فخ: تفاوت میان نسخه‌ها

== موقعیت ==

صاحب فخ در روز [[۸ ذی‌الحجه]] سال ۱۶۹ق ([[ترویه|یوم الترویه]]) در منطقه فخ در جنگ با سپاه هادی عباسی(حک: ۱۶۹ - ۱۷۰ ق)، با اکثر سپاهیانش از جمله حدود ۱۰۰ نفر از سادات حسنی به شهادت رسیدند.<ref>اعیان الشیعه،ج ۶ص ۹۷ ؛ فرهنگ اعلام جغرافیائی، ص۱۹۹.</ref> به گزارش حموی تاریخ‌نویس هفتم قمری، بدن‌های شهدا پس از سه روز که روی زمین باقی ماند و طعمه درندگان قرار گرفت، در جایی که اکنون به عنوان «مقبره شهدای فخ» از آن یاد می‌شود، دفن شدند.<ref>معجم البلدان، ج۴ ص۲۳۸.</ref>

[[فقیه|فقیهان شیعه]] بر اساس روایات، فخ را محل [[میقات|میقات کودکان]] می‌دانند.<ref>المرتقی،ج ۲ص۲۸.</ref> در روایتی، [[امام صادق(ع)]] در پاسخ به این سؤال که در کجا می‌توان لباس‌های دوخته را از تن کودکان بیرون آورد؟ [و آنها را محرم ساخت؟]، فرمود: پدرم [[امام باقر(ع)]] در فخ؛ لباس‌های کودکان را می‌کَند [و آنها را [[احرام|محرِم]] می‌ساخت].<ref>الکافی، ج۴ ص۳۰۳؛ من لایحضره الفقیه، ج۲ ص۴۳۳.</ref> برخی از فقیهان معتقدند ولیِّ کودک می‌تواند کودک را در یکی از [[میقات|میقات‌های پنجگانه]] مُحرم کند بدین معنا که به نیابت از او نیت کند و [[تلبیه|لبیک گوید]] اما کندن لباس کودک و پوشاندن [[لباس احرام]] بر او را می‌تواند تا فخ به تاخیر اندازد.<ref>معالم الدین، ج۱ ص۲۳۰؛ المرتقی، ج۲ص ۲۸.</ref> بیشتر فقهای شیعه معتقدند اصل [[احرام]] کودکان می‌تواند از فخ به عنوان یک میقات برای آنها قرار گیرد.<ref>موسوعه احکام الاطفال و ادلتها، ج۵ ص۲۸۲.</ref>البته این در مورد غیر از [[حج تمتع]] است.