روز عرفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]]، زمان ظهر تا غروب آفتابِ روز نهم ذی‌الحجه، همان زمانی است که [[حضرت آدم(ع)]] توبه کرد و [[توبه]] او پذیرفته شد.<ref>وسائل الشیعة، ج١٣، ص۵۵٠.</ref> | بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]]، زمان ظهر تا غروب آفتابِ روز نهم ذی‌الحجه، همان زمانی است که [[حضرت آدم(ع)]] توبه کرد و [[توبه]] او پذیرفته شد.<ref>وسائل الشیعة، ج١٣، ص۵۵٠.</ref> | ||
===وجه نامگذاری=== | ===وجه نامگذاری=== | ||
درباره وجه نامگذاری عرفه (شناختن) گفته شده، به این جهت که پس از خروج آدم و [[حوا]] از بهشت و سکونت آن‌ها در زمین ([[هبوط]])، در این سرزمین مجدداً یکدیگر را یافته و | درباره وجه نامگذاری عرفه (شناختن) گفته شده، به این جهت که پس از خروج آدم و [[حوا]] از بهشت و سکونت آن‌ها در زمین ([[هبوط|هُبوط]])، در این سرزمین مجدداً یکدیگر را یافته و شناختند، به این نام نامیده شد.<ref>مفردات، ص۳۳۱.</ref> همچنین نام عرفه، از [[عرفات|صحرای عرفات]]؛ که محل توقف حاجیان است، گرفته شده و گفته‌اند عرفات را از آن رو عرفات خوانده‌اند که زمینی مشخص و شناخته‌شده در میان کوه‌ها است.<ref>التحقیق لکلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۱۲۰.</ref> | ||
در برخی منابع کهن درباره مکه؛ مانند کتاب [[اخبار مکه (فاکهی)|اخبار مکة]]،<ref>اخبار مکه (فاکهی)، ج۳،ص۹۹.</ref> برای اشاره به عرفات از کلمه «عرفه» نیز استفاده کرده‌اند. به نظر سَخاوی تاریخ‌نگار قرن دهم قمری، کلمه عَرَفات جمع عرفه بوده و به هر نقطه از آن منطقه، عرفه گویند و نام کل منطقه، عرفات است.<ref>البلدانیات، ص۲۲۵.</ref> | در برخی منابع کهن درباره مکه؛ مانند کتاب [[اخبار مکه (فاکهی)|اخبار مکة]]،<ref>اخبار مکه (فاکهی)، ج۳،ص۹۹.</ref> برای اشاره به عرفات از کلمه «عرفه» نیز استفاده کرده‌اند. به نظر سَخاوی تاریخ‌نگار قرن دهم قمری، کلمه عَرَفات جمع عرفه بوده و به هر نقطه از آن منطقه، عرفه گویند و نام کل منطقه، عرفات است.<ref>البلدانیات، ص۲۲۵.</ref> | ||