پرش به محتوا

مسجد بنی عمرو بن مبذول

از ویکی حج
محدوده کلی خانه‌های بنی عمرو و مکان حدودی مسجد بنی‌عمرو
اطلاعات اوليه
مکانحاره اغوات در شرق مسجدالنبی در شهر مدینه
کاربریمسجد
تاریخ بنا
ویژگی‌های تاریخیمحل نماز پیامبر
متولیانقبیله بنی عمرو بن مخزوم
وضعیت فعلی
وضعیت بنانا موجود

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

مسجد بنی عَمرو بن مَبذول یکی از مساجد قدیمی مدینه است که در محله بنی عمرو و در شرق مسجدالنبی قرار داشت. این محله در سال 1405قمری در توسعه مسجدالنبی از میان رفت. این مسجد از اماکنی است که پیامبر(ص) در آن نماز گزارد و جزو ۹ مسجدی بود که به اذان بلال اقتدا می‌کردند. پس از بیعت مردم با امام علی(ع) در مسجد پیامبر، در این مسجد نیز با ایشان بیعت صورت گرفت.

مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد بنی عمرو در حاره اغوات[یادداشت ۱] و در محله بنی عمرو، در شرق مسجدالنبی قرار داشته. تا سال 1405قمری/1985میلادی حاره اغوات در میان مسجدالنبی و قبرستان بقیع موجود بوده. سپس با تخریب حاره و منازل آن، محدوده مورد نظر ذیل حیاط شرقی مسجدالنبی قرار گرفته است.[۱]

بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اثری از ساختمان مسجد در منابع وجود ندارد و به نظر برخی پژوهشگران، در نزدیکی مسجد بقیع زبیر قرار داشته است.[۲]

فضایل مسجد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد بنی عمر بن مبذول از مساجد قدیمی مدینه شناخته شده که پیامبر(ص) در آن نماز خوانده است.[۳]

پیشینه تاریخی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسجد بنی عمرو بن مبذول از جمله 9 مسجدی شناخته شده که به اذان بلال در مسجدالنبی اقتدا می‌کردن.[۴]

پس از بیعت مردم با امام علی(ع) در مسجد پیامبر(ص)، امام علی از مسجد خارج شد تا به مسجد بنی عمرو رسید (که متعلق به انصار بود) و در این مسجد نیز با او بیعت شد.[۵]

نگارخانه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جستار وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، ج1، ص602-604.
  2. معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، ج1، ص598.؛ موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج4، ص269.
  3. وفاء الوفاء، ج3، ص235.
  4. سنن الدارقطني، ج2، ص71؛ تخريج الدلالات السمعية، ص131.
  5. أنساب الأشراف، ج2، ص205.
  1. حاره می‌تواند در فارسی معادل «دِه و روستای کوچک» باشد. حاره به یک بخش و محدوده جغرافیایی مشخص یا مجموعه‌ای از خانه های قرار گرفته در یک منطقه گفته می‌شود.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • معالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ، عبدالعزیز کعکی، بیروت، دار مکتبه الهلال، 2007م.
  • تخريج الدلالات السمعية، علي بن محمد ابن سعود الخزاعي، بیروت، دار الغرب الإسلامى، 1419ق.
  • أنساب الأشراف، أحمد بن يحيى البلاذري، بیروت، الأعلمي، 1974م.
  • وفاء الوفاء‌ باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله سمهودی، تصحیح قاسم السامرائی، لندن، الفرقان، 2001م.
  • سنن الدارقطني، الدارقطني، بیروت، دار الكتب العلمية، 1996م.
  • موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، أيوب صبري باشا، قاهره، دار الافاق العربيه، 1424ق.