ابوبکر عبدالله بن یزید: تفاوت میان نسخهها
A sharefat (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{جعبه اطلاعات اشخاص |عنوان = |تصویر = |توضیح تصویر = |نام کامل =عبدا...» ایجاد کرد) |
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۸]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=A sharefat }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۸]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=A sharefat }} | ||
{{جعبه اطلاعات اشخاص | {{جعبه اطلاعات اشخاص | ||
|عنوان = | |عنوان = | ||
خط ۶۹: | خط ۶۷: | ||
{{صحابه}} | {{صحابه}} | ||
[[رده:مقالههای در دست ویرایش]] | |||
[[رده:تابعین]] | [[رده:تابعین]] | ||
[[رده:محدثان مدینه]] | [[رده:محدثان مدینه]] | ||
[[رده:فقیهان مدینه]] | [[رده:فقیهان مدینه]] |
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۱۲
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:A sharefat در تاریخ ۲۸ تیر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | عبدالله بن یزید بن هرمز |
کنیه | ابوبکر |
لقب | ابن هرمز |
نسب | از موالی قبیله قبیله دوس |
زادگاه | ایران |
خویشان سرشناس | یزید بن هرمز فارسی |
دین | اسلام |
مشخصات دینی | |
دلیل شهرت | از فقیهان و محدثان مدینه |
ابوبکر عبدالله بن یزید، معروف به ابن هرمز از تابعین و مشاهیر فقهای مدینه بود. منابع پدرش یزید بن هرمز را، صحابی ایرانی پیامبر(ص) و فرمانده موالی در جنگ حره دانستهاند.
معرفی اجمالی
«ابوبکر عبدالله بن یزید بن هرمز» برده آزادشده و از موالی قبیله «دوس» بود. پدرش در جنگ حره فرمانده موالی بود. «واقدی» به نقل از «محمد بن عبدالله بن کثیر بن صلت» گفته است:
بسیاری از محدثان و فقها مانند حارث و عبدالله پسران «عکرمة بن عبدالرحمان» در خانه عبدالله بن یزید بن هرمز که در محله «بنیلیث» بود، جمع میشدند و درباره فقه و حدیث گفتوگو میکردند و تنها برای غذا خوردن پراکنده میشدند. به نقل مالک بن انس، گروهی از مردم، از جمله عبدالله بن یزید بن هرمز، عمامه بر سر مینهادند. از مالک نیز نقل است که عبدالله بن یزید بن هرمز ناشنوا بود. مطرف میگفت: «خود من در کودکی، عبدالله بن یزید را که از پارسایان بود دیدم و حضورش را درک کردم». [۱]
پانویس
- ↑ الطبقات الکبری، ج6، ص٣١٨.
منابع
- الطبقات الکبری، ابن سعد، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، چاپ اول، بیروت، دارالکتب العلمیة، ١4١٠ه. ق١٩٩٠/م.