زلالی پدیدار شد.

پس از آنکه اصحاب او، از آب چشمه سیراب شدند، امام علی(ع) صخره را به جای نخست برگرداند و چشمه را پوشاند و از آنجا حرکت کردند. هنوز دور نشده بودند که امام علی(ع) از اصحاب خود خواست تا برگردند و چشمه را بیابند. برخی از اصحاب او بازگشتند؛ ولی نتوانستند محل چشمه را پیدا کنند؛ پس نزد راهب رفتند و او به آنها خبر داد که به جز پیامبران یا اوصیای پیامبران، هیچ‌کس نتوانسته است این‌ چشمه را آشکار کند.^[۱] در برخی از این منابع، افزوده شده است که آن راهب، اسلام آورد و به امام علی(ع) پیوست و سرانجام در جنگ صفین، به شهادت رسید.^[۲]

مکان رویداد

درباره محل وقوع این ماجرا، در روایات، اختلاف است. در بیشتر روایات، محل وقوع حادثه، نقطه‌ای در ساحل غربی رود فرات، ذکر شده است. در روایت نصر بن مزاحم، که احتمالًا قدیمی‌ترین راوی این رویداد است، محل وقوع آن ظَهر کوفه بیان شده است.^[۳]

ابن‌شهرآشوب و قطب راوندی مکان وقوع آن را صندودا ذکر کرده‌اند.^[۴] در روایت حسین بن حمدان خصیبی و شیخ مفید و نیز در اشعاری از سید‌ حمیری، محل وقوع آن، پس از گذشتن امام علی(ع) از کربلا بیان شده است.^[۵] ابن‌اعثم نیز محل آن را صحرایی که امام علی(ع) میان انبار تا هیت، از آن عبور کرده، دانسته است.^[۶]

در کتب شیعه، رویداد دیگری درباره توقف و نماز خواندن لشکر امام علی(ع) در نزدیکی دیر راهبی در منطقه براثا ذکر شده است؛ این رویداد در مسیر بازگشت امام علی(ع) از نبرد نهروان، بوده^[۷] و با رویداد گفته شده شباهت دارد. امروزه در مسجد براثا نیز چشمه آبی وجود دارد، که گفته می‌شود امام علی(ع) آن را از راه کرامت، آشکار کرده است.

موقعیت کنونی

اطراف قطاره امام علی(ع) را دیواره‌های صخره‌ای به نسبت بلندی فراگرفته است. به تازگی، روی چشمه، اتاقی ساخته‌اند که دارای یک گنبد کوچک سبزرنگ است. چشمه آب، در گوشه‌ای از بنا قرار دارد و یک ضریح، به‌ صورت پنجره چوبی مشبک یک ضلعی، روی آن نصب شده است.

پیوند به بیرون

پیشینه بنای قطاره امام علی(ع) (فیلم، به زبان عربی).

پانویس

↑ وقعة صفین، ص145؛ الهدایة الکبری، ص148 و 149؛ الارشاد، ج1، ص334 و 336؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، القطب الراوندی، ج2، ص864 و 865.
↑ الهدایة الکبری، ص149؛ الارشاد، ج1، ص337؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.
↑ وقعة صفین، ص145.
↑ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، ج2، ص325.
↑ الهدایة الکبری، ص148؛ الارشاد، ج1، ص334؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.
↑ الفتوح، ج2، ص555.
↑ ر. ک: من لا یحضره الفقیه، ج1، ص151؛ تهذیب الاحکام، ج3، ص264.

↑ این دریاچه، با مساحت 1810 کیلومتر مربع، دومین دریاچه وسیع عراق، به شمار می‌آید؛ به‌طوری‌که بخشی از زمین‌های دو استان کربلا و انبار را دربرگرفته است.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب زیارت‌گاه‌های عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم. بخش «چشمه امام علی»، ج1، ص258. است.

وقعة صفين، نصر بن مزاحم المنقري، تحقيق: عبدالسلام محمد هارون، بيروت، دار الجيل، ١۴١٠ه. ق - ١٩٩٠م.
الهداية الكبري، حسين بن حمدان الخصيبي، ط ١، بيروت، مؤسسة البلاغ، ١۴٢٣ه. ق - ٢٠٠٢م.
الارشاد في معرفة حجج الله علي العباد، محمد بن محمد بن نعمان (الشيخ المفيد)، تحقيق: مؤسسة آل البيت(عليهم السلام) لاحياء التراث، ط ٢، بيروت، دار المفيد، ١۴١۴ه. ق - ١٩٩٣م.
مناقب آل ابي‌طالب، محمد بن علي السروي المازندراني (ابن شهرآشوب)، تحقيق: يوسف البقاعي، ط ٢، بيروت، دار الاضواء، ١۴١٢ه. ق - ١٩٩١م.
الخرائج والجرائح، سعيد بن عبدالله (القطب الراوندي)، قم، مؤسسة الامام المهدي(ع)، ١۴٠٩ه. ق.
الفتوح، احمد بن اعثم الكوفي (ابن اعثم)، تحقيق: علي شيري، بيروت، دار الاضواء، ط ١، ١۴١١ه. ق - ١٩٩١م.
من‌لا‌يحضره الفقيه، محمد بن علي بن بابويه القمي (الشيخ الصدوق)، تحقيق: السيد حسن الموسوي الخرسان، طهران، دار الكتب الاسلامية، ١۴١٠ه. ق.
تهذيب الاحكام، محمد بن الحسن (الشيخ الطوسي)، تحقيق: السيد حسن الموسوي الخرسان، تهران، دار الكتب الاسلامية، ١٣٩٠ه. ق.

[2] وقعة صفین، ص145؛ الهدایة الکبری، ص148 و 149؛ الارشاد، ج1، ص334 و 336؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، القطب الراوندی، ج2، ص864 و 865.

[3] الهدایة الکبری، ص149؛ الارشاد، ج1، ص337؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.

[4] وقعة صفین، ص145.

[5] مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326؛ الخرائج والجرائح، ج2، ص325.

[6] الهدایة الکبری، ص148؛ الارشاد، ج1، ص334؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج2، ص326.

[7] الفتوح، ج2، ص555.

[8] ر. ک: من لا یحضره الفقیه، ج1، ص151؛ تهذیب الاحکام، ج3، ص264.

[1] این دریاچه، با مساحت 1810 کیلومتر مربع، دومین دریاچه وسیع عراق، به شمار می‌آید؛ به‌طوری‌که بخشی از زمین‌های دو استان کربلا و انبار را دربرگرفته است.

[یادداشت ۱]

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]