پرش به محتوا

مسجد بنی غفار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


اما گفته شده که غار بنی حرام کبیر دارای دو قبه کوچک است و در جهت شرقی کوه سلع واقع شده است.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكي، مجلد1، ص316.</ref> غار بنی‌حرام‌کبیر از اماکنی است که مورخین در آن اختلاف زیادی دارند و نقل های متعددی گزارش شده است. غار بنی‌حرام‌کبیر امروزه به «مسجد بنی غفار» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكی، مجلد1، ص317.</ref>
== نام و مکان ==
مسجد بنی غفار در جهت شرقی [[کوه سلع]] واقع شده است.<ref name=":0">معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكي، مجلد1، ص316.</ref> این مسجد از اماکنی است که مورخین در آن اختلاف زیادی دارند و نقل های متعددی گزارش شده است. مسجد بنی غفار امروزه به «غار بنی‌حرام‌کبیر» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.<ref>معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكی، مجلد1، ص317.</ref>


== تاریخ مسجد ==
== تاریخ مسجد ==
در منابع شخصی به نام خِفاف بن ایماء را خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی کرده‌اند او پیش از سال23 قمری فوت کرده است.<ref>الاستيعاب، ج2، ص35.</ref> این گزارش نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار در سال‌های نخستین هجرت در مدینه وجود داشته است.
در منابع، خِفاف بن اِیماء ـ از [[صحابه پیامبر(ص)|صحابیان پیامبر(ص)]] ـ به‌عنوان خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی شده است. او پیش از سال ۲۳ قمری درگذشته است.[۱] همچنین برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار از سال‌های نخست هجرت در مدینه وجود داشته است.[۲]


در منابع شخصی به نام خِفاف بن ایماء را خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی کرده‌اند او که از [[صحابه پیامر(ص)]] بود، پیش از سال23 قمری فوت کرده است.<ref>الاستيعاب، ج2، ص35.</ref> همچنین برخی گزارهای دیگر{{یادداشت|مردی از اهل مدینه به من گفت: من در مسجد بنی غفار نماز خواندم و طرز نشستن خود را ذکر کرد. او گفت: «دست چپم را روی ران چپم و دست راستم را روی ران راستم گذاشتم و انگشت اشاره‌ام را بالا بردم.» او گفت: «خفاف بن اماء بن راهده غفاری که از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، مرا در حال انجام این کار دید. وقتی نمازم تمام شد، به من گفت: «چرا انگشتت را اینگونه بالا بردی؟» به او گفتم: «مردم را دیدم که این کار را می‌کردند.» گفت: «راست می‌گویی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نماز این کار را می‌کرد و مشرکان می‌گفتند که محمد این کار را فقط برای جادو کردن با انگشتش انجام می‌دهد (2). آنها دروغ می‌گفتند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این کار را فقط برای اثبات یگانگی پروردگارش، تبارک و تعالی، انجام می‌داد.»}} نیز نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار در سال‌های نخستین هجرت در مدینه وجود داشته است.<ref>السنن الكبرى، ج2، ص133.


</ref>
== بنا ==
گفته شده که غار بنی حرام کبیر دارای دو قبه کوچک است<ref name=":0" />




خط ۷۸: خط ۸۴:
*'''المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ'''،‌ عبدالعزیز کعکی،‌ بيروت، دار و مكتبه الهلال، 1419ق.
*'''المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ'''،‌ عبدالعزیز کعکی،‌ بيروت، دار و مكتبه الهلال، 1419ق.
*'''الاستيعاب'''،‌ ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
*'''الاستيعاب'''،‌ ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
*'''السنن الكبرى'''،‌ أحمد بن الحسين البيهقي، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.





نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۴

مسجد کهف بنی‌حرام
اطلاعات اوليه
نام‌های دیگرکهف بنی‌حرام کبیر
مکانعربستان، مدینه، در غرب کوه سلع
کاربریمسجد
جنبه دینی
بزرگداشت نزدمسلمانان
وابسته به دین/مذهباسلام
وضعیت فعلی
وضعیت بناموجود

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

نام و مکان

مسجد بنی غفار در جهت شرقی کوه سلع واقع شده است.[۱] این مسجد از اماکنی است که مورخین در آن اختلاف زیادی دارند و نقل های متعددی گزارش شده است. مسجد بنی غفار امروزه به «غار بنی‌حرام‌کبیر» یا «دکة الشیخ جلال» نیز شهرت دارد.[۲]

تاریخ مسجد

در منابع، خِفاف بن اِیماء ـ از صحابیان پیامبر(ص) ـ به‌عنوان خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی شده است. او پیش از سال ۲۳ قمری درگذشته است.[۱] همچنین برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار از سال‌های نخست هجرت در مدینه وجود داشته است.[۲]

در منابع شخصی به نام خِفاف بن ایماء را خطیب و امام جماعت مسجد بنی غفار معرفی کرده‌اند او که از صحابه پیامر(ص) بود، پیش از سال23 قمری فوت کرده است.[۳] همچنین برخی گزارهای دیگر[یادداشت ۱] نیز نشان می‌دهد که مسجد بنی غفار در سال‌های نخستین هجرت در مدینه وجود داشته است.[۴]

بنا

گفته شده که غار بنی حرام کبیر دارای دو قبه کوچک است[۱]










تصاویر

جستارهای وابسته

پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكي، مجلد1، ص316.
  2. معالم المدينة المنورة بين العمارة والتاريخ، عبد العزيز كعكی، مجلد1، ص317.
  3. الاستيعاب، ج2، ص35.
  4. السنن الكبرى، ج2، ص133.
  1. مردی از اهل مدینه به من گفت: من در مسجد بنی غفار نماز خواندم و طرز نشستن خود را ذکر کرد. او گفت: «دست چپم را روی ران چپم و دست راستم را روی ران راستم گذاشتم و انگشت اشاره‌ام را بالا بردم.» او گفت: «خفاف بن اماء بن راهده غفاری که از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، مرا در حال انجام این کار دید. وقتی نمازم تمام شد، به من گفت: «چرا انگشتت را اینگونه بالا بردی؟» به او گفتم: «مردم را دیدم که این کار را می‌کردند.» گفت: «راست می‌گویی. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نماز این کار را می‌کرد و مشرکان می‌گفتند که محمد این کار را فقط برای جادو کردن با انگشتش انجام می‌دهد (2). آنها دروغ می‌گفتند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این کار را فقط برای اثبات یگانگی پروردگارش، تبارک و تعالی، انجام می‌داد.»

منابع

  • المعالم المدینه المنوره بین العماره و التاریخ،‌ عبدالعزیز کعکی،‌ بيروت، دار و مكتبه الهلال، 1419ق.
  • الاستيعاب،‌ ابن عبد البر، بیروت، دارالجیل، 1412ق.
  • السنن الكبرى،‌ أحمد بن الحسين البيهقي، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.


  • عمده الاخبار فی مدینه المختار، احمد العباسی، تحقیق محمد الطیب الانصاری، ناشر: اسعد طرابزونی، بی‌تا.
  • مساجد الاثریه، محمد الیاس عبدالغنی، مطابع الرشید بالمدینة المنورة، الطبعة الثانیة، 1419ه.
  • الدرة الثمينة في أخبار المدينة، ابن النجار البغدادي، دار الارقم بن ابي الارقم - بيروت، بی‌تا.
  • المساجد والأماكن الأثرية المجهولة لزائر المدينة الميمونة، عبد الرحمن خويلد، مشعر - تهران - ايران، 1420ه.
  • المعالم الأثيره في السنة و السيرة (فرهنگ اعلام جغرافيايى تاريخى در حديث و سيره نبوى)(فارسی)، محمد بن محمد حسن شُرَّاب( مترجم: حميدرضا شيخى)، نشر مشعر - تهران، 1383ش.